Þjóðviljinn - 02.02.1958, Blaðsíða 3

Hjálmbúinn náungi stóð úti
við gluggann — og virtist illi-
legur. Frammi fyrir honum
stóð maður í ósköp venjulegum
fötum og sýndist svo niður-
sokkinn í að toga í skegg hins
hjálmbúna, að hann mátti engu
öðru sinna. Sá hjálmbúni stóð
keikur og lét toga í skeggið á
sér án þess að bregða hið
minnsta svip. Þvílíkt stilling
arljós! En þá sá ég að þetta
var bara gervimaður — til að
hengja utan á hann búninga
Og lifandi maðurinn var alls
ekki að toga í skeggið á hon-
um heldur að festa það sem
bezt. Og hann sinnti engu öðru.
Hvílík vinnugleði. Já, hér er
verið að vinna; hengja upp
myndir, færa módehalla, leggja
síðustu hönd á að allt fari sem
bezt má verða. Blaðamenr
verða öðru hvoru þeirrar ham-
ingju aðnjótandi að koma í
hóp vinnandi listamanna meðan
þeir eru enn eðlilega sokknir
niður í viðfangsefni sín, — áð-
ur en hátíðin er sett og boðs-
gestirnir koma og setja upp
sérfræðingsandlitið.
Og þarna kemur Gestur Þor-
grímsson með helgina sína niðri
í kassa, raunar aðeins hálfa
helgi eða tæplega það. Hér ætl-
ar hann að bæta á sig, þ.e.
helgina því hlustendurnir bíða
óþolinmóðir.
„Ef ég væri orðin
Íítil fluga
1 innra herberginu kemur í
ljós brosandi andlitið á sjálfum
höfundi Litlu flugunnar, Sigfúsi
Halldórssyni. Hann hefur verið
að hengja upp sviðsmyndir úr
Brimhljóðum Lofts Guðmunds-
sonar.
— Heyrðu Sigfús, hvenær
fórst þú að fást við leiktjalda-
gerð?
— Eg fór til London árið
1944 til að læra þetta og var
við það til 1946 að ég kom
heim aftur. Eftir heimkomuna
vann ég nokkuð að þessu hjá
Leikfélaginu og Þjóðleikhúsinu
en svo fékk ég ekkert að gera
í þessari grein hér heima á Is-
landi, svo ég fór þá að gera
þetta á eigin spýtur heima á
flyglinum mínum, því ég hef
alltaf haldið mikið upp á þessa
list.
Þegar mér datt í hug að gera
vísi að leiktjaldasýningu spurð-
ist ég fyrir um hvort Lárus
Ingólfsson, Lothar Grund og
Magús Pálsson vildu vera
með, en tveir þeir fyrst nefndu
höfðu ekki tíma til þess. — Og
útkomuna geturðu séð, þennan
vísi að leiktjaldasýningu hér í
kringum okkur. Þjóðleikhúsið
og Leikfélagið mættu raunar
koma upp leiktjaldasýningum
endrum og eins, — landsmönn-
um að skaðlausu.
— Manstu nokkuð hvað þú
hefur samið mörg lög um dag-
ana?
*— Nei, satt að segja ekki,
ég hef samið lög í tuttugu ár,
sjál.fum mér til skemmtunar,
og að ég held öðrum til ánægju
einnig, því þau hafa farið mjög
víða. Eg þakka hjartanlega hve
allir hafa tekið lögunum mín-
um vel, — og vona að það
verði eins ef ég sendi frá mér
óperettu.
— Ertu með óperettu í smíð-
um?
— í smíðum og smíðum ekki,
en það kemur i ljós síðar.
Magnús Pálsson: Módel af sviði í The Comedy of Errors.
— Hvert er nýjasta lagið
þitt?
— Það er: Hvers vegna?
— Danslag ?
— Já, það er í foxtrotttakti.
— Hvert af lögunum þín-
um hefur orðið vinsælast?
— Tvímælalaust Litla flug-
an, hún flaug um allt. Einn
góður kunningi minn sagði eitt
sinn við mig þegar bún var
Félagarnir Magnús og Sigfús
hvað mest sungin: Mikið óskap-
lega hata ég þig fyrir að ég
vakna alltaf við það á morgn-
ana að börnin mín syngja Litlu
fluguna!
