Þjóðviljinn - 26.03.1960, Síða 2

2) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 26. marz 1960
GLEYMIÐ EKKl
að láta mig mynda
barnið
Lautjavegi 2. Simi 11-980
Heimasími 34-980
Baldursgötu 8. Sími 23136.
Rósir
aískornar.
(qróðrarstöðin við
Miklatorg).
Hef
pússningasand
til sölu.
Sími 23-220
Gunnar Guðmundsson
Saumavéla
viðgerðir
: Fljót afgreiðsla
Tónleikar Slnfóníu-
hl jómsveitarinnar
&
-M
rT
a
y/,
M
m*
’=- GAGNMýNl
7
Sinfóníutónleikarnir á þriðju-
dagskvöldið hófust á 4 mín-
útna tónverki. Það mátti ekki
vera öllu lengra, því að á
efnisskránni var líka píanó-
konsert, sem tekur rúmlega
hálftíma, og sinfónía, sem
tekur heilan klukkutima og
þó 5 mínútum betur. Hljóm-
sveitin brunaði létt og leik-
andi gegnum forleik Mozarts
að óperunni „Brúðkaupi Fíg-
aró“ og hófst þegar í stað
handa um flutning næsta
verks, er einnig var eftir Moz-
art, sem sé „Píanókorsert í
d-moll, K. 466“. Við einleiks-
hljóðfærið var vor ungi og
ágæti píanóleikari Gisli Magn-
ússon. Hann leysti sitt hlut-
verk af hendi vel og lofsam-
lega í sínum látlausa, sanna
og vandaða stíl. — Niðurlags-
verk tónleikanna, fjórða sin-
í Morgunblaðinu í dag heldur
fyrrverandi tónlistarfulltrúi út-
varpsins því fram að undirrit-
aður hafi sjálfur fyrir tólf ár-
um bannað flutning á tónsmíð
sinni „Guðrúnarkviða" í út-
varpinu.
Svar þetta er sniðuglega til-
búið sem einasta hugsanlega
viðbáran, — en uppspuni frá
rótum!
En hvað um þættina úr
„Edda-Oratorium“ op. 20 eftir
mig, einu veigamesta verki
mínu, sem voru fluttir hér af
dönskum plötum í útvarpinu
1952 og aldrei síðan og finnast
hvergi?
Og hvað um þættina úr ís-
lands-kantötu minni op. 13, sem
voru til á þýzkum plötum síð-
an 1937, en aðeins íluttir í út-
varpinu íslenzka á svo sem
fimm ára fresti einu sinni og
þvi borið við að þá mætti ekki
ílytja af því að sungið væri á
þýzku?
Og hvað um hin íslenzku tón-
verkin, sem hafa verið geymd
og grafin hjá útvarpinu árum
saman og aldrei eða sjaldan
flutt?
Sannleikurinn er sá að Tón-
skáldafélag íslands hefur barizt
í 15 ár. samfleytt við að reyna
að fá íslenzk tónverk meira
fónía Bruckners, er sú fyrsta
af níu sinfóníum þessa tón-
ská’ds, sem hér er flutt. Hún
er einna kunnust þeirra og
ef til vill þeirra fegurst. Verk-
ið er ,,á ýmsan hátt erfiðasta
verkefni, sem Sinfóníuhijóm-
sve'tin hefur færzt í fang til
þessa“, e;ns og segir í efnis-
skrá tónleikanna, og er það
til marks um stórhug hljóm-
sveitarinnar, forystumanna
hennar cg stjórnandam Ró-
berts A. Ottcssonar, að eigi
að síður skvldi í þetta ráðizt.
Verður og eigi annað sagt en
að þetta fyrirtæki hafi tek-
izt mjög vel og öllum þe'm
til ánægju, er á hlýddu, ef
dæma skai af því, hversu á-
heyrendur þökkuðu hljóm-
sveit cg stjcrnanda að lok-
um. B. F.
flutt í útvarpinu, —- en íorráða-
menn tónlistardeildar útvarps-
ins hafa þrjóskast við og slegið
úr og i, — en útvarpsráð ekk-
ert aðhafst, — sagt að mönnum
þessum hafi verið falin fram-
kvæmd þessara mála, sem það
gæti ekki um dæmt.
Sannleikurinn er sá að for-
ráðamenn þessir hafa rekið
Rikisútvarp, Sinfóníuhljómsveit,
Tónlistarskóla, Tónlistarfélag og
önnur slík fyrirtæki sem sín
einkahagsmunafyrirtæki og
hindrað með hégómlegum á-
setningi og vankunnáttu eðli-
lega þróun tónlistamála þjóðar-
innar.
Þeir stjórnmálaílokkar, sem
láta hafa sig til að verja slíkt,
grafa sér sína eigin gröf, því
að almenningur er mjög að
vakna til meðvitundar um gildi
tónlistar og heimtar sitt.
Reykjavík, 23. marz 1960.
Jón Leifs.
Trúlofunarhringlr, Steln-
hringlr, Hálsmen, 14 og
18 kt. gull.
