Þjóðviljinn - 15.08.1962, Blaðsíða 11

ERICH KÁSTNER
eða
ÆVINTÝRI SLÁTRARANS
Kiilz slátrarameistari reif
'flaumósa í úfið ytfirskeggið.
,,Hér hefur fjandinn sjálfur haft
hönd í bagga. Hér höfuim við
o;g lögregian verið áð eltaist, við
sæg atf bjófum og þjófarnir elt
ungan mann. Og nú hefur ungi
maðurinn stolið eftirlílkinigunni
en eklki frummyndinni".
,,Ég botna akkert í þessu“,
sagði írena Triibner. „Mínáatúr-
unni var stolið úr töskunni
rninni! Þegar ljósið Var aítur
bveikt í danssainum. var $ask-
an mín tóm“.
„Kanmski hefur yður skjátl-
azt“, sagði ermbættiisrnaðurinn. „Ef
til vill var það etftirJíkingin en
ekki frummyndin sem var í tösik-
unni yðar fyrir ránið“.
„Kemur eitoki til mála!“ svar-
aði unga stúíkan. „Það er alveg
óhugsandi. Þjófafloitokurinn hafði
rétt áður gkilað eftirlíkingunni
aftur. Hún iá enn á borðinu fyr-
ir framan herra Kúlz, þegar
myrfcrið skall á“.
„Stendur heima“, staðfesti
slátrarinn. „Ásamt þessu ósvífna
bréfi“.
„Þetta er hreinalsta ráðigáta“,
sagði fulltrúinn. „Herra Stein-
hövel, er hugsanlegt að til séu
fleiri eftirlíkingar?“
„Nei, það er óhugsandi".
„Jæja“, sagði fulltrúinn. ,.Þá
er aðeins um eina lausn að ræða.
Ef míníatúran sem við áliturn ó-
Fastir liðir eins og venjulega.
13.00 Við vinnuna: — Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp.
18.30 Óperettulög.
20.00 Hollywood Bowl_ sinfóníu-
hljómsveitin leikur suðræn
lög. — Carmen Dragon stj.
20.20 Erindi: Alsír til forna —
fyrra erindi (Sverrir Krist-l
jánsson sagnfræðingur).
20.50 íslenzk tónlist: 1) Gísli
Magnússon leikur 2 píanó-
lög eftir Sveinbjörn Svein-
björnsson: Idyl og Vikivaki.
2) Svíta nr. 2 eftir Skúla
Halldórsson. — Hljómsveit
Ríkisútvarpsins leikur. —
Bohdan Wodiczko stjórnar.
3) Guðrúnarkviða eftir Jón
Leifs. — Filharmoníusveitin
í Osló leikur. Einsöngvarar:
Randi Brandt Gundersen,
Bjarne Buntz og Egil Nord-
sjö. ’ Stjórnandi: Odd Grún-
er-Heggé. . ' ■ i
21.20 Eyjar, viö lsland: IÍ. Gríms-
éý (Háildór Matthíasson).
21.50 Aksel Schiötz, Edith Oldr-
up, Ingeborg Steffénsen og
Efnar Nörby syngja atriði
úr óperunni Maskerade eft-
ir Carl Nielsen og Liden
Kirsten eftir J. P. E. Hart-
mann.
22.10 Kvöldsagan: Jacobowsky
og ofurstinn eftir Franz
Werfel; IV. (Gissur Ó.
Erlingsson).
22.30 Næturhljómleikar: Sinfónía
nr. 1 eftir Shostakovitsch.
Hljómsveit Bolshoi leik-
hússins leikur. Kyril Kon-
drashin stjómar.
23.00 Dagskrárlok.
svikna til þessa, er eftirlilking-
in. þá hlýtur hin myndin, sem
við álitium áður eftirlíkingu, að
vera frummyndin. Kæra ung-
frú Trúbner, hvar er hin miinía-
túran niðurfcomin þessa stund-
ina?“
Unga stúlkan fölnaði og var-
ir hennar titruðu. „Ég gaf herra
Kúlz hana, vegna þess að hann
var mér svo góður. Ég þóttist
viiss um að herra Steinhövel
hefði dkkert við það að athuga“.
Herra Steinhövel benti á litlu
tréöskjurnar sem stóðu á skrif-
borðinu. „Sjálfa. eftirlikinguna
vilju-m við fúslegj, gefa herra
Kúlz tiL .minningar. ,£n hvað
hafið þér, herra Kúlz, gert við
mímatúrúna sem einkaritari
minn gaf yður í gær og nú er
komið á daginn að er frurn-
myndin?“
Siátrarameiistarinn sló sér á
lær. „Þessi var góður!“ Hann
hló tröllahlátri.
,.Hvar er máníatúran?" spurði
fulltrúinn taugaóstyrkiur.
