Þjóðviljinn - 20.06.1958, Blaðsíða 11

Föstudegiir 20. júni 195S — ÞJÖÐVILJINN — (11
DOUGLAS RUTHERFORD:
38. dagur
veski Tuckers. Hann dró líkið niöur nokkur þrep á
fótunum og skildi það eftir hálffalið i raúf í veggnum.
Svo hljóp hann niður tröppurnar að strandveginum
og’ gekk nratt áleiöis til borgarinnar aftur.
Klukkan var orðin yfir tvö þegar Nicholas varð
þess var að bariö var harkalega á dvrnar hjá honum.
Hann hafði tekið nokkrar aspirintöflur áður en hann
fór í rúmið og hann var góða stund að komast til með-
vitundar aftur. Munnurinn á honum vai’ eins og i*yk-
suga innanverð. Hann hrópaði:
'..Burt með þig!“
Barsmíðin íærðist í aukana og hróp á „Monsieur
Westinghouse“ bárust gegnum vegginn.
Nick settist upp og kveikti ljósið.
„Hver fjandinn gengur á?“
„Monsieur, lögreglan er hérna. Þeir vilja tala við
yður;“”'
Nigk bekkti rödd næturvarðarins. Hann rifjaði upp
atbúþði. kvöldsins í flýti til að íhuga hvort hann hefði
framið nokkra ráðleysu í hátíðaskapinu.
..Lögreglan? Á þessum tíma nætur? Hvað vill hún?“
Eg veit það ekki, Monsieur. Þeir komu með lykil
herra Burrs og spurði hvort hann væri í herbergi sínu“.
„Nú, getið þér ekki sagt honum frá því?“
„Hann er ,þar. ekki,, Monsieur.“
Allt í einu var Nick glaðvakandi. Þessar einföldu stað-
reyndir voru um leið uggvænlegar.
„Biðjið lögregluna að koma hingað upp.“
Hann fór fram úr rúminu, fór í slopp og inuiskó og
drakk tvö glös af köldu vatni. Hann var að renna
greiðu gegnum lu.bbann þegar barið var að dyrum.
Vaijean lögreglufulltrúi úr Brigade Mobile var aleinn.
Hann var kviklegur ungur maður, á að gizka hálffert-
ugur og augu hans voru skæf og fjarræn eins og
títt er um hermenn sem verið hafa í herþjónustu á
evðimerkursvæðum Túnis og Marokkó. Fas hans var
róiegt og hann var klæddur borgaralegum búningi.
Hann kynnti sig og sagði: „Mér þykir leitt að þiíffa
að ónáða yður á þessum tíma sólarhrings, Monsieur,
en ég er hræddur um að ég færi yður slæmar fréttir.“
Hann talaði enskuna hægt en furðanlega rétt. „Maður
hefur verið myrtur, og við höfum ástæðu til að ætla aö
það sé herra Burr, sem mér skilst að sé einn af öku-;
mönnum vðar. Við vildum gjarnan að þér kæmuð og
iituð á líkið.“
Nick ganti framan í lögreglufulltrúann, gat með engu
móti áttað sig á rólegum oröum hans.
* „Mvrtur, segið þér? Hvar? Hér á gistihúsinu?“
„Nei, Monsieur. Yfir í gamla hafnarhverfinu. Hann
virðist hafa orðið fyrir árás og verið rændur. Það var að
minnsta kosti ekkert veski í vösum hans.“
„Hamingjan góða! Eruð þér viss um að bað sé Burr?“
„Við getum ekki fullyrt það, fyrr en einhver hefur
þekkt líkið: En lykillinn að herbergi hans á þessu hót-
eli var í vasa látna mannsins.“
Nick starði sljólega á lykilinn sem fulltrúinn sýndi
honum.
„Eg ætla rétt-áð klæða mig, svo kem ég.“
Á leiðinni 1 líkhús lögreglunnar í lögreglu Citroen-
bílnum, skýrði Valjean Nick frá því að líkið hefði
fundizt skömmu eftir miðnætti af fólki sem komið hafði
frá flugeldasýningunni. Þégáx bíllinn kom að ákvörð-
unarstaðnum, varaði fulltjúinn hann við þvi, að látní
maðurinn hefðí fengið mörg, ljót höfuðsár.