„Ekki tiég að sitja
á skéBabekk...“
Og nú er lifandi maðurinn í
glugganum búinn að festa ör-
ugglega skeggið á þykjast-
manninn og kemur því til okk-
ar. Hann er með alskegg eins
og langafar okkar forðum, með-
an kerlingarnar þeirra höfðu
enn ekki gert kröfu til að þeir
keyptu sér rakhníf. Og ungt,
góðmannlegt og sviphýrt and-
lit hans fer vel í þessari ljósu
skeggumgerð. I honum mætast
austrið og vestrið, austfirzkar
og vestfirzkar ættir; alinn upp
í Reykjavík. Máski þekkið þið
hann ekki öll, en hann hefur
oft og vel glatt augu ykkar
flestra; þetta er hann Magnús
Pálsson, jsem séð hefur um
leiktjöld Lei'kfélagsins undan-
farið.
— Hvað er langt síðan þú
fórst að mála leiktjöld, Magn-
ús?
— Eg byrjaði að læra leik-
tjaldagerð árið 1848 í Englandi
og var við það í tvö ár. Svo
kom ég heim og málaði tjöld
hjá Leikfélagi Reykjavíkur í
tvö ár. Eg var einnig í Hand-
íðaskólanum 1 ár við teiknun
og tók þar teiknikennarapróf.
Svo fór ég aftur út til að
læra meira, til Vínar, og var
þar 1955-1956. Eg vildi gjarna
fara eitt ár eða tvö til, því ég
álít ekki að menn verði full-
numa í þessu starfi með því
að sitja á skólabekk í nokkur
ár. Það er líka engu síður nauð-
synlegt að kynnast mismun-
andi aðferðum og sjónarmiðum
í ýmsum löndum.
-— Hvert var fyrsta verkefn-
ið hér ?
— Fyrsta verkefnið var
Elsku Ruth. Svo málaði ég
tjöldin í Marmara og í Segðu
steininum, nokkru síðar. Eftir
það málaði ég lítið sem ekkert
í Iðnó í nokkur ár, en nokkur
tjöld í Þjóðleikhúsinu: í Heil-
aga Jóhönnu, ballettinn Eg bið
að heilsa, eftir Karl O. Runólfs-
son, ennfremur í Einkalíf,
Antigonu og síðast Djúpið
blátt.
— Og síðan hefurðu starfað
fyrir Leikfélagið?
— Já, eftir að ég kom heim
frá Vín hef ég starfað fyrir
Leikfélagið. Byrjaði eftir heim-
komuna á Þrjár systur, eftir
Tsjekoff, þá Browningþýðing-
Sunnudagur 2. febrúar 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (3
Kaupsfefnan
Framhald af 12. síðu.
firmu framleiðslu sína í hverj-
um vöruflokki. Þannig sýna
969 verksmiðjur vefnaðarvörur
og 944 allskonar búsáhöld, én
alls sýna nær því 10 þúsund
firmu þarna framleiðslu sina.
Iðnsýning í 40 skáhim.
Þá er iðnsýningin sem fer
fram aðeins fyrri hluta árs
(Leipzig sýningin er tvisvar ár-
lega — í marz og september)
dkki veigaminni. Hún er á sér-
stöku svæði í útjarðri borgar-
innar. Sýningunni er komið
fyrir í 40 stórum skálum og
skiptist aðallega í eftirtalda
flokka: byggingavélar- og vör-
ur, raforkuvélar og tæki, land-
búnaðarvélar, járnsmiðavélar
og trésmíðavélar og verkfæri,
málmvinnslu- og námuvélar og
loks allskonar farartæki. Á
þessu svæði sem nær yfir 6
milljón ferfet, hafa einnig ein-
stök lönd stóra sérskála.
Kaupendur frá 80 þjóðum.
Kaupstefnan í Leipzig er
talin vera helzta alþjóðlega
miðstöð viðskipta á sviði al-
þjóðlegra vörusýninga. Kaup-
stefnuna í marz munu sækja
kaupendur frá 80 löndum og
verður að venju margt um
manninn kaupstefnudagana, Að
venju er mjög fjölbreytt dag-
s'krá í leik- og tónlistarlífi
bæjarins meðan hún stendur.
