Þjóðviljinn - 14.10.1958, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 14. október 1&58 — ÞJÓÐVILJINN — (11
PETER CURTIS:
Málftgjöld
10. dagur.
Hin nýlcomna leit út eins og Antonía hefði sennilega
litið út eftir langan og erfiöan sjúkdóm, hún var
fölari, grennri, fjörminni og lágværari. Hún var rik-
mannlega, næstum glæsilega búin í svartri kápu og
pilsi og kápan var brydduö silfurref án þess að nokkuð
væri til sparað: hatturinn hennar var fallegur og
skómir glæsilegir, en þó var fjarri því að nokkuð ný-
týzkulegt væri í fari hennar. Háriö á henni, sem
var samlitt hárinu á Antoníu, var undið upp í þung-
an klunnalegan hnút neðan í hnakkanum, svo aö
það var eins og veiklulegur hálsinn risi ekki undir
honum. Eftirtektarveröast var aö hún var gersneydd
fiöri og gáska Antoníu. Hýn .var eins og lj|laus éftir-
líking af henni.
En loðskinnin höfðu að siálfsögðu kostað eíns mik-
iö og Antonía hafði unnið sér inn á heilu ári og perl-
urnar sem hengu um rýrann hálsinn söeöu sína eigin
sögu. Antonía hafði ekki sagt ósatt þegar hún sagði
að frænka sín væri vel stæð. Og þegar hún leit á mig
stórum gráum augum, sem voru svo lik og þó svo
ólík augum Antoníu, og brosti feimnislega til mín,
datt mér í hug að ef til vill væri eitthvert vit í tillögu
Antoníu þegar allt kom til alls. Ef ég héldi rétt á spöö-
unum. gæti verið aö ég þvrfti ekki lengur að eltast
viö leiðinleg störf, eins og aö skrásetja bókasöfn, tevrna
tomæma. unglinga um höfuðborgir Evrópu óg hiálpa
gamalærum ■ stríðshetjum að skrifa . hundleiðinlegar
endunní nni nga r.
Antonía blessuð sló strax á rétta strensi: ..Herra
Curven er að skrásetia bókasafniö í Leet fvrir Joshua.
Hann. hefur yerið mér miög sóður. Manstu. Riehard,
þegp.r Ðredser var svo skapillur og þú forðaðir mér
karls sem hafði getað fengið hana fyrir konu, vegna i
þess eins aö hann hafði grætt í kauphöllinni.
En ég hafði þaö þó á tilfnningunni að ég væri myndr
arlegasti karlmaðurinn í veizlunni og fötin mín fóni að
minnsta kosti vel, og ég reikaöi til Eloise öðru hverju
og sá um að glas hennar værí fyllt og hún fengi eld
í sígarettu á réttum tíma. Þaö kom mér dálítið á ó-
vart að hún skyldi reýkja.
Mér varð dálítið ágengt. Hún svaraði þegar ég á-
varpaði hana og brosti þegar það átti við, en anrtars
sagði hún fátt. Hún leit líka. mjög vel út, var í fall-
egum kjól meö bleikum knipplingum og með stóran
hatt með strútsfjöður i heldur dekkri lit.
Antonía og Joshua óku af stað í blómahafi og ham-
ingjuóskum. Eloise kvaddi mig vingiarnlega og gufu-
lega eins og henni var lagið og reikaði burt í kjöl-
far fni Camoell. Og ég hélt að þetta ævintýri væri um
garð gengið. En hamingian reyndist mér hliðholl.
