Þjóðviljinn - 13.02.1958, Blaðsíða 11
Fimmtudagur 13. febrúar 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (11
ERNEST GANN:
Sýður á keipum
37. dagtír
ina á þessu máli, og hann vár farinn aö virða fyrir
sér hvert einasta andlit í nágrenninu. Velgengm hans
í svipuðum máium byggðist að mestu á starfi hans utan
vinnutíma. Hann gerði sér vonir um að staifsfeiill hans
opnaöi honum veginn á skrifstofu saksóknarans. Það
gat svo sem verið að klukkan væri orðin fimm, en hann*
átti enn eftir að fylla í nokkrar eyður.
Þótt hann heföi ekki búizt við neinu, var hann
dálítið vonsvikinn yfir andlitunum sem birtust á
brekkubrúnunum. Þetta voru skattgreiðendur og það
var tilgangslaust að gera sér aðrar hugmyndir. Ekk-
ert af þessu fólki gæti leitt' hann 1 allan sannleika.
Þegar slunginn maður kunni að fela sig, varð allt til
að hjálpa honum, hugsaði Kelsey aremjulega. Og eftir
öllu að dæma í Brúnó Felkin málinu, bæði skjalfestu
og líklegu, var maðurinn mjög fær í sinni grein.
Kelsey kveikti í nýjum vindli og gekk yfir götuna
að nýlenduvörubúðinni, og þar beið hann bolinmóður
þangaö til tvær konur voru búnar að liúka innkaup-
um sínum. Þegar þær voru farnar svndi hann kaup-
manninum lögregluskjöld sinn og tók síöan umslag
með myndum unp úr vasa sínum. Honum hafði dottið
í hug af tilviliun að fara inn í búðina. Sennilega
var það ekki arnað en tímasóun. Það var afarólíklegt
aö maður eins og Brúnó Felkin gerði mikið af bví að
kaupa matvöru í búðum — en þó var aldrei að vita.
Stundum var hmn endinn á spottanum hinum megin
við næsta horn. Kelsey lagði myndirnar á borðið.
„Hafið þér nokkurn tíma séð einhvern af þessum
náungum?“ spurði hann. Honum til undrunar benti
litli maðurinn íyrir innan búðarboröið næstum sam-
stundis á mvndina af Brúnó.
,,Eg lief séð bennan,“ sagöi hann rólega.
„Hveaær?“
„Nokkrum sinnum. Hann á vinkonu hipum megin
við götuna. Unga stúlku.“
„Af hverju haldið þér það?“
„Hann sagöi mér það.“ I
„Hvenær var það?“
„Fyrir nokkrum kvöldum. Hann náði í eitthvert snarl. I
Pylsur og egg, minnir mig. Eg var rétt aö loka.“
K elsey beygði sig yfir myndirnar og reyndi að leyna
eftirvæntingu sinni. Þessi kaupmáöur var næstum of
viss í sinni sök.
---;--------------------------------------------®
„Hafiö þér nokkurn tíma séð eitthvað af hinum and-
litunum? Athugið málið núna.“
„Nei. Eg er alveg viss um það.“
„Hvenær lokið þér búðinni?"
„Klukkan níu.“
„Og var þessi náungi hérna klukkan níu? Yður hlýt-
ur að skjátlast um tímann.“
„Eg hef alveg óbrigöult úr og ég vinn enga eftir-
vinnu. Og þegar klukkan er níu, þá veit ég vel aö
hún er níu.“
Kelsey hafði tíma til; að velta fyrir sér vonbrigðum
sínum, meðan viðskiptavinur 'kom inh og keypti kál-
haus og nokkra tómata, Eins .pg allir i. sakamáladeild-
inni varð Kelsey að reiöa sig á uppljóstrára. Þeim varö
að treysta eða tveysta ekki eftir fyrri reynslu af þeim. j
Ef uppljóstrararmr höfðu haft rangt fyrir sér? Ef Felk-1
in hefði veriö í Salt Lake City eða Memphis eða guð
má vita hvar síðast liðinn mánuð? Það var sagt að
Sam Aádleheim og honum hefði ekki komið sérlega
vel saman, en það var engin sönnun þess að hann hefði
drepið hann. Almenningur, dagblöðin og jafnvel yfir-
mennirnir í ráðhúsinu áttu erfitt með að átta sig á aö
það var reginmunur á því að gruna glæpamann og
sanna sekt hans. Hálfkarað mál sem byggðist á glefs-
um úr sönnunum og miklum getgátum var verra en
ekkert mál gegn manni eins og Brúnó Felkin. Það gæfi
honum tækifæri til að borða þrjár ókeypis máltíðir
í fangeisinu og losna þaðan síðan hlæjandi út að
eyrum.