Þarna er tilvalið tækifæri til
að sýna íslenzkar framleiðslu-
vörur, enda sýndu SÍS, Sölu-
miðstöð hraðfrystihúsanna og
Síldarútvegsnefnd þar vörur í
fyrra og munu sýna á næstu.
haustkaupstefnu.
Umboðsmenn Kaupstefnunn-
ar í Leipzig hér á landi, þeir
4 “ f £
— Ljósm. Sig. Guðmundssonar
ata ég þig
una, Grátsöngvarann- og nú síð-
ast Glerdýrin.
Þið farið víst ekki í graf-
götur með að þetta gerðist í
Sýningarsalnum í Alþýðuhús-
inu við Hverfisgötu. Þar er
þessa dagana sýning þeirra Sig-
fúsar og Magnúsar á leiktjalda-
myndum, og sviðsmódelum, svo
og búningum. — Sýningin er
opin daglega frá kl. 10 árdeg-
is til kl. 10 síðdegis. Þetta er
fyrsta sýningin hér af slíku
tagi. Sigfús Plalldórsson sýndi ísleifur Högnason og Haukur,
Björnsson, veita allar upplýs-
! ingar um hana og ennfremur
raunar eitt
leiktjöldum
sinn nokkuð af
Listamannaskál-
anum, en þá ásamt málverkum. aðgangskort, sem jafnframt
J.B. t gOda sem vegabréfsáritun.
Þá þarí ekki lengur að deila um það:
Sjo sinnum fleiri lesa Guðrúnm frá
Lundi au Oavíð Siefánssou ‘
Og fleiri lesa Elínborgu, Oscar Clausen og
Filipíu en þá Þóri Bergsson, Ólaf Jóhann,
Einar Kvaran og Davíð
Oft er deilt um þaS hver sé mest lesni höfundur þjóð-
arinnar, og hætt er við að svo muni enn verða. I
í gær barst Þjóðviljanum
skýrsla Guðmundar G. Hagalíns,
eftirlitsmanns og skipuleggjara
almenningsbókasafna í byggðum
landsins. Er hún fyrir árið 1956.
Samkvæmt þeirri skýrslu eru
bækur Guðrúnar frá Lundi mest
lesnar í 9 kaupstöðum landsins
og 22 kauptúnum og sveitum, en
Guðmundur Hagalín kemur
sjálfur á hæla henni. í skýrsl-
um þessum er miðað við útlán
bóka í almenningsbókasöfnum.
Um þetta segir svo í skýrslunni:
„Skýrslur, er greini hve mörg
bindi eru lesin á ári eftir hvern
íslenzkan höfund liggja ekki
fyrir nema frá 9 bókasöfnum í
kaupstöðum, 10 í kauptúnum,
þar af 4 á Vestfjörðum, 4 á
Norðurlandi og 2 á Austurlandi,
og 12 sveitum, þar af 2 á Vest-
fjörðum, 6 á Norðurlandi, 1 á
Austurlandi og 3 á Suðurlandi,
eða samtals 31 bókasafni, 7 á
Vestfjörðum, 13 á Norðurlandi,
4 á Austurlandi of 7 á Suður-
landi.“
Skýrslur þessar eru því lan’gt
frá því að vera tæmandi. Sam-
kvæmt þeim er Hagalín mest
lesni höfundurinn í 4 kaupstöð-
um: ísafirði, Siglufirði, Húsavik
og Neskaupstað og Guðrún frá
Lundi í 4: Akureyri, Akranesi,
Kópavogi, og Vestmannaeyjum.
Og hér er svo skýrsla ym 30
mest lesnu höfundana 1 þeim
kaupstöðum, kauptúnum og
sveitum sem skýrslur þessar ná
til:
bindi:
1. Guðrún frá Lundi 1776
2. Guðmundur Hagalin 1413
3. Halldór Laxness 884
4. Jón Bjömsson 879
5. Ragnheiðuir Jónsdóttir 791;
6. Kristmann Guðmundsson 735
7. Guðmundur Daníelsson 702
8. Jenna og Hreiðar 613
9. Þórunn Elfa 554
Framh, á 6. síðui