Þjóðviljinn - 01.02.1958, Síða 10

2) — Ósfeastundin
FRAMHALDSLEIKRIT
Við höfum nú haft þrjár' framhaldssögur í blaðinu
og vonum að ykkur hafi þótt gainan að þeim, en
áður en næsta framhaldssaga byrjar fáið þið nýtt
leikrit, sem mun koma í næstu þrem eða fjórum
blöðum. Þetla er einþáttungur og vill höfundurinn
ekki láta nafns síns getið en kallar sig Gunnhildi
á Hóli. Ef einhverjir af lesendum blaðsins settu
leikritið á svið þætti okkur vænt um að þeir skrif-
uðu okkur og segðu livernig tækist til um verkið.
Gunnhildur á Hóli:
DRAUMUR
Leikrit í einum þætti.
Karitas — Steinunn vinkona
Karitasar — Kata systurdóttir
Karitasar — Inga vinkona Kötu —
Gesturinn.
Karitas (situr við
prjóna og syngur)
Ánægjustuindum finnst
mér fækka.
Framtíðin, hún er bara
ljót.
Skuldir vaxa og skattar
hækka.
Skaprauna mér í þokka-
bót
ósvífin börn . og iila
frædd.
Er það furða, þó ég sé
mædd?
(Hlustar) Það er einhver
að koma.
Steinunn: Sæl og bless-
uð. (þær kyssast)
Karítas: Blessuð seztu,
Hvert ert þú að fara,
svona fín?
Steinunn: Til kirkju,
góða mín. Þú kemur með
mér.
Karítas: Onei, ég hef
nú öðru að sinna. En
hvað ég er fegin, að
stelpumar skuli ekki
vera inni. Þær iáta alveg
eins og hamhieypur, síð-
an foreldrar þeirra fóru
að heiman. Sérstaklega
hún nafna min.
Steinunn: Er honum
Katli ekki að batna?
Karítas: Jú, hamingj-
unni sé iof. Þau koma
heim í næstu viku, bless-
uð hjónin. Enda er ekki
vanþörf á því, Eg skil
ekkert í þeim, að biðja
mig, gigtveika mann-
eskju, að stjórna þessum
ungíingaflónum. Það
hefði ekki veitt af
manneskju, sem hefði
haft heilsu til að taka
! í lurginn á þeim, sérstak
lega henni Kötu, þó að
hún sé nafna mín.
Æ, Steinurin min komdu
nú fram í eldhús og fáðu
þér kaffisopa.
(Þær fara)'
(Kata og Inga koma
inn).
Skelfing verð ég feg-
in, þegar pabbi og
mamma koma. Karítas
frænka hefur ekki verið
hýr á svipinn undanfar-
ið. Ekkert skil ég í henni
mömmu, að láta mig
heita í höfuðið á henni?
Þetta er líka heldur
þokkalegt nafn, Karítas!
Heldur vildi ég heita
Gilitrutt,
Inga: Hérna kom ég
með alveg nýtt blað af
Vikunni handa þér.
Kata: Það hefur verið
eina ánægjan mín að
lesa Vikuna á kvöldin.
Veiztu hvað, Inga? Nú
verð ég að segja þér
dálítið. Stundum eru
strákar að auglýsa það
í Vikunni, að þeir vilji
skrifast á við stelpur.
Ein auglýsingin var frá
strák, sem sagðist vilja
skrifast á við 18 ára
stúlku, sem væri há og
grönn. Og hún átti að
senda mynd af sér.
Eg hugsaði með mér, að
þessi strákur væri aumi
asninn. Eg skrifaði hon-
um til að sjá, hvað hann
væri vitlaus.
Inga: Hvað heldurðu,
að mamma þín segi?
Kata: Eg hefði heldur
ekki gert þetta, ef
mamma hefði verið
heima. En bíddu nú við.
Eg fékk bréf frá þessum
asna. Nú skal ég lesa
-það fyrir þig:
LITLA SAGAN
Indíánarnir í Ameríku
kunna sannarlega að
taka eftir. og er ekki
víst, að jafnvel snjöll-
ustu leynilögreglumenn
standi þeim á sporði.
Indíáni nokkur hafði
hengt hreindýrakjöt til
þerris. Eitt sinn er hann
kom af veiðum, sá hann
að búið var að siela því.
Hann athugaði nú allt
nákvæmlega. Svo fór
hann af stað út í skóg,
til að rekja spor þjófs-
ins. Þar mætti hann
manni og spurði hann
hvort hann hefði séð
gamlan mann, hvítan,
iítinn vexti, með stutta
byssu og ,skottlausan
hund. Hann kvaðst hafa
séð mann, sem þessi lýs-
ing ætti við. Undraðist
Hver sendi ævi-
sögu dúkk-
unnar?
