Þjóðviljinn - 26.01.1958, Blaðsíða 11

Sunnudagur 26. janúar 1958 — ÞJÓÐVíílJINN
(11
ERNEST GANN:
Sýður á keipu
m
Sinfóníutónleikar
Sinfóníuhíjómsveit íslands
hóf tónleika sina mánudags-
kvöldíð 20. janúar á „Flugelda-
svítu“ eftir Handél, en lauk
þeim á 2. sinfóníu Brahms.
Þetta tónverk Handels hefur
víst ekki verið flutt hér opin-
22. dagur.
Hoolihan tók venjulega sætiö næst Skóflufési. Það’
var bezta sætiö' á timburhlaöanum og réttur hans til
þess var ekki véfengdur heldur, því aö Hoolihan var
maöur sem mátti sín nokkurs. Þaö var alkunnugt aö
mágkona sendi honum peninga öð’ru hverju og fyrir
bragöiö gat Hoolihan stundum sbfiö’ í herbergi meö
húsgög'num á næturnar. Herbergið var í brattri hliöar-
götu bakviö súkkulaöiverksmiöjuha og Hoolihan kom
þa'öan á hverjum morgni klukkan hálfátta. Hoolihan
þóttist einhvern tíma hafa veriö sjómaöur, þótt allir
vissu að hann heföu aldrei komið nær sjónum en timb-
urhlaöinn. Samt sem áöur var hlustaö me'ö viröingu
á álit hans á bátúln, fiski og sjómönnum. Einhvern-
tíma dagsins gat verið aö hann: drægi vínflösku upp úr
frakkávasa sínúm. Það var þýðingarmikiö mál. Maöur
sem hafði reikaö um göturnar liðlaiiga nóttina, maöur
sem loks hafði skr'eíözt inh1 í1: kassa, tóman brautar-
vagn eða verksmiöjuanddyrí -h' hlaöur sem svaf undir
beru lofti eða þaö sem verra var á Hjálpræöishemum
—var oröinn býsna þyrstur um, níuleytiö á morgnana.
Yzt á timburhlaöanum, næst sjónum, sat Spjátr-
ungurinn. Hann var mjög lítill og hógvær maöur sem
gekk alltaf meö hálsbindi. Á bindinu stóð „Heims-
sýningin í San Francisco 1915‘t UpplitaÖur glæsileiki
þess hafði orsakaö nafngift hans., En'pnn haföi nokkurn
tíma vitað til þess aö neinn skipti lýr af honum. Hann
var ekki annaö en ein eyru í Yiöbót^ til. að hlýöa á
vizku Balls generáls, og þegar hann .hvarf af sjónar-
--sviðinu fyrri hluta dags, þá tók.sjai^riiast nokkur eftir
því. Hafgolan næddi um sætiö h.ans ;á timbrinu og þár
naut ekki sólar nema á hádegi. i;.„,
Ball generáll var viöurkennduil.jy.iiriiöi hafnarnefnd-
arinnar. Hann hafði engan sérstakan sta'ö á hlaöanum,
settist þar sem hann gat fundiö rúm fyrir gildvaxinn
skrokkinn. Þar sem hann taldi það skyldu sína aö randa
uin bryggjurnar, aö bátunum og um. fiskyinnsluhúsin
alíáh dáginn í leit að mikilvægiiM i ii^lplýsingum, þá
fannst honum sjaldnast nauðswileat aS setjast niður
hvort sem var. Hann hugsaöi og!;táMÖif'méÖ meiri festu
og skýrleika þegar hann stóö uppré|tún Standandi gat
hann gert glæsilegar handsveifhuv og haldið þannig
reikúllí. athygli áheyrenda sinna. Ball gmeráll var í ein-
kennisfeúningi raunverulegs hafnar-nefndarmanns: fit-
ugri svart'ri húfu, frakka sem náöi; npes.tum niöur á
öfclá: ög skóm með götum á sólum. og.yfirleöri. í þeim
búningi þekktist hann samstundis; -frá flækingunum
vsejhíyilttúst -stundum á samastaö: hafnarn&fndarinnar —
og flækingar.voru í augum Balls generáls allir þeir sem
áttu^feífe :íi'iöhel|^pi ..Ktisöi f *i!ffnnpj.ií#1lækingarnir
komu og fóru, stóöu hokkrar klukkustúhdir meö hend-
urnar í vösum, horföu á tæmar áa^.ög:^,þistuöu á B;all
generál skýra frá heimsfréttimum og^ hafnarfréttunum.
