Þjóðviljinn - 01.02.1958, Blaðsíða 11

Laugardagur 1. febrúar 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (11
f'C'l
*./■!
ERNgST GANN:
Sýður á keipum

27. dsgiir
,,Fasteignasala“ á skriístoíuhuröinni hjá mér, en aöai-
lega er um dreifingu að ræöa.“
„Dreifingu á hverju?“
„f mínu fyrirtæki er ekki ætlazt til þess aö menn
spyrji spurninga. Hvernig þætti þér aö' vinna þér inn
tvö hundruö dali á viku eöa svo?“
„Hvernig þætti mér að vera Rockeíeller?"
„Þið komiö oft í höfn, er þaö ekki?“
„Tvisvar til þrisvar í viku.“
„Eg gæti komið því þannig fyrir aö þú yröir kyrr
á bátnum þótt þú aöstoðaöir raig viö viöskiptin. Það
sem þú þyrftir að gera tæki ekki nema nokkra tíma
á dag.“
„Og fengi ég tvö hundruð?"
„Viö gætum byrjað á því. Kannski fengiröu kaup-
hækkun seinna. Þaö er undir ýmsu komiö. Þaö er
þægilegt aö hafa einhvern til að vinna' fyrir sig á
kvöldin."
„Eg er maðurinn sem þig vantar. Hvað á svo aö
gera?“
„Þú sagöist vilja vinna þér inn peninga og mér hefur
verið að detta í hug aö taka. mér dálítið leyfi. Vera
undir beru lofti og þess háttar. En ég hef engan áhuga
á því aö liggja og sólbaka mig á einhverri strönd. Ef
til vill væri alveg tilvalið fyrir mig að fá aö vera hérna
á bátnum hans pabba þíns í nokkrar vikur. En á meö-
an þyrfti einhver aö annast viöskiptavini mína. Þeir
reiöa sig á mig og mér þætti slæmt að tapa þeim.
Þaö er mikil samkeppni þarna.“
„Fiskibátur er fráleitur staöur fyrir sumarleyfi. Pabbi
er verstur af þeim Öllum.“
„Hvað er annars svona slæmt við þessa sjómennsku?
Hvers vegna hefuröu allt á hornum þér í sambandi viÖ>
hana?“
Carl togaöi spotta af tjöruhampi upp úr samskeytum
og vöölaöi honum saman í kúlu með fingrunum.
„Ásamt búskap er þetta víst elzta vinna í heimi . . .
ég veit þaö ekki með vissu, kannski er það eldra. Að
minnsta kosti er sjómennskan rekin á næstum sama
hátt og fyrir þúsund árum, og ef þú ert framleiðandi
eins og við pabbi, þá ertu á öfugum enda. Þú ert bjarg-
arlaus gagnvart þeim sem kaupa fiskinn, og þeir nota
sér þaö út í yztu æsar. Þeir vita mætavel aö rnaður
fleygir fiskinum ekki aftur i sjóinn hvaða smánarverö
sem þeir bjóða manni fyrir hann.“
„Hvernig geta þeir verið svo vissir um það?“
„Brennir bóndinn uppskeruna sína? Þú átt eftir að
sjá það........þegar þú vinnur baki brotnu til aö ná í
eitthvaö, þá fleygiröu því ekki frá þér. Þú getur ekki
annað en veriö hreykinn af frammistööu þinni og kaup-
mennirnir vita það. Einstöku sinniun missii* einhver
sjömaöurinn stjórn á sér og reynír þetta. Hann slær
káúpmanninn utanundir meö eirium fiskinum og fleyg-
ir hiriu fvrir borð. En megnið af tímanum hafa þeir
veröið örlitlu hærra en það að ménnirnir sleppi sér.“
„Hvaö um sjómannafélagið?“
Carl lyfti handleggnum letilega Og fleygöi hamp-
vöndlinum langt út í sjóinn.
„Þú getur ekki ferigið hóp sjómanna til aö veröa sam-
mála um nokkurn skapaöan hlut. Þeir hafa allir sínar
eigin hugroyndir . . . sumir þeirra bafa býsna ákveðn-
ar skoðanir, annars væru þeir ekki sjómenn. f San
Francisco, þar sem halda veröur hálfan fundinn á
ensku, hálfan á ítölsku, þá er þetta þeim mun erfiöara.“
„Mér viröist þið vera hér á öfugum enda. Því ekki
að vera út undir sig og gerast kaupmaður? Troöa
sér inn?“
„Maður verður að vera skyldur eða tengdur til að
komast í hópinn og Skandínavar eru engir kaupmenn.
