Þjóðviljinn - 26.01.1958, Síða 6
6) * ÞJÓÐVILJINN — Sunaud©ífur 26. janúar 1958
01ÓÐV1L1INN
Ötsrcfftndt: cJamelnlngarfloktur alþ'ýðu — Sóslallstaflokkunnn. - Rltstjórar
Masnús Kjartansson (áb.), Slgurður GuBmundsson. — Fréttarltstjórl: Jón
Ðiarnason. — Blaðamenn: Ásmunúur Slgurjónsson, Ouðmundur Vigfússon,
fvar H. Jónsson, Magnús Toríl Ólafsson, Slgurjón Jóhannsson. — Auglýa-
ingastjórl: Guðgelr Magnússon. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýslngar, prent-
smiðja: Skóiavörðustíg 19. — Síml: 17-500 (5 línur). — Áskriftarverð kr. 25 k
«aán ! Reykjavik osr nágrenni; kr. 22 annarsst. - Lausasöluverð kr. 1.60.
Prentsmiðja ÞJóðviljana
n karlssonarins
41þýða Reykja.víkur hefur
alltaf átt undir högg að
sækja hjá íhaldsstjóm bæjar-
ins. Sú stjórn hefur legið í
áratugi sem farg á heimilum
reykvískra alþýðumanna,
þjappað þeim saman í heilsu-
spillandi íbúðir, og þjakað
fcörn þeirra, búið þeim at-
vínnuíeysi og bjargarskort, of-
sótt þá sem átt hafa hugprýði
t:! að rísa gegn kúguninni. Því
fargi getur a’þýðufólkið í
Eeykjavík í dag lyft af heimil-
um sínum og höfuðborg lands-
ins. í dag fá menn í hendur
vopn sem bítur. hafi merrn vit
og þor að beita því.
Ihaldið í Reykjavík treystir
enn, að því dugi skynlaust
cskur áróðursins. Sá áróður
tr hr.itmiðaður eftir fyrir-
(myndum nazistanna þýzku
enda stjórnað af nazistadeild
Sjálfstæðisflokksins. Tilgangur
fcessa áróðurs er ekki sá að
sannfæra fólk um réttmæti
íhaldsstefnunnar, raunveruleg
stefna íhaidsins og tilgangur
er sem vandlegast falin. Hins
vegar er alinn upp kjarni of-
stækisfullra flokksma'nna og
sxipulögð áróðursvél og kosn-
íngavél til að uppskera árang-
v r áróðursins. Og áróðurinn
fceiníst fyrst ,og ffcemst að því
*5 rugla menn og hræða, blása
út blygðunarlausar lygar og
fcafa þær sem stærstar, sam-
kvæmt fyrirmynd Hitlers og
Göbbels, trufla dómgreind fólks
neð því að segja að hvítt sé
svart og svart sé hvítt, þar
1:1 það gefst upp á því að
fcsptna í stjórnmálum og kýs í-
fcaldið yfir sig enn einu sinni.
Nazistamir eru að ryðjast til
valda í Sjálfstæðisflokkn-
i m.forsprakkar þeirra nánustu
vinir og spilafélagar Bjama
Benediktssonar. Og íslenzku
r.azistamir hafa ekkert lært
cg engu gleymt. Það er að
vísu nokkuð langt síðan flokk-
tr Birgis Kjaran undirbjó 1.
rnaí með þeirri orðsendingu
til manna sinna að þeir yrðu
íð ganga til baráttunnar við
kommúnistana þann dag með
; ví harðfylgi að tveir þrir
nazistanna kynnu að liggja
cauðir eftir. Mipna má á, að
íð minnsta kosti tveir þokka-
piltar úr hópi Jslenzku naz-
: stanr.a fengu tækifæri til að
•svna að þeim var alvara, ann-
£.r í Noregi og hinn í Dan-
rnörku, við skilyrði nazistísks
r.emátns. Það tókst að láta
rnyrða nokkra norska ættjarð-
arvini, þó samverkamennimir
hér heima hafi talið sig til-
neydda að nota aðrar baráttu-
aðferðir „gegn kommúnisman-
um“. En um hugarfarið þarf
ekki að efast, og sívaxandi
völd þessarar klíku í Sjálf-
stæðisflokknum, með hinu
einkennilega nána samstarfi
Bjama Benediktssonar og Birg-
is Kjaran, er ískyggilegt atriði,
og er hætt við, að takist í-
haldinu enn að vinna Reykja-
vík, móti hinn nazistíski hugs-
unarháttur flokkinn- í enn rík-
ari mæli. Meira að segja hjá
Gunnári Thproddsen skýtur
upp löngun til að mega fára
með andstæðinga sína eins og
farið var með þræla.
