Þjóðviljinn - 18.12.1960, Blaðsíða 11

SunnudagT-ir 18. desember 1960 — ÞJÓÐVILJINN — (ll
Útvarpið
1 dag er sunnudagur 18. des-
ember. — Gratianus. — Tungl í
liásuðri kl. 12.32. —■ Nýtt tungl
kl. 9.47 (jólatungl), tungl lægst
á lofti. — Árdegisháflæði kl.
4.57. — Síðdegisháflæði ltl. 17.19.
Naeturvarzla vikuna 10.—16.
des. er í Reyk.iavíkuranóteki
sími 1-17-60.
ÍJTVARPIÐ
f
DAG:
Xangholtssöfnuður: Barnasam-
koma í safnaðanheimilinu kl. 10.30
f.h. Séra Árel.us Níelsson.
Trestvígsla í Dómkirkjunni. Bisk-
upinn vigir cand. theol. Jón
Hnefil Aðalsteinsson til Eskifjarð-
arprestakalls. Vígsluvottar: Séra
Jakob Jónsson og séra Óskar J.
Þorláksson.
Kópavogssókn: Barnasamkoma ltl.
10.30 í félagsheimi'.i Kópavogs.
Séra Gunnar Árnason.
Háteigsprestakall: Jólasöngur í
ihf itíðarsal Sjómannaskólans kl.
2. Barnasöngflokkur syngur und-
ir stjórn Guðrúnar Þorsteinsdótt-
ur. Allir velkomnir.
Dómkirkjan: Prestvígsia kl. 10.30
:f.h. Jólaguðþjónusta fyrir börn kl.
2 síðdegis Séra Óska.r J. Þorláks-
son. Barnasamkomaj í Tjarnarbíói
fellur niður.
Xaugarneskirkja. Jólasöngvar kl. 2
sd. Barnakórar úr Laugarnesskól-
anum undir stjórn Kristjáns Sig-
tryggssonar syngja. Séra Garðar
Svavarsson.
8.30 Fjörleg músik í morgunsárið.
9.35 Morguntónleikar: Frá hátíð-
artónleikum Sameinuðu þjóðanna
24. okt. s.l. 10.30 Prestsvígsla i
Dómkirkjunni (Biskup Islands,
hcrra Sigurbjörn Einarsson, víg-
ir Jón Hnefil Aðalsteinsson cand.
theol. til Eskifjarðarprestakalls.
13.10 Afmæliserindi útvarpsins um
náttúru Islands; VIII: Vötn (Sig-
urjón Rist vatnamælingamaður).
14.00 Endurvarp frá Danmörku:
Jóiakveðjur til Grænlands. 15.15
Kaffitíminn. 15.45 Á bókamark’aðn-
um. 17.30 Barnat mi (Anna Snorra-
dóttir). a) Þrjú ævintýri um jóla-
tréð: „Litia jóiatréð", „Grenitréð"
og „Fyrsta jólatréð" (ffivar Kvar-
an og Anna Snorradóttir lesa).
b) Leikritið „Ævintýraeyjan"; III.
þáttur. Leikstjóri: Steindór Hjör-
leifsson. 20.00 Tónleika.r: Sónata
fyrir fiðlu og píanó op. 45 eftir
Grieg. 20.30 Spurt og spjallað í
útvarpssa’: Þátttakendur: Krist-
ján Friðriksson Lúðvig Hjálmars-
son Runólfur Pétursson og Sig-
urður H. Egilsson. Umræðustjóri:
Sigurður Magnússon. 22.05 Dans-
lög, valin af Heiðari Ástvaldssyni.
23.30 Dagskrárlok.
títvarpið á mánudag:
8.00—10.00 Morgunútvarp. 13.15
Búna.ðarþáttur: Um búfræðirit
(Agnar Guðnason ráðunautur).
13.30 „Við vinnuna.". 18.00 Utvarps-
Trúlofanir
saga barnanna: „Jólin koma".
20.00 Um daginn og veginn (Helgi
Hallgrímsson). 20.20 Einsöngur:
Guðmundur Guðjónsson syngur
íslenzk lög; Fritz Weisshappel
leikur undir á pianó. 20.40 Leik-
húspistill (Sveinn Einarsson fil.
kand.). 21.00 Tónleikar: Fiðlukon-
sert op. 35 eftir Tjaikovsky. 21.30
Útvarpssagan: „Læknirinn Lúkas".
22.10 Hljómplötusafnið (Gunnar
Guðmundsson). 23.00 Dagsráriok.
Hrímfaxi er væntan-
legur til Reykjavíkur
klukkan 15.50 í dag
fr'.V, Hamborg, Kaup-
mannahöfn og Osló. Flugvélin fer
til Glasgow og Kaupmannahafnar
klukkan 8.30 : fyrramálið. Innan-
landsflug: — 1 dag er áætlað að
fijúga til Akureyrar og Vestm,-
eyja. Á morgun er áætlað að
fljúga til Akureyrar, Hornafjarð-
ar, Isafjarðar, Siglufjarðar og
Vestmannaeyja.