Það ér gallinn á okkur. Við höfum ekki kjark til að
græða þrjú eöa fjögur hundruð prósent.“
„Þrjú eða fjögur hundruð prósent?“
„Reikiftaöu það út sjálfur. Þú feró á markaöinn til
að kaupa skarkolaflök. Þú verður að borga að mínnsta
kosti fjörutíu sent fyrir pundiö. -Vetztu hvað sjómenn-
Irnir. fá fyrir fiskinn yið.þryggju? Fjögur sent.“
„Þetta lízt mér á, þetta lízt mér vel á!“ Brúnó horfði
upp í himininn. Ja hérna! Fyrirtæki Brúnós og Felk-
ins hafði ef til vill verið sofandi. Ef til vill væri hægt
aö koma undir sig fótunum viö fisksölu. Þaö væri
að minnsta kosti athugandi. Og sú kenning að maður
þýrfti að vera skyldur eöa tengdur? Carl vissi ekki
aö hægt var að koma sér fyrir .í hvaöa viöskiptagrein
sem er, svo framarlega sem notaðar voru. til þess gaml-
ar og viðurkenndar aðferðir. Bíl hvolft hér og öðrum
þar. Óskiljanleg óhöpp sem uröu á starfsfólki, stöku
andlit sem fékk óblíða meöferö . . . einn náungi sem
lenti í slagtogi við kvenmann sem kunni aö hlýöa fyr-
irskipunum . . . nokkrar spurningar í sambandi við
líftrygginguna þeirra. . . . Já, ójá, það voru þúsund
aðferðir til aö komast inn undir á hverjum sem var.
Brúnó sá aö Carl hafði nánar gætur á honum.
,,Ef þú ert aö hugsa um að koma þér fyrir í þeirri
viðskiptagrein, þá er þér bezt að láta þaö eiga sig,“
sagði Carl. „Þeim er ekkert um utanveltubesefa, og þeir
geta veriö býsna harðskeyttir ef þannig stendur á. Þaö
er heilsusamlegra aö láta þá eiga sig.“
„Þú segir það, Carl. Við getum talaö nánar um þaö
seinna. Þessa stundina langar mig til að vita, hvort
hægt væri aö telja pabba þinn á að leyfa mér aö vera
kyrr á bátnum. Eg vildi helzt fá aö v.era í honum —
allan tímann. Eg vildi jafnvel borga honum eitthvað
fyrir.“
„Þú færö svei mér kyndugar hugmyndir. En pabbi
mundi aldrei taka við borgandi gestum. Þaö er fyrir
veizlubáta, gubbubáta köllum við þá. Ef þú yröir kyrr,
þá yrðirðu að vinna.“
„Mér stæði á sama um þaö. Dálítil útivinna væri
ágtet fyrir mig.“
„Hvers vegna spyrðu hann ekki?“
„Eg ætlaöi aö gera þaö. En fyrst vildi ég ganga úr
skugga um að ég ætti vísan aðstoðarmann viö þaö
sem ég þarf aö gera í landi. Og ég vil vera viss um
það aö aðstoðarmaöurinn segi engum hvað hann fær
mikið í aöra hönd eöa hvað hann er að gera, skilurðu?“
„Hér er maðurinn.“
„Ágætt. Þaö vill svo til að mér líkar vel við þig, Carl.
Hvernig eru timburmennirnir?“
„Eg lifi þá af. Hvernig eru þeir sem þú þykist hafa?“
„Dálítill blundur skaðar þá ekki.“ Brúnó lokaði aug-
unum og lét sem hann svæfi. En það voru aðeins aular
IIiii'iiiii lialst líka skoðanir
Fjölskyldufundir geta verið
mikil hjálp til að vekja traust
og trúnað milli foreldra og
barna.
Böi'n gangast upp við; það,
þegar tillit er telsiö til þeirra
í fjölskyldumálura og þau vilja
gjarnan fá leyfi til að leggja
orð í belg þegar vanda ber að
dyrum,
Börn hafa þörf fyrir allan
þann skilning sem foreldrarnir
geta sýnt þeim. Þcgar börnin
eru orðin nógu gömul til að
skilja ýmislegt sem snertir
fjölskylduna, eiga þau rétt á
því að vera höfð með í ráð-
um um stærri oða smærri
vapdamál sem koma allri fjöl-
skyldunri við.
