Þjóðviljinn - 23.02.1958, Blaðsíða 4

4) — ÞJÖÐVILJINN — Sunnudagur 23. febrúar 1958

<?>
H ■ a ■
■V«V
m m « ■
skakþAttur
Ritstjóri:
Sveinn Kristinsson
4>.
ing Reykjavíkur **-s'

Siíifónmleikur og píanósláttur
Hljómleikar Sinfóníusveitar-
innar þriðjudaginn 18. þ.m.
voru að því leyti nýstárlegir,
að þar kom fram nýr hljóm-
sveitarstjóri, Ragnar Björns-
son, sem ekki liefur fyrr
stjórnað slíkum tónleikum.
Ingi R. Jóhannsson hefur
þegar þetta er ritað (eftir
8 umferðir) unnið allar sínar
skákir á Skákþingi Reykjavík-
ur og sýnist þarmig hafa full-
an hug á að varðveita titilinn,
sem hann vann í fyrra.
Skákir Inga fram að þessu
hafa yfirleitt ekki verið
ofsafengnar, fremur sléttar
felldar á yfirborðinu, að vísu
stundum með allþungum und-
irstraumi. Honum lætur bezt
ao tefla rólegar stöður þar
ranga leið. Eftir 14. Dd3,
Dxb2 15. 0—0 yrði svarta
drottningin að hörfa vegna
innikróunarhættu, ynnist þá
Gilfer tími til að hertaka b-
línuna. Skákin mundi raunar
haldast nokkurn veginn í
jafnvægi eftir 15. — — —
Db4 16. Hf-bl, Dc4 o. s. frv.
En eftir hinn gerða leik hvits
nær Ingi frumkvæðinu í sín-
ar hendur og heldur því í
jámgreipum til loka skákar-
innai'.)
sem hann með hægfara til- 14. HfxbB
færingum þokar hlutunum í 15. Hbl Rc4
hagstæðara horf. Honum helzt 16. Kf2 Hxa2
yfirleitt vel á litlum ávinningi 17. b3 Rxe3
enda er hann glöggskyggn á 18. Kxe3 Rd7
mikilvægi smávægileg's hagn- 19. Bh3 e6
aðar og er furðu öruggur í 20. Hh-dl Kf8
mati á eigin getu til að renta 21. Hd2 Ha3
slíkan hagnað svo til úrslita- 22. Rcl Ke7
áhrifa orki. 23. Ha2 Hxa2
Jón Þorsteinsson sem er 24. Rxa2 Ha8
með sjö vinninga eftir 8 um- 25. Rcl f5
ferðir er sá eini sem hefur 26. exf5 exf5
m"gulei.ka á að ógna forustu 27. f4 Rf6
Inga. Hann hefur unnið alla 28. Bg2 d5
Er ég hafði lokið þætti þess-
um gerðust þau undur og
stórmerki að Ingi R. tapaði í
9. umferð fyrir Stefáni Briem
Stefán Briem er 19 ára
menntaskólanemi, og hinn
efnilegasti skákmaður. Hann
er nú þriðji á mótinu (Ingi R.
og Jón jafnir og efstir.)
Eg læt skák Inga og Stef-
áns fljóta hér með án skýr-
inga.
Hvítt Ingi R. Jóhannsson
Svart: Stefán Rriem
^ Fjögurra riddara byrjun
nema Inga sem hann tapaði
fyrir. Stíll Jóns er gerólíkur
stíl Inga. Að visu er hann
yfirleitt harðskeyttur í stöðu-
baráttu, en hentar þó bezt
að líf sé í tuskunum, enda er
hann fyrst og fremst ,,kom-
binasjónamaður" (sem við
gætum kannski alíslenzkað og
nefnt „fléttara,“ sbr. leik-
flétta).
Flesta sigra sína hefur Jón
líka unnið með aðstoð leik-
fléttna, sem liafa að visu
ekki allar verið sérlega efnis-
miklar, en yfirleitt velgerðar
og vel til þess fallnar að leiða
andstæðinginn á villigötur.
Nái Ingi því marki að vinna
mótið með 100% vinninga á
hann það sjálfsagt að veru-
legu leyti að þakka þeirri
hörðu samkeppni sem Jón
(Hótar nú Rg4f).
29. Bf3 KdG
30. Iíb2 He8t
31. Kd3 Hel
32. Re2
(Gilfer verst vel í krappri
stöðu. B-peðið hans er erfið-
urbaggi að dragnast með, en
auk þess er hin sterka aðstaða
svarta riddarans á miðborð-
inu næsta geigvænleg.)
32. ------------Re4
33. b4 Hdlf
34. Ke3 Kc6
35. Hc2f Kb6
36. b5 Hbl
37. Rc3 Hb3
(Ingi er að sjálfsögðu ekki
ginnkeyptur fyrir að skipta á
riddurum, þar sem hinir^
„mislitu biskupar" mundu
tryggja Gilfer jafntefli.)
