Þjóðviljinn - 15.01.1960, Blaðsíða 4

'4)
ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 15. janúar 1960
Seldi olan al sér húsiö til
JT
aö siövœöa isíendinga
Llstafólk í kröfugöngu
Þjóðviljanum hefur bor-
izt bréf frá Dana nokkr-
um, sem kveðst hafa selt
villu sína 'iii að kosta
clreifingu bæklings „Sið-
væðingarlireyfingarinnar“
Hugsjónastefnur og sam-
búð þjóða inn á hvert
heimili á fslandi.

fasteignir mínar, tíma og
reiðufé í hugsjónalega heims-
baráttu MRA er að ég er
sannfærður um að það er það
sem Washington, Moskva og
öll Norðurlönd þarfnast.
MRA beitir af öllum kröft-
um miklum liðsafla til að
snúa heiminum frá efnis-
hyggju hans og öllu sem
rangt er. Einmitt um þess-
ar mundir er 200 manna lið
karla og kvenna í Washing-
ton með hugsjónaleikrit, sem
fremstu menn Bandaríkjanna
horfa á kvöld eftir kvöld.
Ekki finnst mér sízt mikil
þörf á eameinandi afli þess-
arar hugsjónastefnu á Norð-
urlöndum, þar sem alger sið-
ferðileg upplausn er skollin
yfir. MRA veitir Bandaríkj-
unum, Rússlandi, Kína, Norð-
urlöndum, já öllum heimin-
um, ummyndandi hugsjóna-
stefnu, sem gerir það að
verkurn að verkamennirnir
berjast ekki aðeins fyrir
sína eigin stétt, heldur fyr-
ir því að sameina heiminn,
og verður þess valdandi að
hvatir kapítalistans gerbreyt-
ast, hann hættir að hugsa ein-
vörðungu í gróða en fer að
hugsg í mönnum. Þessi hug-
sjónastefna beinir til allra
sömu áskorun um að lifa
eftir algildum siðgæðisregl-
um sem einstaklingar og
þjóðir og byrja á sjálfum
sér.
Eftir alllanga dvöl á Is-
landi fyrir nokkrum árum
mun ég aldrei gleyma þessu
landi, og ég finn sárt til þess
sem land mitt hefur rangt
gert gagnvart íslenzku þjóð-
inni, en í Danmörku fjölgar
okkur sem óskum að bæta
fyrir gamlar misgerðir og
vinnum einnig að því að Is-
lendingum verði skilað hand-
ritunum.
P. Sangill-Nielsen,
Strandvejen 32 D,
Köbenhavn Ö.
Þjóðviljinn veit að sjálf-
sögðu engin cdeili á manni
þessum önnur en hann seg-
ir sjálfur, en telur að mörg-
um íslendingi muni finnast
það litlar bætur fyrir hand-
ritin að fá siðvæðingarbæk-
ling hans inn á hvert heimili
í landinu.
Annars er það mála sann-
ast að áróðursherferð MRA
á Norðurlöndum hefur orðið
til að beina athygli manna
að ,,Siðvæðingar“-samtökun-
um og starfsaðferðum þeirra,
og við það hefur margt at-
hyglútvert komið I ljós. Blöð
eins og Information í Dan-
mörku og Göteborgs-Posten í
Framhald á 1C. síðu
Maður þessi, Poul Sangill-
Nielsen, kveðst vera kaup-
sýslumaður í Kaupmanna-
höfn. Áhugi sinn fyrir að
Islendingar mættu verða boð-
skapar „Siðvæðingarinnar"
aðnjótandi samtímis öðrum
Norðurlandaþjóðum hafi ver-
ið svo mikill, að hann hafi
selt einbýlishús sitt og flutt
í leiguíbúð, en varið húsverð-
inu til að koma bæklingnum
út á íslenzku.
Bréf Danans hljóðar svo í
þýðingu:
Mountain House. Caux-
sur-Montreux 2. jan. 1960.
Til ritstjóra Þjóðviljans,
Reykjavík.
Hr. ritstjóri!