Þegar Nick hafði gert það sem til var ætlast af hon-
um, sagöi Valjean honum að billinn væri reiðubúinn
að aka honum heim á gistihúsið aítur.
Iþr óttir
Framhald af 9. síðu.
eftir 17 ára afmælisdaginn
getið þið e!kki gengið undir
próf.
Bezt er að liafa sérstakar
„Þetta hefur veríð áfali fyrir yður. Monsieur. Mérlæfin&ar fvrir Þrautirnar og
þykir þáð mjog leitt. Eg verð að ónáða yður fremur í,
sambandi við ýmis formsatriðí, en það má bíða til
moro-uns.“
Nick kveikti sér í sígarettu og hönd hans var fjarri
bvi að vera styrk. Þetta vom fyrstu kymii hans af
handarverkuiT; morðingja. og hann var errn lamaður
yfir þessari innsýn í það sem maður getur gert öðr-
um manni.
Um leið og fulltrúinn tók í hönd hans í kveðjuskyni,
sagöi hann:
..Haldið þér eð þetta hafi verið staðannorð? Eg á við
að ástæðan hafi verið rán?“
..Allmargir glæpamenn koma árlega til AHure og við
vitum um nokkra sem komið hafa í tilefni af kapp- og. úlfahópar. Þegar ísland
skstrinum. Það er ekki ósennilegt að rikmannlegur 'Eag5i skilið við Danmörku 1944,
útlendingur hafi vakið athygií einhvers þeirra. En víð tóku stjóraarerindastörfin að
bezt er að þær fari fram á
góðu svæði sem uppfyllir sett
skilyrði. Þrautirnar þarf helzt
að levsa úti, en þó má leysa
þrautir nr. 3, 7 og 9 inni.
Við ræðum þetta nánar áður
en langt um líður, en blessaðir
notið þið tímann vel.
Ykkar einlægur
Frímann
Frá utanríkisráðuneytinu
Framhald af 6. síðu
þekkium þá fiesta og ég býst viö að við höfum upp á
morðingjanum áður en langt um Iíður.“
Þegar hann gekk á brgtt. velti Nick því fyrir sér
hversvegna Valjean hafði ekki komið auga á það sém
honum þótti sjálfum undarlegast. Ef- ástæðan til
glæpsins hafði verið bjófnaður en ekki persónulegt
hatur, hvers vegna hafði þá verið beitt svona svívirði-
legri hörku?
Þegar hann kom inn á „Splendíde“ hikaði Iiann við.
Honum var ekki vel við að ónáða ökumann sem áttí
að keppa daginn eftir. En honum var um raegn að
búa yfír þessu einn.
Martin vaknaði fljótt þegar hann barði að dyrum og
savði honum að koma inn íyrir.
..Hamineien góða, Nick! Hvað hefur komið fyrir?
Það eru ósköp að sjá þíg.“
„Fyrirgefðu að ég skuli vekia þíg, Martín, e-n ég
varð að tala við einhvem. Tucker hefur verið drep-
inn — myrtur. Eg var að' skoða líkið rétt í þessu.“
„Hvað þá?“ Martin kastaði frá sér rúmfötunum og
settist á mmstokkinn. „Er þér alvara?“
hlaðast á hann.
Þar sem leiðir íslenzka fisks-
ins liggja, þar liggja einnig
leiðir sendiherrans. Fimm mán-
uði ársins er hann á ferðalagi,
örmum kafinn við að greiða
götu íslenzkra viðskipta. ís-
lenzhur fiskur nýtur álits í
Suður-Ameríku, og í skiptum
kaupa íslendingar korn, sykur
og lcaffi. Sendiherrann er hvar-
vetna aufúsugec.tur,- ..anda tal-
ar hann ensku, spænsku, portú-
göiöku, frönsku og þýzku auk
Norðurlandamálanna. Hann
segir, að Suður-Ameríkumenn
séu alúðlegir menn.