Laxá lestar á Faxafióahöfnum.
Hva.ssafell er á Eski-
firði. Fer þaðan til
Rej'ðarfjarðar, Rúss-
lands og Finnlands.
fer væntaniega í dag
frá Huil áleiðis til London, Rott-
erdam og- Hamborgar. Jökulfeil
kemur i dag til Hornafjarðar frá
Hamborg. Dísarfell fór 16. þ.m.
frái Rostock áleiðis til Reykja.vík-
ur. Litlafell fer í dag frá Faxa-
fióa til Noðurlandshafna Helga-
fell fór 14. þ.m. frá Fáskrúðsfirði
áleiðis til Riga. Hamrafell fór 9.
þ.m. frá Reykjavík áleiðis til Bat-
umj.
Minningarspjöld Sjálfsbjargar, fé-
lags fatlaðra, fást á eftirtöldum
stöðum: Bókabúð ísafoldar, Aust-
urstræti 8. Reykjavíkurapóteki,
Verzi. Roða, Laugaveg 74, Bókav.
Laugarnesveg 52, Holtsapótek,
Langholtsveg 84, Garðsapóteki,
Hólmgarði 34, Vesturbæjarapótek,
Melhaga 20.
Giftinqar
Arnárfell
Munið jólasöfnun Mæðrastyrks-
nefndar. Munið bágstaddar mæður
Og börn. Mæðrastyrksnefnd.
Siysavarðstofan er opin allan sól-
arhringinn. — Læknavörður L.R.
er á sama stað kl. 18 til 8, sími
15030.
Jólasöfnun Mæðrastyrksnefndar
ér á Njálsgötu 3 opin frá kl. 10-6
daglega. Móttaká og' úthlutun
fatnaðar er í Hótel Heklu opið
kl. 2-6.
Svifflug-
maðurinn
eitir Gustav Lindwald
er bók íyrir djarfa drengi og hraustar
telpur. Spennandi skaldsaga og með
mörgum liósmyndum frá svifflugkeppnum'
hér og erlendis.
SVIFFLUGMAÐURINN i
er jólabók æskufólks
Bókaátgáfan FRÓÐÍ
Skugginn og tindurinn ; EHr
26. DAGLJR
til að vera óvinur allra í senn.
Meðan Douglas drakk kveðju-
glasið, sagði Dufíield honum,
hvers vegna hann hefði ekki
aftu.r gerzt kennari við sama
menntaskólann eftir stríðið.
Það var vegna nýja rektorsins.
Plann var ekki nema þrjátíu
og íveggja ára og uppblásinn
hoisi. Douglas taldi víst að á-
standið í skólanum hefði batn-
að og svo tæmdi hann glasið
sitt. Duffield sagði; „Mér var
boðið rektorsembasttið nítján
hundruð þrjátíu og niu, en ég
afþakkaði og gekk í herinn-
Þannig fær maður laun fyrir
unnin störf." DoUglas hlustaði
á hann dálítið óþolinmóður, en
hugsaði með sér, að hann skildi
núna, ' hver:s vegna Duífield
hefði flutzt tij Jamaica. Hann
haíði oft verið að veha því
íyrir sér.
„Við getitm svo sem eins
'íæmt flöskuna," sagði Duffield.
,,Ég held ég láti yður um
það"
„Jæja, þurfið þér að flýta
wpp til hennar vinkonu
okkar?" sagði hann og varð
aftur str.'ðnislegur.
„Ætli það myndi ekki valda
hneyksli?"
Hann kvaddi Duffield og
gekk heim í húsið sitt. Tunglið
var næstum fullt og hann sá
stiginn eins og hádagur væri.
Honum hafði ekki dottið í
hug að far.a upp til hennar
„vinkonu okkar" en nú fékk
hann löngun til þess og um-
hugsunin gerði hann órólegan
og eftirvæntingarfullan. Hon-
um fannst hann vera eins og
skóladrengur sem var að bralla
eitthvað óleyfilegt. Hann
stanzaði þar sem stígurinn
• skiptist, önnur leiðin lá að
húsinu hans, hin yíir gras-
Jjrekkuna upp að stóra húsinu.
Hann titraði næstum, hann var
með annarlega tilfinningu í
maganum. Hann vissi ekki
hvort hann óttaðist viðbrögð
Júdýar, eða hvað aðrir myndu
hugsa, ef til hans sæist, Hann
þóttist viss um að hann myndi
ana beint í flasið á Morgan eða
konu hans, en þau bjuggu í
stóra húsinu á sömu hæð og
sjúkrastofan var. Hann leit á
klukkuna. Klukkan var rúm-
lega níu. Hann gæti ekki stanz-
að í sjúkrastofunni. en hann
g'æti spurt Júdý, hvort hún
vildi ekkí skreppa yfir í húsið
til hans og fá drykk. Henni
leiddist; hann var sannfærður
um að hún kæmi. Ef hún
kæmi, myndi hann elska hana.
