Þjóðviljinn - 01.11.1958, Síða 9

4)'
ÓSKASTUNDIN
Lauk ardagur 1. nóvember 1058 — 4. árgangur — 35. tölublaft.

m]ÍA
W4r
Afmælisboð
ÖII böi-n eiga af-
mæli á liverju ári.
'1 Gaman væri að
fá vísu um af-
mælið Mtt.
Sagan af Þettamáekki
Þegar Barnið var tólf
mánaða hafði það lært
margt. Það kallaði móð-
ur þína „ma—ma“ og
það gat sagt „kis kis“ við
köttinn.
Það vissi hvað ,,heití“
var og „brenna sig“, því
einu sinni tók það á heit-
um potti. og síðan
gleymdi það ekki sárs-
aukanum í stóru blöðr-
unni, sem kom á aum-
ingja litla puttann. Það
vissi hvar ljósið var, og
glugginn, og spegillinn.
Það var um þetta leyti,
sem það heyrði langt,
skrítið orð aftur og aft-
ur á hverjum degi. Orð-
ið var „ÞETTAMÁEKKI“.
Barnið velti þvi fyrir
sér hvað „þettamáekki“
væri. Þessi skritni hlut-
ur var í öllum skúffum.
Það vissi Barnið, því í
hvert skipti, sem það
boraði litlu lúkunni of-
an í einhverja skúffuna,
var sagt: „Þettamáekki“.
Það var líka í sauma-
vélinni, því um leið og
Barnið setti hjólið af
stað, tók mamma hend-
ina í burtu og sagði:
„Þettamáekki.“
Stundum var það i
hárri krukku, sem stóð á
kringlótta borðinu stof-
unni. Allir inni hrópuðu
„Þettamáekki", ef Barnið
teygði sig upp á borð-
brúnina og ætlaði að ná
í krukkuna.
í einu horninu í stof-
unni var glerker með
vatni í og þar í voru
þrír litlir gullfiskar.
Barninu þótti mjög gam-
að að klifra uppá stól og
horfa á lithi gullfiskana
synda í kerinu sínu. En
í hvert skipti, sem það
dýfði .fingrunum niður í
vatnið til að snerta þessi
fallegu dýr, sagði ein-
hver, „Þettamáekki".
Svona gekk þetta til
þar til Barnið var
tveggja ára. Það heyrði
ekkert orð eins oft og
langa skrítna orðið
Þettamáekki.
Einu sinni var Barnið
aleitt hjá igullfiskaker-
inu. Mamma var önnum
kafin og tók ekkert eft-
ir því hvað barnið var
að gera. Nú var tæki-
færið komið. Barnið
klifraði upp á stólinn og
teygði sig í áttina að ker-
inu, til að ná í gullfisk-
ana. En það teygði sig
of langt, og datt á gólf-
ið, og felldi um leið:
fiskakerið. Barnið varð
rennblautt af vatninu,
sem helltist yfir það.
Barnið var tekið upp,
kysst . og skammað. Það
var hrætt en ómeitt.
Barnið hafði lært sina
lexíu. Það var bezt að
halda sér frá þeim stöð-
um sem ,,Þettamáekki“
•hélt sig á.
(Þýtt.)
SKRÍTLUR~“
Kjóllinn þinn er of
fleginn, sagði Anna við
Siggu.
Það er allt í lagi, sagði
Sigga. ÓIi kemur til að
sjá mig en ekki kjólinn.
Jón frændi stóð og var
að vökva blómin í
gluggakistunni, þegar
konan hans kom inn.
— En Jón þó, það er
ekkert vatn í könnunni.
Það gerir ekkert til.
Þetta eru gerviblóm,
svaraði Jón.
Litill drengur var úti
að ganga með föður sín-
um, þegar þeir sáu hund,
sem rótaði upp jörðinni
með afturfótunum.
— Pabbi, sjáðu, hund-
urinn fer ekki i gang.
KROSSGÁTAN
Lausn á síðustu gátu.
Lárétt: 1 skora, 6 Kilj-
an, 7 ló, 9 burknar, 13'
an, 14 lóma, 15 ugg, 17
Gutti.
Lóðrétt: ■ 1 silung, 2
klór, 3 oj, 4 ra, 5 an,
8 krani, 9 baug. 10 kl.,
11 nótt, 12 an, 16 gg.
Niliolai Nosov:
IÞREP
Petja- var að koma
heim úr leikskolanum.
Hann var nýbúinn að
læra að telja upp í tíu.
í garðinum hitti hann
Völju systur sina, hún
var að bíða eftir honum.
,,Nú kann ég að telja!“
sagði Petja hreykinn.