38. Bxe4
1. e4 e5
2. Rf3 Rf6
3. Rc3 Rc6
4. Bb5 Bb4
5. 0—0 0—0
6. d3 d6
7. Bg5 Bxc3
8. bxc3 De7
9. Hel Rd8
10. d4 Re6
11. Bcl c5
12. Bfl Dc7
13. d5 Rd8
14. Rh4 Re8
15. f4 f6
16. f5 Bd7
17. c4 Ba4
18. He3 RÍ7
19. Ha3 Dd7
20. Dh5 Bxc2
21. Hh3' Bxe4
22. Rg6 h6
23. Rxf8 Kxf8
24. Bd3 Bxd3
25. Hxd3 Da4
26. Hc3 b5
27. De2 b4
28. Hf3 aa
29. gl Dd7
30. Bd2 g5
31. fxg6 Dxg4f
Framhald á 11. síðu
Ragnar Björnsson
Ekki er þó Ragnar neinn
byrjandi í þessum efnum, því
að áður hefur hann stjórnað
hljómsveit fyrir leikdansi, og
eins hefur hann um nokkurt
skeið haft á hendi stjórn
karlakórs hér í bæ („Fóst-
bræðra“).
Ekki verður annað sagt en
að hljómsveitin færi vel af
stað með „Capriccio Italien'
eftir Tjækovskí: Ennþá eftir-
tektarverðari var þó meðferð
in á 6. sinfóníu Beethovenn
sem bar vitni smekkvísurr
skilningi stjórnandans og ör-
uggri innsýn hans í eðli tón-
verksins. Honum tókst mjög
vel að höndla þá sérstöku
hugð, sem einkennir þessa
sinfóníu, og framsetning öll
var hófleg, og þó blæbrigða-
rík. Bezt tó’kst til um annan
þátt sinfóníunnar og yfirleitt
síðustu þættina. Hér var sann-
arlega vel af stað farið, og
er ekki að efa, að Ragnar
Björnsson á eftir að geta sér
góðan orðstír sem hljómsveit-
arstjóri, þegar fram í sækir.
Er þakkarvert, að honum
skyldi veitt þetta tækifæri til
að sýna, hvers hann er megn-
ugur á þessu sviði.
Annar ungur og efnilegur
maður, píanóleikarinn Ásgeir
Beinteinsson, átti einnig mik-
ilsverðu hlutverki að gegna
á þessum tónleilcum. Hann
hált sína fyrstu opinberu tón-
leika hér fyrir rúmlega tveim
árum og vakti þá verðskuld-
aða atliygli. Að þessu sinni
lék Ásgeir píanókonsert í b-
moll eftir Tjækovs'kí með
aðstoð hljómsveitarinnar, og
var leikur hans lofsverður,
þó að ekki væri hann snurðu-
laus. Hann ’hefur áunnið sér
góða tækni, og píanóstíll hans
er þróttmikill og tilþrifarik-
ur, þó að segja megi, að enu
skorti hann stundum nokkuð
á um mýkt, og næmleik. Tón-
verk þetta er erfitt viðfangs,
en þessir tónleikar gætu ein-
mitt gefið í skyn, að það væri
sérstaklega vel við hæfi Ás-
Framhald á 10. síðu
Ásgeir Beinteinsson
veitir honum. (Hvítur er fyrr eða síðar
Hér fer á eftir skák Inga neyddur til þessara skipta, en
R. við Eggert Gilfer. nú fær svartur valdað frípeð,
Hvítt: Eggert Gilfer. sem ræður úrslitum skákar-
Svart: Ingi B. Jóhannsson. innar.) dxe4
Kóngs-indversk vörn. 38.
1. d4 Rf6 39. Ke2
2. c4 g6 (Virðist skársti úrkosturinn.)
3. g3 d6 39. Bxd4
4. Bg2 Bg7 40. Rd5t Kxb5
5. Rc3 0—0 41. Rxc7f Kb4
6. e4 Rc6 42. Re6 Bc3
7. Rg-e2 43. Rf8 Hbl!
(7. Rf3 væri ekki lengur gott
vegna. — — — Bg4. T. d. Svart Ingi R.
8. h3 Bxf3 9. Bxf3, Rd7 og A B C O E F G H
svartur hefur gott tafl.)
7. -------------- Bd7
(Undirbúningur komandi að-
gerða á drottningarvæng.)
8. f3
(Hæpinn leikur. Gilfer vill
tryggja biskupnum reitinn e3,
en í fyrsta lagi var eðlilegra
að hróka fyrst og í öðru lagi
á hvíti drottningarbiskupinn
líklega fullt eins vel heima á
b2 eða a3 í þessu afbrigði.)
