Þjóðviljinn - 05.07.1958, Síða 9
Söskastundin
Selnia Lagerlöf
íæddist 20. nóv-
ember 1858 á
Vermalandi í Sví-
þjóð og er því í
ár liðin öld frá
fæðingu hennar.
Óskastundin vill
heiðra minningu
hennar með því
að bir'ta nokkra
kafla úr bernsku-
minningum henn-
ar sem fram-
haldssögu. Oddný
Guðmundsdótt-
ir hefur þýtt
þéssa kafla. . .*
Selnia Lagerlöf er eitt af öndvegisskáldum Norð-
uriánda og hlaut bókmemitaverðlaun Nóbels
árið 1909.
GÁTA
eftir Erlu
Lausnin Iiggur víða,
leynd og þoku skyggð,
ýmist upp til fjalla
eða niðrí byggð,
út um alla móa,
ögur, hólma, sker.
Margra mílna vegu
iná liún sýna þér. —
Áhrif ýmsa vega
auka möt-gum frygð,
sumum valda svima,
sáium, bana, liryggð.
StiIIa stundum kvalir,
stoðva sultarkvein. —
ýtar af þeim liafa
ýriúst gagn og niein.
Gamansamur
uppfinnínga-
maður
Edison notaði oft upp-
finningar sínar sér ; til
gamans.
Einu sinni vaknaði næt-
urgestur hans við það,
um leið og klukkan sló
tólf, að kvell og annar-
leg rödd sagði: „Stund-
ii er komin. Vertu við-
búinn að mæta drottni“.
Maðurinn sá engan i
herberginu. Greip hann
þvi mikill óhugur, svo
hánn hélzt ekki við inni.
Fór hann og vakti Edi-
son,
„Vertu óhræddur, það
er bara klukkan“, sagði
Edison, þegar maðurinn
ætlaði að hefja sögu
sína.
STÓRT
HJARTA
Hjartað úr þrjátíu
metra löngum hval er
sgx. hundruð ' kíló,' áð
þyngd. lungun sex húntfr-
nð kíló, lifrin riíú hundr-
SðykÖQ, hver hryggjar-
liður tvö hundruð kíló
og tungan (með tungu-
rót) þrjú þúsund kíló.
SKRÍTLA
Það var skömm hvað
liann Jón hraut hátt í
kirkjunni. Eg gat ekki
sofið.
Líiugardagtirinn 5. júl; 1958 4. árgangur — 21. töluMað.
Ritstjóri: Vilborg Dagbjartsdóttir — Útgefandi: Þjóðviljinn
að er gelið um dans
í Biblíunni, og það er
getið um dans í Sturl-
ungu, og sumir segja, að
dansinn sé jafngamall
mannkyninu.
Vikivakar voru kallað-
ir hringdansar, sem tíðk-
uðust hér á landi en
icgðust niður nólægt
aidamótunum 1800. Menn
vita lííið annað um þessa
dansa, en það, að fólkið
söng með dansinum.
Mörg viðlög dans-
kvæðanna ei’u enn til og
heil kvæði líka. Þau eru
KUNNIB-ÞIÐ
mörg raunaleg. Þið
kunnið öll viðlagið, sem
síðasti Oddaverjinn söng:
Minar eru sorgirnar
þungar seiu blý.
Brunnar eru borgimav,
böl er að því.
Þessi vísa er líka dans-
vísa:
Hringaspöng með hýra
brá
hugur tregar löngrnn.
fJti ert þu við eyjar blár,
en ég er seztur að Dröng-
um.
Sólarkvæði heitir und- i
AÐ DANSA?
urfagurt danskvæði eft-
ir séra Bjarna Gissurar-
son. Þar er þetta erindi:
Þegar fögur heims um
hlíðir,
lieiiög- sólin loftið prýðir,
lifna liauður, vötn og
víðir,
voldugleg- er liennar sýn.
Hún vermir, luin skín.
Með liæstu gleði herrans
lýðir
liorfa á giampa þann.
Hún vermir, hún skin
og hýr gleður mann.
Sólarkvæði er í Viki-
vakakvæðum Ólafs Da-
víðssonar.