„Eg lærði það í leikskól-
anum, Horfðu á mig telja
stigaþrepin núna.“
Þau lögðu á stað upp
stigann, og Petja taldi
upphátt:
„Einn, tveir, þrír, fjór-
ir, fimm, ....“
„Jæ.ia,“ sagði Valja
hvetjandi, „haltu áfram.“
„Biddu svolítið, ég hef
gleymt næsta þrepi, Bara
augnablik og svo man ég
það“.
„Svona flýttu þér að
muna Það,“ sagði Valja.
Þau stóðu og stóðu á
fimmta þrepinu.
„Nei, svona get ég ekki
munað það. Við skulum
byrja aftur.“
Þau fóru alveg niður
og lögðu aítur af stað
upp.
Petja taldi: „Einn,
tveir, þrír, fjórir, fimm
Og enn stanzaði hann,
„Aftur búinn að
gleyma?" spurði Valja.
„Uh um. Skrítið, rétt
áðan vissi ég það og
núna get. ég ekki munað
það!
Við skulum byrja aft-
ur.“
Þau fóru niður og
Petja byrjaði á byrjun-
inni.
„Einn, tveir, þrír, fjór-
ir, fjmm, ...“
„Tuttugu og fimm,
kannski?“ Stakk Valja
uppá.
„Nei! Vertu ekki að
rugla mig. Eg get ekki
hugsað fyrir þér! Sjáðu,
allt þér að kenna, að ég
hef gleymt þessu. Nú
verðum við að byrja upp
á nýtt“.
„Eg vil ekki byrja upp
á nýtt,“ andmælti Valja.
„Upp og niður, upp og
niður. Eg er strax íarin
að finna til í fótunum.‘*
„Ef þú kærir þig ekki
um það, þarftu þess ekki.
En ég fer ekki lengra fyr
en ég man það.“
Valja skildi hann eftig
og fór inn.
„Mamma,“ sagði hún0
„Petja er niðri að telja
Framhald á 3. síðu.
% ÍÞRðTTIR
grrsTJöm /hiihamw niLCASam
>■■11 .—...........
Gautaborg iFK varð sœnskur
meistari í knattspyrnu
Fyrir stuttu er lokið keppn-
inni í „All Svenskan“ eins og
knattspyrnukeppnin er kölluð
og er átt við keppnjna í beztu
deildinni en þar leika 12 lið.
Á s.l. ári var sú ákvörðun
tekin í Svíþjóð að breyta til
um keppnisfýrirkomulag þann-
ig að hvei'fa frá því að Jeika á
tveim timabilum eða vor og
haust, en þá var byrjað á haust
in en endað á vorin. Á sl.
vori var svo byrjað og endað
nú fyrir skömmu. Urðu nokk-
ur átök um breytingu þessa
og eru margir áhrifamenn i
Svíþjóð mjög mótfallnir
þessu fyrirkomulagi, og telja
það á ýmsan hátt eðlilegra og
betra að skipta keppnistíma-
bilinu, það gefi þeim sem eru
í hættusætum á hausti tæki-
færi til þess að nota tímann
yfir veturinn til Þess að undir-
búa sig undir lokaþáttinn að
vorinu, auk þess telja þeir það
hvíld fyrir áhorfendur. Það hef-
ur líka komið á daginn að
aðsókn að leikjum i All
Svenskan hefur verið minni en
undanfarið og geta sumir sér
til að það eigi rót sína að rekja
til þessarar ,,Mammutkeppni“
eins og hún er almennt kölluð.
Líka er gert ráð fyrir að
Heimsmeistarakeppnin i knatt-
spyrnu hafi átt nokkurn þátt
í því að aðsókn var svo lítil,
fólkið hafi verið orðið mett af
knattspyrnu. Meðaltekjur af
leik voru tæp 9500 kr. sem þyk-
ir afarlítið. Mestar meðaltekj-
ur á> einum stað voru í Gauta-
borg (16.900) enda er hún talin
eiga flesta knattspyrnuunnend-
ur, við það bætist líka að»
það varð einmitt lið frá Gauta-
borg sem vann keppnina að
þessu sinni, lék í úrslitum við
Malmö og varð jafntefli 1:1
og því náði Gautaborg úr vita-
spyrnu sem var ákaflega urn-
rædd og tvísýn talin, en hefði
Gautaborg tapað hefði Norr-
köping unnið keppnina,
Norrköping er borgin sem
kemur næst með meðaltölu í
aðsókn að leikjum og þriðja
borg er Marlrnö. (14.000 og
13.000 áhoríendur).