Þegar hann er heima hjá sér
I Washington er hann vanur
að synda sér til hressingar á
morgnana í háskólaklúbbnum.
Hann hefir yndi af havana-
vindlum, skozku viský og ít-
• „Lit ég út fyrir að vera að gera að gamni mínu?“- öls&um óperum. Hann ies ný-
„Nei, það ei satt.“
Nick var gráfölur í andliti og hafði sýnilega orðið
fyrir miklu áfalli. Martin gekk að símanum og bað um
innanhúsveitingar. „Komið með flösku af konjaki ög
tvö glös upp á númer 213.“
Þrjór mismunandi svuntur
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför móður
okkar
KBISTÍNAR ÁRNADÓTTUR,
Njálsgotu 110.
Þorbjörg Pálsdóttir
Bjargey ChristiaJisen
Arný J. Pálsdóttir
Inga Þórnes
Kristín Páisdóttir
Auður Pálsdöttir
Sigríður Pálsdóttir
Árn» Pálsson
Páll Kr. Pálsson
Svuntur eru húsmóðurinni ó-
missandi, iivort heldur það er
við dagleg hússtörf eða hátíð-
leg tækifæri þegar góðvinir
koma í heimsókn.
Stóra 'hlífðarsvuntan er með
tvöföldu berustykki sem er
hnenpt að aftan með tveim
hnöppum. Hún er ekki skorin
sundur í mittið. Brjóstviddin
fæst af nokkrum föllum undir
berustykkinu. 1 saumana að
framan eru fest bönd sem
bundin eru í slaufu að aftan.
Stóru, rúmgóðu vasarair eru
ómissandi.
Efnisþönf: 3,5 m af 80 sai'
foreiðu efni fyrir Btærð 46.
tJíiisiafilhíUá.1
Hentuga mussan er þægileg
handa bamshafandi konum. 1
hliðunum eru raufar og tveir
vasar að framan. Mussan er
stungin í brúuiraar til prýði.
Efnisþörf: um það bil 70
sm af tvíbreiðu.
Litla skrautsvuntan er með |'
þrera laúfum að neðan og mitt-!
isstykkið er með bogum að of-
an og endar í löngum böndum.
Svuntan. og litli vasinn eru
brydduð skáböndum í ahdstæð-
um lit..
Efnlsþörf: 0,55 m 70 sm
brejtt 5. uvuntuna og 0.60 mj
1 skáfoðrd, mittt-sstykki og
■bönd : < iuí ■;
■u''.■. ■«•! ámaíi! .©/r.&Kíi; 'm%
fe'já 'Ls L’Ufe • r®.
útkomnar íslenzkar bækur og
hefur unun af Hemingway og
Winston Churchill. En lengst
af starfar hann af kappi.
Svo að dæmi sé tekið, flaug
hann í vikunni sem leið frá
aldarafmælishátíðinni í Minne-
sota til New York, þar sem
hann sat hádegisverðarboð
borgarstjórans ásamt háttsett-
um norrænum gestum. Daginn f
eftir snæddi hann hádegisverð
I i Hvíta húsinu og leit inn í
íiðdegissamkvæmihjá ambassa-
rtor Finna. í vikulokín flaug
hann t.il Dallas til þess að
-•U'áa fyrirlestra um ísland og
; burði nút:mans“.
Utanrikisráðuneytið,
Reykjavík, 13. júní 1958“
Bæjarpósturinn
Framhald af 4. síðu;
vel á því, að samtök rithöf-
unda skuli hafa fórgöngu um
,að efna til umræðna um þessi
mál, og' í hópi þeirra, sem ræð-
ur fluttu . á fundunum um sl.
he'gi, voru a.m.k. nokkrir, sem
sérlega ánægjulegt var að sjá
í forustusveit þeirra samtaka,
sem' nú hefja áróður fyrir því
að vekja fólk til umhugsunar
um tvö stærstu lífsspursmál
þessarar þjóðar í dag. 1
LyMUinn að gróaníi
viðsMptum er
auglýsing f i
Þjóðviljanum :\