Þjóðviljinn - 24.03.1961, Blaðsíða 4

'á) — ÞJÓÐVIL.JINN — FöStudagur 24. marz 1961
urvegari.
Kæra stórveldin sig um
svom stríð?
Varla, en það gæti hafist
af' misskilningi
Hveit yrði hlutverk Kefla-
víkurstöðvarinnar i þessari
vitfirringu? Er hún ekki her-
fræðilega úrelt ?
Jú, að mestu, en Rússar
yrðu að eyða á hana bombu.
Hún tefur þá í að skjóta
á sjálf Bandaríkin. Bandarísk-
ir hernaðarsérfræðingar kalla
slíkar stöðvar ,,segulstál fj'r-
ir árásir“.
Hvaða afleiðingar mundi
vetnissprenging yfir Kefla-
vikurflugvelli hafa ?
Það fer eftir vindstöðunni.
Þegar bezt léti, í austan eða
norðaustan roki, mundi að-
eins helm:ngur landsmanna
iáta lífið strax.
Hvað yrði um hina ?
Þeir mundu veslast upp
smámsaman úr geislunarsjúk-
dómum, Afkomendur þeirra
Geturðu þá veríð þekktur
íyrír að gánga uppréttur?
' Til hvers er bandarískur
Jier á Islandi?
Til þess að vernda okkur
fyrir árásum fjandsamlegra
Iþjóða.
Hvers vegna ráku þeir ekki
Bretann úr lar.dhelginni á
sínum tíma? Var það ekki
vopnuð árás?
1 Jú, en Bretar eru vina-
þjóð okkar.
Ef Bretar eru vinaþjóð
okkar hvaða þjóðir eru okkur
fjandsamlegar ?
Œtússar.
1 Hafa Rússar sýnt okkur
! fjandskap?
Nei, en væri kaninn ekki
í Keflavík, hernæmu þeir
landið.
Til hvers ?
■ Til þess að neyða uppá okk-
! ur kommúnisma.
Myndu Rússar voga að
1 ráðast á hlutlaust ísland?
Já.
Hversvegna hafa Rússar
iþá ekki ráðist á önnur hlut-
laus ríki sem eru nær þeim ?
Er þeim minni akkur í a’ð
neyða kommúnisma uppá
Finna og Svia?
Nei, en þessar þjóðir hafa
her og geta varið hendur
sínar.
Er sennilegt að þær gætu
varið lönd sín fyrir herstyrk
og eldflaugum Rússa?
Nei. Það er óhugsar.di.
Áf hverju hafa Rússar ekki
neytt kommúnisma uppá þess-
ar þjóðir?
Ég veit það ekki, en Rússar
myndu allavega hernema Is-
land. ísland er svo hernað-
arlega mikilvægt.
Hvaða hernaðarlega þýð-
íngu gæti ísland haft fyrir
Rússa ?
E-ldflaugar þeirra yrðu
nokkrum mínútum fljótari til
Samtalsþáttur
eítsr
Oag Siigurðsson
Bandaríkjanna héðan.
Gætu Rússar haldið landinu,
ef þeir hernæmu það? Mur.di
hernám þeirra ekki hrinda af
stað styrjöld?
Jú.
1 Hvað tæki hún langan
tíma ?
I mesta lagi einn dag.
Gætu Rússar eytt tíma í
að hernema ísland, ef þeir
ætluðu að stofna til slíkrar
styrjaldar? Hefðu þe;r ekki
öðrum hnöppum að hneppa ?
Jú.
Hverjar yrðu afleiðingar
heimsstyrjaldarinnar ?
Tortímírig meirihluta jarð-
arbúa. Stór landsvæði yrðu
óbyggiieg 'I fleiri aldir. And-
rúmsloftið yrði mettað ban-
vær.iu helryki.
Hvaða þjóð’r yrðu fyrir
minnstu tjóni?