8. --------------- a6
9. Be3 Ra5
10. Dd3 b5?!
(Ingi, sem á dálítið þrönga
stöðu, freistast til róttækra
C D E F G
Hvftt Gilfer
(Lúmsk hótun:-------Kb3 og
hvíti hrókurinn fellur. Gilfer
hefur því ekki tíma til að
aðgerða á drottningarvæng til þess að létta taílið.) hirða h-peðið.) 44. Ke3 Kb3
11. cxb5 axb5 45. Hg2 Kc4
12. Rxb5 Bxb5 46. Hc2 Helt
13. Dxb5 Db8 47. Kf2 eSt
(Þetta var hugmynd Inga. 48. Kf3 Kd3
Gilfer er nú neyddur til að
láta peðið aftur af hendi.)
14. Dxb8?
(Hér velur Gilfer hinsvegar
Og Gilfer gafst upp, enda
fær hann ekki hindrað fæð-
ingu nýrrar drottningar nema
með hróksföm.
Svar til Kopavogsbúa — Póstmaour heíur orðið.
FYRIR nokkrum dögum skrif-
aði „Kópavogsbúi" um útburð
á pósti í Kópavogi. Eftirfar-
andi bréf frá „póstmanni“ er
svar við því skrifi, og kann
Bæjarpósturinn hálfgildings
kollega sínum þakkir fyrir að
bregðast skjótt og vel við og
koma sínum sjónarmiðum á
framfæri. En póstmenn eru
vafalítið allra manna kunnug-
astir þessum málum.
PÓSTMAÐUR skrifar:
„í bæjarpóstinum síðastliðinn
miðvikudag, ski-ifar einhver
sem kallar sig Kópavogsbúa,
grein um útburð á pósti í
Kópavogi. Vegna þess" að hann
virðist vera ókunnugur í Kópa-
vogi, þá vildi ég leiðrétta mis-
skilning og upplýsa hann um
það sem hann ekki virð-
ist vita. Allur póstur í
Kópavog er sendur daglega
hingað suður eftir og sorterað-
ur hér í sundur, eftir hverfum
og bera hann daglega út 3
menn. Kópavogsbúi segir, að
það kömi oft fyrir, að fundar-
boð komj of seint til viðtak-
anda. Eg er hræddur um að
þarna sé tekið nokkuð djúpt í
ár nni. Hitt er annað mál, að
fundarboð eru send út á síð-
ustu stundu, eins og oft viil
brenna við, þá getur svo farið
í einstaka tilfellum, að þau
verði of sein til viðtakanda,
t. d. ef póstmaður verður veik-
ur og hinir póstmennirnir geta
ekki tekið póst hans til útburð-
ar samdægurs. Eins getur vont
veður hamlað útburðj. Svona
forföll geta alltaf komið fyrir,
bæði hér o g annasstaðar.
Máli sínu tjl stuðn ngs segir
Kópavogsbúi að 3 bréf (boðs-
kort) hafi verið send út í sama
húsjð, en aðejns 1 verið borið
út til viðtakanda. Heldur
Kópavogsbúi virkilega að nokk-
ur póstmaður, sem fær í hönd-
umar 3 bréf í sama hús, beri
aðeins 1 af þeim út, en skilji
hin eftir? Hvað ættu slík
vinnubrögð að þýða? Kópa-
vogsbúa getur ekki dottið í
hug, að þessu góða félagi hafi
láðst e nhverra hluta vegna að
að senda út nokkur bréf, Dg
þau hafi því aldrei komið til
útburðar.
DÆMI tekur Kópa rogsbúi, um
seinagang á pósti í Kópavogi,
og það var að bréf kom hálf-
um mánuði seinna til viðtak-
anda í Kópavogi, en annað
bréf til Rvíkur sem sett voru
samtímis í póst erlendis. Eg
get komið með annað dæmi, ef
ske kynni að Ijós færi að
renna upp fyrir Kópavogsbúa.
Fyrir 2 árum var kunningi
mjnn staddur. í Bandaríkjun-
um, og póstlagði hann samtím-
is 2 bréf til manna hér í Kópa-
vogi. Eftir 2 daga kom annað
bréfjð til útburðar hér. Ilitt
kom ekki fyrr en 3 mánuðum
seinna. Það lætur sér víst eng-
inn detta það í hug, að ef bæði
bréfin hefðu komið samtímis til
Reykjavíkur að annað bréfið
hefði verið bor.ð út strax en
hitt geymt í Reykjavík eða
Kópavogi í 3 mánuði, áður en
það var borið út. En það er
nefnilega nokkurn veginn víst
að erlendum. póstmönnum get-
ur orðið það á, aiveg e:ns og
íslenzkum , að missoriera bréf,
þegar mikið er að gera og
margt kallar að, og þá aldrei
að vita, hvert bréf getur
flækst, en sem betur fer er
sennilega mjög litið um svo-
leiðis mistök, þegar tekið er
tillit til þess hve póstmagn er
oft mikið, bæði innlent og út-
lent. Mér finnst rétt að benda
Kópavogsbúa á þetta, því það
sakar ekki að hafa það sem
sannara reynist.“
Póstmaður.