Þjóðviljinn - 02.10.1958, Blaðsíða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 2. október 1958
Nokkrir fulltrúanna á þing Iðnnemasambandsins (Ljósm. S.J.)
Iðimeinagambancls Isl.
EstCULÝbS
Ritstjórar: Eysteinn Þorvaldsson og Sigurjón
Jóhannsson.
Fyrsta félagsmálanámskeið Æ.
R.Í. var lialdið um síðustu helgi
Afhyglisvert byrjunarstazí, en léleg þátttaka
Fyrsta félag-smálanámskeið Æskulýðsráðs íslands
var haldið í Reykjavík dagana 26. til 28. september sl.
Frá 16. þingi
Eins og- skýrt hefur verið
frá í Þjóðviljanum, var 16.
Jjing Iðnnemasambands íslands
haldið í Reykjavík dagana 27.
til 28.. sept sl.
I stjórn I.N S.f. voru kosnir:
Þórður Gíslason formaður,
Birgir Dýrfjörð varaformaður,
Sigurjón Pétursson, Lúther
Jónsson og Gunnlaugur Jóns-
son meðstjórnendur. í varastj.
\oru kosnir: Trausti Finnboga-
son, Jónas R. Guðmundsson,
Sigurður Einarsson og Jóhann-
es B, Jónsson.
Eftirtaldar þrjár ályktanir
voru meðal þeirra, sem þingið
samþykkti;
TJm iðnskóla
16. þing Iðnnemasambands
íslands lýsjr megnri óánægju
með það fyrirkomulag, sem
viðgengst hér, að reka samtals
um 18 ófullkomna iðnskóla á
landinu. Vill þingið benda á
að með því að fækka skólunum
skapast betri skilyrði til auk-
innar verklegrar kennslu í
skólunum og telur að tveir til
þrír fullkomnir verknámsskól-
ar mundi vera lausn á því óvið-
unandi ástandi, sem ríkir í
l'ræðslumálum iðnskólanna.
ViII þingið beina því til Al-
þingis. að það veiti þegar i
stað fiármagn til byggingar
tveggja til þriggja iðnskóla ut-
nn Reykjavíkur og viðbótar-
byggingar til verklegrar
kennslu við Iðnskólann í
Reykjavík,
(Samþykkt samhljóða).
Um Æskulýðsráð íslands
16. þing Iðnnemasamband fs-
lands vítir harðlega þá ákvörð-
un 1. ráðsfundar Æskulýðsráðs
íslands ,að feila inntökubeiðni
Iðnnemasambandsins í ráðið.
Bendir þingið á, að með því
hefur Æskulýðsráðið brotið lög
sín.
Jafnframt tekur þingið fram,
að á meðan einu fjöímennasta
aeskulýðssambandi landsins er
meinuð þátttaka í ráðinu, get-
ur Iðnnemasambandið ekki lit-
ið á Æskulýðsráð íslands sem
heildarsamtök íslenzkrar æsku.
(Samþykkt með ÖUum þorra
atkv. gegn tveim.)
Um landlielgismálið
16. þing Iðnnemasambands
íslands lýsir fullum stuðningi
við útfærslu fiskveiðilögsög-
wnnar og fagnar því að þær
þ.ióðir, allar, sem veiðar stunda
hér við land, hafa viðurkennt
þa útfærslu í verki, nema Bret-
ar.
Sökum ránsveiða Breta í
skjóii hervalds skorar þingið
á ríkisstjórnina að svara þess-
tum ribbaldahætti með því að
kæra formlega þessa fram-
komu Breta til Sameinuðu
þjóðanna,
Einnig vítir þingið harðlega
ríkisstjórn íslands fyrir að
leyfa brezkum herskipum að
leita hafna með sjúka togara-
sjómenn í stað þess að hafa
,,Okkur kemur ekkert við
hvað skeður utan Keflavík-
urflugvallar, hann er okkar
litla New York“.
Svo spaljega mælti banda-
ríkjamaður nokkur í húsi í
Keflavík, þegar landhelgis-
málið bar á góma. Þessi orð
eru nakin og sönn, að því
leyti að Bandaríkjamenn hafa
aldrei ætlað sér að verja ís-
land, heldur nota það sem
stökkpall til árásar, eða
skjöld til að bera af sjálfum
sér þyngstu höggin á kostn-
að tilveru allra fslendinga.
Svo ljós ætti þessi sannleik-
ur að vera öllum fslendingum
að hér þyrfti enginn að vera
í vafa um hvað gera ber. En
ógæfa íslands eignaðist góð-
an liðsmann í Bjarna Ben og
og hefur hún ekki átt slík-
an, síðan Gissur Þorvalds-
son leið, og enn stjórna ut-
anríkismálum menn, sem
gjarna vilja kyssa þann
vöndinn er sárast bítur.
