Þjóðviljinn - 28.06.1958, Side 10

2) — óskastundin
POSTHÓLFí Ð
Ég óska að komast í
bréfasamband við pilt
eóa stúlku á laldrinuni
14—16 ár,a.
Elsa Þorsteinsdóltir
Másseli
Jökulsárhlíð
Norður-Múlasýslu.
Ég óska að komast í
bréfasamband við pilt
eða stúlku á aldrinum
12—14 ára.
Kristjana Friðbjarnard.
Hraínabjörgum
Jökulsárhlíð
Norður-Múlasýslu
N
Mig langar að komast
5 bréfasamband við. pilt
eða stúlku á aldrinum 13
—16 ára. Óska að mynd
fylgi.
Hildur Ólafsdóttir,
Fífilsgötu 10.
Vestmannaeyjum.
Mig langar að komast
i tíféfasömband við strák
eða stelpu tíj. eða 1-4 ára.
helzt í Reykjavik. ,f,,..
Elín Gústafsdóttir
Bjarnai-stíg 11
Reykjavík.
SKRfTLA
Stebbj litli er að staf,a
og gengur hálf illa að
muna nöfnin á stöfunum.
Pabbi hans sýnir honum
j og segir:
„Manstu ekki hvað
þessi stafur heitir? Sko
hann er nokkuð langur
og gengur niður úr lín-
unni?“
Stebbi: „Já, þá heitir
hann víst göngustafur.‘‘
Mig langar til að kom-
ast í bréfasamband við
strák eða stelpu 13 eða
14 ára, helzt í Reykjavík.
Freyja Jónsdóltir
Laugaveg 24 B.
Reykjavík.
Lítill drengur átti af-
mæli og varð fjögra ára
gamall. Hann fékk marg-
ar gjafir.og þar á meðal
ýmis leikföng, sem eru
holl fyrir litla drengi, -
vegna þess að þau þroska
þ,i og búa undir starf
fullorðins áranna. Nú
sat li'tli drengurinn á
miðju gólfi og lék sér að
nýjum bíl. Við hliðina á
honum lá flugvél og
skúta. Frændi virti dreng-
inn fyrir sér ánægður og
spurði:
,,Þú ætlar auðvitað að
Verða bílstjóri, þegar þú
SKRÍTLA
Frú við vinnukonuna:
„Ætl.arðu ekki að þvo
fiskinn áður en þú lætur
hann í póttinn?“
Vinnukonan; „Nei, það
held ég nú ,að sé óþarfi,
því hann hefur verið í
vatni alla sína ævi.“
„Nei“, sagði drengurinn
ákveðinn.
„Ætlarðu þá að verða
sjómaður?" spurði frændi
íbygginn.
„Nei“, var svarið.
„Auli var ég“, sagði
frændi, „þig langar til að
verða flugmaður?“
„Ne-i“, sagði drengur-
in.n.
Nú var frændi alveg
mát og spurði uppgefinn:
„Hvað ætlar þú þa'*ai{u
verða?“
Litill drengur leit upp
og horfði á frændann ís-
lenzkum augum:
„Ég ætla að verða
Ameríkani".
verður stór?“
P
— Þegar við komum niður, þá færðu fjórtán
daga varðhald fyrir að gleyma falllilífinni!!
Er þetta framtíðin?
Bóndi: Nei, ósvikið ís-
lenzkt tröllkonuheiti. Og
tröilkonan Gilitrutt er
engin önnur en förukerl-
ingin sem kom til þín og
bauð þér hjálp sína.
Húsfr.: Hvernig veiztu
það?
Bóndi: Mér var gengið
upp undir fjallið fyrii
ofan bæinn fyrir nokkr-
Bóndí: Ekki mun ég
gera það. Þú varst ein í
ráðum þegar þú fékkst
henni ullina, svo það er
bezt þú gjaldir • ein
kaupið,(út).
Húsfr.: Hvernig á ég
að drepa tímann. Hann
ætlar aldrei að liða og
samt kemur sumardagur-
inn fyrsti alltof alltof
5.
GILITRUTT
eftir Drífu Viðar.
um dögum. Kom ég þá
að grjóthól og heyrði
þaðan högg. Eg gekk á
jjr.^hljóðið og kom að smugu
einni. Gægðist ég þar inn
og sé hvar situr kona ein
stórvaxin, hún situr áð
vef og -kveður í þettaýfyr-.
iv munni sér.
Hæ hæ og hó hó hús-
freyja veit ekki hvað ég
heiti, hæ hæ og hó hó
Gilitrutt heiti ég hæ hæ
og hó hó.
Húsfr.: Hvernig veiztu
hvort þetta er rétt nafn
os rétt kérling. Hún hef-
ur ef til vill vitað að þú
varst þarna og sungið
þetta nafn til að blekkja
þig.
Bóndi: Hvort sem
þetta er rétt eða ekki,
þykir mér það a. m. k.
næst' sanni. Stilltu þig nú
góða og vertu hugrökk.
