Þjóðviljinn - 01.02.1958, Síða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagnr 1. febrúar 1958

fhildi éftast ai úrslit kosnlnganna
þjappí vinstrí öflunum þéttar saman
Da" eftir dag skorar Morgunblaðið á Áka-klíku Alþýðu-
flo' ksins að duga áfram íhaldinu og lyfta því í valdastól
Þrátt fyrir allan gorgeir
íhaldsins og Morgunblaðsins
í sambandi við úrslit bæjar-
stjórnarkosninganna í Reykja-
vík leynir það sér ekki að
það sem íhaldið óttast nú
mest, er að almenningur í
vinstri flokkunum dragi þær
ályktanir af síðustu atburðum
sem dugi til að kveða niður
sundrungina sem orðið hefur
vatn á mvllu íhaldsins með
svo eftirminnilegum hætti. f-
haldið telur nú meiri hættu á
því en nokkru sinni fyrr að
skemmdarstarf hægri aflanna
í Alhýðuflokknum verði stöðv-
að og tekin upp ærleg sam-
vinna við Alþýðubandalagið
og að heiðarlegir fylgjendur
Þjóðvarnarflokksins sáluga
láti heldur ekki hafa sig oft-
ar til þess að eyðileggja at-
kvæði sín ihaldinu til fram-
dráttar, heldur skipi sér í þá
fylkingu vinstri manna, sem
skapa þarf í landinu til að
hindra valdatöku íhaldsins og
árásir auðklíkunnar á lífskjör
alþýðu og lýðréttindi þjóðar-
innar.
Þessi ótti íhaldsins birtist
fyrst og fremst í því, að Morg-
unblaðið er látið halda því
fram í hvcrri greininni af
annarri að bað sé samvinnan
við ~ Alþýðubandalagið og
Framsókn í ríkisstjórn sem
sé orsök fylgishruns Alþýðu-
flokksins. Morgunblaðið tekur
mjög óstinnt upp að Þjóðvilj-
inn og Tíminn skuli draga þær
ályktanir af kosningaúrslitun-
um að efla þurfi samstarf
vinstri flokkanna og tryggja
framgang raunhæfrar og
raunverulegrar vinstri stefnu
í efnahagsmálum og stjórn-
málum. Er Morgunblaðið
mj"g móðgað við Tímann í
fyrradag og kemst m.a. þann-
ig að orði:
„Það er „samfylking" ná-
kvæmlega eins og kommúnist-
ar hafa krafizt í 25 ár, sem
blað hins íslenzka „milli-
f1okks“ krefst að nú verði
komið á twfarlaust. „Form“s>
hennar skiptir engu máli.
„Aðalatriðið er“ að henni
verði komið á.
Það er engin smáræðis á-
kefð í ,.samfylkinguna“ sem
lýsir sér í þessum orðum aðal-
málgagns Framsóknarflokks-
ins. Og inn í þetta sálufélag
ætlar Hermann Jónasson að
teyma Alþýðuflokkinn nauð-
ugan viljugan, enda þótt blað
hans hafi fyrir tveimur dög-
um lýst yfir að ósigur hans
í bæjarstjómarkosningunum
spretti fvrst og fremst af því,
að yfirlýsing Haralds Guð-
mundssonar um að aldrei
skyldi unnið með kommúnist-
um, var svikin“.
Og svo heldur Mbl. áfram
í miklum armæðutón:
„Það er ekki ofsögum sagt
af ást og umhvggju maddömu
Framsóknar gagnvart íslenzk-
um jafnaðarmönnum!“
Þá er eitthvað öðru máli
að gegna um „ást og um-
hyggjn“ íhaldsins. Hún er
auðvitað allt annarrar ættar.
En íhaldið leggur nú alla á-
herzlu á það, að fylgishrun
Alþýðuflokksins eigi rót sína
að rekja til þess að flokkur-
inn taki þátt í ríkisstjórn með
Alþýðubandalaginu og Fram-
sókn, aðrar ástæður komi ekki
til greina.
Þessi kenning er nákvæm-
lega sú sama og erindrekar í-
haldsins í Alþýðuflokknum,
Áki Jakobsson og nánustu
samstarfsmenn hans, halda nú
fram, eftir að úrslit kosning-
anna liggja fyrir. Hér eru þeir
því enn í þjónustu íhaldsins
og hafa, ekkert lært og engu
gleymt. Hitt er auðvitað ekki
nefnt í herbúðum hægri
mannanna, að sjálfir eiga þeir
höfuðsökina á óförum Alþýðu-
flokksins. Það eru þeir sjálfir
sem mótað hafa og fylgt fram
þeirri furðulegu stefnu að
vera hálfir eða rúmlega það
með íhaldinu en á móti rík-
isstjórninni. Og í verkalýðs-
félögunum hafa þeir gengið
beint og opinskátt í banda-
lag við atvinnurekendaflokk-
inn, stjórnarandstöðuna, og
unnið að því að afhenda þeim
stjórnir verkalýðsfélaganna.