42 vídaspynnir
í 186 leikjum
I blaðaskrifum um „Mamm-
ut“-keppni þessa kemur í l.jós
að í 186 leikjum hafa verið
dæmdar 42 vítaspymur og' þyk-
ir það mjög lítið, því almennt
er talið að keppnin í Allsvensk-
an sé hörð, enda er þar ekki
lengur um áhugamenn að ræða
heldur að meira eða minna
leyti atvinnumenn sem leika í
efstu deildum Svíþjóðar. Að
ekki eru fleiri vítaspyrnur
dæmdar þykja benda til þess að
dómararnir séu ' heldur að
slappast, og svo mikið er víst
að það eru í flestum tilfellum
ungu dómararnir sem dæmdu
vítaspyrnurnar. Af þessum 42
vítaspyrnum var skorað úr ,30
og þykir það nokkuð gott. Það
er líka athyglisvert að á heima-
velli eru dæmdar 28 vitaspyrn-
ur en ekki nema 14 þegar ekki
er leikið heima. Þrjú ljð hafa
ekki fengið á sig vítaspyrnu, og
þykir það næstum undravert,
en það eru: A. I. K., Gais og
Mótala. Flest vítaspörk fengu
Malmö eða 9, skoraði úr 4 en
„brennir af“ 5 þeirra. Gauta-
borg fékk 8, skoraði úr 6. Halm-
stad fékk 5 og skoraði úr öll-
um, og það var sami maðurinn,
Sylve Bengt.son, sem skoraði
þau ÖIl.
Djurgárden hefur fengið á
sig flestar vítaspymur eða 8
talsins.
Að þessu sinni falla niður
Eskilstuna og Mótala, en í
þeirra stað koma Örgryte, lið
—— Laugarda gur 1. nóvember
Gunnars Gren, og var mikill
fögnuður yfir því að hið gamla
góða félag „Örgryte Idretts-
selskap“ skyldi komast upp
í deildina aftur. Nafnið á fé-
laginu ber með sér að það
er orðið til áður en Klubb og
Forening var skeytt við nöfn
félaga þar. Gunnar lék með lið-
inu i allt sumar en nú hefur
hann tekið þá ákvörðun að
hætta keppni í knattspyrnu, og
var síðasti leikur hans við
Dani um daginn. Nú ætlar
hann að leika sér að badmin-
ton sem „mosjon“ og hugsa
um verzlun sem hann á, og auk
þess skrifar hann svólítjnn
kafla um knattspyrnu á hverj-
um degi í blað eitt í Gautaborg
og' fær fyrir Það drjúgan skild-
ing.
Örgryte vann leikinn móti
BOIS með 1:0 og þetta eina
mark skoraði Agne Simonsson,
og þótti það niikil og kærkom-
in afmælisgjöf því Simonsson,
átti 23 árá afmælisdag einmitt
daginn sem leikurinn fór fram.
Hitt liðið sem fór upp i
fyrstu deild er Hammarby og
i úrslitaleik unnu þeir Skell-
efteá með 6:2.
Svíar vinna annan af tveim
leikjuni við Dani.
Um síðustu helgi léku Svíar
og' Danir ó þrem stöðum í
knattspyrnu, og fóru leikar
þannig að í Stokkhólmi varð
jarfntefli 4:4 en þar áttust vi‘ð
A-)ið landanna. B-leikurinn fór
fram í Randers í Danmörku og
1958 — ÞJÖÐVILJINN — (9
þar varð einnig jafntefli 3:3 og
unglingaleikurinn fór fram í
Odense og urðu úrslit þau að
Sviþjóð vann með 2:0. Komu
þessi úrslit Svíunum mjög á
óvart og þykir frammistaða
Dananna mjög góð. 1 Stokk-
hólmi voru það Svíar sem allt-
af voru á undan að skora en
Danir jöfnuðu alltaf, og siðasta
mark Svíanna gerði Gunnar
Gren og var þá ekki langt til
leiksloka, en ungur Dani, Mad-
sen að nafni jafnaði, en Mad-
sen þessi fékk frábæra aðdáun
í leiknum og eftir leikinn sögðu
blöðin að í leiknum hefði 38
ára meistari leikið siðasta leik
sinn þ. e. Gunnar Gren, en
dönsk „leikhetja" hefði byrjað
og var þá átt við Ole Madsen.
Gautaborg IKF í Evrópu-
bikarkeppninni
Þess má að lokum geta að
norsku m.eistaramir Skeid og
Gautaborg kepptu um dagjnn,
en Skeid er liðið sem vann
Lilleström með aðeins 1:0, og
fóru leikar svo að Gautaborg
vann með 2:0.
Gautaborgarliðið er með í
Evrópubikarkeppninni og hefur
leikið tvo leiki í fyrstu umferð,
og var liðið sem þeir kepptu
við Jeunesse frá Luxemburg.
Fyrri leikurinn fór fram í
Luxemburg og tapaði Gauta-
borg með 1:0, en í leiknum sem
fór fram í Gautaborg' unnu þeir
með 5:1 eftir að Luxemborgar-
ar höfðu byrjað að skora.