Þjóðviljinn - 01.08.1958, Blaðsíða 3

Föstuáagur 1. ágúst 1958 — ÞJÓÐVTLJINN — (3
% ÍÞRÓTTIR
wrsTJOm ntiMAtta HtiGAsœ
Knattspyrnumót íslands
leikandi og virkur. Þeir voru
lengur að átta sig á hlutunum
og þvi fengu þeir samleikinn
ekki til þess að fljóta Ijúflega
frá manni til pianns, og þó
hefði þarna verið tækifæri, á
móti liði sem ekki var sterk-
ara- en raun var.
Keflvíkingar eiga
Akranes vann Keflavík
fremur slökum leik
margt ólært
1
Af fyrri hálfleik og síðasta
stundarfjórðungi þess síðari
verður ekki annað sagt, en að
lið Keflvíkinga hafi komið
sterkara til ieiksins en búizt
Lið Akraness:
Helgi Daníeisson, Guðmund-
ur Sigurðsson, Kristinn Gunn-
laugsson, Sveinn Teitsson, Jón
Leósson, Guðjón Finnbogason,
Ingvar Elíasson, Ríkarður
Jónsson, Þórður Þórðarson,
Helgi Björgvinsson og Þórður
Jónsson.
Lið Keflavíkur:
Heimir Stígsson, Gunnar Al-
bertsson, Garðar Pétursson,
Garðar Færseth, Hafsteinn
Guðmundsson, Sigurður Al-
foertsson, Páll Jónsson, Hólm-
steinn Friðfinnsson, Högni
Gunnarsson, Emil Pálsson og
Skúli Fjalldal.
Dómari var Guðbjörn Jóns-
son.
lendir í Þórði og knötturinn
fer 1 markið, 2 : 0.
Þetta var of mikið eftir gangi
leiksins. I þessum hálfleik
sýndu Keflvíkingar við og við
tilraunir til samieiks og tókst
það oft nokkuð, og miðað við
það, að Akranes var mótherj-
inn var þetta ekki slæm byrj-
un. Að visu léku Akurnesingar
eins og fyrr segir, ekki með
þeim hraða og krafti sem þeir
hafa oft gert í leikjum.
1 síðari hálfleik náðu Akur-
nesingar betri tökum á leikn-
um, og á 8. min. skorar Þórð-
ur Þórðarson eftir góða send-
ingu frá Ríkarði. Fjórða mark-
ið kom 2 mín. síðar. Var það
Guðmundur Sigurðsson sem
nær knettinum við éigin víta-
téig, hleypur með hann nokkuð
var við, og vafalaust eru þeir
sterkari en þeir voru i fyrra.
Leikmennirnir ráða yfir nokk-
urri leikni og sumir góðri, og
má þar nefna Pál Jónsson
hægri útherjann, sem gerði
margt mjög laglega. Skalli
| þeirra er ekki góður nema Haf-
steins, þar hefur hann engu
gleymt, heldur ekki staðsetn-
ingum, sem oft voru góðar.
Fyrir þessa veilu misstu þeir af
marki, en það skeði snemma í
l fyrri hálfleik þegar Páll gaf
meistaralega vel fyrir og beint
á höfuð Högna sem stangaði
knöttinn yfir í stað þess að
skalla og stýra knettinum í
markið sem var opið fyrir
framan hann. Yfirleitt eru þeir
1 fljótir að hlaupa og rugiuðu
| Akurnesinga oft með hraða
:sínum.-Staðsetningar og hreyf-
Þar kom að því að Keflvík-
ingar byrjuðu að keppa í
fyrstu deild, en eins og frá
Jhefur verið sagt og mikið um
rætt og ritað, stóðu þeir og
Isfirðingar í málaferlum út af
leikjum amiarrar deildarinnar í
fyrra.