TT'tv c?Vq1 000-10 i-VI-11 v ‘* 'oo n-Öi Öt-t l l Tioiinítn mnvo-nn
li-
um
Gunnar
Ung hjón liér í bænum töldu
sig hafa fengið allt of há út-
svör s.l. sumar. Þau kærðu æ
ofan í æ til niðurjöfnunar-
nefndar, til bæjarráðs og allra
hugsanlegra aðila en án ár-
angurs.
En í gær — degi fyrir kosn
ingar — fengu þau allt í einu
bréf undirritað af Gunnari
Thoroddsen persónulega þar
sem þeim var tilkynnt að kröf-
nr þairra hefðu verið teknar
algerlega til greina!
berlega fyrr en nú, en sinfóní-
an er gamall kunningi hijóm-
sveitarinnar, því að hana hef-
ur sveitin Jeikið áður, haustið
1953, og þá með ágætum. Að
þessu sinni náði sv.eitin einn-
ig ágætum 'tökum á þessu
mikia og margslungna verki
undir skörulegri stjórn Rói-
berts A. Ottóssonar.
Einieikari á tónleikum þess-
um var Rögnvaldur Sigurjóns-
son og lék annan tveggja
píanókonserta Chopins, þann
sem merktur er 11. verk hans,
enda þótt konsert þessi muni
síðar saminn en sá í f-moll,
sem talinn er 21. verk tón-
skáldsins. Konsertinn í é-moll,
sem Rögnvaldur lék, er skáld-
legt og heillandi tónverk, en
jafnframt þannig' sarninn, eins
og við er að búast frá hendi
Chopins, að hann veitir hverj-
um snjöllum píanóleikara
gnægð verðugra viðfangsefna.
Líklega heíur Rögnvaidi éjáTd-
an tekizt betur upp en í þessu
verki, og þarf þá ekki frekari
iofsyrðum að ljúka á ágæta
frammistöðu hans. Áheyrenþur
klöppuðu píanóleikaranum
mikið lof í lófa og kölluðu
hann fram margsinnis að leiks-
lokum B. F.
Einkemiilegir
Uppi í Selási eru tvö stræt-
isvagna-biðskýli. Við eystra
skýlið, nokkuð anstan við Sel-
ásbúðina, hefur vegagerð ríkis-
ins skilið eftir snjógarð fy.rir
framan skýlið, svo farþegar
strætisvagna verða að klifra
yfir snjógarðinn til að komast
í vagninn. Á kannski að' gera
fólki illkleift að komast að og
frá heimilum sínum núna um
'kosningarnar ? Og víðar mun
sú saga að ýtt er stundum fyr-
ir afleggjara heim til fólks.
Selásbúi.
Eins og við síðustu bæjar-
stjórnarkosningar hefur Barna-
spitalasjóður Hringsins fengið
leyfi dómsmálaráðuneytisins til
þess að selja merki Barnaspít-
alans á kosningadaginn, 26.
janúar, en hann ber einmitt
upp á 54. afmælisdag Kvénfé-
lags Hringsins. Á þessum langa
starfstíma hefur félagið starf-
að margt að mannúðar- og líkn-
armálum. Það reisti á sínum
tíma hressingarhælið í Kópa-
vogi og rak það um margra ára
skeið.
Undanfarið hefur Hringur-
inn nær eingöngu helgað starf-
semi sína fjársöfnun til Barna-
spítalans, sem ætlað er hús-
rými í hinni myndarlegu riý-
byggingu Landspítalans. Fyrir
atbeina BarnaspítaTasjóðs og
með stuðningi hans var í sum-
ar leið opnuð myndarleg hama-
deild í Landspítalanum, og
verður hún starfrækt þar til

,Öý ö| hvé?. seM’'Ti|psthr ekki á rnlp
eri vindhani. Takiö nú til dærilfs bójiöá, Já, segi ég,
takið hann. Hvað gerir hann? Hahri’ íer kannski á fæt-
ur klukkan fimm á morgpana. tfáriri fer út og mjólkar
nokkrar beljur. Þaö er ekki auovéft iif, ’ skiljiö þiö, pg
ste^pjtrifer ‘beljan veik. En hvqi;|tSem' hún er veik eöa
éKKÍýþá 'kernur bóndinn heim áð’góðúift,- heitum mqrg-
unmat. Hann étur hann og hvaö',^eiir hgiin svo?“ Ball
generáll aðgætti áhrif órðá siririS’^%- iQíiéýrendumat
Þegar hann varð ekki var við ncinrhailláöi hann urtdir
flatt og bandaði löngum, kámuginn fMgfi aö hlustejlcP
•unum á hlaðanum. „Þegar þón#riri ér búinn að éta
morgunmatinn, þá slæpist hann áíökrúnúm — “
„Bíddu hægur,“ greip Litla ieöurblaka fram í reiöi-
lega. „Bíddu hægur. Hefuröu nokkurn tíma verið á
bóndabæ?“
„Nei . . . nei, ég hef aldrei verið’ á bóndabæ, en ég
Barnaspítalinn sjálfur tekur til
starfa.