Tjarnarbíó
Sjóræninginn
(Thu Buccaneer)
Amerís’; rnynd í Iitiun
frá Parainount
Yul Brynner
Chariton Heston
Charles Boyer
Leikst. Antliony Quinn
Claire Bloom
Káðunautur leikst.
Cecil B. de MiIIe
Það er ekkert undarlegt
að Ceril B. deMilIe skuli vera
ráðunautur Anthony Quinns
(sem flestir þekkja nú crðið,
og það fyr:r ágætan leik í
mörgum myndum, sem hér
hafa verið sýndar) því Quinn
er tengdasonur deMille og
svo hefur deMille sjálfur
stjórnað mynd um sama efni
og það fyrir tuttugu árum
síðan, sem þótti góð, en í
þéirri mynd lék svo Anthony
Quinn ásamt ýmsum frægum
’ekurum, svo sem Fredric
March. Ak!m Tamiroff, Walt-
er Brennan o.fl.
Ilvort Quinn fetar í fótspor
deMille, skal ekki farið með,
en líklegt er það að einhveju
leyti, en í heild er stíll
Quinns þó gerólíkur deMille,
hægari og tilþrifaminni en
samt nokkuð öruggur og
hann fetar s;g áfram fet fvrir
fet og kýs heldur að ljúka
við myndina, skamm’.aust, í
stað þess að reyna nokkuð
nýtt. En það er samt ýmis-
legt athyglisvert hér hjá
Quinn og þetta er góður de-
but, sem hann þarf ekkert
að skammast sín fyrir.
Eitt hefði þó Quinn mátt
gera, sem deMille gerði í sinni 1
myrd cg var ein aðalspreng-
ing hans,en það var útfærsla á
falli Washingtonsborgar.
Quinn sleppir því a’gerlega
hér, hefði e.t.v. heldur ekki
ráðið við það, og þá var ver
farið en he'ma setið.
Það sem helst er athyglis-
vert við þessa mynd, er
kvikmv'Cun hennar, sem er
í lieild vel gerð og á köflum
mjög vel gerð t.d. sprenging
rakettuhreiðursins.
En svo við snúum okkur
svolítið að efninu, þá er það
byggt á frásögnum um„La-
Fitte the Pirate“ eða „Sjó-
ræninginn LaFitte" og ger-
ist 1812 í Brezk-Ameríska
stríðinu. Sjóræninginn La-
Fitte er sagður hafa verið
stjórnlaus út’.agi, sem rændi
og ruplaði hvar sem hann
náði í herfang, nema vera
skvldi amerísk skip, en hann
gekk að lokum í lið með
Ameríkumönnum gegn Bret-
um, en varð svo óheppinn
að menn hans rændu . og
sökktu amerísku skipi í óleyfi
hans, en það le'ddi svo aftur
á móti til þess, að hann varð
að lokum að hrökklast aftur
í út’egð.
Yul Brynner leikur hér La-
Fitte meö sínum sérstæða
leikstíl og nú með hár.
Charlton Heston leikur Jack-
son hershöfðinga sterkt o g
áhrifaríkt, aðeins of sterkt.
Claire Bloom er athyglisverð-
ur persónuleiki. Claire Bloom
þekkja allir. Inger Stevens
gufar upp.
Anthony Quinn hefði mátt
hafa betri stjórn á leikurum.
sínum, en hann byrjar samt
vel sem leikstjóri og það er
fyrir mestu.
S.Á.
Nauðungaruppbo$
sem auglýst var í 12., 13. og 15. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1960 á húseigninni nr. 7 við Suðurlands-
braut, hér í bænum, talin eign Elngilbertu Sigurð-
ardóttur, fer fram eftir kröfu Sveins H. Valdimars-
sonar hdl., Árna Guðjónssonar hdl., Ragnars Ólafs-
sonar hrl. og Gísla Einarssonar hdl. á eigninni sjálfri
’priðjudaginn 29 marz 1960, kl. 3,30 síðdegis.
Borgarfcgetinn í Reykjavík.
íslenzka tónlistin í útvarpinu
Svar írá Jóni Leifs
SYLGJA, Laufásvegi 19.
Sími 1-26-56.
Ait* }
KHflKSJ
M.s. RINT0
fer frá Reykjavík til Færeyja
og Kaupmannahafnar, laugar-
daginn 26. marz. — Frá Kaup-
mannahöfn fer skipið 5. april
til Reykjavíkur og frá Reykja-
vík 13. apríl til Færeyja og
Kaupmpannahaf nar.
Skípaafgreiðsla
, Jes Zimsen. c.i ,í;M
Þórður
sjóari
Um kvöldið fór Loddi út. Hann kom sér fyrir á hélt síðan til gistihússins og hugsaði mikið um hvern-
hæð og setti senditækið í gang. Þeir um borð í Balt- ig hann ætti að komast yfir kortið. Snemma um
ik fengu all^r ppplýsinggr og, Lo$di- í|kk,,skip\m. jija /.-mo}-iguiíinn h.éld,\i, kafargrnir út-.tá að leiþa, að Baltik.
að.. reyna að ná kortinu hvað sem það, kostpði. , Lctó.úi
MWtusr.
-i íj