Þjóðviljinn - 04.06.1958, Blaðsíða 6

B), — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur A. júní 1958
pIÓÐVHJINM
t tseiandl: aamemmgarflokkur a1Þ?»,_ wnwmnwsuum mitjorar
Magnús KJartansson (áb.), SiKurö'ur OaiRnunðsdan. — .Frettantstjón: Jón
Bjarnason. — BlaBamenn: Ásinundur BlgurjomMin rjrWJmundur Vlgfússon,
ívar H. Jónsson, Magnús Torfl Ólftlason. StirBríOEi Jinannsson. • Auglýs-
fngastjóri: Quðgelr MagnúRSOD - ZXbA,iiu, i.íBTeWíla. augl?slntrar, prent-
emlðja: Skólavörðustóg 1" - t»ua: IV-600 «6 Oaafi. - AalmrtarverS kr. 25 6
mán. ' >leykjavik os uágftnnl; kr. !H! annaress. tanNWOluverS kr. 1.50.
rrentsnrUSJa tJóBrtíJem-
Hrœsni íhaldsíns
17erklýðshreyfingin hefur
" ekki farið neitt dult með
andstöðu sí.na við hinar nýju
efnahagsráðstafanir og varað
mjög alvarlega við því að
horfið hefur verið frá stöðv-
unarstefnunni og lagt á ný
inn á braut verðbólguþróun-
ar. Andstaðan við hinar nýju
ráðstafanir hefur ekki heldur
farið neitt dult í þessu blaði.
,en það er mikill misskilningur
hjá íhaldinu ef það gerir sér
í hugarlund að því hafi bætzt
eínhver nýr liðsauki með
þessum viðbrögðum. Engum
vinstri manni blandast hugur
um það að ráðstafanirnar
hefðu orðið miklum mun stór-
felldari, óréttlátari og hættu-
legri ef íhaldið hefði farið
þar h"ndum um. Það er t. d.
athvglisvert að andstaða í-
haldsins á þingi gegn hinum
nýju ráðstöfunum beindist
einna helzt að þvi ákvæði lag-
anna sem tryggir verkafólki
grunnkaupshækkun nú þegar.
Ef ihaldið hefði ráðið hefðu
álögurnar orðið margfalt
meiri og auk þess hefði kaup-
ið verið bundið og kjarabætur
bannaðar með lögum. Það er
athyglisverð staðrevnd að á
sama tíma og verklýðshreyf-
ingin samþvkkti gagnrýni sína
á hinar nýju ráðetafanir og
greindi á um það eitt hversu
alvarlega gagnrýnin skyldi
orðuð, gerði hún einróma sam-
þvkkt þar sem lýst var vfir
fvllsta vilja til að hafa hina
nánustu samvinnu við núver-
andi rí,ki=sRtiórn um hapsmuna-
mál verklýðssamtakanna.
Engum dylst heldur hversu
innantómt glamur það er
þegar leiðtogar íhaldsins þykj-
ast vera að gagnrýna hinar
nýju álögur með þeim rökum
hVersu þungbærar bær séu
alþýðu manna; holhljóðið
levndi sér ekki í útvarpsum-
ræðunum í grær og fyrradag.
Auðmannaklíkan sem stjórnar
Sjálfstæðisflokknum hefur
sannariega ekki áhvggjur af
því bó lífskiör almennings
skerðist. þvert á móti hefur
það verið æðsta boðorð íhalds-
ins alla tíð að meinsemdir
þióðfé'agsins stafi af þvi einu
?ð alþvða manna beri of mik-
ið úr bvtum. I hverri einustu
kiaradeilu verkafólks hefur í-
haldið beitt sér fvrir bví að
andstaða atvinnurekenda væri
hörðust og árangurinn yrði
eins lítill fvrir alþýðusam-
t"kin og frekast var hægt að
komast af með. Eftir hverja
kiaradeilu hefur i.haldið skipu-
la°t aðgerðir til þess að ræna
því sem á vannst á sem allra
skemmstum tíma og síðan
meiru en það. Þá revnslu hafa
vprklýðssamtökin nú haft í
árotuei. og hún máist ekki
-þótt Thorsarar og heildsalar
reyni að lýsa sér sem for-
Emil Jór* «6ú
Minningaror?
ustumönnum í kjarabaráttu
almennings.
