Þjóðviljinn - 06.12.1958, Blaðsíða 6
G) ■— ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 6. desember 1958
gMðemyeNH
Útprefandi: Rameininprarflokkur alþýðu — Sóslallstaflokkurlnn. - Rltstjórar:
Magnús Kjartansson, Siguróur Guðmundsson (áb.). — Fréttaritstjóri: Jón
BJarnason. — Blaöamenn: Ásmundur Sigurjónsson. Guðmundur Vigfússon.
tvar K Jónsson. Magnús Torfi Ólafsson. Sigurjón Jóhannsson, Sigurðuivy.
Friðbjófsson. — Auglýsingastjóri: Guðgeir Magnússon. — Ritstjórn. af-
greiðsla. auglýsingar. prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími: 17-500 (5
línur'. — Áskriftarverð kr. 30 á mán. í Reykjavík og nágrenni: kr. 27 ann-
arsstaðar. — Lausasöluverð kr. 2.00. — Prentsmiðja Þjóðviljans.
Eysteirm hefur ekkert lært
og engu gleymt
að var öl-’um yinstri mönnum
á íslandi áhyggjuefni, er
Eysteinn Jónsson varð einn aðal
■•aldamaður vinstri stjórnar
j958. Það setti ugg að öllum
'»eim, sem óskuðu þess að
"instri stjórnin mætti verða al.
j)ýðu landsins öruggt skjól gegn
iífskjararýrnun og iyftistöng til
ífskjarabóta til langframa. Al-
ijýða Islands þekkti hann að
■jeirri dæmaiausu frekju og
bröngsýni, að það þótti illu spá,
er hann settist í valdastól fjár-
málaráðherrans, sem hann virð-
ist. álíta si.e vera fæddan til líkt
og einvaldskonungar fyrri a’da
fil konungsstóls síns. Enda hef-
ur reynslan af þeim nianni
sýnt það þessi tvö ár, að hann
hafði eins og konungar Frakka
verkamönnum. Og hann lét Tím-
ann þá skamma atvinnurekend-
ur fyrir undanlátsemi við verka-
menn, e.n bauð sjálfur íhaldinu
að mynda afturhaldsstjórn með
því einu í október 1944!
Í7.ysteinn Jónsson hefur í 25
■“■^ ár verið atitaf öðru hvoru
fjármálaráðherra íslands. En
hann hefur aldrei skilið að
togaraútgerð ís’endinga hefði
neina þýðingu fyrir ríkissjóð-
inn. Og um þjóðarþúskap hefur
hann aidrei hugsað. Þess vegna
kallaði hann nýsköpunartogar-
ana „gums". En þegar hann
áttaði sig á að Austfirðingar
vildu togara, þá sá hann loks
að togarar gátu haft þýðingu:
til atkvæðaveiða í kjördæmi!
af Bourbonkyni „ekkert lært En til fiskveiða — það hefur
og engu g!eymt“. alltaf verið ,,gums" í augum
• Eysteins Jónssonar.
17ysteinn Jónsson var einn að-
-*-J aðalmaður gerðardómslag-
anna illræmdu i janúar 1942.
Hann héit þá eins og nú að
hægt væri að svifta verkalýð-
inn og alla lauriþega launum
sínum, eigum og réttindum
’étt eins og Eysteini Jónssyni
jióknaðist, til þess að hann gæti
aytt í vitleysu úr ríkissjóðnum á
aneðan, eins og honum þóknað-
ist, en látið alþýðu manna
b!æða fyrir. — Níðingsskapur
Systeins Jónssonar gagnvart ís-
enzkum vet'kalýð hefndi sín
bá. Alþýða íslands reis upp
gegn gerðardómsæði hans og
'kóp með baráttunni 1942 þau
Ufskjör, sem gerbreytt hafa
öllum hag hennar frá því í Ey-
teins-eymdinnj.
¥7ftir ófarir Eysfeinskunnar í
•*L* viðureigninni við albýðu ís-
:ands veturinn og sumarið 1942,
brá Eysteinn yfir sig vinstra
gervi haustið 1942 ög þóttist
nú vilja mynda vinstri stjórn,
því í vöidunum vildi hann iafa.
; 9 vikur sat Sósíalistaflokkur-
,nn að samninpaborði við hann,
en allt strandaði á einu: Ey-
stcinn Jónsscn gsríi kauplækk-
un verkamanna að ófrávíkjan-
le.gu skiiyrði fyrir myndun
,,vinstri“ stjórnar Jiaustið 1942.