í síðasta blaði óskuð-
um við eftir að þið send-
uð (teikuaða mynd af
brúðunni ykkar og segð-
uð svolítið frá henni, í
stað þess að senda allt-
af tízkudömur. I vikunni
fengum við teikningú og
ævisögu brúðunnar El!u,
en sendandi gat ekki um
aldur eða nafn sitt. Okk-
ur iangar að vita hvað
þið heitið og eruð göm-
’ut. Vill nú litla stúlk-
an, sem sendi okkur
bréfið og myndina skrifa
okkur annað bréf og
segja okkur hver hún
er? Myndin af Eliu
kemur svo i næsta b'aði.
hann mjög er hann komst
að því, að Indíáninn
hafði aldrei séð þennan
mann, sem hann var að
spyrja um. Hann spurði
nú Indíánann hvemig
hann færí að lýsa mann-
inum svona nákvæmlega,
fyrst hann hefði aldrei
séð hann.
,Ég vissi að þjófurinn
var lítill", sagði Indíán-
inn, „af því hann hafði
T" ’t að steini, til að
sranda á meðan hann
náði kjötinu. Það var
mjög stutt á milli spora
hans, af því réð ég að
hann væri garnall. Ég
vissi að hann var hvít-
ur maður, af því að ég
si á sporunum að hann
var útskeifur, en Indíán-
ar eru jafnan innskeifir.
Hann hafði reist byss-
una upp við tré og sáust
þar för eftir, af því sá
ég að hún vai-"stutt. Ég
sé að hundurínn var
skottlaus af farinu, þar
sem hann hafði setið í
moldinni.
G Á T U R
1 Hvað er það, sem
gengut- en færist aidrei
úr stað?
2 Hvað dettur oft en
meiðir sig aldrei?
3 Hvað er það, sem all-
ir hafa séð, en sjá
aldrei aftur?
4 Hvað gefa allir en fá-
ir þiggja?
5 Að hverju leitar stofu-
þernan ett forðast að
finna?
6 Hvers vegna gang kú-
rekar með barðastóra
hatta?
Öakastundia — (3
SKRITLURI
Siggi: Ég hef verið svð
veikur að ég gat varla
skriðið.
Tóti: Hvers vegna'
varstu þá eiginlega að
skríða?
Ungi maðurinn: Hvað
segir þú við því, Jónsi
litli, ef ég giftist einru:
af systrum þínum?
Jónsi litli: Ef þú vilt
gefa mér fimmkall skal
ég segja þér hver er
bezt,
Fátæklingur: Ósköp er
á yður maður, að taka
9 af hundraði í vexti af
peningunum, sem þér
ætlið að lána mér. Það
er áreiðanlegt að guði
er það ekki þóknanlegt.
Okurkarl: Þeirri hjið
málsins er borgið, sem
að honum snýr. Þegar
hann horfir á 9 ofan frá
sýnist honum það vera 6.
Málarinn: Ég vona, að
þér hgfið ekki á móti
því, að ég sitji hérna á
eyjunni meðan ég er að
mála?
Bóndinn: Nei, blessað-
ur góði, ég get sparað
mér með því eina fugla-
hræðu.
Hinrik litli: Eg á að
kaupa hálft kíló af seigu
nautakjöti.
Kjötsaiinn: HveTs vegna
á það að vera seigt?
Hinrik litli: Af því hð
pabbi étur það allt sam-
an, ef það cr meyrt.
10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 1. febrúar 1958
<nm
Hvað sagði Morgunblaðið
Framhaid af 7. sfðu.
Sameining
Framhald af 6. síðu.
árangur hans kemur fram í
hruni Alþýðufiokksins og stór-
felldri fylgisaukningij íhaldsins
í Reykjavík.
að skal enn endurtekíð, að
nú er ekki aðeins tæki-
færi og tími ti! kominn fyrir
alla alþýðu og flokka hennar
að taka höndum saman og
hefja sameiginlega baráttu og
sókn gegn íhaldsöflunum held-
ur er það beinlínis lífsspurs-
mál fyrir vinstri hreyfinguna
í landinu, framtíð hennar,
gengi og sigurmöguleika. Sam-
vinna verkalýðsflokkanna verð-
ur að talca við af gagnkvæm-
um ásökunum og bræðravíg-
um sem færa íhaldinu einu
árangur. En þessari einingu
verður ekki komið á nema
gömlum fordómum verði hafn-
að eins og þeim sem Alþýðu-
blaðið boðar enn í gær um að
vinstri hreyfingin verði að
hafna „liðveizlu, hvað þá for-
ustu kommúnista“. Allt slíkt
tal verður að heyra fortíðinni
til eigi árangur að nást. Alþýð-
an verður að snúa bökum sam-
an og týgja sig til öflugrar
og markvissrar sóknar, hvað
sem líður ágreining! um fræði-
keriningu eða fjarlægari mark-
mið. í þessari fylkingu verða
allir verkalýðssinnar og vinstri
menn að sameinast og gera
sókn hennar svo volduga að
hún tryggi framgang raun-
hæfrar vinstri stefnu og forði
frá alræði íhaldsins og auð-
mannastéttarinnar.
þjóðfélagsmálanna“. (Letur-
breytingar Morgunblaðsins).
