Þjóðviljinn - 24.03.1962, Qupperneq 10

Þjóðviljinn - 24.03.1962, Qupperneq 10
fc, — ÓSKASTUNDIN Eskimóadrengurinn 1. Það var einu sinni lítill eskimóadrengui). sem hét Ogluk. Hann átti heima í litlu eskimóa- þorpi, nálægt norður- pólnum. Ogluk þótti gam- an að eiga heima þar, því hann gat leikið sér i snjónum og rennt sér á sleða þegar hann langaði til, allan ársins hring, jafnvel í júlímánuði. Það voru mörg börn í þorp- inu, og þau byggðu sér h'til snjóhú?| fóru í snjó- kast og höfðu alltaf nóg að gera. 2. Ogluk þótti líka gam- an að leika sér við rost- ungana, og hann komst að raun um að þeir voru ágætir félagar. Dag nokk- urn vildi svo til að einn rostungurinn datt á svelli, og Ogluk hljóp til að hjálpa honum að standa upp, en var þá svo óhepp- inn að rennblotna í fæt- urna um leið. 3. Þegar Ogluk vaknaði næsta morgun var hann búinn að fá kvef, og hnerraði í sífellu. Móðir hans sendi strax eftir iækninum. Allir eskimó- arnir biðu fyrir utan, eftir því að fá að vita hvað læknirinn segði. Stóru eskimáarnir biðu, litlu eskimóarnir biðu, og all- ir rostungarnir biðu líka. Loksins kom læknirinn út. Það er ekkert að drengnum, sagði hann, — Það eina sem hann þarfn- ast, er sól og hiti. Framh. Um máríátluna Þegar máríátlan kemur á vorin, á maður að kasta skó af hægra fætinum í hana, svo að ’hún fljúgi upp og segi þetta. Þá verður maður í þeirri átt), sem hún flýgur það sumar: Heil og sæl, máriátla mín Hvar er hún svala, systir þín, er hún í útlöndum áð spinna Ifn? Ég skal gefa þér feldinn minn blá ef þú vísar mér á hvar ég verð i vetur sumar vor og haust og allt þetta ár. Myndin af máríátlunni er eftir Gunnluag á Reyð- ará, og er hann aðeins 7 ÓSKASTUNDIN — (3 UNDRAHESTURINN Einu sinni í fyfndinni var kóngur og drottning í ríki sínu. Þau áttu son sem báðum þótti undur vænt um. Hann hét Bald- ur. Amma hans var fjöl- ku.nnug, og á fyrsta af- mælisdegi hans gaf hún honum þríhyrnt egg, sem var lagt undir handleeg hans. Þar lá það, þar til hann var sjö ára eamall. en þá að morgni afmælis- dagsins, stökk út úr eeg- inu s.iöfættur’ hestur. Ár- i.n liðu og hesturinn varð bezti vinur Baldurs. Dag nokkurn sagði hest'urinn við hann: — Húsbóndi minn, nú er tími til kominn að þú kvænist, og ég hef valið handa þér álfaprinsess- una, sem er með st.iörn- una á enninu. Þú verður bví að búa þig til iang- ferðar og kveðja föður þinn og móður. því vel eetur svo farið.að bú sjá- if þau aidrei framar. Prinsi.nn hikaði, því hon- i'.m bótti mjög vænt um foreldra sína. Þegar hest- uri.nn sá efann í svip hús- bónda síns, sagði hann: Legðu spegil við hæeri nös mína og höndina yfir bá vinstri. Síðan andaði hesturinn- á spegilinn, svo hann huldist móðu, en þegar hún fór aftur af spæglinum, kom í ljós feg- ursta prinsessa. sem Bald- ur hafði nokkru sinni augum litið. Hann fékk ofbirtu í augun af að horfa á stjörnuna í enni hennar og ljómandi and- litið. — Ó, stundi hann, þessa fögru stúlku vil ég eiga, án hennar get ég ekki lifað. — En, sagði hann og leit niður fyrir sig, hvernig get ég vænzt þess að hún vilji mig, sem er svo ófríður á móts við hana? — Vantreystu þér ekki, sagði hesturinn, — Legðu nú höndina yfir hægri nös mína. Prinsinn hlýddi, og hesturinn blés svo fast gegnum vinstri nösina að vindurinn lék um allan líkama Baldurs. Honum fannst einna lík- ast því að hann stæði í sjóðheilum ofni, en þótt undarlegt megi virðast, fann hann ekki til neinna óþæginda, heldur hresstist hann mjög við þetta, og þegar vindstrokan hætti, var hann orðinn sjö sinn- u.m sterkari en hann hafði áður verið. Horfðu nú aftur í speg- ilinn, sagði hesturinn. Prinsinn gerði það og sá að í staðinn fyrir mynd- ina af prinsessunni, var kominn mynd af fallegum ungum álfaprins, í gull- ofnu.m skartklæðum, og með mikinn fjaðraskúf á höfði. Hljótt yfir handknattleiknum fara í félagið og leika með því námsárin 4—5 og hverfa síðan. Af öðrum leikmönnum í liði LUGI má nefna Ulf Richards- son, sem hefur verið lengi í sænska landsliðinu. Hann skor- aði 84 mörk í keppninni í ár. En því miður) við fáum ekki að sjá þetta lið og hinn ágæta Jiðsmann þess að þessu sinni, en