Enda þótt barnadeild Land-
spítalans hafi aðeins verið
starfrækt í sjö mánuði, hefur
hún. fyrir löngxi sannaö nauð-
synina á séstökum barnaspít-
ala, þvi að fram til þessa hafa
285 hörn komið í deildina, en
í henni eru þó ekki nema 30
legurúm,
Barnaspítalanum er ætlaður
staður á tveim hæðum í vest-
urálmu hinnar nýju hyggingar
Landspítalans samkvæmt samn.
ingi við ríkiss.tjórnina. Leggur
Barnaspítalasjóður „frárn sinn
hluta af heildarverði bygging-
arinnar, en hluti Barnaspítal-
ans erreiknaður 2/9 hlutar af
allri nýbyggingunni. En auk
þess ætlar sjóðurinn að kosta
sérstaklega alla innanstokks-
muni og búnað spítalans i
sjúkrastofum og leikherbergj-
um. Ti! sameiginlegs bygging-
eim^fisfsáítiir
ai’kostnaðar hefur sjóðurinn
þegar lagfe fram 3 milljónir kr.
Hluti /Barnaspitalans er áæti-
aður 15—16 milljónir króna,
og leggur rikissjóður þar helm-
.ing á móti. Er þá enn eftir að
leggja fram 4—5 milljónir kr.,
en af því fé eru um 1,5 millj-
ón króna í sjóði.
Hinir stöðugu tekjustofnar
Barnaspítalasjóðs eru eklii
miklir og verður því að afla
þessa fjár að mestu leyti með
frjálsum framlögum. Þéssvegna
verður Hringurinn enn sem fyrr
að treysta á rausn og góö-^
vild bæjarbúa i garð Bai-na-
spítalans.
Það eru vinsamleg tilmæli
Hringsins til foreldra, rað þeir
leyfi börnum sinum að að-
stoða við merkjasöluria. Börn-
unum eru auðvitað ætluð sölu-,
laun, og foreldrar eru áminnt-
ir um að búa þau hlýlega.
Hjálpumst öll að því að búa
upp litlu hvítu rúmin.

ri' ■■■■■■■■. ■■;■- . i ":■ |
vS..'/' -jfoa# - ■ i,
Hafið samband við hvlsrfáskrifsfof-
urnar sfrax og þið hafið kosið
Vel saumaður vasi er prý.ði á
kjól eða blússu, hvort sem'það
er venjulegur vasi í hliðarsaum
eða utanávasi.
1 venjulegn.n vasa á hliðar-
saum,. eru kiippt tvö jafnstór
stykki af efrii, svo sem 20 crn
löng. Klippið 2y2 sm af með-
fram framhliðinni á stykki A,
sem síðan er saumað við hlið-
á framstykkinu,
Í. ••'/.UUV;
arsauminn
.•L-., .... ; vt' ■■
mýhd'i;
Saumið síðan stykki B fast
• - .f •. t
hinum megin, „við ». sauminn.
Snúið síðan .vasanum fram,
sanrnið hann samán og varpið
sauminn, mýnd--2s ■ ’• ••:• -

í Utariáyása klíþpt mátu-
leg't. styklci og- .ekki má gleyma
að æfehi fyrir saumi og hæfi-
legu broti ofaná vasanum.
Vilji maður hafa vasana'laus
ví'.Ts Á'NVÚ . ’ j
fóðraðan á fóðrið að vera ör-
lítið styttra en vasinn. Vasinn
og fóðrið lögð saman, þannig
að rétturnar snúi hvor að ann-
arri. Vasinn er iátinn standa
opinn að ofan. Vasanum síðan
snúið við og fóðrið varpað nið-
ur. Munið að klippa þarf rauf-
ar í bogana á vasanum.
TiMmi vasinn-er saumaður á
flíkina, eftir að hann hefur ver-
ið þræddur á réttan stað til að
ganga úr skugga um að hann
fari vel og sé sléttur og fláa-