• Það er fyrirmyndin
Þetta eni fáeinar tilvitn-
anir, gripnar úr skrifum blað-
ins á einum mánuði. Hægt
væri að skrifa heila bók um
afstöðu Morgunblaðsins og
Sjálfstæðisflokksins til naz-
ismans bæði í Þýzkalandi og
Islandi, og væri raunar fyllsta
ástæða til þess, því fátt varp-
ar eins skýru Ijósi á raunveru-
legt eðli flokksins og tilgang
hans. Og sérstaklega á þetta
við nú, þegar hin gamla yfir-
lýsing Morgunblaðsins um að
nazistarnir séu „liluti af Sjálf-
stæðisflokknum“ er sannari en
nokkru sinni áður. Leiðtogar
íslenzka nazistaflokksins hafa
aldrei slitið samtök sín og
sannarlega ekk; skipt um
skoðun, en þeir komust fljót-
lega að þeirri niðurstöðu að
skjótvirkasta leiðin til áhrifa
og valda væri að nota Sjálf-
stæðisflokkinn og móta hann
innan frá. Aukin áhrif þeirra
hafa einmitt mótað innri sögu
flokksins í sérstaklega ríkum
mæþ síðustu árin; þeir liafa
skipað sér í kringum Bjarna
Benediktsson sem hefur lært
allar haráttuaðferðir sínar í
stjórnmálum af þýzku nazist-
unum en lagað þær að íslenzk-
um aðstæðum. Lygaáróður
Morgunblaðsins á sér ekki
hliðstæðu í neinu venjulegu
borgaralegu íhaldsblaði í Vest-
urevrópu; hann er arfur frá
nazistunum þýzku. ,,Verka-
lýðsfélög“ Morgunblaðsins og
tilraunir þeirra til að smokra
sér inn i verklýðshreyfing-
una eiga sér engar hliðstæður
hjá borgaralegum íhaldsflokk-
um í Vesturevrópu en em
beinn arfur frá þýzku nazist-
unum. Innra skipulag Sjálf-
stæðisflokksins er ekki lagað
eftir skipulagi horgaralegra
íhaldsflokka á vesturlöndum
heldur lagað eftir flokksskipu-
lagi nazista.
• Blessa nafn pess
manns!
Það er engin tilviljun að
einn helzti leiðtogi íslenzku
nazistahreyfingarinnar, Birgir
Kjaran, er nú formaður Full-
trúaráðs Sjálfstæðisflokksins,
þeirra samtaka sem mestu
ráða um störf og skipulag
flokksins. Það er ekki heldur
nein tilviljun að Bjarni Bene-
diktsson valdi nazistaleiðtog-
ann Sigurjón Sigurðsson til að
vera lögreglustjóri í Reykja-
vík, yfirmaður þeirrar einu
stofnunar hérlendis sem skipu-
lögð er til þess að beita valdi
sam'kvæmt fyrirmælum. Allt
er þetta liður í stórri áætlun.
Og víst er um það að naz-
istarnir sem nú eru komnir
í forustu Sjálfstæðisflokks-
ins munu á sinn hátt minnast
þeirra atburða sem urðu í
Þýzkalandi fyrir aldarfjórð-
ungi. Þegar þeir rifja upp.hin
fornu ritverk sín munu verða
fyrir þeim mörg ummæli eins
og þessi sem birtust í mál-
gagni Birgis Kjarans og Sig-
urjóns Sigurðssonar, íslenzkri
endurreisn, 3. ágúst 1933:
„Adolf Hitler hefur unn-
ið kraftaverk fyrir land
sitt og þjóð og þýzka þjóð-
in |iun um ókomnar aldir
blessa uafn þess manns sem
sameinaði sundrafta og lam-
aða þjóft.“
Sauma-
námskeið
byrjar 6. febrúar í
Mávahlíö 40.
Gjörið svo vel að tala
við mig sem fvrst.
Brynhildur
Ingvarsdóttir
Nauðungaruppboð.
verður haldið að Melavöllum við Rauðagerði hér
í bænum, mánud. 3. fehr. n. k. kl. 2 e. h. eftir
kröfu Gústafs A. Sveinssonar hrl. og ICristins
Gunnarssonar hrl. Seldar verða trésmíðavélar. Svo '
sem: Sigtarhefill, Hulsubor, Rennibekkur, Hand- .
fræsari, Fræsari og Hjólsög.
Ennfremur bifreiðin R-8738. j
Greiðsla fari fram við hamarshögg. '
Borgarfógetinn í Reykjavík. I
Tilkynning
um greiðsiu skatta starfsiólks
Atvinnurekend.ur og aðrir kaupgreiðendur, sem
krafðir hatfa verið um skatta starfsfólks af kaupi,
eru alvarlega minntir á, að um þessi mánaðarmót
her þeim að ljúka að fullu greiðslu skattanna,
að viðlagðri eigin ábyrgð á sköttunum og aðför
að lögum, sem fram fer strax í byrjun febrúar."
Kópavogi, 30. janúar 1958.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.