Þjóðviljinn - 17.08.1958, Blaðsíða 3

Sunnudagur 17. ágúst 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (3
Knattspyrnuráð Revkja-
víkur á hálum ís
Fvrir nokkni var að því vik-
ið' hér, að frestanir á leikjum
í Islandsmótinu í knattspyrnu
væru til þess að skemma það
og gera mótið lausara í fram-
kvæmd. Það var einnig dregið
í efa að Knattspyrnuráð
iReykjavikur hefði heimild til
að fresta leikjum að vild og
ef það hefði leyfi Knattspyrnu-
sambands íslands til þess, þá
væri tími til kominn f.yrir sam-
bandið að endurskoða þá heim-
31d, því að það er aðeis KSl
sem hefur lokaorðið um þessi
at-riði og ber því fulla bak-
ábvrgð á því hvernig þetta er.
Á það var bent, að það að
féiag láni mann eða menn öðru
félagi til keppnisferðalags, sé
ekki næg ástæða til að fresta
leík, eins og átti sér stað í júií.
Það skiptir ekki máli hvaða
félög um er að ræða, það er
hinn eðlilegi gangur málanna
sem gengur jafnt yfir alla, sem
við verðum að finna og láta
hann ráða eins og hægt er.
sem bæði standa að framkvæmdj
íslandsmótsins, koma sér í
mesta bróðerni saman um þetta.
Fyrst farið er inná frestanir
geta aðrar ástæður en manna-
lán komið til greina.
Ástæðan til þess að Hafn-
firðingar fara fram á frestun
á leiknum er sú að þeir hafa
lánað Knattspyrnusambandi Is-
lands menn til þé-ss að leika á-
kveðinn leik með það fyrir aug-
um að undirbúa landsleik við
Ira. Ekki verður á móti þvi
borið, að menn þessir eru bein-
línis að vinna í ,,þjóðar“-þágU
eða þágu samtakanna beint.
Svo illa vill til að menn meið-
ast og verða ekki eða lítt leik-
færir. Vafalaust munu þeir
margir vera, sem telja að þarna
hafi ekki verið síður ástæða
til þess að fresta leik heldur
en þó sama tala leikmanna sé
lánuð félagi til ferðalags. í
öðru tilfellinu voru ástæðurn-
ar einkaástæður félagsins, en í
hinu lán manns til Knatt-
spyrnusambands íslands.
en að þarna hafi KRR verið
óheppið eða kannski óhyggið
að kynna sér ekki ástæður.
Þarna var þó liðið, sem það
hafði ekki virt viðtals, er það
frestaði leik þess, og nú var
svo komið að það gat ekki
teflt fram öllum þeim mönnum
sem á hinum tilsetta tíma hefðu
leikið með, og ástæðunnar hefur
verið getið. Knattspyrnuráð
Reykjavíkur var þó orðið beinn
aðili að þessari óheppni Hafn-
firðinga, en það virðist ekki
hafa haft minnstu áhrif á af-
stöðu þeirra til beiðninnar um
frestunina.
Þetta er dregið hér fram til
þess að sýna fram á, að frest-
anir á leikjum eins og hafa átt
sér stað mörg undanfarin ár,
eiga ekki rétt á sér. Þær eru
tilviljanakenndar, og eins og
KRR hefur að verki staðið, gef-
ur það tilefni til þess að álíta
að ekki sé látið sama yfir- alla
ganga, en slíkt er óþarfi fyrir
KRR og ættu ráðamenn sannar-
lega að standa saman og forð-
ast slíkan grun. Þeir ættu líka
að nota sér að standa ekki einir
að þessum frestunum ef þær
eru að þeirra áliti óumflýjan-
legar sem komið getur fyrir.
Það er stjórn Knattspyrnusam-
bands íslands sem á að hafa
síðasta orðið í þeim efnum þeg-
ar um landsmót er að ræða,
og raunar furðulegt að stjórn
KSÍ skuli ekki hafa þann hátt
á, því að það er á hennar á-
byrgð og hennar valdi.