Atburðir síðustu daga hefðu
orðið flestum þjóðum vakn-
ing, til að gera hreint fyrir
sínum dyrum, en islenzkir
ráðamenn virðast ætla að
halda dauðahaldi í sína blekk-
ingu og forðast að gera neitt
nema bera fram máttlaus
mótmæli og helzt myndu
sumir þeirra vilja kaupa sér
persónulegan frið og gjalda
þar við sjálfstæði þjóðarinn-
ar og líklegt er að margir
ráðandi menn séu svo fjár-
hagslega tengdir örlögum
herliðsins að þeir telji sig
ekki hafa efni á að missa
það úr landi.
Öllum ætti og að vera orð-
ið Ijóst að „vestræn sam-
vinna“ þýðir raunverulega
ok smáþjóða og að leiðandi
þjóðir NATO eru gömul ný-
lenduveldi, með aldagamlan
blóðferil að baki og sem enn
þann dag í dag haga sér eins
og miðaldir standi í fullum
blóma. Fasisminn heldur inn-
reið sína i Frakkland, með
nýlendukúgarana í Alsír að
ba.khjarli og Englendingar eru
í bófahasar á íslandsmiðum
stelandi þorski og aðfarir
þeirra á Kýpur og í Kenya
myndu koma dómurum rann-
sóknarréttarins spánska til
sama hátt og verið hefur, að
togararnir leiti sjálfir hafnar
með þá.
Þingið vonar að íslenzka rík-
isstjómin komi ekki framar í
veg fyrir að löggæzlumenn
framfylgi íslenzkum lögum.
að roðna ef þeir mættu vitna
þar. Inn í þetta bandalag
voru íslendingar teymdir, eða
réttara sagt barðir fyrir 9
árum og bera fyrir bragðið
siðferðislega samábyrgð á ör-
lögum þeirra þúsunda, sem
hefur verið slátrað af herjum
bandalagsins. Og á meðan
NATO-ískar fallbyssur gína
við varðskipum okkar, inni í
okkar eigin landhelgi, lánum
við NATO-ísku herliði bæki-
stöðvar í landi okkar. Meðan
NATO-liðar ræna íslenzkum
löggæzlumönnum úti á sjó,
standa aðrir ísl. löggæzlumenn
í herstöðu bíspertir á her-
sýningu NATO-liða á Kefla-
ví'kurflugvelli. Er hægt að
hugsa sér viðbjóðslegri tví-
skinnung í utanríkismálum ?
,,Varnar“-liðið hefur nú
sýnt gagnleysi sitt í verki.
Bretar hafa sýnt sitt rétta
eðlj á sannfærandi hátt og
NATO stendur uppi silkislæð-
um svift, en samt er ekkert
lát á undirlægjuhætti utan-
ríkisráðherra og fylgifiska
hans.
Eftir hverju er verið að
bíða? Hversvegna erum við
ekki losuð úr hlekkjunum ?
Getur verið að persónulegir
fjötrar sumra séu orðnir svo
traustofnir, að þeir geti ekki
losað sjálfa sig, hvað Jiá
þjóðina? Höfum við kannski
eignast nýjan Alberti? Sé
svo, eru fjötrarnir væntan-
lega gullnir og þægilegir.
Engum íslendíngi ætti að
dyljast sú hætta, sem af her-
liðinu stafar og það að fáum
mönnum s'kuli haldast uppi
að leiða vitandi vits slíka
tortímingarhættu yfir landið
er þijóðarhneyksli og fram-
koma þeirra hrein landráð,
því enginn getur ætlað þeim
þann gáfnaskort ,að þeir viti
ekki hvað er í húfi. Banda-
menn þeirra eru að sanna
öllum Islendingum að allur
þeirra áróður og fagurgali
séu klárar lygar, sem hljóta
að svíða þeirra þriflega bjór,
þegar þjóðin vaknar til vit-
undar um verk þeirra, Þeir
hljóta að falla á verkum sín-
um og sagan mun dæma þá
réttilega, sem einhverja mestu
Framhald á 8. síðu
Þátttaka í námskeíðinu var
lítil og mættu ekki þátttak-
endur frá öllum meðiimasam-
böndum Æ.R.l. og er það
skaði að þau skuli ekki í
verki reyna að efla starf-
semi þess. Þátttakendur voru
frá eftirtöldum samböndum:
Æskulýðsfylkingunni, Banda-
lagi íslenzkra farfugla, Is-
lenzkum ungtemplurum, Sam-
bandi ungra framsóknar-
manna, Ungmennafélagi ís-
lands og Bandal. ísl. skátá.
Júlíus Daníelsson, formað-
ur Æ.R.I. setti námskeiðið
og ávarpaði þátttakendur.