Allar þjóðir yrðu fyrir
miklu tjóni. Sumar tortímd-
ust algjörlega. Fyrir minnstu
tjóni yrðu að öllum líkind-
um hitabeltisþjóðirnar, vegna
uppstreymis í andrúmsloftinu,
— og svo auðv:tað hlutlausu
þjóðirnar.
Hversvegna þær?
Vegna þess að þær hafa
eingar herstöðvar sem stór-
veldin gætu talið sér fjand-
samlegar eða hernaðarlega
mikilvægar .fyrir óvininn.
Er þá ek'ki sjálfsagt að ís-
land lýsi yfir hlutleysi sinu
og standi utanvið hernaðar-
átök stórveldanna ?
Nei. Það væri ódrengilegt
af okkur að taka ekki þátt
í samstarfi vestrænna þjóða.
Hvað er samstarf vestrænna
þjóða ?
Atlanzhafsbandala gið.
Hvað er Atlanzhafsbanda-
lagið ?
Hernaðarbandalag —- til
varnar. Það er myrdað til
að stemma stigu fyrir yfir-
gángi Rássa.
Hvernig ?
Með vígbúnaði. Rússar ætla.
sér að ráðast á vesturveldin.
Herstyrkur og vígvélar At-
lanzhafsbandalagsins hndra
þá. v
Eiga Rússar ekki lángdræg-
ar eldflaugar sem þeir geta
skotið hvert á jörðu sem
vill?
Jú.
Eru til varnir við þeim ?
Nei. Gagnárás væri eina
svarið.
Hver yrði sigurvegari í
því str'iði?
Ekki Rússar.
(Bandaríkjamenn ?
Nei. Það yrði enginn sig-
myndu fæðast andvana og
vanskapaðir.
Fyrst tilgangurinr.' með
herstöðinni er enginn annar
en að bægja mestu hættunni
frá bæjardyrum Bandaríkja-
manra, er þá ekki kominn
tími til að við losum okkur
við herinn, göngum úr Atlanz-
hafsbandalaginu, lýsum yfir
ævarandi hlutleysi og leggj-
um okkar litla lóð á vogar-
skálina, ef takast mætti að
þvínga stórveld’n til að af-
vopnast og hætta háskaleg-
um tilraunum með kjarn-
orkuvopn ?
Það er tjl lítils. Hlutlausu
þjóðirnar eru svo veikar.
Er það víst? Fer þeim ekki
stöðugt fjölgandi? Hefur fylgí
lilutleysisstefnunrar nokkurn-
tíma verið me:ra í heiminum
en nú?
Nei. Þetta er alveg rétt.
Þetta er alltsaman rétt. Málið
er bara ekki. svona einfalt. Þú
gleymir að taka eitt með ‘i
reikninginn: Við græðum svo
mikið á kananum.
Græðum við, ég og þú, svo
mikið á hernum ? Ert þú i
hermánginu ?
Nei, en livað um banda-
rísku lárón? Við komumst
ekki af án þeirra.
Væri ok'kur ekki sæmra að
byggja upp íslenzku atvinnu-
vegina í stað þess að lifa á
sníkjum og betli og verða
ófærir um að sjá okkur far-
borða Öðruvísi? Á ekki Is-
land, samkvæmt áliti sérfræð-
Gegn falsrökum
ínga að geta brauðfætt millj-
ónir? Heldurðu að það i'jölgi
slík býsn lijá okkur í bráð?
Nei, en ég vil nú hafa
herinn samt.
Hversvegna ?
Kommúnistar eru á móti
honum. Ég get ekki verið
þekktur fyrir að \dnna með
kommúrástum. Ég verð kall-
aður laumukommi, handbendi
Rússa eða nytsamur sakleys-
íngi.
Ef þú getur ekki verið
þekktur fyrir að styðja gott
málefni, af þv'I að kommún-
istar styðja það, geturðu þá
verið þekktur fyrir að éta og
draga andann eins og komm-
únistar? Heyrðu annars: Get-
urðu verið þekktur fyrir að
gánga uppréttur.