Allt það mál hefur verið til
mikilla leiðinda fyrir knatt-
spyrnuna og íþróttahreyfinguna
í heild, og vonandi kemtir slíkt
ekki fyrir aftur. Dómar hafa
gengið í málinu, og tekið lang-
an thna, eins og venja er og
sjáifsagt eru þeir margir sem
ekki una þeim sem bezt, og
það er eins og það liggi í loft-
inu að þessu sé ekki öilu lokið
Það var engu líkara en að
Akurnesingár tækju leikinn
ekki alvarlega til að byrja
með, þvi þeir náðu ekki að hafa
Jieina forustu um leikinn og
lengi vel máttu þeir þakka fyr-
ir að fá ekki á sig mark, því
snemma í leiknum mátti ekki
miklu muna eftir slæma út-
spyrnu frá marki, sem Helgi
átti sök á, og eftir stundar-
fjórðungs leik sækja sunnan-
menn hart að Skagamönnum
og eiga þá skot í stöng. Leikur
Akurnesinga var daufur og til-
þrifalaus á þessu tímabili og
raunar allan fyrri hálfleikinn.
Akurnesingar skoruðu þó tvö
mörk. Það fyrra kom á 29. min.
og skoraði Helgi Björgvinsson
það með föstu skoti sem mark-
maður náði þó að góma en
knötturinn fór innan á stöng
og þaðan í netið. Hefði mark-
maður slegið knöttinn með ann-
arri hendi hefði hann bjargað
í horn.
Leikurinn hélt áfram að
vera jafn tilviljunarkenndur.
Nokkru fyrir leikhlé sendir Rík-
arður knöttinn fram og ætlar
Þórði Þórðar að elta hann sem
liann og gerði með harðfylgi
upp að endamörkum, tókst þar
að leika á markmanninn og
koma knettinum inn á línu en
þar ætlar Hafsteinn að hreinsa
«n er of seinn, Þórður Jónsson
fyigdi fast eftir og spyrnan
fram völlinn, sendir hann fram
til Þórðar sem er kominn nokk-
uð út til vinstri, Ríkarður eygir
möguleikann og hleypur sem
kólfi væri skotið fram hægra
megin og þangað sendir Þórður
honum knöttinn, Ríkarður er þá
kominn einn innfyrir og skorar
óverjandi. Þetta var hressilega
að verið og bezta markið í
leiknum. Fimmía mark Akur-
nesinga kom rim miðjan hálf-
leikinn og skoraði Þórður
Jónsson það eftir að knötturinn
hafði gengið upp hægra meg-
in og Þórður komið óvænt inn
á miðju og skoraði þaðan með
föstu skoti með vinstri fæti út
við stöng.
Þegar liðinn var um það bil
hálftími af síðari hálfleik
skoraði Högni Gunnlaugsson
fyrir Keflvíkinga og kom skotið
innan á stöngina og fór þaðan
í markið. Áttu þeir Keflvíking-
ar nokkra sókn undir leikslok-
in og jafnaðist leikurinn, en
hvorugum tókst að skora.
Akurnesingar léku
lakar venju
Heildarleikur Akranesliðsins
var ekki nógu góður, og léku
flestir leikmanna lakar en þeir
eru vanir að gera. Sá sem slapp
bezt frá leiknum var Helgi
Björgvinsson. Vörnin var ekki
nógu skipuleg og furðu mörg
mistök urðu henni á, en Kefl-
Vlkingar kunnu ekki að notfæra
sér það.
Það var ekki gott að átta
sig á hvaða leikaðferð hún
hafði eða ætlaði að hafa. Jón
Leósson stöðvaði Iveflvíkinga
oft laglega, en svo opnaði hann
lika fyrir þá, sem þó varð ekk-
ert úr.
Guðjón Finnbogason var í
fyrri hálfleik ónákvæmur i
sendingum, en hann sótti sig í
síðari hálfleik. Annars voru
sendingar Skagamanna >lirleitt
ónákvæmar, og gæti bent tli
þess að þeir væru ekki í eins
góðri æfingu og þeir eru van-
ir. Hraði í leik þeirra var ekki
mikill og hreyfanleiki ekki nógu
anleiki liðsins er enn á byrjun-
arstigi, og þó brá fyrir nokkr-
um skilningi á samleik og til-
hneigingum í þá átt.