Séu hjón t. d. að hugsa um
að skipta um húsnæði og flytj-
ast í annan bæjarhluta, er
skynsamlegt, að ræða það við
böinin og láta þau segja sína
skoðun á málinu. Börn geta
að vísu fest rætur hvar sem
er og þau eiga hægt með að
eignast nýja vini. EJn það er
miklu réttlátara gagnvart börn-
unum að- láta þau taka þátt í
að ræða nýju áætlanirnar en
að segja formálaloust. „Nú
flytjum við vestur í bæ,“ og
láta það ráðast. hvort þeiin lík-
ar það. betui’ eða ve-rr.
Reynið lika að spyrja börn-
in ráða um hluti sem viðkoma
skreytingu héimilisins. Börnin
veroa stórhrifin af þvj að mega
taka þátt í að velja. málningu
eða veggfóður og þið undrizt
áreiðanlega hve margar góðar
hugmyndir þau fá.
Látið börnin taka þátt í um-
ræðuna heimilisins eftir því sem
unnt er og að vissu markí.
Sumum foreldrum hættir til
að stjana alltof milcið við börn-
in sín. Of mikið hangs í pils-
um mömmunnar getur orsakað
margs konar erfiðleika síðar í
ljfinu, Það getur gert drenginn
að veikgeðja og viljalausum
eiginmanni og telpuna að ó-
sjálfstæðri eiginkonu sem
hleypur heim til mömmu um
leið og bólar á einhvers konar
vandamálum.
Börn eru líka menn. Það er
svo sjálfsögð staðreynd að ó-
þarfi ætti að vera að taka það
fram, en samt sem áður vill
hún oft gleymast.
1 löngun sinni og ákefð eftir
að styrkja börnin og styðja,,
gleyma foreldrai'nir oft að sér-
livert barn hefur sinn eigin
persónuleika, og á rétt á því
að segja skoðanir sínar frjálst
og opinskátt,
hxeinsar, vemdar,
mýkir og fegrai
húðina. — Biðjið
um RÓSÁ-SÁPU.
K?. 3.SE stykkið
líðir
í§k&1y
OJí
II?
1 þró&tir
Framhald af 9. síðu.
gefa sem flestum félagsmönnum
tækifæri tiJ starfs og dáð'a og
frama í gegnum störf deildanna
og uppbyggingu þeirra“. “
„Framhaldsaðalfundur ÍR
haldinn 27. janúar 1958 sam-
þykkir að fela stjórn félagsins
að leita samninga við Reykja-
víkurbæ um. það, að félagið
gerist sérstakur aðíli að byggýfigu
hins væntanlega íþróttasýhinga-
húss, sem ákveðið ec að hefja
byggingu á í samvinnu við sam-
tök iðnaðarmanna, kaupmanna,
BÆR og ÍBR. — Er stjórninni
heimilt að skuldbinda 50 þús.
króna framlag á ári frá félaginu
í þessu skyni næsíu 4 ár, ef
viðunandi samkomulag næst við
viðkomandi aðiJa“.
Þe'r eera ejvki sofa við opinn
gluggn. ættu r.'-rax að venja
sig á bað. E'; ' rr þó vert... að
byrja þcpt r ka:t er í veðri,
heldur ve-ja hiýindakafla til
að byrja með. Fyrst má hafa
örlitla rifu á glugganum, og
síðan þegar fer að hlýna í
veðri fyrir alvöru, má opna
gluggann upp á gátt.
Flestöll líkamsstarfsemi ligg-
ur næstum niðri meðan á svefn
inum stendur,
Stanfsemi húðarinnar liggur
þó ekki niðri, heldur er hún
öflugust á nætumar. Þess
vegna vei’ður þungt loft í svefn-
liei’bergjum, þar sem gluggar
eru ekki opnir.
Þetta loft myndast af meir.a
og minrta eitruðum úrgangs-
efnum sem koma út nm millj-
ónir af svitaholum hörundsins.
Við höfum þörf fyrir súrefni
allan sólarhringinn, og við þurf-
um því einnig að fá ferskt lof-t
á næturnar. Loftið þarf áð vera
á hreyfingu, svo að súi'efnið
endurnýist jafnóðum. ;