Húsfr.; Vertu hjá mér,
þegar kerling kemur.
snemma. Ó, ég vildi
þetta væri um garð geng-
ið.
(Syngur).
VIII. Atriði.
Sumardaguríhn fyrsti.
Húsfr.: Nú 'er kominn
cSUma-rdágurinm'fyr&tl ’og
samt er svon.a kalt. Eða
ímynda ég,mér það? Uss
—: eitthvað heyri ég —
svei mér ef þetta er ekki
kerling. Allar góðar
vættir hjálpj mér.
(Söngur Gilitruttar
færist nær).
Hæ hæ og hó
háloftin fló
ég tapaði af mér
kápunni
og týndi skó.
hæ hæ og hó.
Húsfr.: Kemur keriing-
in! Og með vaðmáls-
strangann sem hún hef-
ur unnið fyrir mig.
Gilitr.: Hér er vaðmál-
ic húsfreyja. Hvað heiti
ég nú, hvað heiti ég nú.
— ðskaatundin — (3
Húsfr.; Signý.
Gilitr.: Ekki héiti ég
það, ekki. heiti ég það og
gettu aítur húsfreýja.
Húsfr.: Ásá!
Gilitr.: Ekki heiti. ég
það, ekki höiti ég það og
gettu enn húsfreyja.
Húsfr.: Ekki vænti ég
þú heitir Gilitrutt.
(Skellur, þegar Gili-
trutt fellur á gólfið).
Húsfr.: Dettur húrj
ekki kylliflöt á gólfið! :
Gilitr.: Sómakvendi
Valkvendi! Illa gr mér-
launað vel unnið starf.
Legg ég á og mæli um —*
Húsfr.: Megi tröll hafa
þig og alla þina og hafðu
þig burt úr mínum hús-
um áður en ég læt skör-
unginn lumbra á þér. Á1
mig bíta ekki neínar for-
mælingar, ég er komiu
undan þínu áhrifavaldi.
(Gilitrutt ,fýr).
Húsfr.: Guði sé lof nu
er ég íaus allra mála.
Bóndí: (Inn). Mér þyk-
iV'TruÍíá1 Háfif hraðánn á
þar sem hún öslar mýr-
arnar.iNú þarftu ekki að
óttast hana framar.. •
Húsfr.: Eg hef verið lþt
og áhugalaus húsmóðir,
það veit ég núna. En upp
frá þessum degi ætla ég
að bæta ráð mitt og
vinna dag og nótt til að
bæta fyrir allt sem ég
hef vanrækt.
Bóndi.: Að vinna á
daginn er nóg.
Húsfr.; Eg er svo glöð.
Fg held að Gilitrutt hafi
gefið mér lífsgleði á ný,
þrátt fyrir allt. Eg ætia
að baka lummur handa
þér, því í dag er sumar-
dagurinn fyrsti. (Endir)1,'
10 — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 28. júní 1958
Iþróttir
Framhald af 9. síðu.
teig og skaut þaðan og fór
skotið í blá hornið, óverjandi
fyrir Herkenrath. Þjóðverjar
sækja stöðugt á og eru hættu-
legir og hafa sannarlega ekki
gefið upp vonina að jafna.
Á 43. mínútu fengu svo
knattspyrnuáhorfendur á Ulle-
vi að sjá eitt af snillibrögð-
um móts þessa. Það var Kurt
Hamrin sem stóð fyrir því.
Hann var út við hliðarlínu
nokkuð fyrir utan vitateig,
og virtist eiginlega hættur,
gekk að knettinum og stóð
þar kyrr. Manni var farið að
detta í hug að hann hefði
haldið að það væri aukaspyrna
og ekkert lægi á. Hugðust
Þjóðverjar nú ganga að með
meiri ákafa, og ná knettinum,
en þá brást Hamrin svo eld-
snöggt við að hinn fyrsti stóð
einn eftir. Það sama kom fyr-
jr þann næsta og nú var
Hamrin kominn uppundir
•endamörk. Þar býður bakvarð-
arins það sama. Markmanni
kemur ekki til hugar að
manninum detti í hug að
revna að skora þaðan og fer
svolítið fram til að verja,
en þá leyfir Hamrin sér að
skjóta með snúningi inn á
markið fyrir aftan markmann-
inn, og í netið. Þetta kom
öllum á óvart og var næsta
diarft og kaldhæðið. Viðbrögð
áhorfenda urðu þau að leik-
skrár, blöð, hattar, húfur,
iítlar svampdýnur sem setið
var á, allt tók að fljúga um
áhorfendapalla, að ekki sé nú
talað um ópin úr börkum
hinna nær 50 þús. Svía sem
þarna voru saman komnir.
Þrátt fyrir þetta voru
Þjóðverjarnir ekki á því að
gefast upp og á síðustu mín-
útunnj máttu Svíar þakka sín-
um sæla að Rahn skoraði ekki
Knötturinn rann aftur fyrir
aðeins fyrir utan stöng en
markmaður var ekki „heima“.
