Þjóðviljinn - 08.07.1958, Blaðsíða 11

Þriðjudagur S. júlí 195S — ÞJÖÐVILJINN
(11
DOUGLAS RUTHERFORD:
ið oaueaNN
,tl tí i lOll
52. dagur.
„Bölvaður snuðrarinn þinn!“ hvæsti Gavin milli
tannanna. „Eg var búinn að segja þér að þú vissir allt
of mikið“.
Martin starði á andlit sem hann hefði tæplega þekkt
sem andlitið á hinum glaðlynda, kærulausa Gavin.
„Jæja, nú veiztu það allt saman“.
Var tími til að hlaupa yfir grófirnar og æpa yfir
borðið: „Gavin er morðinginn?“ Þeir héldu að hann
væri orðinn vitlaus.
Hann sagði: „Guö hjálpi þér, Gavin“.
„Guð hjálpi þér!“ svaraði Gavin.
Martin gekk aftur að bíl sínum og steig inn í hann.
Ramon var þegar kominn uppí. Torelli var að draga
á sig hanzkana. í speglinum sá Maríin að Gavin var
að koma sér fyrir i sætinu.
Tvær mínútur til stefnu
Nú var óþarfi að biðja Jóa um sögu.r. Hugur hans
var í þvílíku uppnámi að hann átti erfitt með að beina
honum að keppninni. Nú sá hann andlitið sem var of
ógreinilegt kvöldið áður þegar hann var að festa blund-
inn. Það var ekki að undra þótt það hefði komið hon-
um kunnuglega fyrir sjónir. Nú virtist allt liggja í
augum uppi. Kynjasaga Gavins um slysið, Gavin í gróf-
inni í Mondano, undarleg hegðun hans á leiðinni til
San Paolo, tilraun hans til að, gera Wilfred tortryggi-
legan......
Vísamir sýndu að mínúta var eítir. Vél Torellis við
hlið hans batt endi á hugsanír háns. Hánn neyddi
sjálfan sig til að útiloka allt annað en kappaksturinn
úr huga sér. Jói va? reiðubúinn, beið eftir startmerki
frá honum. Hann dró niður vindhlífarnar, lagfærði
lianzkana. Pramundan var svartur vegurinn, auður og
óþolinmóður.
Hann kinkaði kolli til Jóa.
Allurt kappaksturinn varð ekki einungis ógleyman-
legur hverjum einasta áhorfanda. Hann komst í bækur
sem söguleg keppni.
Martin hafði komið vélhraða sínúm upp í 8.000. Þeg-
ar flaggið féll, tók hann fótinn af pedalanum og sleppti
gripinu með' smelli. En bæði Torelíi' og Ramon urðu
fyrri til af þeirri einföldu ástæðu að þeir biðu ekki eftir
flagginu. Martin varð undrandi ýfir byrjunarhraða
heimsmeistarans. Þegar hann skipti í þriðja á hundrað
1 98' þi'játíu kílómetrum, voru tveir bílar á undan hon-
um og heill hnappur rétt á hælum hans. Torelli var á
undan Ramon og Dayton gegnum fyrstu beygjuna.
Það var þegar augljóst að báðir. hinir ökumennirnir
•ætluðu ekki að láta neitt aftra séÐ ffe'i\-5'Mrú,.állir með
ótrúlegum hraða gegnum Gleði andskotans. Vegurinn
var viðsjáll eftir sportbílakeppnina. Áhoríendur sem
haldið höfðu niðri í sér andanum þegar þeir heyrðu
dyninn nálgast, tóku andköf þegar þeir sáu þrjá bíla
þeýsast framhjá meö nokkurra sentiíneti'a millibili.
Tveir fyrstu ökumennirnir skiptu ekki niður né
bremsuðu fyrir Spilavítishornið fyrr en á síðasta and-
artaki og fóru fyrir það með svo miklum hraða að það
var eins og afturhjólin væru að losna undan þeim.
Martin var þegar farinn að svipast eftir beztu leiðinni
og hann fann að vegna endurbótanna á bremsunum,
hefði hann getað dregið andartak í viðbót að bremsa.
Þegar þeir þutu eftir beinu brautimii sá hami að bílar
bæði Torellis og Ramons voru hraðskreiðari en í æfinga-
akstrinum. Eins og Nick hafði spáð, höfðu bifvélavirkj-
amir gert allt sem hægt var til að há hraða Daytons-
ins. Martin vissi ekki hvort heldur þeir voni að keppa
hvor við annan eða tóku sig saman til að utiloka liann,
en ítölsku bílarnir tveir þutu eftir beinu brautinni hlið
við hlið, létu honum ekki eftir neitt rúm til að komast
fram úr. Röðin var enn hin sama þegar þeir fóru
gegnum hárnálina.
