Þjóðviljinn - 05.07.1958, Page 6

6) — ÞJÖÐVILJINN — Laugardagur 5. júlí 1958
þJÓÐVILIIN
Útgefandl: Samelnlngarflokkur alþýðu — Sósíallstaflokkurinn. — Ritstjórai:
Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson. — Préttaritstjóri: Jón
Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigúrjónsson, Guðmundur Vigfússon,
Ivar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson, Sigurjón Jóhannsson, Sigurður V.
Friðbjófsson. — Auglýsingastjóri: Guðgeir Magnússon. — Ritstjórn, aí-
greiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími: 17-500 (5
línur). — Áskriftarverð kr. 30 á mán. í Reykjavík og nágrenni; kr. 27 ann-
arsstaðar. — Lausasöiuverð kr. 2.00. — Prentsmiðja Þjóðviljans.
Ekki nein lausn
T Tndanfarna daga hefur Tím-
inn borið fram nýja rök-
semd til þess að verja og
réttlæta efnahagslögin nýju.
Blaðið segir að án þeirra væri
nú komið algert atvinnuleysi
í landinu: „Það er vitað mál,
að hefðu nýju efnahagslögin
ekki verið sett, væri atvinnu-
leysið nú búið að halda inn-
reið sína í stórum stíl. Engin
síldveiði hefði þá orðið og tog-
ararnir hefðu stöðvazt. Mörg
iðnaðarfyrirtæki væru þá
stöðvuð vegna skorts á gjald-
eyri til kaupa á hráefnum.
Byggingavinna væri líka
stöðvuð af sömu ástæðum".
lTér beitir
blekkingu
Tíminn þeirri
að halda því
fram að efnahagslögin nýju
hafi verið einu ráðstafanirnar
sem hugsanlegar voru. Auð-
vitað þurfti að gera ráðstaf-
anir til þess að tryggja rekst-
ur atvinnuveganna, um það
var enginn ágreiningur. Um
hitt voru skiptar skoðanir
hvaða leiðir bæri að fara. Al-
þýðubandlagið lagði til og
barðist fyrir því innan ríkis-
stjórnarinnar að verðstöðvun-
arstefnunni yrði haldið áfram,
að óhjákvæmilegri tekjuöflun
yrði hagað þannig að hún
haggaði sem minnst við al-
mennu verðlagi 1 landinu, en
jafnframt yrði tekjuöflunin
takmörkuð með niðurskurði á
ríkisbákninu og óhóflegri og
óskynsamlegri fjárfestingu.
Almenningur veit fullvel af
reynslu sinni af verðstöðvun-
arstefnunni undanfarin tvö ár
að henni fylgir ekki at-
vinnuleysi; þvert á móti
vortt atvinnutæki þjóðarinnar
hagnýtt miklu betur á því
tímabili en verið hafði um
langt skeið áður, er Sjálfstæð-
isflokkurinn og Framsókn
stjórnuðu málefnum þjóðar-
innar í innilegri samvinnu.
En till'gur Alþýðubandalags-
ins fengu ekki stuðning,
hvorki hiá samstarfsflokkun-
um í ríkisstiórninni né hjá
stiórnarandstöðuflokknum, er
alla tíð hefur lagt sérstakt
hatur á verðstöðvunarstefn-
una og reynt að kollvarpa
henni með öllum ráðum.
Efnahagsörðugleikar . þjóðar-
innar stafa fyrst og fremst
af því að útflutningsframleiðsla
landsmanna hefur ekki verið
aukin í samræmi við vaxandi
neyzlu og auknar þarfir þjóð-
arinnar. I átta ára valdatíð
íhaldsins var ekki keyptur til
landsins neinn togari — en
hins vegar 5000 bílar. Sjávar-
útvegurinn var gerður að
öðru slíku. Sífelldar fram-
leiðslustöðvanir voru vegna
stjórnleysis og áhugaleysis
valdhafanna, og bátar og tog-
arar lágu bundnir um land
allt í reiðileysi mánuðum og
stundum árum saman. Það
var alltaf augljóst að það yrði
erfitt verk að bæta úr þess-
ari langvinnu vanrækslu, en
hitt var jafn augljóst að á
því tímabili er unnið væri að
nauðsynlegri framleiðsluaukn-
ingu var skynsamlegast og
hagkvæma'st að reyna að
tryggja sem minnstar verð-
sveiflur í landinu, þar til jafn-
vægi hefði myndazt með aukn-
um gjaldeyristekjum. Þetta
var bæði nauðsynlegt fyrir
fjárhagskerfið í landinu og
eins til þess að tryggja sem
minnstar raskanir á kaup-
mætti launa, svo að unnt væri
að leysa þau vandamál án
stórfelldra átaka.
