Þjóðviljinn - 15.11.1958, Blaðsíða 1

Laugardagur 15. nóvember 1958 — 23. árg. — 261. tölublað.
Tillaga Ólafs Thors um NATO-
fund er einnig tillaga Breta
Tilgangurinn með ofbeldisverfoum, Mreta hefwr ailtaf verið
sá að fá ofofowr tii samninga innan Atianzhafsbandalagsins
í vor kröfðust Bretar þess að íslendingar hættu við að
stækka landhelgi sína en tækju í staðinn upp samninga
á vegum Atlanzhafsbandalagsins. íslendingar neituðu
þeirri kröfu og stækkuðu landhelgina. Bretar hófu þá
hernaðaraðgerðir sxnar í þeim tilgangi að neyða íslend-
inga til þess aö leggja máliö fyrir Atlanzhafsbandalagið
engu að síður; þess vegna hafa þeir beitt flota sínum
á íslandsmiðum hálfan þriðja mánuð, rænt íslenzkum
löggæzlumönnum, reynt að sigla á íslenzk varðskip og
nú síðast hótaö að skjóta Þór í kaf og myrða áhöfn hans.
Öllum þessum ofbeldisaðgeröum hafa fylgt ræður brezkra
ráöamanna um að þeir væru sífellt reiðubúnir til samn-
inga á vegum Atlanzhafsbandalagsins.
Tillaga Ölafs Thors um sérstakan ráðherrafund
Atlanzhafsbandalagsins er því einnig tillaga Breta,
einmitt sá árangur sem þeir ætluðu sér að ná með
ofbeldisverkum sínum.
Það er nauðsynlegt að öll þjóð-
in geri sér Ijóst, að ef íslend-
ingar færu nú að biðja um ráð-
herrafund Atlanzhafsbandalags.
ins yrði hvarvetna litið á það
seni uppgjöf af okkar hálfu, yfir-
lýsingu uni að við værum reiðu-
búnir til unidanhalds og samn-
inga, að Bretar hefðu sigrað með
liernaðaraðgerðum sínum. Vjð
gætum ekki átt. neitt annað er-
indi til Atlanzhafsbandalagsins
eit að semja við andstæðinga
okkar. í þeim samtökum er ekk-
ert ríki sem formlega hefur við-
urkennt hina nýju landlielgi
okkar; þetta eru einvörðungu
hagsmunasamtök harðvítiugustu
andstæðinga okar.
Við getum stoðvað Breta
með því að gefast upp
Ólafur Thors segir að íslend-
ingar eigi að taka upp samnjnga
á vegum Atlanzhafsbandalagsins
til þess að tryggja „að ofbeldis-
aðgerðir Breta verði stöðvaðar
áður en til manndrápa kemur“.
Það er rétt að við getum stöðv-
að ofbeldisverk Breta með því
að gefast upp, með því að láta
ofbeldið bera tilætlaðan árang-
ur. En skyldi sú stefna eiga mik-
inn hljómgrunn hjá ísienzku
þjóðinni? Og skyldu margir vilja
taka undir hin siðlausu land-
ráðaskrif íhaldsbiaðsins Vísis í
gær, en hann segir í leiðara .,að
íslenzkir kommúnistar óski þess,
að til siiórtíðinda dragi og mann-
dráp verði framin í sambandi
við vörzlu Iandhelginnar“. Þeir
menn sem standa vörð um
heiður og hagsmuni íslend-
inga í landhelgismálinu óska
sannariega ekki eftir manndráp-
um eða hóta þeim; þær óskir og
hótanir koma einvöi'ðungu frá
Bretum, yinum, bandamönnum
og . yíirboðurum Vísis. Og þeir
ráðamenn íhaldsins sem sífellt
eru að krefjast þess að ofbeld»
isverkin beri árangur eru ein-
m
itt áð egna Breta til æ meiri
og alvarlegri óhæfuverka.
