Þjóðviljinn - 27.05.1962, Blaðsíða 15

R O Y H E R R E :
hnéð,. en ég hélt það væru á-
hrif frá kokkteilnum.
— Og bað er gaman að geta
hjálpað til að koma þvi af stað!
sa^ði ég og Jjómaðj. En þá fann
¦yrég prrnjóðn.<^æJ. Bittu skerast
ínn í öklann á mér og ég skildi
að ég hafði Sagt eitthvað ó-
heppilegt.'
— Það er ekki í mínum verka-
hríng, sagði Kit kuJdalega.
— En ég hélt —. stamaðí
ég.
— Ég veit ekki hvað þér haf-
íð haldið, urraði Kit frænka.
En ég fyrir mitt Jeyti rek út-
fararstofu.
Ég leitaði Jíknar í glasinu ög
tæmdi það.
— Nei, kærar þakkir, ekki
meira handa mér, andmælti ég
í flýti, þegar fr'ænka nálgaðist
með hristinn.
— Þér getið vel fengið eitt-
hvað annað en martini, sagði
'frænka kuldalega. Ég skemmti
mér stundum við að búa UJ
nýjar blöndur. — Langar ykkur
til að smakka baby-krustnik?
— Nei, þökk íyrir, ekki mig,
sagði Bitta. Og ekki Roy held-
ur, býst ég við.
Kit frænka lyfti brúnum og
ég flýtti mér að segja að mig
langaði til að smakka baby-
krustnifc.
— Ekki dreypa á glasinu,
sagði Kit frænka. Það verður
að drekka það í einum teyg.
Ég gerði það og fannst ég
vera eins og atómsprengja.
— Það er vodka í þessu, sagði
Kit frænka. Nafnið er dregið af
því. Annar,s er þetta mest gin
og konjak og ögn af kampavíni.
Ég vissi fuHkomlega hvernig
það hlyti að vera að láta skjóta
sér út í geiminn. Eftir fyrsta
áfalIiS var það ósköp notaIegt.
— Ég hefði viljað vinna mik-
Tð til að geta stundað mín eig-
In á'hugamál, sagði Kit og hellti
í glösin. Svona eins og Dorit
og Karla. En starfið gengur fyr-
ir og ég set ekki látið Jotta
taka við. Hann er alveg ábyrgð-
arlaus.
Jotti er bróðursonur hjns
Mtna eiginmanns Kits frænku
og samkvæmt erfðaskránni er
hann einkaerfingi. Allar fc'rjár
frænkurnar hafa verið giftar,
en karlmennirnir verða ekki
langlífir í þessari fjölskyldu.
Bæði há'lsbindaframle'ðandinn og
apótekarinn hafa þó haldið vissri
virðingu og talað er um bá
sem „veslings Alfreð" 0E stund-
um Jíka „veslings Jóhann". Öðru
máli gegnir Um fyrrverandi eig-
aI1da útfararstofunnar. Hann hef-
ur um tíma o.g eilífð fyrirgert
virðingu sinni vegna þessarar
dæmaliausu erfðaskrár og er
etóki nefndur á nafn nema út-
úr neyð og þá sem „maðurinn
sem hún Kit var g:ft". Sam-
kvæmt óski,jan1e"um lokavilja
frænda, á Kit að stjórna fyrir-
tækinu aðeins »ieðan hún lifir
eða þar O hún gfftir sig. Þar
sem hún gæti tæplega haldið
áfram að stjórna útfcrarstoíu
eftir eigið andlát og hefur auk
þess að eigin sögn fengið meira
en nóg af einu hjónabandi, þá
get ég ekki séð að erfðaskráin
sé sú dæmalausa vantrau.stsyfir-
lýsing gagnvart eiginkonunni
sem frænkurnar vilja vera láta.
En Kit frænka notar alla sína
snilli og m.iög mikið af tíma 'sín-
um til að halda Jotta utan við
allt saman. Hún hefur ráðið sér
dugandi undirtyllu og heldur
sjálf í alla þræðina. Með þeim
afleiðingum að Jotti gerir ekki
annað en bíða, veslingurinn og
sóar megninu af tíma sínum. á
vínstúkum og þess h^ttar stöð-
um. _ Ég held að Kit 'frænka
voni með sjálfri sér að Jotti,
„svampurinn sá arna" drekki sig
í hel einn góðan veðurdag og
hún sitji eftir með pálmann í
höndunum. En Jotti er enginn
svampur, í hæsta lagi dálítið
blautur. Þegar hann hef ur drukk-
ið portvín, talar hann um að
eitra fyrir Kit fræríku og hafi
hann drukkið kampavín vill
hann koma henni í hjónaband.