17n verðbólgu'stefna sú sem
Tíminn ver nú af mestu
kappi og Framsóknarflokkur-
inn ber aðalábyrgð á (og í-
haldið sá ekki ástæðu til að
mótmæla með neinum gagntil-
lögum) er ekki lausn á nein-
um vanda. Með henni fer allt
verðlag úr skorðum á nýjan
leik, verðhækkanirnar dynja
yfir dag eftir dag, bilið milli
verðlagsins innanlands og
þess verðs sem við fáum fyrir
útflutningsafurðir okkar held-
ur áfram að vaxa, kaupmátt-
ur Iaunanna skerðist og það
kallar á óhjákvæmilegar ráð-
stafanir verklýðsfélaganna o.s.
frv. Islendingar þekkja þessa
þróun, hún hefur verið end-
urtekin það oft á undanförn-
um árum, og þeir vita að eft-1
Barnaheimili í Gramlandi
Rauði kross Damnerkur vinnur að því að koma upp barnaheimilum í Grænlandi. Þetta er það
þriðja sem þar hefur verið reist á vegum Rauða krossins. Það er í Julianháb og þar er rúm
fyrir 24 börn.
Milljóri dollara rneiðyrðamál
höfðað gegn Sherm. Adams
Aðalvitnið gegn manniiium sem stjórnar Eisenhower
hyggst fá sakargiftirnar prófaðar fyrir rétti
Lögfræöingui’inn og kaupsýslumaöurinn John Fox,
fyrrverandi blaðaútgefandi í Boston, hefur höföað meiö-
yröamál gegn Sherman Adams, aöstoöarmanni og skrif-
stofustjóra Eisenhowers Bandaríkjaforsetá. Fox krefst
þess aö Adams veröi dæmdur til að greiða sér milljón
dollara í miskabætur.
Fox hefur verið aðalvitaið
gegn Adams í vitaaleiðslum þing
nefndar, sem rannsakar sakar-
giftir sem á hann hafa verið
bornar. Adams, sem hefur svo
mikil völd í Hvíta húsinu að
hann hefur verið kallaður mað-
urinn sem stjórnar Eisenhower,
er sakaður um að hafa árum
saman þegið mútur af Bernard
ir vissan tíma er allt komið Goldfine> vefnaðarvöru- og húsa-
í sama farið; þá þarf að gera
nýjar ráðstafanir til þess að
tryggja rekstur atvinnuveg-
anna og koma í veg fyrir at
vinnuleysi. Og að þeim lokn-
um gæti ritstjóri Tíman's sér
til hægðarauka birt á nýjan
leik leiðara þá sem koma
þessa dagana um það hvernig
Framsókn hafi bjargað þjóð
inni frá atvinnuleysinu; og
þannig koll af kolli.
fiarizí um
áveituratn
Sumarið hefur verið það
þurrasta sem komið hefur í
Japan í 52 ár og í Tokyo hef-
ur orðið að taka upp vatns-
skömmtun. Þurrkarnir hafa
valdið grimmilegum átökum
milli bænda í sveitunum sem
(liggja að ánni Nakagawa.
homreku þannig að menn;Berjast bændumir um hverjir
flæmdust af flotanum til jskuli fá að veita vatni úr'hálf-
etarfa í hemámsþjónustu og þurri ánni á akra sína.
brasksmilljónara í Boston.
Hús, hluíabréf, reiðufé
Á nefndarfundum í síðustu
viku bar Fox að Goldfine hefði
sagt sér -að hann hefði gefið
Adams hús í Washington, hluta-
bréf í fyrirtækjum og reiðufé
meðan börn hans voru í skóla.