Á það hefur margsinnis verið
bent hér í blaðinu að það eru
undanhalds- og uppgjafarmenn-
irnir sem" hafa sigað brezka flot-
anum á íslenzku þjóðina. Fram-
koma sumra leiðtoga Sjálfstæð-
isflokksins hefur verið Bretum
rökstuðningur þess að hótanir
og ofbeldi myndu bera árangur,
að ísltjndingar myndu gefaslt
upp og biðja um ráðherrafund
hjá Atlanzhafsbandaiaginu eftir
allt saman. Uppgjafartillögur í-
haldsforsprakkanna og tvíjskinn-
ingur sumra annarra stjórnmála-
manna hefur komið þeirri skóð-
un inn hjá Bretum að íslenzka
þjóðin væri k’ofin í landhelgis-
málinu, og með ofbeldisverkum
og hótunum um manndráp átti
að reyna að fullkomna sundrung
ina. Þess vegna er tiilaga Ólafs
Thors um ráðherrafund þjóð-
hættuleg, og Verður Bretum hvöt
til áframhaldandi ofbeldisverka,
jafnvel þótt hún beri ekki ár-
angur hér innanlands. Leiðtogi
Sjálfstæðisfiokksins hefði að
minnsta kosti átt að hafa sóma-
tilfinningu til að bera tillögu
sína fram í kyrrþey en ekki op-
inberlega.
Aðeins óbildndi einurð
íærir okkur sigur
Leið fslendinga til þess að
sigra Breta og venja þá af of-
beldi og hótunum um manndráp
hefur verið og er sú ein að
standa fast saman um málstað
sinn og sýna engan bilbug. Þeim
mun einarðari sem íslendingar
eru þeim mun fyrr sjá Bretar
þann kost vænstan að láta af
hinum smánarlegu hernaðarað-
Framhald á 3. síðu.
Stúdentaráð liáskólans hef-
ur vegna síðustu atburða í
landhelgismálinu ákveðið að
efna til almenns fundar stúd-
enta í dag. Verður hann
halðinn í liátíðasal skólans
og hefst klukkan fjögur sið-
degis.
Er þess að vænta að stúd-
entar f jölmenni til að
mótmæla óhæfuverkum hinna
brezku veiðiþjófa og ofbeld-
ismanna.
Enni í blaðinu
Eigum við að gefast upp?,
leiðari á 6. síðu.
Erlend tíðindi, 6. síða. i
íslenzk tunga. 7. síða.
■4>
Nikita Krústjoff
Sovétríkin bjóða auðvaldslöndunum í
keppni um aukningu framleiðslunnar
Á nœsfu 7 árum munu yfírhurciír sósialismans yfir auB-
valdsþióBfélagiB verBa sannaBir fyrir fullf og allf
Meginatriði hinnar nýju sjö ára áastlunar Sovétríkjanna hafa nú verið birt. Af þeim
er ljóst að þegar þessu tíinabili er lokiö munu þjóðir Sovétríkjanna hafa fært end-
anlega sönnun fyrir yfirburðum sósíalismans yfir auðvaldsþjóöfélagið. Á þessum fáu
árum munu Sovétríkin auka iönaðarframleiðslu sína um fjóra fimmtu, þjóðartekj-
urnar um tvo þriðju, meðaltekjur vinnandi manna um tvo fimmtu, tekjur hinna
lægst launuðu um helming, stytta vinnudaginn niður í 7 og 6 stundir, vinnuvikuna
í 5 daga, byggja 22 milljónir íbúða, útskrifa á þriðju milljón nýrra sérmenntaðra
manna, fara fram úr öllum öðrum löndum í framleiðslu helztu matvæla á hvern íbúa,
og eiga aöeins herzlumuninn eftir til að skjóta mesta iðnaðarrisa auövaldsheims-
ins, Bandaríkjunum, aftur fyrir sig. Að þessum sjö árum liðnum munu þjóðir sós-
íalismans, þriðjungur mannkyns, framleiða helming alls iönaðarvarnings heimsins.
