Þjóðviljinn - 10.05.1958, Qupperneq 11

Laugardagxir 10. maí 195S — ÞJÓÐVILJINN — (11
DOUGLAS RUTHERFORD:
7. dagur.
Honum fannst hjartaö í sér berjast uppi í hálsi, en
hann hékk enn á brautinni og framundan var beina
brautin að Curva di San Pietro. HljóÖ'ið í vélinni hans
varð hærra. Hann þaut niöur hlíðina, undir brúna og
meö tvö hundruö kílómetra hraöa skipti hann í efsta
gír og lét Daytoninn gera það sem hann gat. Hann
yröi dálítið erfiöur á hornunum, en þaö var ekki aö efa
aö hann haföi hraöann. Hann komst upp í tvö hundr-
uö og fimmtíu kílómetra hraöa á beinu brautinni og
þaut fram hjá Farnesi sem var með illskusvip.
Martin brosti meö sjálfum sér. Nú komst aðeins
tvennt aö í huga hans; bíllinn sem hann sat í og
brautin framundan. Blóöiö þaut í æöum hans og heili
hans var skýr og tær eins og fágáður kristall. Vind-
urinn þaut yfir höföi hans, bíllinn flaug áfram yfir
brautina^ lifandi og kvikur. AÖeins rösk( mínpt^yai’,
liöin og hann var hálfnaöur meö sjö kílómetra hringinn.
Annar kafli.
Heima við grófirnar var eins og gatan væri tóm.
Aö undanteknum æstum raddaklið og fjarlægum véla-
dyn, var næstum óhugnanleg þögn. Tveir bílar stóöu
enn kyrrir. Blár bíll og grænn — bíll Tuckers Burr.
Vélvirkjarnir hlupu aftan að' Daytoninum og fóru aö
ýta. "Vélin puöraöi ákaft og Tucker þaut af staö og
elti lestina framundan. Blái bíllinn lét sér ekki segjast
við somu meöhöndlun og honum var ýtt áð heimagróf
hans, þar sem hneykslaöur bifvélavirki reif af honum
vélarhlífina og slengdi hemii frá sér með glamri.
Við boröiö í Dayton grófinni horfði Nick Westing-
house á eftir Tucker þar sem hann hvarf yfir í langa
Curva Grande. Svo fór hann inn í grófina og gekk til
Wilfreds Kirby.
„Hvað helduröu aö hafi verið að?“
Wilfred leit meö semingi af andliti konu sinnar.
Hann hafði horft á svipbrigöi hennar þegar fáninn
féll og hann vissi aö hún tók ekki augun af Richard
Lloyd. Haim haföi séö munn hennar opnast, tekiö
eftir að hnúarnir hvítnuöu þegar hún gi’eip um blý-
antinn og hann skildi mætavel óstyrk hennar og
kvíða, þegar hún sá að bíll hans tók sig út úr röðinni
til að reyna sig viö fremstu bílana.
„Eg held aö bíllinn fyrir framan hann hafi króað
hann. Þaö var ágætt hljóð í vélinni þegar hann fór
af staö.“
Hafi Dayton bíllinn verið framleiðsla verksmiöju
Vyvians, þá var hann ekki síður afkvæmi heila Wil-
freds Kirby. Hann hafði teiknaö bíl sem hafði staöiö
sig vel í brezku heimakappökstnmum og geit nokkur
heimsmet. Vyvian Dayton var nógu sniall til aö sjá
að hann var einn hinna fremstu ungu bílavefkfræöinga
og hafði beöiö hann aö teikna bíl fyrir þessa gerð kapp-
akstra. : \ ■ •
„Framleiöum viö vélina sjálfir?“ hafði Wilfred spurt.
„Þáö gerum viö. Viö búum til allt sem okkur sýnist^
sjálfir. Og hvað hráefnin snertir, hefur Birgöamála-
ráöuneytiö tjáö mér að þeir ætli aö úthluta okkur
nýjustu málmum og málmblendingum í þessum til-
gangi, svo aö þú hefur frjálsar hendur.“
Wilfred hafði aöeins kinkað kolli. Daginn eftír haföi
hann birzt á skrifstofu Vyvians með stóra möppu sem
límd var aftur meö límböndum.
„Þú ert iþó ekki búinn?“
„Þetta hefur verið tilbúið lengi," sagði Wilfred. „Eg
hef alltaf látið mig dreyma um að einhver legði ein-
hvern tíma fram efnið í raunverulegan brezkan kapp-
akstursbfii Eg hef dundað viö þaö síðast liðið ár að
teikna slíkan bíl. Hann kemur til með aö kosta mikia
péhinga.“
,',Það skrptir engu máli,“ sagði Vyvian. „Viö höfum
peningana. Má ég líta á.“
’ „Hverriig lízt þér á?“ Wilfred lagð’i fi-am spum-
inguna hálfri klukkustund síðai’, þegar Vyvian iagöf
írá sér teikningarnar.