Hann sá sjálfan sig gæla við
hana, strjúka hárið frá enni
hennar og hann sagði; Elsku
Júdý, elsku jitla Júdý, þú
komst eins og af himnum ....
og svo fór hann aftur. að hugsa
um að hann myndi- rekast á
frú Morgan í ganginum og þar
stæði hann eins og' glópur án
þess að vita hvað gera skyldi.
og frú Morgan færi inn til sín
og ræddi hneykslið við mann-
inn sinn. Og svo fór hann að
hugsa um, að Júdý liærði sig
alls ekkj um að vera elskuð
og hann mundi að hún hafði
sagt, að það stigi henni til
höfuðs, og hann hélt að henni
þætti samt ekkert að því, — og
svo vissi hann ekki sitt rjúk-
andi ráð, og hann stóð þarna
við veg'amótin í tunglsljósinu
og stundi og svitnaði, hikandi
og ráðalaus. Hamingjan góða,
aldrei gat íiann orðið fullorð-
inn. Svona hafði hann staðið
einu sinni fyrir Stríð, fyrir
daga Carolinu og reynt að
telja lcjark í sjálfan sig tii ,að
heimsækja stúlku á gistiheim-
ili og tæia hana. Við það tæki-
færi hafði hann gert aivöru úr
heimsókninni og hann haíði
verið eins og lamaður af
taugaóstyrk, — og' stúlkan,
sem var nítián ára og sennileg'a
jómfrú, hafði sagt að hún ætl-
aði að Jeyfa sér að álíta að
hann væri vitlaus. Hann hafði
þó lært ýmislegt síðan og hann
var ekkeijt ungbam lehgur.
Hann vonaði að enginn sæi til
hans þarna í tungjskininu, og
hann þóttist vera að athuga
blöðfn á einum runnanum. Nei,
JikJega liafði hann ekki Jært
mjög mikið. Hann virtist að
minnsta kosti ekki hafa Jært.,
að skó’.akennari gat ekki í
sjálfum skólanum verið með
ástleilni vð kvenmann, sem
hann var varla málkunnugur.
Þessi rök höfðu þau áhrif ‘ á
hann. að hann gekk burt frá
runnanum og rölti niður stíg-
inn að húsinu sínu. Óþægihd-
in hurfu úr maganum. Ham-
■ ingjunni sé ]of fyrir skynsem-
ina. skelfilegt axarskaft hafði
hann verið að því kominn áð
gera.
Þ.egar hann kom inn til sín
var hann dasaður eítir allt
tvínónið; hann sótti sér glas
og flösku af rommi og flösku
af gini og settist í stól jíti á
svalirnar. Hann vissi. að það
var ekki slíynsemin sem hafði
tekið af honum ráðin, heldur
einskær heimóttarskapur. Áð
kalja það skynsemi væri bragð
sem Duffield gæti gripið til,
að gera dyggð úr veikleika. En
hann var ,að minnsta kosti
feginn því núna að hann hafði
ekki farið til Júdýar. Hann var
hættur að þrá hana eins ákaft;
og það var ekki líklegt að
hún þráði hann. Ef til vill
hefði hún ekki álitið hann vit-
lausan. hún var ekki þannig
gerð, en hún hefði sjálfsagt
hlegið og' afþakkað gott boð.
Hún hefði kannski sagt honum
að hún væri enn ástfangin af
Louis. Ekki svo að skilja, að
hann héldi að það mvndi halda
aftur af henni. Og þó. Það var
aldrei að vita.
Hann hellti ögn af rommi í
glas handa sér, en svo bætti
hann rommi í það, eins og til
að sýna Duffield hvernig ætti
að gera. Kvöldið var hlýtt;
tunglsljósið varð skærara því
hærra sem máninn komst á
loft. Höfnin og sléttan lágu
langt fyrir neðan hann. bö'ðuð
hvítu. miskunnarl-ausu 'ljósi.
Mjóa löðurrákin á Palisadoes
var eins og rák eftir flugeld á
Ijósmynd. Ljósin í King^ton
glóðu eins og gular stjörnur á
náfölri sléttunni. Hann mundi
hvernig honum hafði liðið í
Kingston Um morguninn. Hann
mundi það greinilega, eins og
hann væri enn þarna niðri, en
hefði fengið leyfi til að stíga
til himins og horfa á sjálfan
sig frá sjónarhorni guðs — eða
hann var eins og leikari, sem
hafði. skilið eftir líkama sinn
á si’iðinú meðan hann fór
fram fyrir til að aðgæta.