Þetta eru nokkur helztu atrið-
in í uppkastinu að hinni nýju
sjö ára áætlun sem gilda á í
Sovétríkjunum á tímabilinu 1951)
—1965. Uppkastið var samþykkt
á fundi í miðsijórn Kommúnista-
flokks Sovétríkjanna í Moskvu
á miðvikudaginn og verður að
undangengnum umræðum á öll-
um vinnusstöðvum i: landinu iagt
fyrir 21. þing flokksins í janúar.
Nikita Krústjoff, framkvæmda-
stjóri flo'kksins, mun leggja upp-
kastið fyrir flokksþingið og gera
grein fyrir því.
Sovétríkin þegar komin
langt áleiðis
Hann mun benda á að á rúm-
um fjórum áratugum sem liðnir
eru frá byltingunni hefur sov-
étþjóðunum miðað vel áleiðis.
Sovctríkin eru nú þegar mesta
iðnaðarveidi Evrópu og annað
mesta í heimi.
Megináherzia verður lögð á það
næstu sjö árin að flýta enn
framvindunni svo að Sovétríkin
nái á sem skemmstum tíma því
marki sínu að jafnast á við og
fara frarn úr háþróuðuslu lönd-
um auðvaldsheimsins í fram-
leiðsiu á hvern íbúa.
Iðnaðarframleiðslan
aukin um 80%
Heildarframleiðsla sovéska iðn-
aðarins á þessum sjö árum, á að
aukast um 80% miðað við árið
1958. Samkvæmt þessu verður
hin hlutfallslega aukning fram-
leiðslunnar á hverju ári svipuð
því sem hún hefur verið undan-
farin ár, en raunveruleg aukning
verður að sjálfsögðu miklu meiri
og því meiri sem lengra líður,
þar sem viðmiðunartaian hækk-
ar stöðugt.
Málmar og efnaiðnaður
Lögð verður sérstök áherzla á
að auka framleiðslu á stáli og
járni, og öðrum málmum. Þann-
ig er t. d. ætlunin að árið 1965
verði framleiðsla járns orðin 65
—70 milljónir lesta, cn stáls 86
—91 milljón lesta, en það er
meira en 50% aukning frá því
sem hún verður á yfirstandandi
ári.
Þá verður einnig lagt mikið
kapp á að auka framleiðslu efna-
iðnaðarins, einkum gerviefna alls
konar. Þannig verður framleiðsla
mikilvægustu gerviefna til
klæðagerðar Sólf- eða fjórtán-
földuð.
Vinnsla olíu og hagnýting á
náttúrugasi verður einnig látin
sitja í fyrirrúmi, Oliuframleiðsl-
an verður aukiú upp í 230—240
milljónir lesta, en það er tvö-
falt meira magn en unnið var úr
jörðu á yfirstandandi ári.
Rafvæðingu verður hraðað.
Afköstí raforkuvera munu einnig
hafa meira en tvöfaldazt árið
1965 og þá nema 500—520 mill-
jörðum kílóvattstunda.
Vinnsla og hagnýting ójárn-
kenndra málma mun færast
mjög í aukana, og framleiðsla
vélaiðnaðarins dtóraukast, eða
nærri því tvöfaldast á tímabil-
inu. Kjarnorkan verður hagnýtt
til friðsamlegra starfa.
Stóraukin framleiðsla
neyzluvarnings
Enda þótt enn sem áður .sé
lögð megináherzla á þungaiðnað-
inn, er þó fjarri því að fram-
leiðsla neyzluvarnings verði látin
sitja á hakanum. Hún verður
þvert á móti stóraukin og mun
að sjö ára tímabilinu loknu hafa
nálgast framleiðslumagn Bar.da-
ríkjanna.
Á þessum sjö árum verða
byggð í Sbvétríkjiuium cða
keypt erlendis frá 270 iðjuver
til framleiðslu á neyzluvamingi.
Árið 1965 mun Sovétríkin
komin jafnfætis eða fram úr há-
þróuðustu .-auðvaldslöndum í
Framhald á 12. eíðu.