við skulum vona að Fram geti bætt okur þetta upp síðar. alþingi neðri deild í daer kl. 1.30 e.h.: 1. Seðlabanki Isiands, frv. frh. 2. umr. (ajtkvg-r.). — 2. Skólakostn- aður, frv. 1. umr. — 3. Handrita- stofmm, frv. 3. umr. — 4. Inn- heirnta opinberra gjalda, frv. 1. umr. ef leyft verður. — 5. Hús- næðismá'.astofnun o.fl., frv. 1. umr. — 6. Almenn hegningarlög, frv. 3. umr. — 7. Iðnaðarbanki Is- lands, frv. 3. umr. — 8. Almanna- tryggingar, frv. 3. umr. — 9. Al- mannatryggingar, frv. 2. umr. — 10. Almannatryggingar, frv. 2. umr. 11. Húsnæðismálastofnun, o. fl., frv. frh. 2. umr. (atkvgr.) Franski herinn og OAS berjast Framh. af 9. siðu. og til stóð, verður samt svolít- ið sagt frá félagi þessu . LUGI hefur verið í 3 ár í allsvenskan og verið einu sinni í öðru og tvisvar í þriðja sæti í deildinni, og árið eftir að félagið kom upp var það í 2. sæti! Það var í úrslitum um dag- inn í allsvenskan og lék við Heim og tapaði með 22:21. Leik- ur LUGI einkennist af leikni og skemmtilegum leik í leikandi stíl. Það er eitt vinsælasta lið- ið í Svíþjóð fyrir það að taka mjög sjaldan til hins harða leiks en Iætur leikni sitja í fyr- irrúmi. Liðið getur verið svo- lítið misjafnt. Aðalmaður liðs- ins er Uno Danielsson|,, sem lék 60. landsleik sinn gegn Vestur-Þýzkaiandi um daginn. Sé Uno góður er LUGI gott, sé hann illa fyrir kallaður er lið- ið slakt, segja Svíarnir. Fyrir nokkru var hann kjörinn bezti handknattleiksmaður Norður- landa. I leiknum í Kiel um daginn var hann bezti maður vallar- ins, og eftir leikinn var sagt að það hefði verið kveðjuleikur hans, því hann ætlaði að hætta sem keppandi í landsliði. Marg- ír álíta þó að hann verði „yfir- talaður“! LUGI er oft kal’l 5 liðið með „lánuðu fjaðrirnar“ og stafar "það af því, að margir góðir stúdentar koma til Lundar, en þar er LUGI, og þeir beztu Framhald af 1. síðu. drekabyssur sínar. Á sama tíma heyrðu menn ákafa skothríð frá arabahverfinu Frais Vallen þar í nágrenninu og sáu logana rísa upp af húsum Serkja. Eldinn tókst þó að bæla niður eftir að franskir hermenn höfðu umgirt svæðið. . Eftir hálfrar stundar hlé tóku sprengjuvörpumar og hríðskota- byssurnar aftur til í Bab el Oued. Síðan geystist inn flokkur bryn- varðra bifreiða og sendi hann skothríð úr hríðskotabyssum inn inn í hverfið á fimm sekúndna fresti. OAS-menn skutu á her- mennina frá húsþökum, gluggum og svölum. Yfir hverfinu lá þykkur mökkur af reyk og ryki en á götunum voru haug£ir aJ bjálkum, múrsteinum og eyði- lögðum bílum. Brynvörðu bifreiðimar brutust inn í miðju Bab el Oued en átta orustuflugvélar sveimuðu yf- ir hverfinu og skutu á húsþök- in þar sem OAS-menn höfðu ’tekið sér stöðu. OAS-menn vörðu sig sem mest þeir máttu og hófu skothríð á flugvélarnar án þess þó að hitta nokkra þeirra. Skothríðin óx svo óðfluga í Bab el Oued og brátt bergmál- aði allt hverfið af vélbyssuskot- hríð, sprengingum og stórskota- liðsdrunum. Allur hávaðinn var svo yfirgnæfður af sírenuvæli sjúkrabílanna sem þustu fram og aftur með hina særðu. Auk þessara meginaðgerða í Bab el Oued höfðu OAS-menn sig nokkuð í frammi víðsvegar í Algeirsborg, drápu Serki og neyddu franska hermenn til að afhenda sér vopn sín. Fulltrúi frönsku stjórnarinnar, Terrenoire, sagði í París í dag að franski herinn hefði fengið fyrirskipanir um að bæla niður uppreisnina í Alsír. k að lei** la dauðu neínist er- indi, sem Júlíus Guðmunds- son flytur í AÐVENTKIRKJUNNI sunnudaginn 25. marz kl. 5 e.h. — Fjölbreyttur söngur. Söngstjóri Jón H. Jónsson. ALLIR VELKOMNIR. Nauðungaruppboð verður haldið eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík o. fl. í Vörugeymslu Skipaútgerðar ríkisins á Ingólfsgarði hér í bænum (Kvöldúlfsskála) miðvikudaginn 28. marz n.k. kl. 1.30 é. h. Seldar verða 100 eldavélar. Greiðsla fari fram við hamarshögg. BORGARFÖGETINN 1 REYKJAVÍK. Nemendasamband Kvennaskólans í Reykjavík heldur aðalfund miðvikudaginn 28. marz kl. 20.30 í Breið'irðingabúð uppi. Stúlkur útskrifaðar 1961 sérstaklelga beðnar að mæta. STJÓRNIN. 0Q) — ÞJÖÐVILJINN — Laugardagur 24. marz 1962

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.