Og af því ekki var gengið að
því skilyrði var vinstri stjórn
ekki mynduð þá! Hið glóru!ausa
■afturhald Eysteins Jónssonar
gerði honum ómögulegt að
: kilja að verkalýður íslands
væri að skapa sér betri lífskjör
en í eymd atvinnuleysisáranna.
’-L/
Á rið 1944 var það Eysteinn
- *■ Jónsson, sem sorengdi hinn
:. okt samningana um fjögra
:lokka nýsköpunarstjórn. Hann
neitaði að vera með í togara-
■.aupunum mik!u, taldi alla ný-
,-köpun atvinnulífsins vitleysu
og draumóra og heimtaði að-
• ins eitt: kauplækkun hjá
Overs vegna fór Eysteinn
■E--a Jónsson í vinstri stjórn
1956? Til þess að ráða ríkis-
sjóðnum og tryggja kiíku sinni
yfirstjórn yfir bönkunum — og
slíta síðan ef verkamenn vildu
ekki beygja sig fyrir öliu, sem
hann heimtaði.
rátt fyrir Eystein Jónsson
hefur tekizt að stórbæta
atvinnuástandið út um a!lt
land, — að bjarga þeim lands-
fjórðungum frá þeirri eyðingu
sem afturhaldsstefna hans var
að færa yfir þá eftir 1951. Ey-
steinn Jónsson gat ekki komið
í veg fyrir viðskiptasamning-
ana miklu við Sovétríkin, sem
orðið hafa undirstaðan að af-
námi atvinnuleysisins á íslandi.
En Eysteinn Jónsson gat þvælzt
fyrir því að lán væri tekið til
austurþýzku togaranna, þó að
hann gæti ekki hjndrað. bygg-S>-
ingu þeirra, enda sá hann að
þeir gætu haft þýðingu — i
kosningum í vissum kjördæm-
um!
I7n Eysteinn Jónsson fékk sem
fjármálaráðherra landsins
heimi’d frá Alþingf í desember
1956 til þess að taka lán til
kaupa á 15 stórum togurum.
Hann hefur nú eftir 2 ár enn
ekký fengizt til að nota þá
heimild., þó lán liafi verið auð-
fengin með ágætum kjörum
allan tímann. Eysteinn Jónsson
veit að stóru togararnir muni
ver(Sa gerðir út frá stærri bæj-
um landsins, aðeins á fiskveið-
ar, ti 1 þess að skapa landinu.
efnahagslegt sjálfstæði og
landsbúum batnandi lífsaf-
komu. Þess vegna hefur Ey-
síeinn Jónsson engan áhuga
fyrir þeim, -r- hann getur ekki
gert þá út á atkvæðaveiöar!
¥7ysteirin Jónsson hcfur verið
■*-* í ríkisstjóininni, til bess að
vera í ríkissjóðnum — og hann
Horfyr á sfórweSdafundi
um framfíð Berlínar
"jVTæsta misseri og máske leng-
-*■ ’ ur mun athygli heimsins
beinast að Berlín, borginni
klofnu í hjarta Evrópu. í orð-
sendingum í síðustu viku til-
kynnti sovétstjórnin ríkisstjórn-
um hernámsveldanna þriggja í
Vestur-Berlín og vesturþýzku
stjórninni að hún teldi óhjá-
kvæmilegt að breyta stöðu Ber-
línar. Hún leggur til að bund-
inn verði endi n hernámsstjórn-
ina í borginni, herlið fjórveld-
anna verði á brott baðan. Aust-
ur-Berlín sameinist Austur-
Þýzkalandj og Vestur-Berlín
verði borgríki og ábyrgist SÞ
friðhelgi hennar. Sovétstjórnin
kveðst reiðubúin til viðræðna
um gagntillögur sem Vestur-
veldin kunni að bera fram, en
hafi viðræður ekki hafizt að
sex mánuðum liðnum muni
Sovéíríkin afhenda austurþýzku
stjórninni æðstu völd í Austur-
Berlín og fá henni yfirumsjón
með samgöngum mil!i Vestur-
Þýzkalands og Vesíur-Berlínar
á landi, vötnum og í lofti.
Vesturþýzka tímariíið Der
Spiegel kemst svo að orði,
að orðsending sovétstjórnarinn-
hefur verið í ríkissjóðnum eins
og mölur í fataskáp. Og víð-
sýni hans og útsjónarsemi í
þjóðarbúskap hefur verið áiíka
og þessara litlu dýra. — Það
er tími til kominn, jafnt fyrir
framsækna Framsóknarmenn
sem aðra að eyða mölnum.
¥7n verkamenn, launþegar og
alþýða íslands mun ekki
iáta Eystein Jónsson beygja sig.
