Þjóðviljinn - 17.05.1957, Síða 11

Föstudagur 17. maí 1957 — ÞJÖÐVILJINN — (11
FYRIRHEITNA
LANDIÐ
79. dagur
ekki verið'satt! Stan dytti aldrei- í hug að gera annað
eins og það. Og hún er svo indæl. Mér lízt mjög vel á
hana.“
Claudía frænka sagði: „Já, víst er hún indæl stúlka,
Ruth. Það hefur verið yndislegt að hafa hana hérna.
En það breytir ekki þeirri staöreynd að hún á kynbland-
aöa bræöur og systur.“
„Hálfbræður og hálfsystur," sagöi Helen Laird. „Hún
sagði það.“
„Hvað þýðir þaö eiginlega þegar sagt er hálfbróðir?“
spuröi Ruth. „Hvernig er hægt aö vera hálfur bróðir?“
„Þegar þau eiga sama föður eöa sömu móður, hún á
víst viö þaö,“ sagði Helen Laird. „Eg er svo ringluö yfir
þessu öllu, aö ég veit ekki hvaö ég á aö gera
„Hálf eða al, mér finnst það koma út á eitt,“ sagði
Claudia frænka. „Eg þekkti einu sinni stúlku sem gat
vel talizt hvít, meira aö segja niðri í suðurríkjunum.
Hún giftist myndarlegum, ungum manni í Duluth,
Minnesota, og áður en nokkur vissi voru þau búin að
eignast kolsvart barn. Kolsvart, segi ég. Reglulegan
negra.“
Ruth Sheraton sagði: „Héyrðu mig nú, Claudia
frænka. Þú fyrirgefui’ þótt ég segi þaö, en þetta kem-
ur ekki til mála. Eg er ekki að rengja að hún hafi eign-
azt svart barn, en ef svo hefur verið hlýtur hún að
hafa eignazt það meö svörtum manni en ekki meö
manninum sínum. Það er ekki rétt af ykkur að tala
svona um Mollie. Stan er góður piltur og hún er góð
stúlka. Við ættum heldur að sýna þeim traust og hætta
að tala svona.“ ^
Claudía frænka snökti. „Eg væri miklu rólegri, ef
hún væri ekki kaþólsk ofaná allt saman.“
„Og þó svo sé?“ spurði Ruth. „Eg á ágæta vini sem
eru kaþólskir. Þeir eiga heima í Texas.“ Hún þagði og
hugsaði sig um andartak. „Eg lærði mikið og margt
þegar Chuck fórst,“ sagði hún. „Þegar maður er langt
burtu frá foreldram sínum og eitthvað slíkt kemur
fyrir, fær maður tækifæri til aö sjá ýmislegt í nýju
ljósi, bæði vini sína, kaþólska menn og ýmislegt annað.“
Þegar Mollie kom niður sátu þær í makindum yfir
kaffibollum og töluðu um Shakespeare-hátíð sem kenn-;
araskólinn í Eugene ætlaði að halda. Skömmu seinna
reis Ruth á fætur. „Þaö bíða mín fjórir soltnir munnar
heima,“ sagöi hún. „Eg þarf aö fara.“
„Eg er meö noklcrar ávaxtatertur í körfunni frammi,“
sagði Claudía frænka. „Tvær með ferskjum og tvær
meö brómberjum og eplum. Nú skal ég sækja þær.“
„Þaö var fallega gert af þér.“
Mollie sagði: „Eg þarf aÖ koma bréfi í póstinn. Eg
ætla aö vera samferöa þér út aö póstkassanum.“
Þegar þ(er koniu út á gangsljéttirm leit Ruth Sheraton
rann^ákandi á Molli’e og’.sag$i: ,iMú, 6g ley$a :frá skjóö-
unni um dalítið sÉn kemur yður*viö?“ '
„Auðvitaö.“
„Þetta er lítill bær. Ágætur lítill bær, en hann er mjög
lítill. Eg vissi ekki sjálf hve lítill hann var fyrr en ég
fór að ferðast meö Chuck á aðra staði þar sem voru
flugvellir og þess háttar. Eg er ekki aö segja aö mig
langi fremur til aö eiga heima annars staðar en hérna.