: „Mjög vel. Eg er ánægöur meö berizíitgjöfina."
Wilfred dró fingurinn fram og aftur eftir möppunni.
Taugar hans voru þandar og hann minnti miklu meira
á fiðluleikara -en verkfræðing.
„Eg hafði hugsað mér 250 hestöfl. Eg reyndi fyrst
við háþiýstivél, en henni fylgja atls konar óþægindi,
til dæmis flókin gírskipting, svo aö nokkuö sé nefnt.
Sex cylindra lágþrýstingur er miklu einfaidari lausn. ;
Eg lagði áherzlu á afliö á neöra hraöasviöinu. Þá verð-
ur gírskiptingin fyrirferðarminni og fábrotnari.“
Vyvian sagöi: „Mér lízt mjög vel á þessar teikningar,
Kirby. Margir verkfræöingar gleyma alveg að taka
þægindin með í reikningin. ÞaÖ er áðeins eitt sem ég
’ er í dálitlum vafa um.“
„Áttu viö lokuöu yfirbygginguna?“
„Já. Eykur hún ekki þyngdina?“
„Ekki svo mjög. Nú er völ á ýmsum geysilega léttum
og höröum efnum sem notuð eru viö flugvétasmíði.
Það sem við töpum vegna þyngdarinnar, vinnum við
upp með lægri vindtálma. Þú tókst karmski eftir því
aö þessi bíll er óvenju lágur?“
Vyvian fletti möppunni sundur til að líta aftur á
teikningar Wilfreds.
„Hann er — mjög lágur. Þaö er vegna þess að þú hef-
ur komið vélinni fyrir á nýjan hátt. Og auðvitað tóku
gömlu blöndungarnir meira rúm. En verða ökumenn
ekki- mótfallnir svona húsi? Vilja þeir ekkí sjá hjólin
snerta veginn?“
Wilfred horfði út um gluggann.
„Eg hef minnzt á þetta viö fáeina ökumenn. Eg
held að flestir þeirra yröu fegnir þægilegra sætis-
rými. Eg vona að þessi teikning geri þáð áö verkum
aö loftiö valdi minni truflunum hjá ökumanninum.“
„Uhm-hm.“ Vyvian var dálítið efablandinn. „Setj-
um svo aö við yfðum ekki sammála um þessa gerö
á húsi. Yröi þá öll teikningin ónýt?“
„Nei, nei. Hún sýnir lokaða yfirbyggingu, en þaö er
auðvelt að breyta henni. Það væri meira aö segja
hægt að skipta. um yfirbyggingu, eftir því hvers konar
kappakstri bíllinn tekur þátt í.“
„Ágætt. Þú veröur þaö okkur ekki að deiluefni. Per-
sónulega hef ég trú á aö þessi bíll geti sigiaö, hvernig
svo sem yfirbyggingin verður.“
Auövitað tók þetta sinn tíma. Ný álma fyrir fram-
leiöslu kappakstursbíla var tekin í notkun í Dayton-
verksmiöjunni. Tilraunir voru geröar endalaust. En
teikning Wilfreds stóðst öll próf, og þegar yfii’stand-
andi tímabil hófst hafði Dayton sex yfirbyggingar og
tólf vélar tilbúnar; tvo fullkomna bíla handa hverjum
ökumanni og tvo til vara, þannig aö hægt var að aka
Öðrum bílnum meðan verið var að búa. hinn bílinn
undir næsta. kappakstur.
En samtímis þurfti að skipuleggja kappakstursliö.
Tucker Burr II var að sjálfsögðu meö á nótunum frá
byrjun. Hann var fyrsta flokks ekill og var vel þekktur
og vel látinn meðal brezkra félaga, auk þess sem faöir
hans hafði áhuga á þessu fyrirtæki. Ráö lians komu
Vyvian Dayton aö góðu gagni á byrjunarstigi málsins.
Miklu máli skipti að fá góðan fyrirliða. Hann varð aö
vera tæknilega fróöur, hafa þekkingu á kappökstrum,
hafa foringjaeiginleika og hæfileika til aö stjórna mönn-
; Efnahágsmáliii
Framhald af I siðu.
