Þjóðviljinn - 31.10.1958, Blaðsíða 9

Föstudagur 31. öktóber 1958
ÞJÓÐVILJINN — (9
Þur seiti ríkir vilgi og áhugi ©g ungir og
gamlir faka höndum sómaÍii - ncesf árangur
— ægir Karl Guðmundsson knattspyrnubjálíari nýkominn írá Noregi
A ÍÞRÓTTÍR
StrSTJOKt) mUAHH UKLGASO0
Þegar íþróttasíðan skýrði frá
Því í fyrravetur, að íslenzkur
knattspyrnuþjálfari hefði farið
utan til þess að kenna knatt-
spyrnu í Noregi, munu fáir
hafa gert ráð fyrir því að það
yrði nein frægðarför eða hugs-
að sem svo að við værum frem-
ur þurfandi í þeim efnum en
frændur okkar Norðmenn, það
væri sanni nær að flytja inn
erlenda þjálfara en að við vær-.
um að nytja þá út. Sjálfsagt
hafa þeir menn byggt á þeirri
reynslu sem þeir telja að feng-
izt hafi yfirleitt af islenzkum
þjálfuruni. Þeir hafa eðlilega
gert ráð fyrir, að þjálfarar hér
fengju í hendur menn sem
væru námfúsir og reiðubúnir
að leggja á sig það sem þjálf-
arinn ætlaðist til, menn sem
sýndu vilja og áhuga fyrir æf-
inguni og því sem að þeim
lýtur. Hin almenna skoðun hef-
ur evo verið sú, að árangurinn
hafi viljað láta á sér standa,
knattspymunni fari ekki fram,
og venjulega er skuldinni
skellt á þjálfarana og gildir
einu máli Þó þeir séu erlendir.
Því er sjaldan haldið a loft
að stór hluti þeirra manna
sem leggja sig í þjálfun, leggja
ekki í það forsvaranlega vinnu,
miðað við áhugamenn.
Nú hefur það ævintýri skeð,
að íslenzkur þjálfari, Karl Guð-
mundsson, hefur dvalið eitt
keppnistímabil í Noregi og
þjálfað sama liðið allan tímann
með þeimárangri, áð lið hans
komst í úrslit. í Noregsmeist-
arakeppninni og það er efst í
sinum riðli í fyrstu deild.
Hefur verið frá því sagt hér
áður.
Karl ei- nú nýkominn heim
úr þessari utaníör sinni og í
tilefni af því hefur íþróttasíð-
an rabbáð við hann um dvöl
hans í Lilleström og ástæðurn-
ar fyrir velgéngni félags þess
sem hann þjálfaði.
—¦ Áttir þú ekki erfitt með
að komast í samband við þetta
nýja umhverfi og menn sem
töluðu annarlegt mál?
— Nei, engan veginn, máUð
truflaði ekkert og það má
segja að ég hafi þegar í stað náð
sambandi við þá sem ég átti að
þjálfa og eins þá sem höfðu
forustu í félaginu, og þá getur
þú séð að það voru ekki miklir
erfiðleikar á veginum. Mér
varð það strax ljóst að allir
piltarnir voru mjög áhugasam-
ir, reiðubúnir að gera sitt bezta
* og draga hvergi af sér, og
sama var um knattspymu-
nefndina, hún var svo vak-
andi að á betra verður ekki
kosið.
— Eg varð þess lika fljótt
var að opinberir aðiiar vildu
líka gera sitt til þess að okk-
ur gengi sem bezt.
— Og hvenær byrjuðuð þið
svo æfingar?
— Það mundi nú þykja nokk-
uð snemmt hér, en við byrjuð-
um 15. janúar. Var þá byrjað
með tvær æfingar í viku inni,
og 15. febrúar var svo einni
æfingu bætt við og þá æft úti.
Vm það leyti var mikill snjór
á jörðu en bærinn hélt svo til
auðu svæði sem við gátum æft
á og Ieikið okkur, auk þess sem
það var upplýst með flóðljós-
um. Þarna úti æfðum við
hlaup, mest spretti, leikfimi
og allskonar leiki og þ. á. m.
körfuknattleik. Allar þessar æf-
ingar voru mjög fjölbreyttar
og fannst piltunum þær
skemmtilegar.