Er síðasta dæmið um sam-
vinnuna í Dagsbrún öllum í
fersku minni, þótt tilræðið
færi út um þúfur
Með þessum skemmdar-
verkum Áka Jakobssonar og
fylgismanna hans í Alþýðu-
flokknum hefur verið heldur
betur lyft undir íhaldið. Því
hafa ekki aðeins verið af-
hent þýðingarmikil verka-
lýðsfélög til umráða. Til við-
bótar hafa fylgismenn Al-
þýðuflokksins verið aldir
upp í blindu hatri og fárán-
legri ofstækisafstöðu til
stéttarbræðra sinna í Al-
þýðubandalaginu. Þeim hef-
ur verið kerint að líta á í-
lialdið sem SAMHERJA en
Alþýðubandalagsmcnn sem
HÖFUÐÓVIN. Og þegar í-
haldið þarf á liðsinni að
lialda í almennum kosning-
um er galdurinn sá einn að
endurprenta verstu ofstækis-
skrif hægri manna Alþýðu-
flokksins og hvetja hina
rugluðu fylgismenn hans til
að kjósa yfir sig íhaldið
til þess að forða frá for-
ustu kommúnistanna! Og
þeir sem vandir hafa verið
undir íhaklið í kosningum í
verkalýðsfélögunum hlýða
kallinu. Það er allt og sumt.
Starfshættir hægri klíku
Áka Jakobssonar gátu ekki
leitt til annars en þess sem
fram er komið, enda telur
íhaldið sig standa í mikilli
j’akkarskul við þessa dug-
miklu og mikilsverðu sam-
herja og treystir þeim til á
íramhaldandi þjónustu.
Og um það stendur í raun
og veru spurningin í dág. Fá
skemmdarverkamennirnii', sem;
Áki Ja'kobsson stjórnar fyrir
íhaldið, tækifæri til að halda
áfram. Á ekki að stöðva þá
fyrr en þeir hafa flæmt síð-
ustu leyfarnar af fylginu frá;
Alþýðuflokknum? Er ekki!
tími til þess kominn að heið-1
arlegri og ábyrgari öfl taki í
taumana við ævintýramennina
og svifti íhaldið þeirri sterku
von að starfshættir þeirra
færi því innan tíðar stjóm-
artaumana í hendur?
Vissulega er tími til þess
kominn. Og það er einmitt
það sem íhaldið óttast mest
af öllu. Auðstéttaröflin eru
ekki örugg um að áætlanirnar
standist. Ilialdið hræðist heil-
brigða skynsemi alþýðufólks,
sem nú krefst þess af flokk-
um sínum að þeir snúi bök-
um saman og hætti bræðra-
vígunum, en einbeiti sér að
því að byggja upp það sókn-
arafl sem sigrað getur íhald-
ið og tryggt um leið þá
vinstri stjórnarstefnu sem al-
þýðan þráir og veit að ein
Ieiðir til farsældar fyrir þjóð-
ina.
Fiá 1. íeíií'úait véiv&z
viðtalstími minn
frá kl. 1,30—3 alla virka daga nema Iaugardaga
klukkan 10—11 f.h.
Kjartan Olafsson
héraðslæknir,
Kirkjuteig 9 — Keflavík.
Málverkasýning
Einars G. Baldvinssonar
í Bogasal Þjóðminjasafnsins er opin daglega frá
kl. 1—10 e. h.
Landssamband
bakarameistara
Stofnfundur Landssambands
bakarameistara var lialdinn í
Reykjavík 23., 24. oð 25. janúar
s.I.
Frumkvæðið að stofnuninni
hafði Bakarameistarafélag
Reykjavíkur. Stofnfundinn sóttu
bakarameistarar hvaðanæva að
af landinu og nú þegar er meiri-
hluti allra bakarameistara kom-
inn í sambandið og nokkrir af
þeim, sem ekki gátu sótt stofn-
fundinn hafa þegar tilkynnt
þátttöku . sína.
Tilgangur sambandsins er:
Að safna saman sem flestum
bararameisturum á landinu í ein
allsherjar samtök.
Að vinna að aukinni fræðslu
sambandsmanna.
Að gæta velferðar og hags-
muna stéttarinnar í hvívetna.
