Þjóðviljinn - 12.04.1958, Síða 10

« H % s r h
2) öskastunclln
Keli veslingurinn, það
var nú eiginlega hann
sem stóð til að yrði að-
alsöguhetjan, en það er
líklega að verða um sein-
an héðan af, enda er
hann varla til þess, grey-
.ið atarna.
Það mátti nú líka fyrr
vera hvað hann var past-
4.
urslítill og seinn að kom-“
ast á legg. Lengi var hann
nærri fiðurlaus, grábleik-
ur á litinn og líkastur
því sem væri hann gerð-
ur af einum saman hjart-
slætti og andardrætti.
Og þó aldrei nema hann
sé ,af heldri dúfum kom-
inn, var hann lang veim-
iltítulegastur af öllum
ungunum.
Og það fór heldur ekki
framhjá sumum þarna í
kring, Hnellin svartflekk-
ótt bóndakona, sem var
að koma á legg fjórum
efnisbömum í einum
herfilegasta kassanum
undir borði, rétt sunn-
an við fallegu ruslaföt-
una, varð alltaf svo
þóttafull og hneyksluð á
svipinn, þegar henni varð
litið á Kela ræfilinn og
bar hann saman við sína
krakka. Það var auðséð
að hana dauðlangaði til
að segja:
Ojæja, það er nú stund-
um svona, þó það hafi
allt til alls. En vitanlega
heyrði ég hana aldrei
segja það upphátt. ’
Hann v.ar líka svo ó-
heppinn, anginn svarni,
þegar hann hætti sér út
úr hreiðrinu í fyrsta
sinn, illa fiðraður og ó-
fieygur, að þá voru for-
eldrar hans hvorugt
heima, höfðu brugðið sér
eitthvað frá. En einn af
nágrönnunum sá til Kela,
hvar hann staulaðist ó-
sköp viðvaningslega og
loftaði ekki á sér rass-
inum, en langaði til að
koma sér eitthvað áfram
eins og aðrir. Og þessi
ómenntaði rustíkus, sem
var skáldaður á hálsin-
um eins og hrægammur,
gerði sér lítið fyrir og
réðist á Kela litla með
svo dæmalausu offorsi
að auðséð var að sá þótt-
ist eiga eitthvað ógert
upp við föður hans.
Það vildi til að ég
heyrði eymdarvælið i
Kela og gat bjargað
honum í það sinn, en
ósköp var hann lefngi
feiminn og einurðarlaus
á eftir og grúfði sig of-
aní hreiðrið, ef einhver
úaði nálægt honum. Bezt
gæt ég trúað að dúfna-
kallarnir úr hinum end-
anum hafi lúskrað hon-
um oftar en þetta, það
var ekki einleikið hvað
hann var kjarklaus og
pasturslítill.
Foreldrarnir voru líka
orðin alltof kærulaus
með að skilja hann ein-
an eftir heima, þegar
þau voru boðin í stór-
veizlur hjá vini sínum,
bakaranum niðri. Þau
ættu nú samt að fara
gætilega með hann, því
þótt þau hafi ungað út
tvisvar í vor, misstu þau
öll börnin sín, nema
Kela ræfilinn.
Svo var það nokkuð
mörgum dögum seinna að
mér varð litið útum gler-
hurðina í eldhúsinu og
sá þá að Keli var sezt-
ur upp á svalavegginn
og enginn nálægt til að
líta eftir honum. En
hvernig hann hefur far-
ið að því að komast
þetta, svona vita kjark-
laus eins og hann er. Mér
datt í hug að faðir hans
hefði draslað honum
þangað, hann var að
verða svoddan harðstjóri
•en
xuuias t uub^bjji glA
Halldóra B. Björnsson:
KELI
RÆFILLINN
BRÉF
Kæra Óskastund!
Mér þykir gaman að
pumum sögunum!, þess
vegna ætla ég að senda
þér sögu, sem ég var að
búa til. Ef þér þykir hún
nógu góð til að setja
hana í blaðið, þá þykir
mér voða vænt um það.
Sagan heitir:
HÁLFUR
Einu sinni var karl og
kerling í koti sínu. Þau
áttu sér einn son sem hét
Hálfur. Hann var voða
mikill prakkari. Einu
sinni slátraði hann eftir-
lætiskind föður síns og
var þá hýddur.
Eitt sinn kom Hálfur
að máli við föður sinn
og sagðist ekki vilja vera
lengur heima, því hann
vær svo oft hýddur.
Karl bað son sinn að
vera kyrran, en engu
tauti var við strák kom-
andi. Hann bað um nesti
og nýja skó og lagði síð-
an af stað.
Segir ekki af ferðum
hans fyrr en hann hafði
gengið lengi, lengi, kom
hann þá að stórri holu
Lausn á kross-
gátu úr síðasta
blaði.