En þegar maöur ó heima í litlum bæ veröur maður aö
haga sér eins og hinir. Þér hafiö verið of opinská. Þér
hafið talaö of opinskátt um kynblendinga í fjölskyld-j
unni. Þér veröið að fyrirgefa aö ég segi eins og mér |
býr í brjósti.11
„Já, auövitaö.11 Mollie beit á vörina. Þær gengu þegj-
andi andartak. „Eg fann þaö ekki fyrr en eftir á að
ég hefði ekki átt að minnast á þetta,“ sagði hún. „Þaö
var heimskulegt af mér. En Helen var í svo mikilli
geðshræringu.“
„Yfir hverju var hún í geðshræringu?“ spurði Ruth.
Mollie gekk þegjandi áfram og reyndi að finna ein-
hver ráö til að losna úr þessari nýju gildru sem hún
hafði flanað inn í. Allt snerist öfugt fyrir henni í dag.
„Engu sérstöku,“ sagði hún.
var undarlegt að komast- í geðshræringu yfir
því,“ sagði Ruth. „Segið heldur eins og er. Var það eitt-
hvað í sambandi við mig?“
„Nei, eiginlega ekki. Þaö var ekki neitt.“
„Eg vildi óska að þér segðuö það. Þaö er næstum
betra að vita hvað sagt er um mann.“
Þær gengu þegjandi áfram um stund. Svo sagði
Mollie: „Ef þér viljið endilega fá aö vita það, þá vai’ það
í sambandi við Tóný.“
Ruth kinkaði kolli. „Mér datt það í hug. Já, auðvitað
Þaö hlýtm’ að hafa verið talsvert áfall fyrir yður. Eig-
um viö að taka á okkur krók og tala út urn þetta?“
TIUNDI KAFLI
Þær gengu saman niöur eftir fallegri, skuggsælli
trjágötunni sem hvítmáluö einbýlishús stóðu við og
framanviö þau velhirtar grasflatir. Ruth sagði: „Þér
sáuð Tóný í morgun?“
Mollie kinkaði kolli. „Hann er myndarlegur drengm’,
frá Sheraton. Mér leizt vel á hann. Mér geðjaðist undir
eins vel að honum.“
„Eigum við ekki að þúast undir eins,“ sagði Euth.
„Tókstu eftir nokkru sérstöku viö hann?“
Mollie brosti. „Já, auðvitað. Stan sagöi mér frá öllu
þessu gamla leiðindamáli. En mér stendur alve - á sama
þótt hann sé sonur Stans. Þú vex’ður að trúa mér.“
„Hvað sagði Stan um Tóný? Eg hef p.Idrei vitað
hvernig Stan brást við því sem gerðist í bá daga, og
ég vissi eiginlega ekki heldur hvað Chuck hugsaði.“
„Stan sagðist ekki vita með vissu hvort Tóný væri
sonur hans eða Chucks,“ sagði hún. „Þeir köstuðu upp
pening um það á sínum tíma eða eitthvað þess háttar
í Piggy-Wiggy kaffihúsinu.“ Hún brosti allt í einu. „Rétt
eins og þaö væri ekki auöséð núna!“ Hún leit á Ruth.
„Já, það hefur oröið greinilegra með árunum,“ sagði
Ruth og kinkaði kolli. Þær gengu nokkurn spöl þegj-
andi. „Já, við vorum víst býsna slæm í þá daga,“ sagði
hún skömmu seinna. „Villt og óstýrilát. Okkur fannst
það víst spennandi. Sjálfsagt .finnst skólafólki það alltaf.