Það er mikill baráttuviiji í
liðinu og kraftur, og þrátt fyr-
ir mörkin sýndu þeir. aldrei
neina uppgjöf í leik sínum. Þeir
geta því, þrátt fyrir allt unað
vel þessari fyrstu ferð sinni
inn í leiki meistaraflokks í
fyrstu deild. Markmaður liðs-
ins er góður og nokkuð örugg-
ur og varla hægt að saka hann
um mörkin. Miðherjinn, Högni
Gunnlaugsson, er mjög frisk-
ur maður og efnilegur leik-
maður. Liðið er nokkuð jafnt
og hvergi í þvi verulega veikir
hlekkir, miðað við lið sem er
að koma úr annarri deild.
Liðið er að miklu leyti skip-
að ungum mönnum sem liafa
þroskamöguleika, og með æf-
ingu og aftur æfingu geta menn
þessir bætt miklu við sig ef
þeir taka þetta alvarlega. Vafa-
laust verður róðurinn í fyrstu
deild erfiður til að byrja með,
en ráðið er að gefast aldren
upp og reyna að herða róður-
inn þótt á gefi og á móti blási.
Guðbjörn dæmdi yfirleitt vel.
Áhorfendur vom um 2000, og
veður gott.
Mikail Sostsénko
látinn, 63 ára
Hinn kunni sovézki rithöf-
undur Mikael Sostsénko lézt í
síðustu viku í Leníngrad, 63
ára gamall. Sostsénko gat sér
á sínum tíma mikið orð fyrir
ádeilusögur sínar, en sætti
síðar harðri gagnrýni og var
um skeið illa þokkaður af sov-
ézkum ráðamönnum. Það mat
breyttist aftur og hann varð
einn af vinsælustu og víðlesn-
ustu höfundum þar eystra.
ÚtbreiðiS
Þjóðviljann
Fáein orð um Spóaþæiti Svavars Gests — Hugleið-
ingar um útgáíu blaðagreina í bókaríormi. r
ÉG SÁ í pistlum V.S.V. minnst
á Spóaþætti Svavars Gests;
var þar talið að sumir þætt-
irnir hefðu móðgað ýmsa
ágæta menn, sem sneitt var að.
Það má auðvitað vel vera,
meinn eru misjaflega hörunds-
sárir fyrir slíku, og sumir
hlægilega hörundssárir. Að
loknum lestri pefndra þátta
get ég þó varla séð, að neinn
hafi ástæðu til að móðgast af
neinu sem þar er sagt. Helzti
galli þessara þátta finnst mér
nefnilega sá, að skopið er ekki
mógu yddað og beinskeytt til
að vera verulega krassandi
sem slíkt. Brandari sem ekki
hittir í mark er alltaf betur
ósagður, hvað þá prentaður,
sú staðrevnd er póstinum
sorglega ljcs af eigin raun.
Auk þess skopast höfundurinn
mest að sjálfum sér, og gerir
það oft skemmtilega, en því
■------------------------<•
Ekkert klósett
haoda löfðum
skopi fylgir sjaldan sú alvara,
sem verður að brydda á undir
skopinu, ef það á að vera eitt-
hvað annað en meinlaust og
saklaust grín. Hitt er annað
mál, að þættir Svavars eru
langt frá því að vera leiðin-
legir aflestrar, og í heild er
bókin hin ákjósanlegasti
skemmtilestur, enda tekur höf.
það fram sjálfur í formála,
að bókmenntagildi þáttanna sé
akkúrat ekkert. (Slíkt gætu
raunar fleiri höfundar tekið
. fram um bækur sínar), svo
að það ber að líta á þá ein-
göngu sem slíka. Sum;r þátt-
anna eru ágætlega skrifaðir,
aðrir miður, en sameigin]e°rt
er þeim öllum, að það er létt
yfir frásögninni. Af einstök-
um þáttum eru mér minnis-
stæðastir að loknum lestri:
Hvað gerðir þú annars þegar
þegar þú varst lítill? Já, þér
eruð maðurinn með appelsín-
ið, öðruvísi gætu þau aldrei
fengið verðlaun og Velkomin
til KEA, ég meina Akureivar.