Varðandi grein Þjóðviljans
frá 17/12 1959 um MRA
(skammstöfun á hinu enska
nafni „Siðvæðingarhreyfing-
arinnar" Moral Rearmament:
aths. Þjóðv.) og dreifingu á-
varpsins Hugsjónastefnur og
sambúð þjóða inná öll heim-
ili á Islandi, vill undirritaður,
sem var í Reykjavík rétt fyr-
5r jólin, af þessu tilefni taka
fram eftirfarandi:
Það er ósönn staðhæfing
þegar stendur í blaði yðar,
að ávarpið sé greitt af
banidarísku fé, því það er ég
sem hef borgað það. Það var
prentað í Kaupmannahöfn á
mettíma til að koma því út
á íslandi samtímis og það var
sent út á öðrum Norðurlönd-
um, og allur sannleikurinn
um greiðsluna fyrir ávarpið
er sá að undirritaður, sem er
kaupsýslumaður, aflaði fjár
til að greiða þýðingu og
prentun á þessu ávarpi með
því að selja villu mína og
flytja búferlum í leiguíbúð í
staðinn.
Ástæðan til að eg legg
(liiiiiiliiiiililiiiilllllililllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllll fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilililllliiiillliiliiillllll
Enslca leikkonan Cons'tance Cummings tók þátt í göngu
með krofuspjöid gegn kjarnorkuvopnum eftir White-
| hall, götunni í London þar sem flestar stjórnarráðs-
skrifstoíurnar eru til húsa. Gangan var farin fyrir
frumkvæði lireyfingar sem berst fyrir því að Bre'i-
; land afsali sér kjarnorkuvopnum. Af öðrum sem þarna
báru kröfuspjöld má nefna leikritaslcáldið John Os-
borne (höfund Horfðu reiður umi öxl), konu hans leik-
konuna Mary Ure, gkáldkonuna Doris Lessing, verka-
lýðsfélagsforingjann Ernest líoberts, skáldið Christoph-
er Logue og kvikmyndastjórann Lindsay Anderson.
f111III 1,(111,|,||i||i;,||||,|||„,1,11,1,1
Til Jóhanns H i álmarssonar
= I ritdómi sem þú birtir í
5 Þjóðviljanum 10. þ.m. þyk-
■= istu gera allmerka og girni-
= lega uppgötvun, staðhæfir
= að ég hafi þýtt kafla úr 1.
= Dúínó-elegíu Rilkes og birt
= undir mínu nafni, sbr. orð
= þín: „Dálæti á skáldum má
= ekki leiða til stælinga" og
E „Kvæði hans (þ.e. mitt)
E dæmist misheppnuð ljóða-
E þýðing“. Ásökun um rit-
E stuld er ævinlega alvarlegs
E eðlis, og þess vegna er það
E ófrávíkjanleg krafa mín að
5 þú rökstyðjir mál þitt, þv'í
= ég fæ ekki séð að þau brot
E sem þú birtir úr verki Rilkes
= og Ijóði mínu séu nokkur
viðhlítandi skýring á fullyrð-
ingu þinni. Það sem ég geri
kröfu til að fram komi 'í rök-
stuðningi þínum er þetta:
Hvaða hugsanir, myndir,
saml’íkingar og formsatriði
hef ég tekið traustataki úr
kafla þeim í 1. Dúínó-elegí-
unni sem þú vitnar til? I
öðru lagi: Eg ætlast til að
þú gerir skilmerkilega grein
fyrir afstöðu Rilkes til
dauðans eins og hún kem-
ur fram í þessarj 1. elegíu
og hvað sé sameiginlegt með
henni og þeirri stælingu sem
ég á að hafa gert. Þar sem
mitt kvæði fjallar um dauð-
ann verður ekki hjá þessu
komizt.
Þetta tvennt ætti ekki að
taka þig langan t'íma, svo
viss sem þú ert í þinni sök.