Parkers, gamli maðurinn, sem ók bílnum, reyndist
hafa fengið slæmt giktarkast. Ferðin frá Bimiingham
hafði reynzt honum um megn, hann var afleitur um
kvöldið og var allsendis óhæfur til að aka til baka
daginn eftir brúðkaunið. Frú Campell hringdi til mín )
í öngum sínum. „Siáið þér til,“ sagði hún. „Eg haföi
í hyggiu að loka húsinu á morgun og fara á veöreið-
arnar í Newmarket. Eg vil ógjarnan vera óliðleg viö
frænku Antoníu, en ég er í mestu vandræðum. Hún
getur ekki 'féröazt með lest, hún verður lasin af bví. Get-
ið þér, herra Cunven, bent mér á nokkurn sem gæti ekið
henni til baka?“
Eg hugsaði míg um andartak og kom síöan með ó-
mögulegar upnástungur. Frú Campell tók hvoruga í
mál, en sagði síðan hálfhikandi: , Mér datt í hug
hvort......“
„Hvort ég gæti gert það “ sagði ég vöflulaust. „Það
er hugsanlegt. Satt að segja væri mér það ánægia. En
það er til þess ætlazt af mér að ég hafi eftirl.it með
öllu hér meðan húsbóndinn er í burtu. Haídið bér aö
hann tæki það illa upp, ef ég brygði mér burt í fáeina
daga?“
„Nei, áreiðanlega ekki.“ kvakaði hún. „Eg skal taka
á mig ábvrgðina. Og auk þess er ungfrú Everard
frænka Antoníu.“
„Jæja þá,“ sagði ég, „Hvenær vill hún leggia af stað?“
„Það er bezt að bér talið viö hana siálfur. Eg skal ná
í hana. Og þakka vður kærlega fyrir, hen-a Cunven.
frá honum?”
Drede'er var kallarameistári hiá .Toshua og hann var
hræddari við Antoníu en annað fóík er við bráðanest.
Honum hefði aldrei komið til hu°ar að láta skaoillsku
sína bitna á henni. En ég skildi hvað hún var að fara
af augnaráði hennar. Eloise var bersýnilega ein þein-a
kvenna — sem eru revndar að deyja út — sem vilia
lita á karlmanninn sem verndara og skiöld og skjól.
„Jæja.“ sagði Antonía. „Við skulum koma og hítta
frú Campell og fá farangurinn þinn inn. Vertu sæll,
Richard, og þakka þér fyrir hjálpina. Við sjáum þig._
á morgun.“ i
„Verið þér sælir, herra Cui’wæn." sagði Eloise og
brosti feimnislega og bætti svo viö: „En Parkis þó,
hvað er að?“
Þegar ég gekk burt hevrði ég gamla manninn svara
,.Það er bannsett giktin rétt einu sinni. Að áka svona
langt á þessum tíma árs. Það er ekki fyrir mennska
menn.“
Eg var ekki í skapi til aö koma í stað hins_ gikt-
véika Parkersar, svo að ég herti gönguna.
Veðrið dagínn eftír var hreint og fagurt, hgð
þessara sentemberdaga sem eru yndislegri en nokkur
vordagur. Eg býst við að níutíu prósent veizlugestanna
hafi sagt Antoníu að sólskin á brúðkaupsdsginn boði
hamingíu. Og hún var sæl á svipinn o«r geislandi glöð
og heillandi fögur: svo fögur að ég fékk sting í hvert
skint.i sem ég leit á hana. Og ég ætla ekki að lýsa
tilf;nningum mínum í garð húsbónda míns, úttútnaðs
Þér léttið af mér bungu faxvgi.“
Eg beið andartak, ■ en svo ómaði feimnisle<* rödd
Eloise í évra mér. „Frú Camoell segir að þér hafið boð-
izt til að aka mér heirn. EruÖ þér viss um aö þaö
sé þægileat fyrir yður?“
„Nei, það er einmitt þvexi; á móti,“ sagði ég. „En
ég hef aldrei tekið skvlduna framvfir ánægjuna og ég
ætla ekki að bvrja á því núna.“
„Hvaö eigið þér við?“
Hamingian góða, hugsaöi ég. Hún er heimsk líka.
Þetta verður á fótinn fyrir mig.