Nokkru síðar flytjum við svo
aðra inniæfinguna út, og í marz
erum við komnir með allar æf-
ingarnar út.
'Eg legg mjög mikið upp úr
þessum vetraræfingum, þvi að
þær eru undirstöðuæfingarn-
ar undir_ sumarið — grunn-
þjálfunin —.
Fréttamanninum datt í hug:
Hvenær ætli að íslenzkir knatt-
spymumenn yfirleitt skilji
þennan sannleika, og hve lengi
munu þeir bíða með að taka
þetta upþ, vitandi að þeim er
'¦•:«;:? :S'*
Karl Guðnuindsson
það eins nauðsynlegt og öðrum
þeim sem knattspyrnu iðka og
vilja ná árangri. Við ræddum
þetta, við Karl, 02 fullyrti hann
að íslenzkir knattspyrnumenn
notuðu ekki vetrartímann eins
og þyrfti, og fyrir það „skorti
þá grunnþjálfun og öryggi í
leiki sína, og framfarir.
— Mikið um rabbfundi?
— I hverri viku höfðum við
fundi þar sem ég ræddi við
þá um leikinn og skipulag hans.
Ennfremur sögu hans og þró-
un, og hinar ýmsu leikaðferðir.
Þessa fundi héldum við allan
tímann allt til loka keppnis-
tímabilsins og eftir «ð leikirn-
ir byrjuðu, þá voru fundirnir
alltaf á fimmtudögum og voru
þá ræddar leikaðferðir sem
nota átti í næsta leik. Fundir
þessir höfðu mjög mikla þýð-
ingu fyrir leikina, þar sem oft
varð að breyta um skipulag
eða gera ráð fyrir að móti okk-
ur yrði leikin þessi eða hin
leikaðferðh*.
— Fylgdust gömlu leikmenn-
imir með?
— Það má nú segja, margir
af leikmönnum félagsins sem
•hættir eru að keppa komu og
horfðu á flestar æfingar liðs-
ins, þeir ræddu við. piltana,
hlustuðu á þá og færðu sér i
nyt. Þetta varð líka til þess að
piltarnir fundu að þeir voru
ekki einir og að með þeim
var fylgzt, og þeir kunnu að
meta það. Þetía var hvöt fyrir
mig og piltana líka. Og for-
maður úrtökunefndarinnar kom
á allar æfingar sem fram fóru.
— Vinnuskilyrði?
— Alveg sérstaklega góð. í
fyrsta lagi var æfingasókn
mjög góð, í öðru lagi var kapp-
líðsnefndin samhent í því að
gera mér lífið eins létt og hægt
var og aðstoða um allt sem
mögulegt var, til þess að ág
gæti einbeitt- mér að sjálfri
þjálfuninni áhyggj.ulaus um
allt annað. .:Þetta "gerði mér
miklu auðveldara áð vinna, og
það svo, að allan tímann gat
maður verið í andlegu jafn-
vægi og aldrei kom til minnstu
átaka um það sem gera skyldi,
því var hlýtt með Ijúfu geði
og ekki aðeins hlýtt, heldur
lögðu piltamir sig fram hverju
sinni.
Mér leið því allan timann
vel, ég var upplagður hverju
sinni og þeir sáu fyrir því að
ég væri starfsglaður.
Á öllu þessu getur þú séð
að ég átti ekki í erfiðleikum,
og 'í svona umhverfi hlýtur ár-
angur að nást, þar sem allir
hjálpast að: Ungir efnilegir
leikmenn, vakandi leiðtogar,
hjálpsamir gamlir og reyndir
félagar, og svo fann maður að
bak við þetta allt saman stend-
ur svo allt fólkið í bænum.
Sem dæmi um áhuga fólksins
má nefna framtak þess þegar
undirbúinn var leikurinn Lil'e-
ström—Fredrikstad sem fara
átti fram í Lilleström. Það
mátti því aðeins ske að þar
væri völlur sem tæki allt að
_ 15 þús. áhorfendur, en völlur-
inh sem þar var fyrir tók um
6500. Nú voru góð ráð dýr,, og
þá var það sem svo að segja
allur bærinn tók til starfa og
vann hverja stund á kvöldin og
daginn líka til þess að búa út
áhorfendasvæði. Komu þar há-
ir sem lágir og unnu, embætt-
ismenn, verkamenn, börn og
gamlir. Allir settu metnað sinn
í það að Lilleström stæði við
það sem til þyrfti til þess . að
leikurinn færi þar fram, og það
kikur á móti Fredrikstad.