Kit frænka er steinninn í akri
Jotta. En hún lætur hvorki for-
gifta sig og hann skortir eigin-
leika konunnar til að gylla hana.
En í dag er hún feamin yfir
sextugt en Jotti er ekki nema
þrjátíu og fimm, svo að útlitið
sýnist vera býsna hagstætt fyr-
ir Jotta.
En svo að ég víki aftur að
fyrstu heimsókninni í salinn
hennar Kit frænku með tilheyr-
ándi vínskáp. Þama sat ég með
glas í hendi á veikbyggðum,
forgylltum "stól og fann - hvern-
ig þyngdarlögmálið þurrkaðist
smám saman út. Mér hafði tek-
izt að forða þriðja baþy-krustn-
iknum mínuim í kaktuspott i
gluggakistunni. Sá í glasinu mínu
þessa stundina var sá fjórði, ef
ekki fimmti. í viðbót við þyngd-
arleysið fann ég hvernig ég varð
gagntekinn vaxandi. velvilja,
hlýrri -og loðinni hlýju í garð
alls og allra og ekki sízt Bittu,
heldur einnig þessarar gadd-
freðnu litlu frænku, sem mér
hafði ekki enn tekizt að þíða.
Ég velti linkulega fyrir mér á-
hugamálum hennar, þeim ' sem
hún gat ekki stundað vegna
Jotta, og óskaði þess af hjarta
að ég vissi hver þau væru, svo
að ég gæti komið að vingjarn-
legum, .iafnvel ástúðlegum at-
hugasemdúm um þau.
B.addir þeirra náðu til mín —
biört og. kvakandi rödd Bittu og
dimm bg urrándi rödd Kit
frænku — og ég heyrði eitthvað
um hatta sem keyptir voru í
Rómaborg, hatta sem Kit vildi
gjarnan sýna og Bitta vildi
gjarnan sjá.
—; Þeir eru á efstu hillu í
skápnum mínum, sagði Kit
frænka og rödd hennar varð allt
í einu mjög nærri og hafði sjálf-
sagt líka komizt útfyrir gufu-
hvolfið. — Kærastinn þinn sem
er svo óskaplega langur, getur
kannski náð í þá.
Þrátt fyrir óskaplega lengd
mína þurfti að taka stól til
hjálpar. Bitta leiddi mig inn í
svefnherbergi Kits frænku eðá
dyngju hennar, — dyngja. hcsfii'
v's' I—Mur bví sllra heigasta.
Mér flaug í hug í fyrstu, að ég
væri kominn inn í speglasal eða
dýrindis ilmvatnsbúð. AIls stað-
ar voiii speglar og á augabragði
fylltist litla herbergið af löng-
um, ungum mönnum með kút-
hrokkið- hár og rjóð andlit. Ég
tilplaði á tánum framhjá snyrti-
borði, þéttsettu flöskum og glös-
um og krukkum og túpum af
öllum gerðum og öllum hugs-
anlegum stærðum.
Gler, gler, alls staðar gler,
silki, og slaufur og pífur og tjull,
gler og kristall, gler og kristall.
Mér fannst ég vera einkennilega
Jinur í fótunum, eins cg 'þeir
hefðu allt í einu umrríyndazt í
soðið makkaróní. Steig upþ á
vei.kbyggðan, silkiklæddan smá-
stól og átti fullt í fangi með að
hafa hemil á makkarónífótunum
— þeir vildu komast útí spag-
hatt — spaghott — spagheg —
meðan ég leitaði og rótaði meö
höndunum í hálfmyrkrinu í efstu
hillunni. Hlaðar af höttum á hill-
unni. skápurinn troðfi'.1;!'.!- 'af
Riólum, Mér fiaug í hu^, að
þai'na hefði ég hin leyntíu á-
hugaefni Kit frænku: hatta og
íöt. En það kom í ljós -'að- svo
var ekki.
Ég var einmitt búinn aC koma
mér upp hæfilegum hattastafla,
þegar ég varð gripinn þeirri und-
arlegu tilfinningu að ég væfi
ekki einn í herberginu, eins og
stendur í glæpasögunum, enda
þótt Bitta væri löngu farin aft-
ur inn til Kit frænku. Hin nota-
lega geimferðartilfinning < var
mjög ónotaleg. Sem ég stóð.
þarna og svitnaði af skelfingu,
riðandi á mjúkum fótunum með
fangið fullt af höttum. var þögn-
in allt í einu rofin af hvæsandt
hljóði. Eitthvað lenti með svissi
á öxlinni á mér. Ég baðaði ú!)
höndunum, rak upp æðisJegt
öskur og endahentist niður í
flöskumergðina. Gegnum brot-
hljóð í speglum og gleri heyrði
ég undarlegt. 'geltandi hljóð cg
úpp úr djúpinú steig deyfand.i
ii'múr af dýrum ilmvötnum.