Stjórn sambandsins er skipuð
sjö mönnur, þrem úr Reykjavík
og einum úr hverjum landsfjórð-
ungi. ■
Eftirtaldir menn skipa nú
sambandsstjórn: Sigurður Bergs-
son, formáðui’, i feuðmundur R.
Oddsson Reykjavík, varaformað-
ur, Steindór . Hannesson ^jglu-
firði, ritari, Stefán Ó. Thórd-
ersen Reykjavik, gjaldkeri. Með-
stjórnendur: Sigmundur Andrés-
son Vesffnannaeyjum. Aðal-
björn Trvggvason fsafirði, Hlöð
ver Jónsson Eskifirði. Vara-
stjórn: Árni Guðmundsson
Reykjavík, Magnús Einarsson
Reykjavík, Georg Michelsen
Hveragerði.
Bonnserskjöl
rannsökuS
Opinberi saksóknarinn í Sví-
þjóð hefur hlutast til um að
réttarrannsókn fari fram á
uppruna skjala þeirra, sem
Torsten Kreuger telur sanna að
Bonniersfjölskyldan hafi boðizt
til að selja nazistum bl'ð sín
og útgáfufvrirtæki á stríðsár-
unum. Tor Bonnier, höfuð ætt-
arinnar. staðhæfir að skjölin
séu fölsuð.
Volkswagen
Framhald af 3. síðu.
! um . Volks'vvagenverksmiðji’tmar
; í Grikklandi og Júgóslavíu, og
| lét hann í ljós ánægju sína yfir
því að honum skyldi einnig hafa
Verið falið að „sjá úm“ ísland
I því honum fellur vel í geð land
og þjóð.
Á sa; ;a hátt og Mr. Híller hef-
| ur éftii'lít með 'VW þjónustu í
ofangreindum löndum, eru aðrir
; verkfræðingar verksmiðjunnar í
1 sams konar erindagjörðum um
allan heim. Og það er m. a.
þessu íyrirkomulagi að þakka,
að VW eigendur geta reitt sig
á.fullkomna og örugga þjónustu,
sem eflaust á sinn skerf í hin-
um gífurlegu vinsældum og eft-
irspurn þessara litlu bifreiða á
heimsmarkaðnum.
; Til
Einar G. Baldvinsson
Málverkasýmng
^mars G. Baldv'mssonar
Málverkasýningu Eínars G.
Baldvinssonar í bogasal Þjóð-
minjasafnsins skiptir í tvö
horn: óhlutrænar myndir og
hlutrænar, þar sem við þekkj-
um hluti og viðburði hins dag-
lega lífs. Málarinn hefur fund-
ið sér fastari jörð undir fót-
um þar sem hin hlutræna
stefna er, þær myndir eru sam-
stæðari en hinar sem óhlut-
rænar teljast. Þessar myndir
eru sterkar í teikningu, litír
mjúkir frekar dimmir, rökkur
á húsum, svört skip á sjó, grátt.
Litaskalinn er viðfeldinn og
bendir stundum til rómantík-
ur.
í hinum óhlutrænu myndum
er líkast því sem málarínn
hafa orðið fyrir of mörgum
áhrifuni víða að og sé ekki
búinn að vinna nóg úr þeim,
það er að minnsta kosti svo
að sjá í svipinn, en það dæmi
sýnir og sannar hversu hin ó-
hlutræna listastefna er lang-
sött og erfið, því hér er um
málara að ræða sem kann
margt fyrir sér. En þót.t, sýning-
in sýnist fyrir þessar sakir
ekki m.iög samstæð, er þeim
mim betra að át.ta sig á ýms-
Um sviðum á braut bessa lista-
manns sem hér héldur sína
fyrstu sjálfstæðu sýningu. Mál-
arinn virðist hafa inargar hug-
dettur og er ekki liræddur, að
gera tilraunir. Vil ég benáa á
að í þessum óhlutrænu mynd-
eru faldir litir, stundum dökk-
ir eins op í hinum en frjáls-
ari litaleikur, i þeim myndum
sem síðast evu málaðar eru
liósir litir. ÍSymngin er margra
ára verk, og þar af leiðandi
samslæðari en á liorfðist í
fyrstu, þessar myndir bera
giöggt höfundarma'rk.
Það er hverjum mannj hollt
að sýna myndir sínar, sýöing
er eins konar krossgötur þar
sem menn géta valið og hafn-
að. Við eigum éflaust eftir
að sjá nrargt fleira eftir Ein-
ar G. Baldvinsson og sjá hann.
vaxa nreð áfanga hverjum.