Þetta var líka á stríðsárunum, og foreldrar okkar höfðu
of mikið að gera til að líta almennilega eftir okkur. Svo
Hreyíilsmenn 1
Framhald af 12. síðu
ust til ,að gerast meðmæiendur
þess, því að þeir stunduðu skylda
atvinnu. Sýndu þeir mikinn á-
huga á að ísland gæti orðið þátt-
takandi í þessari norrænu sam-
vinnu. Bílstjórar á s.f. Hreyfli
hafa mjög mikinn áhuga á að för
þessara skákmeistara takist vel,
enda hafa flestir bílstjórar
stöðvarinnar veitt til þess fjár-
hagslegan stuðning.
Framhald af 3. síðu
oriaksfrysjtikerfis elns og
frystihúsin nota og freorJ:erfi3
lílct og er í skipum.
54 nemendur brautskráðir
Síðan afhenti skólastjóri próf-
skírteini 29 vélstjórum, 21 vél-
stjóra við rafmagnsdeild og 4
rafvirkjum.
Af rafvirkjunum 4 hlutu 2
ágætiseinkunn og 1 fyrstu eink-
unn. Hæstur var Magnús Odds-
son með 2091 stig en næstur
Þórhallur Einarsson með 205
stig af 224 möguleguvn.
Af 21 rafmagnsdeildarvél-
stjórum hlutu 2 ágætiseinkunn,
þeir Árni Reynir Hálfdánsson
með 100 stig og Hörður Guð-
mundsson með 98 stig af 112
mögulegum. 1. einkunn lilutu
8 nemendur.
Af 29 vélstjórum hlutu þess-
ir sex ágætiseinkunn: Sveinn
G. Scheving 194’ stig, Arin-
björn Kristjánsson 191’ stig,
Sigurður Ó. Jónsson með 190'
stig, Ólafur Eiríksson með 188
stig, Jóhann Ölafur Sigfússon
; með 186 stig og Haraldur
Ágústsson með 182' stig, af 208
mögulegum. 1. eink. hlutu 12
nemendur.

^ ** h -
4 jpip " -Íí1 ú „Æ 1
, • ’ .■ * ##*
m&Jk. -y f.
Lállansar iAg ii«mfitgar
Látlaus og snotur lítil dragt, er: þjartan liörundslit. Eina skraut
skemmtilegur sumarklæðnaður jð er nýatérlegt aniðið 4 fram.
og hæfilega. fyrirferðarhtill til
, ■ .. , , , stykkmu, þar sem annar boð-
að hægt se að nota hana undr!
ir kápu á veturna. ’Dragtin er anSurinn er framlengdur út í
úr jersey í fallegum hláum lit, i hliðarsaum og þar er skraut-
sem fer vel við ljóst hár ogl leg speirna.
Dökkhærða ítalska stúlkan
hefur valið sér jakka med
spennum að framan tii tilbreyt-
ingar frá hinúm algengi
hnöppum. Vasalokin undir-
strika grannt mittið. Litl
drengjakraginn og breiðu upp
slögin á hálfsíðu emiunun
setja skemmtilegan svip í
þennan búning.
klAlHMI aauy Útgeíondl: SamelnUutartloíiSur aUiíUB ~ 8óí,la!istanokhurtnn. - Itttotjórar: Magnús Kíartan»soa,
KIVKItlVIKrflilll GigurOur OuSmundsson (4b.) ~,Préttarttstjúr}: Jór. BJarnason. - BlaBamenn: Asmundur Slaur-
.... ... „ Jónsson, OuSmundur Vtgíusson, Ivar H, Jónsson, Maanús Toríi Olafsson. Slgurjón jóhaunsmn. -
AuglyslngastJort: UuSaeir Magnusson. - RttsUórn. afgratSsla, augiýslnear, prentsmtója: SkóiavörSustlg 10. - stmt 7&00 (J
lour). - Askriítarvarð kr. 26 á tnán. 1 HaykJavik og nágrenui; kr. 22 anuarsataðar. - Lausasöluv. kr. 1. Prentsm. ÞJÓfivliJans.