Mean og dýr
Það kennir margra grasa í kvikmyndunum sem Ósvald Knudsen sýn-
ir um þessar mundir. Hér eru sýnjs horn úr hverri um sig. I horninu
efst til vinstri matar fugl unga sína, þax á móti er sr. Friðrilt heitinn Friðriksson, í neðra
liorni til vinstri stendur meistári Þórbergur berhöfðaður að vanda og gegnt lionum er refa-
skytta. I miðið er svo grænlenzk blómarós. Myndirnar sýnir Ósvald í kvöld kluklian sjö í
Gamla bíói.
Verkamaður við Skúlagötu heíur orðið —
börnin okkar og Eistlendingurinn — reikull
maður styður sig við gafl — sunnudagsbuxur
á labbakút — þeir sem drepa þorsk.
nssEsæ**a«BHaíE!a*HBaHaMHMaEBH*0œsaa»síHHBaaœHBSEs
Griffill skrifar eftirfar-
andi:
Margt í þessum blöðum fer
fyrir ofan garð og neðan
hjá mér og minum og alls-
komar fcollaleggingar koma
okkur alþýðufólki lítið við.
Hinsvegar er gott að eiga
svona þátt, sem heggur
beint inn í okkar hring og
lifir okkar lífi.
Ég er kanrjski það gamall
í ‘hettunni að virða helgi
dapurra stunda í lífi ein-
staklinga og þjóðar.
En mig setti hljóðan,
eftir þessar aðfarir ráða-
manna í landhelgismálinu.
Og þegar ég heyrði fólk
tala um mál Eistlendingsins
núna þessa dagana, varð
mér eins og sumum öðrum
fyrst og fremst hugsað til
bamanna hans og konunnar
heima. Suma skiptir það
engu máli, þó sagt sé, að
maðurinn sjálfur liafi leikið
sér að lífi og tilfinningum
fjölda .fólks út ‘í heimi, kval-
ið það og deytt. Verið varg-
ur í véum gagnvart manr.i-
legum tilfinningum og skilið
eftir sollin sár.
Þegar lítil böm eiga bágt
uppi í Hlíðum eða á Freyju-
götunni, þá stöndum við með
þeim. Langar til þess að
gerast vemdarar þeirra á
götunni í ójöfnum leik.
Köfum óhreiiium höndum
niður í litla buddu og kaup-
um handa þeim nammi —
namm í búðinni meðan ein-
hverjir peningar eru til.
Svona er okkar fólk. En
okkar fólk veit lika um
fleiri börn, sem eiga bágt,
en bömin ‘I Hlíðunum eða á
Freyjugötunni.
Ég átti leið um Lauga-
veginn seint um kvöld um
síðustu helgi. Það er ekki
langt þar frá, sem Morgun-
blaðir blaktir í glugga frá
rismáli til sólarlags. Stend-
ur þar við hús eitt maður
reikull í spori og styður sig
við gaflinin. Hann syngur
við raust meðan hann pissar
utan í hrölegan glugga nið-
ur við stéttina. Síðan eigr-
ar hann áfram og hefur
gleymt að loka. En innan við
gluggann sefur lítið bam og
andar að sér loftinu, sem
berst að utarj. öðru hvoru
umlar það í svefninum og
hóstar í sængina sína, og
mamma ætlar að breyta
gömlum frakka 'I sunnu-
dagsbuxur á labbakút, þeg-
ar hann stækkar. Þetta er
fölt og fallegt. barn, þegar
það brosir og líka þegar það
hóstar. Róninn fyrir utan
eigrar um bæinn og þaraa
er gatan, sem bíður þess
að það stækki. Og í sjopp-
urm fyrir hatidan hangir
Morgunblaðið í glugga frá
rismáli til sólarlags. En
okkar fó'k veit um þessi
foörn, þó að aldrei komi
mynd af þeim í blöðunum
með pabba sínum, sem að-
eins drepur þorsk.
Og folessað veðrið er gott
og indælt að vinna úti þessa
daga. Og foráðum kemur
gróðinn fyrir okkar fólk.
H
H
■
isai!