Lóðrétt:
1 núll 4 au 5 sönn
6 dd.
Löðrétt:
1 nasa 2 land 3 geð.
OG SAGA
i
og fór ofaní hana. Þá
var kallað með draugs-
legri röddu: „Hver er
þar“?
„Bara ég“, sagði Hálf-
ur.
„Hvaða ég?“ var anz-
að.
r-----—----—-------
öskasttuidm — <9
Nú var Hálf nóg boð-
ið. Hann hentist heim
allar götur. Það urðu nú
heldur fagnaðarfundir í
kotinu.
Þáð sem Hálfur fékk
aldrei að vita var hvað
var í holunni, en það var
enginn annar en karl
faðir hans.
Gunuþór, 8 ára,
Flóanum.
--------------——------
ÉG BÍÐ EFTIR VORI
Ég bíð eftir vori í brekk unni minni
|)vi bæriun er LítUl og þröngt finnst méi
inni.
A sólgeislavængjum sunnan úr hlýju
sumarið kemur og heilsa r að nýju.
í dag er ég konungur dýrlegra halla
nú dregur mig þráin til ísienzkra fjalla.
Heiðloftið bládjúpa huga minn seiðir
og háfjöllin benda á ókunnar leiðir.
Gunnar M. Magnúss.
10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 12. apríl 1958
Leikdómur
Framhald af 4. síðu
vart á sinn líka á síðari ár-
um, leikendur kunnu svo illa
að það var eins og hvíslarinn
hefði sofnað á verðinum. Og
margt var með ærnum við-
vaningsbrag — heimsókn
geimkappanna erlendu í
stjórnarráðið og ráðstefnum-
ar og réttarhöldin á tunglinu
eru næg dæm um leiðinleg og
lélega leikin atriði. Hitt skal
ég fúslega játa að stundum
var skemmtilega leikið og
sungið, enda hæft fólk á með-
al leikenda. Fyrst skal fræg-
an telja, Harald Á. Sigurðs-
son, en hann tók þátt í
„Spönskum nóttum“ og hef-
ur leikið og samið revíur æ
síðan. Það er jafnan ánægju-
legt að sjá hinn vinsæla
skopleikara á sviðinu og til-
svörin bregðast ekki, en nokk-
uð virðist hann væmkær orð-
inn með áranum. Eftirhermu-
snilli Karls Guðmundssonar er
kunnari en frá þurfi að segja,
og auðsætt hvílík stoð og höf-
uðprýði hann gæti orðið leikj-
um sem þessum, en hér bregð-
ur svo undarlega við að gáf-
ur hans njóta sín á engan
hátt og má af því marka hve
slælega er búið að þessari
sýningu. Ótvíræð skop.
gáfa Steinunnar Bjarnadóttur
mætti einnig verða að góðu
liði, en hér ber að sama
branni: hún stælir mjög
hnittilega meðferð erlendra
dægurlagakvenna á „Litlu
flugunni“, og það er í raun-
inni allt og sumt. Baldur
Hólmgeirsson er talsvert
hressilegur og skýr í máli og
sýnir vel mont og uppskafn-
ingshátt stjórnarráðsfulltrú-
ans, og söngur Hönnu Bjaraa-
dóttur er fallegur og þýður og
mikil hvíld frá öllu skvaldr-
inu. Gott er eintal þeirra
Hönnu og Baldurs á tunglinu
enda er sá textinn bezt ort-
ur. Aðrir leikendur og söng-
meyjar skulu ekki taldir og
dönsunum svonefndu er lang-
bezt að gleyma. Lothar Grund
gerði leiktjöldin, útsýn úr
Stjórnarráðshúsinu og litrík
og fallegt landslag á tunglinu,
en meiri er fjölbreytnin ekki.
Ýmsum þótti sýningin of
löng, en úr því er auðvelt að
bæta — fjölmörg tilsvör og
heilir kaflar féllu dauð til
jarðar og sjálfsagt að sleppa
þeim með öllu.
Revía í nútímaskilningi er
gaman þetta ekki þegar á allt
er litið. Revía er skrautleg,
skopleg og fjölbreytt leiksýn-
ing, samsett af mörgum sjálf-
stæðum og hnitmiðuðum at-
riðum. Leikgndur birtast í ó-
líkum gervum og hlutverkum,
syngja eða dansa, leika ör-
stutta smáþætti, flytja
bundna ræðu eða lausa, skop-
ast að margvíslegum fyrirbær-
um þjóðar og samtíðar. Revía
krefst bæði fjár og fyrirhafn-
ar, hugkvæmni og listrænnar
vandvirkni, en þar er líka til
mikils að vinna. En hvað sem
því líður er áreiðanlegt og
víst að ekki stoðar að halda
svo fram sem hér er gert, það
er engum til þroska eða sóma.