Það hlýtur að hafa
verið fallegur dans, sem
var svo nátengdur skáld-
iis't og söng.
Sumir viija að öll börn
læri að dansa. Það er
iíka mikiu ánægjulegra
að sjá unglinga taka þátt
í dansinum af lífi og sál,
en að standa afsíðis með
þrjózkusvip eða reykj-
andi í skúmaskotum.
Drengir eru oft feimnir
við að læra að dansa
íy-rst í stað. En það viðr-
ast af þeim.
Einu sinni sá ég jóla-
g’eði í barnaskóla ,í smá-
þorpi og veitti því eftir-
te'kt’ hvað börnin voru
frjólsmannleg og viljug
að alnsa kringum treð.
Þarna var ungur kennari,
sem hafði kennt þeim
öllum dans, jafnframt
ieikfiminni. p>
O. G.
TIL LESENDANNA.
Sendið Óskastund-
inni sögur, visur.
inyndir og fnisagnir.
Skrifið lun áhuga-
niál ykkar í EIGIÐ
blað.
Islandsmótið í fyrstu deild Fyrri hálfleikur bg mörkin 6
Það beið ekki lengi að
marki. Yals væri ógnað með
5. júií 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (9
hélt áfram á fimmtudags-
kvöldið og kepptu þá íslands-
meistararnir og Valur. Eftir
fra.mmistöðu beggja liða und-
anfarið var almennt búizt við
að leikurinn yrði jafn, en það
fór nú á aðra lund.
I fyrri hálfleik léku Akra-
nesingar sér að Val og skor-
nðu 6 mörk en Valsmenn ekk-
ert. Aftasta vörn Vals var
galopin og þar smugu Akra-
nesingar í gegn eftir geðþótta
og notuðu til þess oft vel upp-
bvggðan Ieik með stuttum
sendingum frá manni til
manns, sem endaði með skoti,
eða þá að um hrein mistök
hjá vörninni var að ræða.
Má segja að þrjú síðustu
mörkin í fyrri hálfleik hafi
komið með hraði því þau
komu á síðustu 5 mínútunum,
og virtist sem Valsmenn lékju
Mutverk ,,statistanna“ í þess-
um hálfleik. Síðari hálfleikur-
inn var jafna.rj hvað mörk
enertir en yfirburðir Akraness
voru eigi að síður miklir þann
fcálfleik líka..
skothríð þeirra Skagamanna,
því á 3. mín. á Þórðuf Jóns-
son hörkuskot rétt yfir þver-
slá alveg út við stöng, og að-
eins 2 mín. síðar er Rikarður
fyrir opnu marki á markteig
en spyrnir framhjá. Á 11.
mín. kom svo fyrsta mark
Akraness, og það er Helgi
Björgvinsson sem það skorar
eftir góða sendingu frá Þórði
Jónssyni. Rikarður á litlu síð-
ar gott skot á mark Vals, en
markmaður ver vel.
Nokkru síðar á Valur tæki-
færi, er Björgvin. Dan. er frír,
en skotið er varið af Helga..
Á 25. mín. er það Helgi
Björgvinsson sem skorar, fékk
hann knöttinn mjög laglega
frá. Þórði Jóns., en Björgvin
í markinu hleypur út til þess
að loka markinu, en Helgi sér
þetta. og lyftir knettinum yfir
höfuð Björgvins er hann
hleypur fram og dettur knött-
urinn inn í markið.
Nokkru síðar á Rikarður
gott skot á mark Vals, sem
Björgvin réði ekki við, og
þar með var Akranes með 3:0.
Á 35. mín á Valur hezta
tækifæri sitt í leiknum er Páll
Aronsson var á markteig en
spyrnir fyrir ofan slá,' og
nokkru síðar átti Matthías
nokkuð góðan skalla að marki
Akraness en hann fór rétt
framhjá.
Á 40. mín, fær Akranes ó-
dýrt mark, er Árni Njálsson
reiknar rangt út svifandi
knött sem fer yfir höfuð hans
en Þórður Þórðarson er ekki
lengi að notfæra sér þetta og
hefur „frían sjó“ beint í mark
og skorar.