IIMMIM ■ — - » ■hihwhhiiiiii n nniiiiiiiiiiinii ii nr rriniiiinii'
ANDRÉS RUNÓEFSSON,
fyrrverandi verzlunarmaður, lézt að Vörðustíg 7, Hafnarfirði, 12. októbér heimili sínu, síðastliðinn.
Iðííil Ssgurgeirsdóttir, Mm og tougdaUh..
P©ki fyrir
Það er gott að eiga smá
polca fyrir nauðsynlegu smá-
hlutina sem maður þarf alltaf;
að hafa í veskinu. Hann kem-
ur í veg fyrir að þeir skrölti!
við minnstu hreyfmgu og finn-
iet ekki þegar þarf að notai
þá. j
Svona poki ar H>játsaumaíi-
ur. SnSðiÍ efni og fóður í tvokn
l 'ngum dúkum, 18x36 sm og
brjótið þá saman (1)
Saumið hliðarnar saman (2).
Varpið saumana. snyrtilega (3).
Gerið 3 sm breiðan fald að of-
an (4) og dragið snúni gegn-
um saumganginn (5).
Snúið pokanum við og hann
er tilbáinn tál notkunar.
Horfðn reiður
Framhald á 11. síðu
er ekki nákvæm og sumum
smáatriðum er ég ekki sam-
dóma eir.s og gengur, en hún
er það sem mest er um vert,
rituð á mergjuðu og lifandi
máli og fer yfirleitt vel i
rnunni leikendanna; Thor er
sýnilega réttur maður á rétt-
um stað.
Leikgestir tóku sýningunni
ágæta vel, hlýddu með ó-
venjumikilli athygli á lífi
þi-ungin orð skáldsins og
fögnuðu leikendum ákaft og
hjartanlega. Sumir munu
hafa dregið í efa að leikritið
gæti öðlast hylli á landi hér,
en reyndin er önnur orðin,
John Osborne kom og sigraði.
Á. IIj.
1. .
SMPAUTGCRB RlMSINS
austur um land til Þórshafn-
ar hinn 16. þ.m. Tekið á móti
fTutningi til Hornafjarðar,
Djúpa.vogs, Breiðdalsvikur,
Stöðvarfjarðar, Mjóafjarðar,
Borgarfjarðar, Vopnafjarðar,
Bakkafjai'ðar og Þórshafnar í
dag. Farseðlar selair á morgun.
HEKLÁ
vestur uni land til Akureyrar
hixin 20. þ.m. Tekið á móti
flutningi til Patreksfjarðar,
Bildudals, Þingeyrar, Flateyr-
ar, Súgarxdafjarðar, ísafjarðar,
Siglufjarðar, Dalvikur og Ak-
ureyrar á miðvikudag og ár-
degis á fiinmtudag. Farseðlar
seldir árdegis á laugardag.
Skafífellinpr
fer til Vestmannaeyja i kvöld.
Vömmóttaka í dag.
ti' Gilsfia.i'ðr.r- og Hvamms-
fi ’óai'liafna á morgun. Vöru-
móriaka í dag.
Sóknarkomir
Framhald af 6. síðu
það, en stærsti aðilinn að okk-
ar samningum er Ríkisspítal-
arnir og þar sem þetta er í
lögum hjá rikinu, að opinberir
starfsmenn njóta þessara rétt-
inda, þá var erfitt að neita
starfsstúlkunum um þau. Eg
hef haft þá skoðun að verka-
lýðurinn þurfi að hafa ítök
rikisvaldinu og eins og þú
veizt er félagsmalaráðherra nu
Hannibal Valdimarsson, og
ég býst rið að hann hafi lagt
okkur lið.
— Er eklti liklegt að þetta
verði t.ekið fyrir á Alþýðusam-
bandsþinginu í haust?
Eg vona að Alþýðusamb-
andsþingið taki þetta mál f>"rir
með öðrum hagsmunamálum
verkalýðsins, og þoki því áfrara
tíl sigurs.
B. B. M.