Fólkið sem var fremst ' hópnum við homið handan
við jámbrautarbrúna fór að óska þess að það hefði
valiþ sér annan stað til að horfa á kappaksturinn.
Beint fyrir framan það komu þrír bílar upp btutg-
una, að því er virtist í lausu lofti og það virtist aö-
eins vera af tilviljun en ekki vegha neins náttúrulög-
máls' að hjól og fjaðrir héngu saxnan þegar þeir snertu
veginn aftur,
Hálfri fjórðu mínútu eftir upphafið, stóð Nick á
ans samtímis. Eg vildi óska að ég hefði önnur augu
niður við spilavítið".
Susan óskaði hins sama meöan hún var að færa
irm númerin sem hún hafði hripað niður í flýti.
Reyndar varð það Ramon sem þurfti að láta sig, af
þeirri einföldu ástæðu að hann var tilneyddur að
bremsa fyrir beygjumar Öfstúttæ'fyfr en Martin. Aftur
komu þrír bílar fyrir Spilavítishornið í bendu, en nú
hafði Martin aðstöðu til að gera tilraun til að komast
framúr Torelli. Hann var á hælunum á honum þegar
þeir skiptu báðir og upp í efsta. Á tvö hundruð og
áttatíu kílómetra hraða var hann kominn á hlið viö
vinstra afturhjól Torellis. Heimsmeistarinn starði beint
fram fyrir sig, virtist ekki vita aö Daytoninn var þarna.
Hægt og hægt fór hann aö þoka sér til vinstri á braut-
■nni, eins og hann væri að búa sig undir beygjuna sex
hundru'ð metrum framar. Hægra framhjól Martins nam
við miöju rauða bílsins og þegar ítalinn hélt áfram að
þoka sér til hliðar komst hjólið í sjálfheldu. Á þess-
um hraða var þetta mjög óþægilegt. Þetta var augljós
tilraun Torellis til aö hrista af sér brezka ökumanninn.
Á síðustu stundu vék hann til hliðar og Martin varð að
láta sér lynda að elta hann fyrir hárnálina.
Hann ákvað að reyna að fara framúr Torelli á
beinu brautinni fyrir framan grófirnar. Heimsmeistar-
inn myndi sennilega ekki reyna nein bellibrögð fyrir
framan brautarverðina. Hann var tommu á eftir Rom-
alfabílnum þegar þeir fóru fyrir síðasta tvöfalda
hægri handar hornið. Torelli hallaði sér áfram eins
eg hann vildi ýta á bíl sinn. Martin skauzt gegnum
kjölsog hans og vék út á veginn til að fara framúr. Bíl-
Framhald af 5. síðu.
af þurrkuðu kjöti, jafn mikið
af eveskjum, 50 lítra af vatni,
nokkrar mjólkurdósir, færi,
húðkafarabúning og talstöð.
Tondu kveðst sannfærður um
að komandi kynslóðir muni
hafa mikil not af reynslu sinni
á þessu 4260 kílómetra sundi.
grófarborðinu og hélt vinstri hendírihi í hárið á Basil, J^íJöHzlldíSSíind
sem bar sig aumlega. Hann heyrði þytinn í bilaröðinni
se mþeystist eftir strandveginum. Ef til vill er það
áhrifamesta andartak keppninnar, endir fyrsta hrings-
ins. Hljóðið berst með svo ótrúlegum hraða, aö það er
næstum óhugsandi að það beri með sér mannlegar ver-
ur. Nick hafði séð að Martin var króaður í upphafi og
v'ssi að hann yrði að hafa sig allan viö að komast fram
úr tveim ftölum á svo þröngri braut. Hann sá tvo rauöu
bilana koma út úr beygjunni og á hælunum á þeim
ver grænn bíll sem virtist taka horniö vitund hraðar.
Þegar Torelli var laus úr horninu kom hann sér fyrir
hægi'a megin á veginum. Ramon beygði til vinstri eins
og hann ætlaði framúr, en var þó svo sem bíllengd
á eftir. Daytoninn var aftastur og gat ekki komizt
framúr.
Þegar þeh’ þeystust framhjá grófunum var Torelli
fyrstur og Martin var á hælum hans, á hlið við Ramon.