Fái ég ekki svar við þessum
spurningum hlýt ég að líta
svo á að það sem stendur í
ljóðabók er þú ritdæmdir á
dögunum hafi komið fram á
þér. Þaf eru menn á blað-
síðu '12 beðnir að fara var-
lega með orð,
„þau geta sprungið
og þó er hitt öllu hættu-
, legra
það getur vöknað í púðr-
inu.“
Hannes Pétursson
• Það sem í vænd-
um er
Eftirfarandi bréf hefur
pósturinn fengið frá verka-
konu: „Það eru nýliðin ára-
mót. Fólkið er enn í hátíða-
, skapi, því flestir hafa átt
sér hv'íldarstund um hátíðarn-
ar. En svo fellur allt í einu
dimmur skuggi á hið vinn-
andi fólk. Fólkið, sem skap-
ar dýrmætan gjaldeyri fyrir
þetta land. Þetta fólk á ekki
lengur að hafa fullt fæði
eða föt, heldur á það að
ganga soltið í görmum t:í
vinnu sinnar. Eða svo finr’ri
íhaldinu á því nýbyrjaða ári
1960.
Verkakvennafélagið Fram-
sókn fór sérstaklega illa út
úr því síðast liðið ár. Kaup
verkakvenna var lækkað ofan
í kr. 16.14 á klukkustund,
þegar Dagsbrúnarmaður hefur
20.60 á klukkustund. Þetta
er hinni hægrisinnuðu stjórn
verkakvennafélagsins að
kenna, því hún hefur haldið
mjög slælega á málefnum fé-
lagskvenna."
• 100 krónur á viku
til að lifa af
„Ihaldið hefur lækkað út-
svör á mörgum, auðvitað sér-
staklega þeim r'íku og hálaun-
uðu. Maður var farinn að
vona að verða hlíft við að
borga hátt útsvar upp í topp,
því íhaldið hætti að taka af
fólki löngu fyrir jól. En hvað
skeður svo? Ekkert annað en
það, að íhaldið var samt við
sig. Það hefur e'kkert lært og
engu gleymt. Það tekur úr
umslögum verkakvennanna
við fyrstu útborgun eftir ára-
mót helminginn af vikukaup-
inu, sem var rúmar fimm-
hundruð krcnur. Það eru
fjórir heilir virkir dagar milli
jóla o°r nvðrs. íhaldið hirðir
tvö og þrjú hundruð krónur
úr hverju umslagi af fimm.
Það var einu sinni sagt
af meistaranum mi'kla, að
„verður væri verkamaðurinn
launanna". Svo finnst íhald-
inu ekki vera í þessu tilfelli,
eða jafnvel öllum tilfellum,
þegar um hinar vinnandi
stéttir er að ræða. Margar
þessar konur eru með börn
og annað skyldulið á fram-
færi sínu. Það eru þv’í um
hundrað krónur, sem hver
einstaklingur á að lifa af
hina sjö daga vikunnar. Eg
leyfi mér að efast um, að
forkólfar ihaldsins þurfj ekki
nema hundrað krónur á viku
sér til viðurværis, eins og
þeir eru þriflegir um miðj-
una margir hverjir og dýrtíðin
orðin mikil. Eitt kíló af mola-
sykri er 'komið á áttundu
krónu. Allar nýlenduvörur
hafa stórhækkað á árinu síð-
asta. Allt hefur hækkað nema
sultarlaun hinna vinnandi
stétta.“
• Ríki íhaldsins verður
af því tekið
„Við eigum aðeins eitt ljós
í þessu svartnættismyrkri í-
haldsstjórnarinnar. Það eru
næstu kosningar til Alþingis
Islendinga. Þá kjósum við aft-
ur mennina, sem sendir voru
heim 'í vetur og fleiri 'í þeirra
raðir. Menn, sem vilja ræða
málin í alvöru og leysa vand-
ann eins og vitibornir, heið-
arlegir menn en fara ekki á
garðinn, sem lægstur er. Velta
byrðunum á veikustu herð-
arnar, Slíkt minnir óþægilega
á galeiðuþrælkun fornaldar-
innar. Og livernig var það,
var ekki eitt ríki tekið og
deilt milli nágrannanna? 1-
haldið má vara sig við næstu
kosningar, að riki þess verði
ekki af því tekið og deilt
milli nágrannanna.“