Óskað eftir frestun vegna
meiðsla í pressuleik
Iþróttasíðunni er kunnugt
um, að farið var fram á frest-
'un á leiknum KR—Hafarfjörð-
ur sem áður hafði verið frestað
vegna. utanfarar Fram sem
hafði að láni 2 KR-inga. Var
frestunarbeiðnin byggð á því
að menn 'höfðu meiðzt i
pressuleiknum, þ.e. leiknum þar
sem verið var að leita að lands-
3iði því sem leika átti við Ir-
ana þrem dögum síðar. Væru
sumir alveg frá og aðrir minna
meiddir. Þetta var gert með
skeyti. Svar kom samstundis
og var neitandi. Það var Knatt-
spymuráð Reykjavíkur sem
evaraði.
Nú vaknar spurningin: Hvað
er lögleg eða eðlileg ástæða
til þess að fresta leik? Það er,
að því er virðist, skoðun KRR,
að það sé eðlilegt að fresta
leik fyrir þá sök að félag þarf
alit í einu að fá lánaðan mann
eða menn til utanfarar, og þetta
er svo sjálfsagt að það þarf
ekki einu sinni að ráðfæra sig
við þriðja aðilann sem málið
snertir þ.e. Hafnarfjörð sem
hefur fyrir löngu undirbúið sig
með að leika á þessum degi.
Þessi tvö félög, Fram og KR
Knattspyrnuráð Reykjavíkur
lét ekki svo lítið að spyrjast
fyrir um það, hversu alvarieg
meiðslin voru, þeim virðist ekki
hafa. komið það við, ráðið hafði
tekið ákvörðun og henni varð
ekki breytt, það liafði valdið.
Það verður ekki annað sagt
Þegar áhorfendur að lands-1
leik Islands og Irlands héldu)
heim að loknum leik munu þeir
lítið hafa vitað um dómara
leiksins annað en það að hann
heitir Leif Gulliksen og var frá;
Noregi, og að hann dæmdi vel. j
Hér verður bætt örlitlu við
til að kynna þennan geðþekka
og vinsæla dómara, þótt það
komi raunar nokkuð seint.
Hann er frá Horten í Noregi,
er 45 ára gamall. Hann iðkaði
knattspyrnu fram að síðasta
stríði og lék með liðinu Örn í
Horten sem er þekkt lið í Nor-
egi.
Hann hefur verið dómari
lengi og vaxandi í því starfi,
og í fyrra dæmdi hann úrslita-
leik i bikarkeppninni sem þyk-
ir mikil viðurkenning.
Landsliðsnefnd neitað um
frestun
Gott dæmi um það hversu
magnlaus stjórn Knattspyrnu-
eambands Islands er gagnvart
máli þessu, er neitun KRR við
beiðni hennar að fresta leikn-
um KR—Hafnarfjörður vegna
Þessi leikur hans var fyrsti
milliríkjaleikurinn sem hann
dæmdi, og verður ekki annað
sagt en að hann hafi sloppið
mjög vel frá leiknum, var ró-
legur en ákveðinn og var mjog
vel á verði að sá sem braut
hagnaðist ekki á brotinu.
Stjórn Dómarafélags Reykja-
víkur bauð honum til miðdeg-
isverðar og Guðjón Einarsson,
eini alþjóðadómarinn okkar,
bauð þessum ,,kollega“ í
skemmtiferð útúr bænum.
I stuttu samtali við Iþrótta-
siðuna kvaðst Gulliksen vera
mjög ánægður með komuna
hingað og þær góðu móttökur
sem hann kvaðst hafa fengið
hér.
Fyrsti landsleikur Leif Gulliksen
Dæmdi sinn fyrsta milliríkjaleik hér
landsleiksins. 1 liðum þeim
sem keppa. áttu voru fjórir
menn, sem valdir voru til að
leika við írana í landsieik 3
dögum síðar. Auk þe r; voru
þar varamenn í landsliðinu.
Landsliðsnefnd þótti þetta ekki
rétt og bað KRR að fresta um-
ræddum leik vegna þess hve
stutt væri i landsleikinn, og á
laugardag mun hafa verið á-
kveðin æfing f.yrir liðið sem
valið hafði verið. Munu marg-
ir hafa orðið undrarili vegna
þessarar ráðstöfunar KRR með
tillit til landleiksins og því ver-
ið á sama máli og landsliðsnefnd
að frestá leiknum. Stjórnendur
KRR voru nú ekki mikið, að
taka tillit til þess hvað landliðs
nefnd vildi í sambandi við und-
irbúning landsliðsins. Þeir
neituðu i krafti valds ( ?) síns,
og stjórn KSl sat hjá, og að
þvi er bezt verður vitað hafð-
ist ekkert að, eða kom ■ þeim
þetta ekkert við?