¥*að kemur einnig spaugilega
* fram hversu illa leiðtogar
íhaldsins kunna , hin nýju
hlutverk sín. Sigurður Bjarna-
son reiknaði það t. d. út af
mikilli hagspeki að hver fimm
manna f jölskylda yrði að end-
urgreiða 35.0Q0 kr- af -, árs-
tekjum eínum vegna ráðstaf-
ana rikisstjórnarinnar. Fjöí-
skylda með 50.000 kr. árs-
tekjur ætti þannig 15.000 kr.
eftir til allra þarfa sinna •—
rúmlega 200 kr. á mann á
mánuði — þegar ríkisstjórnin
væri búin að taka sitt!! Þótt
hinar nýju álögur séu vissu-
lega miklar eru útreikningar
Sigurðar .Bjarhasonar þvílík
endileysa að óskiljanlegt er
að máður með réttu ráði skuli
fara nieð elí.kt fleipúr; hver
fjölskylda á landinu veit það
af sinni reynslu og þarf enga
útreikninga til, að-mál aðstoð
arritstjórans er. óráðshjal. En
þannig fer þegar málsvarar
braskaranna þykjast ætla að
fara að leika það hlutverk
serií' ér fjarlægast þeim og
segjast Véra' málsVarar al-
þýðuheimiiánna; þéir \ita ekk-
ert um hyað þeir eru að tala.
Aþáð hefur réttilega verið
bént í Umræðúnum undan-
farna daga að Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur forðazt það
gersamlega að bera fram
nokkrar tillögur sjálfur um
lausn: efhahagsyandamálanna.
Er það þó að sjálfs:ögðu ó-
tvíræð lýðræðisskylda hans og
afsakanir flokksins um þekk-
ingarleysi og tímaleysi eru
haldlausar. Því aðeins á þessi
stjórnmálaflokkur rétt á sér
að hann hafi einhverja stefnu,
boði þjóðinni einhver úrræði.
Að öðrum kosti getur flokk-
urinn eins vel leyst sig upp;
það er til einskis gagns fyr-
ir hina mörgú kjósendur hans
að hafa umboðsmenn á þingi
sem hvorki segjast hafa bekk-
ingu, vitsmuni né afstöðu til
þess að marka nokkra stefnu
í þeim málum sem varða lífs-
afkomu almennings. Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur lenqfst
af' verið stjórnarandstöðu-
flokkur, en hann leit jafnan
á það sem skyldu sína að
bera fr^am sandurliðaðar til-
lögur um stefnu sina í efna-
hagsmálum ., þióðarinnar og
leggja bær undir dóm almenn-
ings:. Þannig starfa ábyrgir
flokkar, sem hafa einhverja
stefnu'og telja eig Hafa ein-4
hverium skyldum að gegna
Við ;kjósendur sína.
En þögn Sjálfstæðisflokksins
stafar hvorki af þekking-
arskorti né getuleysi; flokkur-
inn þorir ekhi að birta tillög-
ur sinar opinberlega. Þær til-
lögur yrðu- í fyllstu andstöðu
Carl Emil Óli Möller Jónsson
hét hann fullu nafni. Andaðist
13. maí. Var jarob>euur frá
Dómkirkjunni 20. maí.
Þegar mér barst andlátsfregn
hans, setti mig hljóðan þvi að
þar átti ég á bak að sjá góðum
og skemmtilegum gömlum Vini.
Hann fæddist í Stykkishólmi
11. marz 1912, sónur hjónanna
Dórothe Möller og Jóns Björns-
sonar. Hann fluttist til Reykja-
víkur með foreldrum og systr-
um um 1920. Sá sem þetta rit^
ar var svo lánsamur að kynn-
iast Emil á unglingsárum og
tókst með okkur vinátta og síð-
ar tengdir. Á þeim árum vann,
Emil sem séndisveinn hjá Mat-
aídeild ' Slátúrfélags Suður-
larids. Voru þá allar heimsend-
ingar fluttár á reiðhjólum og
var oft lágt mikið á hjólið
hans. En hann leysti þetta starf
af hendi með mikilli prýði eins
og allt starf, sem hann tók
sér fyrir hendur, og þótti mér
hann okkar fyrirmynd í leikni
og hirðingu á reiðhjóli. Enda
var það ekki svo lítið atriði að
eiga gott reiðhjól í þá daga,
því Emil notaði sína frítíma á
sumrum til að ferðast uiii
landið á hjóli, þá var ekki ver-
ið að setja fyrir sig vegar:
lengdir og vegi, oft skroppið í
lengri og skemmri ferðir á reið-
hjóli. Og eru mér minnisstæð-
ar ferðir austur að Stokkseyri
og Eyrarbakka, til Þingvalla ,og
síðar upp í Borgarf jörð en þar
átti hann systur er bjó á Borg
á Mýrum, Það kom fyrir að
allir voru ekki sammála um
hvert halda skyldi, er verið
var að ræða um ferðir, þá kom
Emil með þá lausn sem oft var
við höfð, að kasta upp teningi
og láta þar með málið vera
útkljáð.