G. Þorsleinsson, Tryggvi Helga-
son, Hálfdán Sveinsson, Snorri
Jónsson, Oskar Hallgrímsson og
B.iörn Jónsson.
um sem voru eins duttlungafullir og skapmiklir og
umferðaleikarar og söngstjörnur. Hann yrði að ráöa
ökumenn, tilkynna þátttöku bílanna í' keppni, sjá
um flutning á farartækjum og starfsliði, annast vega-
bréf og fást viö tollinn, fá verkstæöi fyrir bílana og
gistingu fyrir starfsliöið á hinum ýmsu stöðurn og sjá
um ótal margt fleira. Svo þurfti að skipuleggja æf-
Kiöfhifamœilr er gagnlegur
Kjöthitamælir er gagnlegur
hlutur, bæði fyrir óreyndu hús-
móðurina, sem þarf á hjálp
að halda, og hinni reyndu, þeg-
ar steikja á steik.
Kjöthitamælirimi er settur
í steikina áður en steikingin
hefst. Með aðstoð hitamælis-
ins er svo hægt að .ganga úr
.skugga um að steikin sé. til,
búin og maður 4 ekki á! hættu
að steiktn • sé-, ofeteikt> eða hrá.
Tvær ■aðaltillttgur
Biaðið hefur aflað sér þeirra
írétta af íundum miðstjornar og
efnahagsmálanefndar Alþýðu-
sambandsins, að fram hafi komið
tvær aðaltillögur.
í fyrsta lagi efíirfarandi til-
laga, en flutningsmenn hennar
voru Eðvarð Sigurðsson, Eggert
G. Þorsteinsson, Snorri Jónssoa
og Óskar Haligrímsson:
„Efnahagsmáianefnd og mið-
stjórn A. S. í. hafa ó fundum
sínum að undanförnu kynnt sér
og rætt tiliögur þær í efnahágs-
málum, sem ríkisstjórnin nú
hyggst leggja fyrir AÍþ‘fng1. Áð-
ur hafði sérstaklega verið rætt
við stjörn A. S. í. um það at-
riði tillagnanna er varðar 5%
grunnkaupshækkunina. Að lokn-
um þessum athugunum álykta
efnahagsmálanefndin og mið-
stjórnin eftirfarandi:
25 þing' A. S. í. lýsti því yfir
að gengislækkun, cða aðrar hlið-
stæðar ráðstafanir. kæmu ekki
til mála sem úrlausn efnahags-
málanna. Þær ráðstafanii', sem
nú er hygsað að gera hafa
á ýmsan hátt hliðstæ.ð áhrjl .og
gengislækkurj. Hinsvegar .virðist
tryggt, að þær hafi ekki í iör
með sér almenna skerðingu á
kaupmætti vinnulauna næstu
mánuði.
Greinilegt er að þessar xúð-
stafanir í efnahagsmálurjum
munu leiða til frekari verðbólgu-
þróunar, og eru því fráhvarf frá
þeirri stefnu, er 25. þing A. S. í
fagnaði og lýsti fylgi sínu við,
og efnahagsmálanefnd og mið-
stjórn A. S. í. síðan hafa ítrekað,
þ. e að stöðva verðþensluna.
Ráðstafanirnar brjóta því í bága
við bá stöðvunarstefnu, er verka-
lýðssamtökin og ríkisstjórnin þá
tóku höndum saman um.
Efnahr.'-smálanefnd og mið-
stjórn A. S. í. vísa þvi frá sér
þ. i n tiltugum um ráðstafanir í
e'nahagsmá’iinum, er nú liggja
fjjii'. þar sem þær eru ekki í
sarr.ræmi við bað, er síðasta Al-
þýðurambandst ing heimilaði
þessum cðiium að semja um“.
Við þsssá til’ögu kom fram
breytingaiiillaga. sem flutt var
af Hálidáni Sv.einssyni, Tryg'gva
Helgasjmi, Gunnari Jóhannssyni
og Birni Jónssyni. Breytingartil-
lagan var sambykkt með 15.
atkv. gegn 14. Tillaga þessi er á-
lyktun sú sem birt var hér að
frarnan og var hún við afg'reiðslu
málsins samþykkí með 16 atkv.
gegn einu, en 12 greiddu ekki
atkvæði, og gerðu flutningsmenn
fyrstu tillögunnar, þeir Eðvarð
og félagar hans, svofellda grein
fyrir atkvæði sínu:
„Með tillögu þeirri er við höf-
um flutt héi', svo og í þeim at-
kvæðagreiðslum sem þegar hafa
farið fram, höfum við markað
afstöðu okkar fil þess máls er
hér -liggur fyrir til afgreiðslu.
SjónaTmið okkar hafa- hinsvegar
ekki ‘ hlotið meirihlutastuðning, og
sjáum við því ekki á6ta?ðti til að
íU'eka afstöðu okk^r frekgr og
dgreiðum-þvi ekki.atkvæði."