Það verður að skera niður út-
gjöld ríkissjóðs áður en skorin
er niður kaupgeta alþýðu til
brýnustu lífsnauðsynja. Það
ve-rður að stjórna þjóðarbú-
skapnum með heildarhagsmun-
um þjóðarinnar fyrir augum,
af víðsýni og stórhug, —- en
drepa ekki stærstu málum at-
vinnulífsins á dreif af smásál-
arskáp og hreppapólitík. Átök-
in, sem nú fara fram, eru um.
þetta: Á afturhaldið, eymdar-
stefna Eysteins Jónssonar, eða
alþýðan, stórhugur hennar og
lífshagsmunir að sigra.
ar hafi valdið ringulreið í höf-
uðborgum Vesturveldanna og
Bonn. Tillögurnar komu þó
ekki á óvart, Krústjoff forsæt-
isráðherra hafði skvrt frá aðal-
efni þeirra í ræðu í Moskva
hálfum mánuði áður en orð-
sendingin var afhent. Vestur-
veldin vita hreinleffa ekki hvað
þau eiga til bragðs að taka, og
af því stafar ringuireiðin, segir
Der Spiegel. Hún kom glöggt i
Ijós nokkrum dögum 'áður en
sovézka orðsendingin var af-
hent. Þá sagði Dulles utanríkis-
ráðherra fréttamönnum í Wash-
ington, að vel kæmi til greina
að bandarísk heryfirvöld í
Vestur-Þýzkalandi og Berlín
ættu við austurþýzka embætt-
ismenn um allt sem varðaði
samgöngur við borgina yfir
austurþýzkt land. Þessi um-
mæli vöktu skelfingu yfirvald-
anna í Bonn. Blaðafulltrúi Ad-
enauers forsætisráðherra, von
Eckhardt, lýsti yfir að vestur-
þýzka stjórnin hefði ekki verið
höfð með í ráðum um þessa á-
kvörðun bandamanna sinna.
\
¥¥erlín ei- búin að vera klofin
** í tvennt í tíu ár, sín borg-
arstjórn ræður hvorum borg-
arhluta. Þeir hafa ekkj til-
heyrt ríkjunum tveim sem
mynduð voru í Þýzkalandi,
æðsta vald í málefnum borgar-
Shnar lallrar hefur að orði
kveðnu verið í Höndum her-
námsiiðanna. Berlín Jiggur í
Austur-Þýzkalandi miðju,
stytzta leiðin þangað frá Vest-
ur-Þýzkalandi liggur á 150
kílómetra kafla um Austur-
Þýzkaland. Undanfarin ár hafa
austurþýzk yfirvöld haft eftirlit
með almennum farþega- og
vöruflutningum milli Vestur-
Þýzkalands og Vestur-Berlínar
á vegum, járnbrautum, skipa-
skurðum og í lofti. Sovézk her-
námsyfirvöld hafa hiinsvegar
haft yfirumsjón með flutning-
um hernámsliða Vesturveld-
anna á þessum leiðum. Orð-
sending sovétstjórnarinnar þýð-
ir að á næsta ári munu aust-
urþýzkir aðilar taka við eftir-
liti með samgöngutækjum her-
námsveldanna.
‘Síandinn fyrir Vesturveldin er
* sá að þau hafa harðneitað
að viðurkenna tilveru Austur-
Þýzkalands. Neyðist þau til að
viðurkenna austurþýzku stjórn-
ina, þó ekki sé nema í verki,
er þar með hrunin undirstaðan
undir stefnu þeirra og Adenau-
ers. í Bonn og höfuðborgum
Vesturveldanna hefur verið
staðhæft undanfarin ár, að
vesturþýzku stjórninni beri
með réttu yfirráð yfir öllu
Þýzkalandi. Adenauer oz Dulles
hafa haldið því fram að ef
nógu fast væri haldið við þessa
afstöðu myndu augu sovét-
stjórnarinnar opnast um síðir
og hún fallast á að ganga til
samninga við stjórnina í Bonn
um framtíð ails Þýzkalands.
Tjllögur Sovétstjórnarinnar um
breytta stöðu Berlínar hafa
vakið þgssa menn og skoðana-
bræður þeirra upp 'við vondan
draum. Vestur-Berlín er þannig
í sveit sett að sovétstjómin get-
ur hvenær sem er komið Vest-
urveldunum í þá aðstöðu að
þau eigi um tvo kosti að velja,
að viðurkenna austUrþýzku
stjórnina í verki eða beita her-
Framhald á 11. síðu.
Wilhelm Pieck, forseli Austur-Þýzkalands (t.li.) og Otto
Grotewohl forsætisráðherra.
Konrad Ademuier, forstetisráðherra Vestur-I>ýzkoJands, talar
á l»ingi í Bonn.