Er hann náði þeim aldri að
geta ekið mótorhjóli, keypti
hann sér það og ferðaðist á því
um landið eftir því sem vegir
þá gáfu tilefni til.
Endurminningar frá unglings-
árunum eru margar, því dag-
lega hittumst við til leiks og
samfunda. í>á var meira svig-
rúm fyrir unglinga að ýmsum
útileikjum, og var þá lagt
undir sig tún og götur til
leikja, og var Emil þar fremst-
ur að snarleik, dugnaði og
drengskap.
Emil kvæntist 1935-Valentínu
Valgeirsdóttur, og eignuðust
þau 2 syni. En sambúð þeirra
varð ekki löng, hún andaðist
snemma á árinu 1939, og var
það mikið áfall fyrir Emil. Þau
áttu yndislegt heimili sem hann
lét sér annt um, því hann vár
mikill heimilisfaðir, sérstakt
snyrtimenni í allri umgengni,
glaður og ljúfur heim að sækja
og kom það ekki sízt fram er
hann kvæntist öðru sinni,
Hrefnu Ólafsdóttur, mestu
myndar- og dugnaðarkonu, sem
tók að mestu að sér uppeldi
litlu drengjanna. Þau eignuðust
4 börn, 2 drengi og 2 stúlkur,
og eru 3 þeirna innan við
• allt eru þetta mynd-
ar börn.
, Þeir sem sj-a Því láni að
fagna að eí^nast góðan vin,
skilja hvað mikið er misst þeg-
ar slíkur vinur f ellur f rá
skyndilega á bezta aldri, og allt
virðist vera í blóma lífsins. En
við sem eftir lifum getum
huggað okkúr Við minningarn-
ar um góðan dreng.
En sárastur er söknuðarinn
hjá eftirlifandi' konu'og bprn-
um sem honum voru svo kær.
Emil var mikill starfsmaður,
hreinskilinn Og ákveðinn í
skoðunum, blíður og elskulegur
í v.-ómóti, enda ávann bann sér
traust allra er hann umgekkst.
Hann starfaði lengst af hjá
Sláturfélagi Suðurlands, aðal-
lega við skrifstofustörf; þrátt
fyrir Utla skóiagöngu aflaði
hann sér góðrar menntunar og
reyndist vel fær -í sínu starfi.
Um leið og ég kveð minn á-
gæta vin Emit Jónsson vil ég
votta konu hans og börnum og
öðrum ástvinum samúð mína.
Vinur.
KRISTJÁN BENDER:
". ítú
QENQT
Herrar mírtir.
t ddg á ferð minni um veginn
sá ég manrt í bifreið. Matsnerð: 200 púsund.
Ég tók ofan húfu, módel: 1952. Metin hrein
fyrir sex árum síðan: 20 kr&nur.
Maðurinn brosti í gegnum gljáfœgða rúðuna á bilnum,
og andlit mítt .Ijómaði upplyft að skítugri. hýfunni.
Herrar mínir,-'-: , v ;
Fyrir augliti Quðs erum við jafnir á peim tíma,
pegar ég liefi farið leiðina á enda, sem pér akið. ,
Herrar mínir.
Þér fellið gengið, og gróði yðar á bílnum
óx úm éitt hundrað prósent;
ennfHmurtéggyS pér á oss pungar byrðar,
svo að pér getið ekið veginn á enda.
Áhyggja mín er svo sem ekki sú greiðsla
aðeins: Hverter verð nýrrar húfu með lœkkuðu gengir
pg hvert .nerfSw* yðar gengi án minnar húfu?