Ihendi alþýðumannsins sem í
dag gengur til kosninga,
getur eitt blað, kjörseðill,
breytzt í skætt vopn, sem hægt
er að beita svo fimlega að
hann vinni stórsigiir í lífsbar-
áttu sinni, baráttu fyrir bætt-
um kjörum, baráttu fyrir stöð-
ugri atvinnu, fyrir mannsæm-
andi húsnæði, fyrir frelsi til
að lifa í landl sinu eins og
honum hentar bezt og hann
sjálfur kýs, Með því að beita
i'étt og fimlega vopni kiörseð-
ilsins getur kjósandi, ungur
.maður og gamall, karl og kona,
Unnið stórsigur i sókn alþýðu-
fólks á íslandi til betra og
fegurra ' lífs. Á einu bráðfleygu
andartaki getur hann og þús-
undir samherja hans unnið
stórsigub sem annars þyrfti
að berjast fyrir með langvar-
andi fórnfrekri baráttu, hafi
hann skilning og kjark til að
beita rétt vopninu sem- í dag
er lagt í hönd honum,
Ymsum finnst bæjarstjómar-
íhaldið í Reykjavík vera
líkast þjóðsagnaófreskjunni
kém átti vrörn sina í fc>ví að nýr
limur spratt fram þegar arm-
ar var sniðinn af í höggi. Þó
fór jafnan svro um síðir að
hugprúður karlssonur fann
það vopn, er svo altækt reynd-
ist að dugði til að ráða niður-
lögum ófreskjunnar. Alþýðu-
fóik i Reykjavík, senr liggur
undir fargi íhaldsófreskjunnar,
fær slíkt vopn í hönd sér éinn
einasta dag á fjögurra ára
fresti. Einn sá dagur 'er í dag.
Dagur hins mikla tækifáeris,
er þúsundir alþýðufólksins í
Reykjavík fá í hendur sér það
skæða og altæka vopri, sem
unriið getur íhaldsófreskjuna
—- kjörseðilsvopuið.
Ahaldahúskofinn við Skúlatún
i: •:
■^4 y •
læjarsjöður notaður til að hlaia
idir fésterka gæðinga íhaldsins
Milljónum varið árlega í viðgerSakostnað bíla og..;
tækja hjá einkaframtakinu en bærinn má ekki eign-
ast fullkomið eigið viðgerðaverkstæði
Ein af aðferöum íhaldsins til að hlynna að hagsmun-
um gæðinga sinna og vildarmanna í hópi braskara og
stærri atvinnurekenda er að koma 1 veg fyrir að bæjar-
félagið sjálft fái aðstöðu til að sinna þýðingarmiklum
verkefnum í rekstri bæjarins. Þannig á Reykjavíkurbær
ekkert fullkomið eigiö viðgerðarverkstæði til að annast
viðgerðir og viðhald á bifreiðum síhum og vinnuvélum.
Hafa íhaldsandstæðingar í
bæjarstjém hvað eftir annað.
gert það að tillögu sinni að slíkt
bæjarverkstæði yrði reist en í-
haldið jafnan fellt það. Þessi
afstaða íhaldsins byggist á því,'
að það telur /Skyldu sína að
tryggja fjársterkum aðilum í
flokknum, eins og Einar í Bjargi
o. fl. viðgerðir og viðhald é
tækjum bæjarins enda þótt aug-
Ijóst sé að slíkir vinnuhættir
eru fjárhagslega óhagkvæmir
fyrir bæinn. En með þessu er
hlaðið undir gæðingana á kostn-
að bæjarsjóðs og útsvarsgreið-
enda, sem látnir eru borga brús-
ann í síhækkuðum álögum.
•Húsið á rrtyntíinni er svokall-
að „Áhaldahús Reykjavikur-
bæjár“ við Skúlatún, lágreistur
og lélegur kofi,. þar sem áhöld
og tæki bæjarinsreru geymd og
miriniháttar viðgerðir fara fram.
Vafalaust er það algert einsdæmi
að aðili með jafn umfangsmik-
íhaldið svífur í lofcrrðabelg sínum hátt jyrir ofan sín
eigin verk. ffigum vi& ekki að kynna .pyí ■. vefvleikann
->■. c fyrir nóttina?
inn og margþættan rekslur og
Reykjavíkurbær búi þannig að
starfsemi sinni á verklegu sviði.
En þess verðúr að gæta að iþetta
er gert með ráðmun hug. Fyrir
íhaldinu vakir að nota bæjarfé-
lagið til að hlaða undir , fé-
sterka ílokksmerm og eflá að-
stöðu þeii-ra á allan hátt' Þess-
Vegna er starfsemi bæjarfns á
sviði eins og þessu haldið í
furðulegri niðurlægingu eu
milljóuum af fé útsvarsgreiðV
enda ráðstafað til noltkurra
flokksgæðinga, sem siðali ■ skila
álitlegum skatti í kosnMgasjóð
Sjálfstæífeflokksins seui 'trygg-
ingu fyrir ráðieysinu ogJi spill-
ingunni.
Til þess að losa bæinri'og bæj-
búa við þeffsi cnrmúbrögð í-
haldsins og létta' þe'ssum i byrð-
um af gjaldendunú'm þárf ihaldið
að fá ráðningu sem dugir í
kosningunum. Sú rúðniíig er
eftirminnilegast veitt rjieð' því
að fylkja sér um Áíþýðubanda-
lagið — G-llstann.
Kjósa kcttir
D-listann?
Á einum stað í bænum hafa
krakkar skírt fresskött einn
mannsnafni. Mun kosninga-
smali íhaldsins, . sern var að
flökta þar um nýtega, hafa
talið, að hér væri um kjósanda
að ræða, er ekki .msetti. verða
án leiðbeininga -borgarstjóra
fremur en aðrir, Nema fyrir
fáum dögum barst fressinu
bréf adressorað á ímyndáð
heimili hans. Gamansamur ná-
ungi í nágrenniuu setti í' eftir-
farandi Ijóð þennan nýstárlega
atburð.
Nú sendir Gunnar bréfin >*
og bænir orðar siyngar, , 4'
að bæði‘skuli skjósa ’ann
raenn og ferfætiingar,
Og eiginhandar nafn sitt . „ý
undir skjalið setti ý \
til útilegukattar . • I: •
sem dvélst á Sogabl^tt}^;