Þrem mín. síðar fá Akranes
menn aukaspyrnu á Val, og
spyrnir Sveinn Teitsson langt
að marki þeirra, Þórður Þórð-
arson nær knettinum og skor-
ar, og það líður tæpast meira
en rösk mínúta þar til Ha.lldór
Sigurbjörnsson skorar sjötta
mark Akraness, eftir að hafa
leikið á markmanninn.
Síðari hálfleikur 1:1
Siðari hálfleikur var eklti
nema 3. mín. gamall þegar
Björgvin Ðaníelsson skorar
fvrir Val, og áður en 2 mín.
eru liðnar er Þórður Þórðar-
son búinn að skora 7. mark
Akraness, og voru ekki fleiri
mörk skoruð í leiknum. Eigi
að síður var það Akranes sem
skapaði tækifærin, og áttu
Skagamenn tvö stangarskot
og einu sinni bjargar Magnús
á. línu.
Var satt að segja nokkur
------- Laugardagur
óheppni yfir Skagamönnum að
skora ekki nokkur mörk í við-
bót.
Akranes lék oft í gömhnn
góðuni stjl
I þessum leik náði Akra-
nesliðið betri leik en það hef-
ur náð um nokkurt skeið,
sýndi oft skemmtilegan sam-
leik, þar sem nokkur hraði
var bæði í sendingum og
mönnum. Vár o^t sem Vals-
menn stæðu kyrrir og vissú
vart sitt rjúkandi rálí, og gátu
ekki fundið ráð til þess að
ltindra þá, og var það sér-
staklega í fyrri hálfleik. Vafa-
laust á Halldór Sigtirbjörns-
son sinn þátt í því, að liðið
féll betur saman en áður, en
hann lék nú með í fyrsta sinn
í sumar. Hann er þó ekki eins
góður og hann var oft áður,
en eigi að siður gerði hann
margt vel og jákvætt fyrir
liðið, og var hann virkur í
samleiknum. Helgi Björgvins-
son er að komast í betri æf-
ingu en hann var fyrr, og
missir knettina ekki eins frá
sér og fyrr i sumar.
Þórður Þórðarson var mjög
virkur, og var ekk; nógti vel
gætt, og var sem Árni næði
aldrei tökum á honum í leikn-
um. Rikarði tókst yfirleitt vel
upp. Sama er að segja um þá
framverðina, Guðjón og Svein.
Jón Leósson var beztur bak-
varðanna, en Helgi Hannesson
sýnir að hann berst og gefst
ekki upp og er það góður
eiginleiki, og Helgi í mark-
inu verður ekki sakaður fyrir
markið sem kom. Meðan Akra-
nes hafði þann hátt á að láta
knöttinn ganga með jörðunni
gekk allt'vel. Hinsvegar voru
sendingar þeirra ekki nógu
nákvæmar, en hugkvæmni tim
samleik var oft skemmtileg og
jákvæð.
„Þetta, IjS Vals kann ekki
A B C knafctspy rnunnar ‘ ‘
Gamall og fyrrum góður
knattspyrnumaður úr Val
sagði á áhorfendapalli þau
orð, sem standa fyrir ofan
kafla þennan, meða.n á leikn-
um stóð. Eins og lið Vals lék
í þessum leik við Akranes er
ekki annað hægt en að taka
undir þessi orð. Þeir sýndu
ekki, að þeir kynnu sjálfsögð-
ustu atriði í knattspyrnunni,
hvorki hvað leikni eða skipu-
lag -snerti. Hver einstakur
maðtir á sýnilega mikinn kraft
til, og með krafti og hlaupum
tókst þeim að halda knettin-
um það frá markinu að aldrei
var um að ræða, að Akranes
„pressaði“ af mikilli ltörku, og
leikurinn var jafnari en mörk-
in benda til, ef meta á eflir
því hve mikið hann lá á vall-
arhelmingnum.
Leikni þeirra var langt und-
ir þvi sem krefjast verður af
meistaraflokki, og voru send-
ingar þeirra svo ónákvæmar
að furðu sætti, og mest af
þeim vorti sendingar sem fóru
loftleiðig og leikni þeirra. veld-
ur ekki. Þeir virðast ekki hafa
auga fyrir samleik með stutt-
um sendingum og mttnar þar
Framhald á 11. síðu