A. Hj.
ERLEND
Framhald af 6. síðu
numið um 16 milljónum króna
á dag, Öllu þessu fé og meiru
til hefur verið sóað til sama
og einskis gagns fyrir íand og
þjóð. Talið er að 1380 milljón-
ir króna hafi árlega farið til
þess eins að framfleyta kon-
ungsfjölskyldunni, sem telur
hvorki meira né minna en 840
prinsa, svo að ekki sé minnzt
á eiginkonur, hjákonur, dætur
og margskonar fylgifiska.
Prinsarnir hafa keppt hver við
annan í að byggja íburðarmikl-
ar hallir, safna- fögrum konum
í kvennabúr sín og hrúga að
sér mergð bandarískra lúxus-
bíla. Ein af fáum undantekn-
ingum frá þéssari reglu er
Feisal. Hann hefur látið sér
nægja eina konu og tvær hall-
ir, sem hvorki eru mjög skraut-
legar né stórar. borið saman
við híbýli bræðra hans. Það
þykir varlega áætlað, að eftir^
einn mannsaldur verði 'tala
prinsanna í Saudi Arabíu kom-
in á níunda þúsundið, en löngu
áður verður ríkið orðið gjald-
þrota, ef engin breyting verður
á lífsvenjum konungsfjölskyld-
unnar.
TVTú þegar er lánstraust Saudi
’ Arabíu þorrið; Italskir lán-
ardrottnar Sauds hafa látið
leggja hald á skemmtisnekkju
hans í Genúá. Fjárlög og bók-
hald er nýjabrum, sem Saud
hefur ekki talið að ríki sitt
hefði neitt með óð gera. Full-
yrt er að Feisal hafi fullán hug
á að taka upp, reikningshald
TÍÐINDI
með nútíma sniði, setja skorð-
ur við fjársóun ættingja sinna
og sjdpa raunverulegt, ábyrgt
ráðuneyti. Talið er .að hann
muni kref ja Aramco um hækk-
uð olíuafgjöld til að rétta við
fjárhag ríkisins. Brezka stjórn-
in býst við að Feisal verði mun
skeleggari en bróðir hans í deil-
unum við Bretland um yfirráð
yfir olíuvininni Buraimi og
soldánsríkinu Óman og bann
muni veita Jemen fullan stuðn-
ing,, en Jemensmenn eiga í sí-
felldum landamæraskærum við
setulið Breta í Aden. Fyrsta
verk Feisals í utanríkismálum
var að fella niður 225 milljón
króna fjárstyrk til Jórdans. Nú
spyrja menn, hvort hann muni
einnig svipta Hussein Jórdans-
konung óbeinum stuðningi
Saudi Arabíu. Fari svo er hætt
við að valdadagar Husseins
verði brátt taldir. M. T. Ó.
I þi-óttir
Framhald af 9. síðu
Annað kvöld keppa Víking-
ur og KR og ætti KR ekki að
vera í neinni hættu með þau
tvö stig. Víkingar hafa ekki
átt góða leiki í mótinu í vetur.
En þeir eru í sókn aftur.
Svipað er að segja um leik-
inn milli FH og Ármanns. Þótt
Ármenningar séu heldur að
styrkjast þá munu þeir ekki
standast hina ágætu FH-inga.
Á undan meistaraflokksleikj-
unum fer fram ledkur í 1. fl.
milli Þróttar og KR.
1253 farþegar
um Keflavlk-
urvöll I marz
í síðasta mánuði höfðu 54 fai’-
þegavélar viðkomu á Keflavíkur-
flugvelli og fóru um völlinn sam-
tals 1253 farþegar, tæp 68 tonn
af vörum og 13 lestir af pósti.
Af einstökum flugfélögum
höfðu flugvélar bandaríska flug-
félagsins Pan American flestar
viðkomur, 20, sjö vélar brezka
flugfélagsins B. O. A C. komu
við ó flugvellinum í mánuðinum
og 4 flugvélar K.L.M. í Hollandi.
Philip en ekki
Arnold Toynbee
Sú villa slæddist inn í frétt
sem Þjóðviljinn birti í fyrra-
dag um hina miklu mótmæla-
göngu gegn kjarnorkuvíghún-
aði sem farin var í Bretlandi
um páskahelgina, að sagt var
að hinn kunni brezki sagnfræð-
ingur, Araold Toynbee, hefði
flutt ræðu á fundi sem haldinn
var að göngunni lokinni. Það
var ekki Amold Toynbee, held-
ur sonur hans Philip Toynbee,
sém er þekktur rithöfundur og
gagnrýnandi. Þjóðviljinn biður
lesendur sína velvirðingar á
þessum mistökum.
Auglýsið
í Þjóðyiljanum