Þeir hurfu úr augsýn 1 sömu röð. Tuttugu metrum aft-
ar voru aðrir þrír í hóp; Maroni, Brendel og Gavin.
Hookins var fimmti síðastur og stóð sig vel.
Nick steig niður til að þurrka svitann af enninu og
Rasil lvfti hendinni til að aðgæta hvort eitthvað væri
ftftir af hárum.
„Nú er spurningin, hver lætur undan? Rarnon og
Martin geta ekki báðir farið í gegnum Gleði apdskot-
Framha'.d af 9. síðu.
eins kenpt þrisvar sinnum og
stokkið lengst 15.70, en bezti
árangur Vilhjálms er 15.45.
★ Da Silva hefur aldrei tap-
að keppni og Vilhjálmur hefur
heldur aldrei tapað keppni
nema fyrir da Silva.
★ Það er að heyra á þeirn
báðum að þeir séu vel undir
keppnina búnir og mutú
leggja sig alla fram. Da Silva
kvartar aðeins yfir einu: of
kplt! -
Náftföt úr poplíni sem ekki
þarf aS str/úka
Náttfötin þurfa líka að vera’
hentug. Það spillir að sjáif-
eru náttföt úr poplíni sem
ekki þarf að strjúka.
Náttföt beggja ítölsku
stúlknanna eru saumuð úr
eama efni, mjög' smáköflóttu
poplíni, skreyttu einiitu ljós-
bláu efni. Stúlkan til vinstri
er reyndar í köflóttri blússu,
bryddaðri bláu, en hin í Ijós-
blárri blússu með köflóttu
skrauti.
Stúlkan til vinstri er í blá-
um buxum með köflóttum
uppslögum, stúlkan til hægri í
köflóttum buxum með bláum
uppslögum.
Hvorttveggja náttfötin eru
snotur og skemmtileg, og
manni dettur ósjálfrátt í hug,
sögðu ekki að þau séu falleg hvort þetta væri ekki tilvalin
og þægileg að sofa í. ! aðferð til að sikka og stækka
Ein af beztu nýjungimum í náttfötiu telpnanna á gelgju-
sambandi við þess konar flikur, skeiði.
KR - From
Frp-^liald af 9. síðu,
vörður að þessu sinni, en er
full þungur og ekki nógu leik-
andi til þess að njóta sin í
þeirri stöðu, þót.t hann vinni
mikið. Helgi Jónsson var betri.
Að undanteknum Þórólfi var
allri framlínunni í KR-liðinu
ailmislagðar hendur og allir
fjórir hafa séð sinn fí.fil fegri
og hefur sérstakleg.a Gunnar
Guðmannsson oft verið heppn-
ari.
t
FramMðtð dálítsð i molum
Fi’amliðið var alhnjög i mol-
um í leiknum og áttu ef til
vill forföll leikmanna þar
nokkra sök, því þá vantaði
markmann sinn Geir og Grétar
Sigurðsson, sem leika átti, og
auk þess fóru tveir útaf í leikn-
um. Karl Bergmann var lika
mikinn hluta síðari hálfleik3
ekki nema hálfur maður vegna
meiðsla í fæti, og kom það nið-
ur á liðinu í síðari hálfleik, en
þá áttu þeír í vök að verjast.
Halldór Lúðvíksson var bezti
'-'"ðnr v-arnarinnar og enda
r’.únsr. sera var hægri bakvörð-
og Karl í markinu verður
o'-ki sakaður um markið sem
'•-"-i ov varði annars vel. 1
fr—nim'mni var Karl Berg-
m-"i bentur meðan hans naut
við he'tum. Guðmundur Óskars-
son líkn allvirkur, en í
heild tf-kst liðimi ekki að ná
saman og sýna skemmtilegan.
leilc.
Dómari var Magnús Péturs-
son og slapp nokkuð sæmilega
frá því.
Nýjustu
töskurnar
Nú eiga handtöskumar helzt
að vera langar og flatar. Þær
mega gjarnan vera ferhyrndar
og hafa sterklegan hanka eða
vera hankalausar.
Skyldu ekki einhverjar okk-
ar luma á gömlum pmslags-
triskum í fórum okkar? Sú var
tíðin að þær vom mjög í tízku
og ef til viíl þarf ekki annað
en láta gera þær upp, lita þær
hjá sérfræðingi, eða bera á
þær og laga þær til. Þá upp-
fylla þær alveg kröfur tízk-
unnar.