Herrar mínir::,:,
Hvi akið pérsvo hratt til dómsins?
MiMingarathöf n um
sérd Þorvald Böðvarsson,
!.¦; ;
10] ¦
sálmaskáld
,, Hinn ?1. maí síðastHðinn
voru 200 ar liðin frá fæðingu
séra Þorvalds ' Böðvarssonar,
sálriiaskalds. er síðast var
prestur í Holti undir Evia-
f jHHúm. Þánn dag fóru nokkr-
ir niðiar hans austur að
Holti til bess að votta minn-
ingu ættföður síns virðingu
og afhenda staðnum og hér-
aðinu minnisvarða, er beir
höfðú íátið reisa séra Þor-
prests og kennara, eftir því
sem frá er skýrt í minningar-
grein um séra Þórvald í Fjölni
1837 eftir Tónias Sæmunds-
son. Jafnframt vottaði hann
liðnum E^ellinsrum bakkir
fyrir trvgga vináttu við eéra
Þorvald osr hinum yngri kyn-
slóðum í Holtsprestakalli.
þakkir fvrir að hafa varð-
veitt os: halrlíð í'heiðri minn-
ing;u hans. Núverándí sóknar-
valdi. MirthisVarðinn er serð- prestur í Holti, séra Sigurður
ur úr íslenzkri stuðlabergs-
súlu. en við fót hennar lig-piir
p-raníthe^la, Rróouð í grástein.
Á stuðlabergssúluna. er grafið
nafn séra Þorvalds en á
p-^níthpllnna npfn Kristínar
Biömsdóttur, síðustu konu
hans. ?vn ne; nafn séra Biörns
sonpr þéiria. sem ei""ÍEr var
rirestur í ;;Hoíti. Sólveierar
lmnn han's ' og Gísla sonar
þe.ír^a.- '
Mi^nísvairða^ srerði ÁrsæH
HTa pmnsson, í steinsmiður, í
Re^^-ipvík.
Fmmkvæði og fornstu um
skáíd Einarsson. veitti minn-
isvarðanum móttöku fyrir
hönd staðarins iriéð' ræðu um
séra Þorvald ófr" eálmakveð-
skan han^; gerði hánn grein
fvrir trúarstefnu haris og
þeim áhrifnm, sem- hann hafðí
á samtíð sína og kristriilíf 19.
aldar.
Auk aðkominna niðia séra
Þorvalris Böðyarssonar voru
v'ðstaddir be«sa minningarat-
höfn evfell^kir níðiar hans
vog "okkrir héráðsmenn a.ðrir.
Að minninp-arathofninni lok-
inni s^+u allir viðstaddir boð
gerð m'""'svarða, séra, Þo^- nreottshiónanri!! í Holti, sem
við gaspur íhaldsleiðtoganna
um umhyggju fyrir lífskjör-
um alþýðufólks. Tillögur hans
yrðú þvílíkar, að jafnvel þær
ráðstafahir sem nú hafa verið
gerðar, myndu virðast létt-
bæraf' við hlið þeirra.
voids höfðu beir Fi^nbosri
Rijtuf Þorvnlds'íon, prófessor,
Haraldur Böðvarsson, úte-prð-
ar-moði"* á Akranesi. oir .Tón
G. Marí.asRon. bankastíóri. en
haiH'ð vr af mikilH rausn.
Séra Þorvaldur BöíSvars^on.
var fæddur 21. maí 1758. ems
op* fvrr sesrir. ng andaðist 21.
nóvember 1836. F^ðír hans
beír eru a.fkomendnr séra Þor- var séra B"ðvar Högnason,
va'ds i 3. oc 4. lið. s'ðast i Hoitabnisfum. sonnr
Finnbosri Rútur. prófessor, séra Hösrna Sip-nrðssönar. síð-
•afhenti minnisvarðann fvrir a«t á Breiðobólstað "í Fl.ióte-
bönd . ættingianna með ræðu, hlíð, prestaföður sem kallaður
þar.eem þann rakti æviferil Var. Er í frásöerúr fært. að
géra Þprvalds pg lýsti at- séra Högni ogr 8 svnir hans,
gefvi haris og störfum sem Framhald á 11. siðu