Þannig endaði viðureign
þessi með sigri Svía, sem nú
mæta Brasilíu i úrslitum á
sunnudaginn kemur.
-■ -»a»
Góð knattspyrna.
Fyrirfram hafði verið spáð
að leikur þessi mundi verða
harður og kraftarmvndu ráða,
en harka í þess orð skilningi
var ekki í leiknum og sýnir
það bezt að Svíar fengu sjö
aukaspyrnur og Þjóðverjar 6
allan leikinn og hélt ung-
verski dómarinn Zsolts strangt
á blístru sinni.
Leikurinn var í heild vel
leikinn og einkenndist meir
af stuttum samleik, en lang-
sendingar voru skemmtilega
notaðar, enda nákvæmar og
cruggar. Eins og leikurinn
gekk eftir að Þjóðverjar höfðu
skorað mark sitt er ekki ör-
uggt að Svíar hefðu unnið þá
ef þeir hefðu verið með alla
menn með. Það er ekki fyrr
en að 10 mínútur éru eftir
af leik að það fer að ganga
betur fyrir Svíum og þreytu
farið að verða vart í liði
Þjóðverjanna. Skemmtilegasti
leikmaður Svíanna var án
efa Kurt Hamrin, og var hann
yfirleitt virkasti maður fram-
línunnar og skapaði hvað eft-
ir annað hættu. „Nagga“
Skoglund var líka skemmti-
legur og ákaflega leikinn, en
hann var ekki eins heppinn
með það sem hann gerði.
Gunnar Gren gerði margt vel,
og hefur undra mikla yfirferð.
Sendingar hans eru vísinda-
lega útreiknaðar, þannig að
það er oftast mestur mögu-
leiki þar sení hann liefur lagt
til atlögu. Það bar ekki eins á
Liedholm' og svo var hann
iíka óheppinn með skotin.
Simonsson var of seinn og
tregur í þessum leik.
V rn Svíanna var mjög
sterk, og erfitt að segja hver
var beztur, þó var það Gust-
avsson sem mest strandaði á.
Lið Þjóðverjanna sterkt.
Það verður ekki annað sagt
en að lieimsmeistararnir frá
1954 hafi fallið með sæmd,
nema hvað vinstri bakvörður-
inn setti skugga á það tap.
Liðið í heild var miklu
betra en ég hafði gert ráð fyr-
ir og lék miklu betri knatt-
spyrnu en það hefur gert áð-
úr í keppni þessari. Það er
mjög vel samléikið og þeir
voru fullt eins fljótir og Sví-
árnir, og leikni þeirra mikil
og samleikur oft skemmtileg-
ur. Kvað svo að því að á-
horfendur á Ullevi klöppuðu
þessum mótherjum sínum
hvað eftir annað lof í lófa.
Þeir voru því óheppnir að
þurfa að leika 10 mestan
hluta síðari hálfleiks, og eins
og fyrr segir vafasamt hvern-
ig farið hefði ef þeir hefðu
verið allir allan tímann.
I framlínunni voru þeir
Seeler, Rahn og Walter
skemmtilegastir, og þó Rahn
be'ztur er á leið. Honum tókst
ekki að ekora í þessum leik,
en hann hefur verið mark-
heppinn þegar Þýzkalandi
hefur legið mest á í leikjun-
um undanfarið. Erhardt mið-
framvörðurinn var mjög1
sterkur og komst Simonsson
ekki mikið framhjá honum.
Herberger stór í með- og
mótíæti
Eftir leikinn hafði Herberg-
er viðtal við blaðamenn og
Yfirleitt var þetta beztl
leikur sem ég hef séð i
heimsmeistarakeppninni til
þessa“.
Ekki vildi hann tala um
möguleika Svía við Brasilíu á
sunnudaginn. Hann hældi
mörgum Svíanna og þó sér-
staklega Hamrin sem hann
taldi að ætti engan sinn líka
í heiminum í dag, og það var
Hamrin sem var aðalástæðan
til að Þýzkaiand tapaði.
Frímann
TIL
var ekki að sjá á honum
neina æðru eða afsakanir fyrir
tapinu. Hann var fyrst og'
fremst spurður um brottvi.sun
Juskowiak. „Eftir mínum
skilningi þá gerði dómarinn
fulla grein fyrir ákvörðun j
sinni, hann fylgdi reglunum“ I
Hann sagði að Sviarnir hefðu
leikið mjög vel og hefðu verð-
skuldað að vinna.
Um Þjóðverjana sagði
hann: „Lið getur ekki leikið
lengi með 10 menn. Við lék-
um og sóttum meðan orkan
leyfði, en síðan þrutu kraft-
arnir og Svíamir tóku leikinn
í sínar hendur. Það var ágætt
að úrslit fengust á 90 mín-
útunum, því að við hefðum
tæpast haft úthaJd í fram-
lengingu.
ligcnr leiðin

Trúlofunarhringir,
Steinhringir, Hálsmen,
14 og 18 kt. gull.
FÉLAGSHEJMILI ÆFR
er opið öll kvöld.