Símtalið var skráð klukkan átta fimmtíu og eitt. Ef
sá tími var rangur heföi klukkan í skiptiborðinu átt
aö vera vitlaus, en það var hún ekki. Felkin var í þess-
ari búð klukkai. níu, eða svo sagði eigandinn. Allir
uppljóstrarar höfðu sagt að Brúnó Felkin gætti þess
aö aka aldrei bíl. Jæja þá? Hver ók honum? Connie?
Eða setti Felkin á sig vængi til að komast frá Sam og
hingaö?
Þegar viðskiptavinurinn fór út, fór Kelsey aftur að
búðarborðinu.
„Hvaða kvöld var hann kunningi okkar hérna?“
spurði hann. Litli maðurinn klóraði sér í höfðinu og
tók af sér gleraugun til að þurrka þau.
„Tja, ég er nú ekki eins viss um það. Það hlýtur
að hafa verið fyrir þrem eða fjórum kvöldum.“
„Sem sé á mánudag eða þriöjudag.“
„Það var þoka, ég man það.“
„ÞaÖ var þoka bæði á mánudaginn og þriðjudag-
inn. Reynið að rifja þaö upp. Ef eitthvaö óvenjulegt
eImS)i$þáttiir
Ummyndun skyrtublússunnar
Framhald á 9. síðá.
lodriði Halldórss.
•''ramhald af 9. síðu.
þessu mikla grettistaki liefði
aldrei verið lift nema með
aðstoð okkar ágætu iðnaðar-
manna, sem fyllilega þola all-
an samanburð við iðnaðar-
stéttir þeirra þjóða sem lengst
eru komnar í iðnvæðingu
sinni, íslendingar mega því
vera stoltir af iðnaðarmönn-
um sínum, og þeim þakklátir
fyrir vel unnin störf í þágu
lands og þjóðar.
Indriði múrari er hæglátur
maður, sem staðið hefur fyrir
utan allar pólitískar þrætur
og flokkadrætti, hann hefur
metið meira að vera stéttvís
í iðnfélagi sínu, enda þekktur
af iðnfélögum sínum sem
sannur verkalýðssinni.
Kvæntur er Indriði Ölöfu
Ketilbjarnardóttur, ættaðri úr
hinum fögru byggðum Breiða-
fjarðar. Eiga þau hjón 2 upp-
komin börn, Halldór, sem ný-
lega hefur lokið múraranámi
og Kolbrúnu sem stundað hef-
ur verzlunarstörf.
Að síðustu vildi ég óska
Indriða Halldórssyni og fjöl-
skyldu hans hjartanlega til
hamingju með fimmtugsaf-
mælið. Megi fjölskyldan njóta
gæfu og gengis í nútíð og
framtíð.
Árni Keíilbjamar
frá StykkishólmL
&
SMPAUTG€RB RIKISINS
HEKLA
austur um land í hringferð
18. þ.m.
Tekið á móti flutningi til
Fáskrúðsfjarðar, Reyðar-
fjarðar, Eskifjarðar, Norð-
fjarðar, Seyðisfjarðar,
Þórshafnar, Raufarhafnar,
Kópaskers og Húsavíkur
í dag og árdegis á morgun.
Farseðlar seldir árdegis á
laugardag.
Stundum er maður orðinn ljós að hægt er að gerbreyta j legt dropótt silkislifsi, sem
dauðleiður á skyrtublússunni henni svo með litlum tilkostn-! stungið er gegnum tvær rauf-
sinni löngu áður en hún er aði, að hún verður eins og ný ar sem koma í stað efstu
slitin. Hún liggur kannski ó-
notuð tímunum saman neðst í
skúffunni — en svo kemur í
flík. Hér koma nokkrar hug-
myndir.
1. í stað kraga kemur glæsi-
hnappanna.
2. Utan á kraga og líningar
er sett falleg spachelblúnda.
3. Allt skrautið er risastór
slaufa úr dropóttu músselini.
4. Blússan verður alveg ó-
þekkjanleg ef ermar og kragi
eru klipnt af og þeim breytt
í skemmtilegt mjaðmabelti og
kraga. í sama stíl.
5. Mjótt flauelsknýti og plis«
eraður listi er mjög kvenlegt,
6. Kraginn er klipptur af og
festi úr litlum bambusbútum
er notuð í staðinn.