Magnús Óskarsson lögfræð-
ingur flutti greinargóðar leið-
beiningar um fundarstjórn og
fundars'köp, og stjórnaði
stuttum en fjörugum umræðu.
fundi. Má segja að þetta hafi
verið' gæfulegasti þáttur nám-
skeiðisins þegar frá er skil-
in kennslustund Einars Páls-
sonar, sem vikið verður að
síðar
Kennsla Helga Tryggvason-
ar í meðferð skuggamynda-
véla var því miður lakari en
skyldi. Það er ekki nóg að
hafa liðugan talanda og geta
sjálfur tekið myndir og sýnt
þær. Nemendur ætlast til þess
af leiðbeinanda að hann reyni
að kenna þeim hlutina en
eyði ekki öllum tímanum 1
að sannfæra þá um sina eig-
in kunnáttu með orðum.
Séra Árelíus Níelsson háfði
með höndum leiðbeiningar
um tilhögun og stjórn les-
hringa. Einnig tók hann að
sér að sýna fram á leshring
í framkvæmd. Þá hafði hann
og leiðbeiningar urn almenn-
an söng á fundum og sam-
'komum og auk þess flutti
hann nokkur stutt ávörp.
Árangurinn af leiðsögn séra
Árelíusar var ekki i neinu
hiutfalli við þann tíma, sem
í hana fór og er það mjög
miður því að á slíku nám-
skeiði sem þessu ríður á að
tíminn sé vel notaðui-.
Leiðbeiningar urn leshring
í framkvæmd verður t.d.
nauðsynlega að hyggja á
því að gera þátttakendur að
sem virkustum aðilum. Þess-
vegna var afar óheppiiegt að
taka fyrir nokkrar línur 1
jafn óaðgengilegu og óþekktu
riti og Biblíunni og þaðan af
verra að leiðbelnandinn skyldi
eyða tímanum í hugleiðingar
um þessar fáu línur. Það var
framkvæmdaleysið, sem ein-
kenndi þennan „leshring í
framkvæmd11.
Auk þess verður að álykta
að séra Árelíus hafi alls ekki
virt hlutleysi Æskulýðsráðs
Islands í stjórnmálum og
trúmálum.
Hann talaði of mikið sem
þjónn kirkjunnar og boðberi
kristinnar trúar þótt hann
væri að leiðbeina um jafn
veraldleg efni og leehringa-
starfsemi eða söng. Það er
ekki síður varhúgavert að
draga fram sérstaka trúar-
stefnu en sérstaka stjórn-
málastefnu á vettvangi Æ.R.I.
Það er augljóst að því hefði
ekki verið tekið með þegjandi
þögninni ef einhver fulltrú-
anna frá pólitísku sambönd-
unum hefði hampað sinni
stjórnmálastefnu eins og séra
Árelíus kirkju og kristni á
þessu námskeiði.
*c-
Þessi mistök er þeim mun
verri, þar sem vitað er að
séra Árelíus Níelsson er mað-
ur einlægur og af öllum vilja
gerður. En það verður ekki
hjá þvi komizt að minna á
að kristin trú er ekki nein
kenning, sem hægt er að
hefja yfir allt hlutleysi í lýð-
ræðisþjóðfélagi.
Gagnlegasti og skemmtileg-
asti kafli námskeiðsins var
leiðsögn Einars Pálssonar
leikara í framsögn. Á einum
stuttum klukkutíma tókst
honum að miðla námskeiðs-
fólki slíkum fróðleik að furðu
sætir. Raddbeiting er geysi-
mikilvægt atriði fyrir hveni
og einn sem lætur til sín
taka i félagsmálum og þarf
oft að koma fram í ræðustóli.
Þetta sýndi Einar rækilega
fram á. Hann rakti helztu
málgalla fólks og leiddi nám-
skeiðsfólk í allan sannleika
um galla þeirra eigin radd-
beitingar. Eftir þessá kennslu-
stund, sem var alltoí stutt,
hafði maður virkilega aflað
sér furðulegrar þekkingar á
því að tala rétt. Kennsluað-
ferð Einars og framkoma öll
er slík að sérhver hlýtur að
hrífast af efninu og fylgjast
með af áhuga.
Þetta fyrsta námskeið Æ.
R.I. er merkilegt átak og á
stjórn ráðsins heiður skilinn
fyrir að koma því í fram-
kvæmd. Það sem miður fór á
námskeiði þessu er ekki
minnsta ástæða til þess að
liægja gönguna á þessari
braut. Reynslan er lærdóms-
rík og námskeið á þessu sviði
geta gert félagsiífi æskunnar
mikið gagn. Það er vel að
það sjáist að Æ.R.I. er ekki
formið tómt, heldur starfandi
aðili, sem ætlar sér að fá
einhverju áorkað.
Eftir hverju er verið að bíða?