Þegar ég kom til sjálfs mín,
lá ég endilangur á silkirúmtepp-
inu hennar frænku. Ég fann
stingaádi sársauka á fótunum og
ofaná maganum á mér sat risa-
stórt, gulbrúnt dýr og starði á
mig með himinbláum augum ÚF
ándliti svörtu eins* og erfðasynd-
in. Það hvessti klærnar á silki-
teppinu og rak upp þetta undar-
lega hvæs sem ég minntist úr
falli mínu gegnum himingeiminn.
En það var ekki það versta.
Vérst af öllu var, að dýrið var
tvöfalt. Ég lokaði augunum í
flýti og opnaði þau hægt 03
hægt. Dýrið sat þarna enn,
hvessti klærnar og livæsti og
var ennþá tvöfalt. Það hreyfði
rófurnar með hægð og þær voru
einnkennilega flatar og ég velti
Bæði Alþýðuflokkurinn og Framsóknarflokkurinn hafa nú
lýst yfir því að þeim sé það keppikefli að stjórna
Reykjavík með íhaldinu.
Geir borgarstjóri: Þarna heí ég tvö varahiól.. ef það skyldi springa hjá mér
í dag.
Fastir liðir eins cg venjulega.
8.30 Létt morgunlög.
9.10 Morguntónleikar: a) Kvint-
ett í A-dúr (Silungakvint-
ettinn) eftir Schubert. b)
Sónata í D-dúr fyrir tvö
pianó (K 448) eftir Mozart.
c) Krystyna Szcepanska
syngur lög eftir Chopin. d)
-Fiðlukonsert nr. 1. op 35
eítir Karol Szymanowski.
11.00 Messa í Laugarneskirkju.
Séra Garðar Svavai'sson.
14.00 Miðdegistónleikai-: Konsert
¦ á kjördegi. a) Eastman-
Rochester „Pcps" hljóm-
sveitin leikur göngulög;
Frederic Fennell stjórnar.
b) Söngvar úr óperettunni
„Sígaunabaróninum" eftir
Strauss. c) „Glaðlynda
Parísarstúlkan", ballett-
músik eftir Offenbach.
15.30 Kaffitiminn: a) Jóhann
Moravec Jóhannsson og
félagar hans leika. b) Sem-
prini og New Abbey Ligth
Symphony hljómsv. leika.
16.30 Endurtekið efni: „Sitt lítið
af hverju", skemmtiefna-
blanda frá Svavari Gests.
17.30 Barnatími (Anna Snorra-
dóttir): a) Sendibréfum
svarað. b) „Blessuð lömb-
in, lömbin". — sögur, þulur
Og stef. c) Leikritið „Ævin-
tý'rahafið"; III. þáttur. __^
18.30 „Landið vort fagra": Gömlu
lögin sungin og leikin.
20.00 Gamlar gamanvísur: Bjarni
Björnsson syngur.
20.15 Því gleymi ég aldrei:
Minningar úr Reykjavíkur-
reisu Hafliði Jónsson garð-
yrkjustjóri).
20.35 Tveir forleikir: „Föður-
landið" eftir Bizet og
„Jónsmessunæturdraumur"
eftir Mendelsshon.
21.00 Breiðfirðingavaka: Sam-
felld dagskrá um Vestur-
eyjar, búin til flutnings af
Jóni Júlíusi Sigurðssyni.
22.00 Kosningafréttir og tónleik-
ar. Dagskrárlok á óákveðn-
um tíma.
"Otvarpið á morgun:
Fastir liðir eins og venjulega.
18.30 Lög úr kvikmyndum.
20.00 Daglegt mál (Bjarni Ein-
arsson cand. mag.).
20.05 Um daginn og veginn
(Árni Óla rithöfundur).
20.25 Tvísöngur: Jóhánn Kon-
ráðsson og Kristinn Þor-
steinsson syngja íslenzk
tvísöngslög. Við píanóið:
Guðrún Kristinsdóttir.
20.45 Upplestur: Kafli úr ævi-
sögu Hannesar Þorsteins-
sonar þjóðskjalav. (Ósk-
ar Halldórsson cand. mag.).
21.10 Tónleikar: Hljómsveitar
konsert eftir Kodály.
21.30 Ofviðrið miklá 27. maí
1952, frásöguþáttur eftir
Steinþór Þórðarson bónda
á Hala í Suðursveit (Hauk-
ur Isfeld flytur).
22.10 Búnaðarþáttur: Um sauð-
burðinn (Hjalti Gestsson
ráðunautur).
22.25 Hljómplötusafnið (Gunnar
Guðmundsson).
23.15 Dagskrárlok.