Fégjafirnar hafi átt sér stað
áður en Adams fór að stjórna
Eisenhower, meðan hann var enn
þingmaður og fylkisstjóri í New
Hampshire.
The Boston Post að Fox varð að
losa sig við blaðið með stórtapi,
Fox sagði þingnefndinni að
hann hefði undir höndum skjal-
legar sannanir fyrir að Gold-
fine hefði tekizt að beita gegn
sér og fyrirtækjum sínum „vold-
ugum og illgjörnum öflum“ í
Hvíta húsinu. Áður en uppúr
vináttu þeirra Goldfine slitnaði
kvaðst hann hafa átt 20 milljón-
ir dollara, en nú væru eignir
sínar komnar niður í tvær millj-
ónir.
„Atlams sér unt það“
Fox tilgreindi staði og stundir
þegar Goldfine sagði honum af
stórgjöfunum til Adams. Áður
hefur Adams játað að hafa þeg-
ið af Goldfine gjafir sem nema
yfir 5000 dollurum. Þá staðhæfði
Fox að Goldfine hefði sagt í við-
urvist sinni og Adams að skrif-
Fox og Goldfine var vel til stofustjóri forsetans myndi ,,sjá
vina þangað til fyrir þrent ár- nrn erfiðleika, sem vefnaðar-
um, til dæmis veitti Goldfine
blaðinu The Boston Post sem
Fox gaf út 400.000 dollara lán.
Vinslit urðu með þeim eftir að
Fox taldi Goldfine hafa hlunn-
farið sig í fasteignabraski. Fox
telur að Goldfine hafi notað
vinfengi sitt við Sherman Ad-
ams til að koma því til leiðar
að Securites and Exchange
Commission, bandarísk stjórnar-
stofnun sem hefur 'eftirlit með
verðbréfasölu, þjarmaði svo að
verksmiðjur hans áttu í við
Verzlunamefnd Bandaríkja-
stjórnar (Federal Trade Comm-
ission). Komið hefur fram við
yfirheyrslur þingnefndarinnar,
að Verzlunarnefndin hætti við
að lögsækja fyrirtæki Goldfines
fyrir vörusvik eftir að Adams
hafði látið málið til sín taka.
Fox skoraði á þingmenn að
krefjast sannanna af þehn sem
mótmæltu vitnisburði sínum. „Eg
held að ég verði sá eini sem
getur lagt fram sönnunargögn“,
sagði hann.
Adams svarar jafnharðau
Viðureign þeirra Adams og
Fox hefur vakið óhemju athygli
í Bandaríkjunum og verið aðal-
frétt á forsíðum blaðanna flesta
daga undanfarnar vikur. Meðan
Fox var að bera vitni fyrir
þingnefndinni rigndi neitunum
frá Adams yfir fréttaritara sem
bækistöðvar hafa í Hvíta hús-
inu. Meira að segja ómakaði
Adams sig sjáifur á fund frétta-
manna með eina yfírlýsinguna,
og er það í fyrsta skipti f sem
hann hættir sér í námunda við
blaðamenn síðan hann gerðist
skrifstofustjóri Eisenhowers.
í yfirlýsingum Adams er Fox
kallaður öllum illum nöfnum,
sakaður um að hafa í frammi
„fáránlegan og illyrmislegan
róg“, sagt að „næstum allt“ sem
hann hafi fram að færa sé „að
einhverju leyti upplogið" og að
hann fari með „svívirðilegar lyg-
ar“.
Þessi ummæli telur Fox meið-
andi og hefur nú stefnt Adams
og krafizt að hann verði dæmd-
ur til að greiða sér milljón doll-
ara í bætur. Jafnframt verður
meiðyrðamálið til þess að sönn-
unargögn Fox verða prófuð fyrir
rétti.
Þá hefur Fox stefnt lögfræð-
ingum Goldfine, og blaði í Bost-
on og krefst af þeim tæpra fimm
milljóna dollara bóta fyrir meið-
yrði.
Goldfine bcr \útni
Á þriðjudaginn tók Goldfine
Framhald á 10. síðu.