Að öllu þessu athuguðu verð-
ur ekki annað séð en að Knatt-
spyrnuráð Reykjavíkur sé á.
hálum ís i þessum málum. Það
virðist líka sem etjórn Knatt-
spyrnusambands Islands eigi
mjög erfitt með að fóta sig, og
setja þá skipun á málin sem
geta staðizt gagnrýni og sam-
rýmist eðlilegum gangi og
skipulagi íþróttahreyfingarinn-
ar.
„Hvergi vært fyrir „verndurunum'' " — Ömurlegt
hlutskipti íslendinga — Einhuga verður að berjast.
H. B. SKRIFAR: ,,Ég hef á
undanförnum sumrum leitað
á náðir fjallanna í sumarfrí-
inu, leitað þreyttum taugum
hvíldar frá véladyn atóm-
aldár. Hæli mitt er fjallakot,
þangað sem bifreiðar komast
varla, og þar er engin vél í
gangi. Dag einn í byrjun
sumarfris lá ég að vanda úti
á grænum bala í sólbaði, fá-
klæddur vel og sneri botnin-
um upp; var ég á góðum vegi
með að komast i „andlegt
samfélag við náttúruna“, eins
og Þórbergur orðaði það, er
ég heyri einn ferlegan hvin
þarna uppi, — lít til lofts —,
þar er komin ein af þessum
uppfinningum andsk., þrýsti-
loftsfluga frá „verndurun-
um“, sem skilur eftir hvíta
hringi og strik í himinblám-
anum. Þetta er fyrsta ónæð-
ið en ekki það síðasta í sum-
ar, hvergi friður. En af því
að sólin skín svo fallega dag
hvern, er húmorinn ekki auð-
tekinn frá mér, og ég geri
vísu,
Nú sjá allir, sem yrkja
sjálfir, hvernig vísan varð til,
en vegna þeirra, sem ekki
yrkja, ætla ég að segja frá
því, Þetta varð fótafæðing.
Seinniparturinn kom fyrst:
Þeir eru að shrifa skrattanum
i skýin yfir bænúm.
Svo var prjónað framanvið
og þá leit gripurinn svona
út:
Bakar sól mig attanum
úti á bala grænum.
En þeir eru. að skrifa
skrattamim
í skýin yfir bæiium.
Svona getur sólsumr.r varð-*
veitt húmorinn, fleytt sál-
inni óskemmdri gegnum eins
ógeðslega upplifun, eins og
það að vera hvergi vært fyr-
ir ,,vei'ndurunum“.
H. B.“
VISSULEGA er það ömurlegt
fyrir Islendinga, að geta
hvergi þverfótað i eigin landi
fyrir erlendum hermönnum,
eii slíkt hlutskipti völdu mis-
vitrir forráðamenn þjóðinni á.
óheillastund. Sagt var, að
þessir dátar ættu að
,,vernda“ okkur, en sú
,,vernd“ hefur aldrei orðið
annað en yfirvarp. Af dvöl
„verndaranna“ hefur heldur
ekkert gott leitt en hins veg-
ar margt illt: Ýmis konar
siðspillingu æskulýðsins, öf-
ugþróun í atvinnu- og fjár-
málalifi þjóðarinnar, allmörg
slys á mönnum og aðra
skaða, samanber t.d. brunann
á Reykjanesi nú síðast. Allt
eru þetta þó smámunir hjá
þeim ófarnaði, sem hún
myndi leiða j'fir okkur, ef til
styrjaldar kæmi. Vonandi ber
þjóðin, gæfu til þess að losa
sig við ,,verndarana“ áður en
meira illt hlýzt af veru þeirra
hér, en það verður ekki gert
nema með einhuga barátfu
alþýðunnar í landinu. Sú bar-
átta getur orðið löng og erfið,
en sigurinn. mun vinnasl, ef
óhvikult er barist.
Dómari: Þorlákur Þórðarson.
Hvor sigrar ? — Allir á völlinn
MÖTANEFNÐIN
Frá íþróttavellinum:
í kvöldkl. 8.30
leika
Fram — Vaíur
á Melavellinum.