Þessir þættir eru prýðilegur
skemmtilestur og ágæt til-
breyting í okkar húmorsnauðu
skrifum.
Bretadrottning hefur nú út-
nefnt fjórtán nýja „lífstíðarlá-
varða“. Fólk það sem þennan
titil ber fær að sitja í lávarða-
deildinni til dauðadags, en titill-
inn er ekki arfgengur.
Fjórir hinna nýju fulltrúa
í deildinni eru reyndar ekki lá-
varðar, heldur lafðir, og er það
í fyrsta sinn sem konur fá
sæti í hinni virðulegu stofnun.
Það hefur haft í för með sér
ýmsar breytingar, og lávarða-
deildin var reyndar ekki við
því búin að taka á móti frún-
um, — það var nefnilega ekk-
ert kvennaklósett í húsakynn-
um hennar. Úr þvi verður nú
bætt.
Ný tónverk eftir
Bartok Un
Mikill fjöldi tónverka eftir
Bela Bartok sem áður voru
ókunn hefur fundizt í Búda-
pest. Samtals er hér um að
ræða 80 tónverk og af þeim
Bela Bartok eru um tuttugu
mjög athyglis-
að áliti
Bartok-fræð-
ingsins dr. Ben-
ce Szabolcsi. —
Meðal þeirra er
píanósónataí g-
moll, fiðlu- og
píanósónata
sem hafa ópus-
númerið 5, pí-
anókvartett, fantasía í a-moll,
strokkvarett í F-dúr, tvær
fiðlusónötur frá árinu 1895 og
enn ein sem mun samin
skömmu síðar.
Bela Bartok, sonur tón-
skáídsins, fann tónverkin og
hefur hann afhent þau ung-
verskum stjórnaivöldum.
EN ÞAÐ voru nú ekki fyrst
og fremst Spóaþættirnir sem
ég ætlaði að tala um, en þar
sem þeir voru upphaflega
skrifaðir fyrir dagblað, datt
mér í hug, hvort ekki væri vel
til fallið að einhver útgefandi
gæfi öðru hverju út valdar
greinar íslenzkra blaðamanna
í bókarformi, segjum t. d.
eina bók á ári. Eða væri e. t.
v. verkefni fyrir Blaðamanna-
félagið að hafa forgöngu um
slíka útgáfu? Margar blaða-
greinar eru vel þess virði að
geymast í bók og margir les-
endur mundu taka þvi fegina
hendi að fá snjöllum greinum
þannig safnað saman í eina
bók. Dagblöðunum glatar fólk
svo að segja samdægurs, og
þótt sumir reyni að halda til
haga greinum, sem þeir hafa
mætur á, þá vill það týmast
og er á allan hátt aðgengi-
legra heldur en ef greinamar
væru samankomnar í eina bók.
Eg hygg að margar ágætar
og athyglisverðar blaðagrein-
ar gjaldi þessa og gleymist
miklu fyrr en þær ættu skil-
ið, því það er sannast mála að
þótt oft sé fundið að málfari
blaðamahna, þá eru margir
þeirra prýðilega ritfærir enda
i þeirra hópi ýmsir liðtækustu.
rithöfundar þjóðarinnar, Grein
unum yrði auðvitað að safna
4n manngreinarálits eða
pólitísks ofstækis. Þannig að
greinar úr Morgunblaðinu og
Þjóðviljanum, Frjálsri þjóð og
Tímanum væru jafn vel þegnar
í bókina hverju sinni og þetta
þyrfti einmitt ekki að vera
stór bók, heldur handhæg að
grípa til hemnar og fletta upp
í henni, þegar mann langar
til að rifja upp hvað blöðin.
hafa sagt um þetta eða hitt
málið, sem efst vom á baugi
fyrir einu ári eða nokkrunv
mánuðum síðan.