Þetta tókst, föstudagskvöld
fyrir leikinn var alít tilbúið,
það gaf félaginu líka góðan
skilding, þvi að fyrir að sjá
um keppnina fékk það 20 þús.
norskar krónur, og : er það
nægilegt fé til að hafa þjálfara
í 2 ár, auk þess sem þeir fá
fyrir leikinn þegar gert verður
upp.
— Markverðustu leikir og
lið?
— Einn mesti sigur okkar
var þegar 'liðið vann Fredrik-
stad í Lilleström. Tvísýnasti
leikurinn var við Freidig í
Bergen, þegar sigurmárk okkar
kom á síðustu sekúndunum í
framlengingu!
Bezti leikur Lilleström var
við Larvik Turn, sem við unn-
um 4:2.
Skemmtilegasta liðið sem ég
horfði á í Noregskeppninni og
sem lék skemmtilegasta knatt-
spyrhuna var Eik, en liðið er
svolítið ójákvætt fyrir fram-
an markið.
— Hvað nú ungi maður?
— Veit það varla. Fékk til-
boð um að kenna við skóla úti
og Lilleström lagði hart að mér
að koma aftur. Eg hef ekki
enn gert það upp við mig hvað
ég geri. Nei, hér hefur enginn
gert mér tilboð um -þjálfun^
enn sem komið er, en einhvem-
veginn finnst mér að það væri
gaman að geta geii, knattspyrn-
unni hér eitthvert gagn.
— Og svo að lokum: Hvað á-
lítur þú að við hér þyrftum að
gera til að bæta knattspymuna,
eftir reynslu Þína úti?
— Fyrst og fremst að halda
áfram að byggja upp unglinga-
starfið í félögunum og leggja
rækt við unglingana, ekki að-
eins knattspymulega, Það verð-
ur líka að vera félagslega. Ef
strákarnir eru rétt upp aldir í
félögunum, Þá íá Þeir meiri
tryggð við félögin sem. Þeir
eru í. Þessi tryggð endist Þeim
svo Þegar Þeir hætta, og þeir
hverf a ekki og týnast. Mér hef-
ur aldrei verið eins ljóst og
eftir veru mína í Lilleström,
hvað hinir eldri sem hættir
eru, geta haft mikil áhrif á
hug og vilja hinna yngri -ef
þeir halda saman, sagði Karl
að lokum.
Krústjoff samdi
bók í sumarleyfi
Fregnir frá Moskvu hertna
að Krústjoff forsætisráðherra
Sovétríkjanna hafi notað sum-
arleyfi sitt á Krímskaga til
þess að vinna að samningu,
nýrrar bókar.
Það fylgir fréttinni að bókia
fjalli um nýjar skýringar &
verkum Lenins.
Auglýsið í Þjóðviljanuiii

»MM
Stjörmifræðingar hafa á seinni árum eignaat nýtt tæki til
rannsókna á geimnum og lúmintunghmi. Það er radíókönnuð-
urinn sem tekur við útvarpsbylgjum sem be^ast utan úr geimn-
mn, en fyrir alUöngu kora á daginn að allar stjörnur gefa
frá sér litvájrpsbylgjur og tíðni þeirra og bylgjulehgd getur
færfc vitneskju um eðli þeirra. Þetta er ekki hvað sízt mikiln
virð; þegar um er að ræða himintungl sem ekki sjást í sjón-
aukum, jafnvel þpiui stærytu, vegna þess að þau eru falitt
á hak við ský )af geunrj'Ui. Badiókönnuðirnir eru einnig not-
aðic til rannsókna á sjaanlegxun stjörnum, jafvel á sóHnnn
sjálíri. — Myndin er af ':inum stærsta radíókönnuði Evrópm
)Hem er eign Heinrich Hertz-stofnunarinnar í BerUn.