„Hún hangir í herberginu
bak við búðina okkar‘‘. hrópaði
Kúlz ánægður. „Yfir gamla leð-
'ursófanum. Við hliðina á fjöl-
'Skyldumyndiunum“.
Allir andvörpuðu af feiginleifc.
„Þegar Emiliía fréttir að hálf
milljón hangi yfir sófanum hjá
okkur, þá tapar hún sér alveig.
Vitið þið hvað hún sagði þegar
hún sá mijníatúruna?" Kúlz þagn-
aði til að gefa orðum sínum á-
herzlu. Svo hélt hann áfram:
„Hún sagði, að hún hefði held-
ur viljað sútokulaðiplötu".
Ifin brostu kurteiislega.
,.Jæja“, sagði fulltrúinn. „Þá
hefur hamingjan verið okkur
hliðholl rétt einu sinni. Ég var
farinn að óttast að herra Kúlz
hefði skiljð hátfu milljónina eft-
ir í lestinni“.
„Nei, heyrið mig nú“, sagði
Kúlz. „Gjöf fiiá ungfrú frenu
skilur maður ekki eftir á gliám-
bekk. Það væri synd og sfcömm“.
„Kæri herra Kúlz“, sagði full-
trúinn. „Viljið þér nú ekki gera
svo ‘vel svo vel að hringja til
feonunnar yðar. Segið henni, að
við sendurn samistundis tvo lög-
regluþjóna o.g hún eigi að af-
henda þeim litla minjagripinn.
Við gkulum fúslega senda nokkr.
ar plötur af súfckulaði í staðinn“.
„Sfcal gjört“, sagði Kúlz. Hann
gekfc að sámanum. „En gerið það
fyrir mig að senda óeinkennis-,
klædda lögregluþjóna. Annars
halda menn í Yonkstræti að
Kúlz-fólkið sé komið í slagtog
við glæpamenn“.
„A’.iveg eins og yður þóknast“.
Slátrarameistarinn valdi núm-
erið og drap tittlinga framaní
ungfrú Trúbner meðan hann
beið eftir sambandi. ,,Já, ójá“,
sagði hann ánægður. „Ef þið
hefðuð efcki hann pápa Kúlz“.
Rödd svaraði í sknann.
„Halló“, hrópaði Kúlz. „Emil-
ía, ert þetta þú? Já, ég er ennþá
é lögreglustöðinni. Hlustaðu nú
vel á. En vertu ékki hrædd. Við
ætlum að senda til þin lög-
regluþjóna. Nei, nei. Þeir fara
ekfci með þig. En þeir fara með
miíndatúruna. Míníatúruna! Skil-
urðu það. Hvað segirðu? Kven-
maðyr. þp, Titla myndin sem ág
fcom méð handa þér úr ferðalag-
inu. Sem hangir yfir sófanum.
Ertu búin að átta þig? Jæja,
guði sé lcsf“.
Svo varð þögn i tæfcinu, en
síðan heyrðist orðaílaumur.
Herra óskar Kúiz studdi sig
allt í einu þunglega við skrif-
borðið. Svo lagði hann tólið á
eins og í leiðslu. starði á full-..
trúann og hitt fólkið og þurrk-
aði sér um ennið. Svo reikaði
hann óstyrkur að stólnum sin-
um og lét fallast niður í hann.
„Hvað hefur komið fyrir?“
spurði ungfrú TTÚbner áhyggju-
full.
„Míníatúran mín er horfin
líka“, sagði hann lágri röddu.
Fulltrúinn spratt á fætur.
.Jlvernig stendur á því, herra
Kúlz?“ ■
,.E,í ég bara vissi það“, sagði
veslings slátrarinn. „Það kom
ungur maður heim. sem þurfti
endilega að ná tali af mér.
Emilia bauð honum inn i bafc-
herbergið. Þar gæti hann beðið
eftir mér, sagði hún. Svq komu
viðskiptavinir. Konan mín þurfti
að fara fram að afgreiða. Og
þegar hún kom aítur inn í her-
bergið, var ungi maðurinn horf-
inn. Húti hélt auðvitað, að hann
hefði orðið leiður á að biða og
hún hugsaði ekfci meira, um það.
Það var ekki fyrr en ég hringdi
til hennar rétt í þessu, að hún
tók eítir því að míníatúran hékk
ekki lengur ytfir sófanum! Ná-
umginn hefur bara tekið hana
niður af naglanum og labibað
sig burt með hana útum bak-
dyrnar“.
„Ungi maðurinn rétt einu
sinni“, öskraði fulltrúinn í upp-
námi og fleygði stóra snikkara-
blýantinum í bréfakörfuna í
reiði sinni.
Herra Steinhövel brosti ang-
urværan. ,,f rauninn; er ég að
jaínaði hlynntur ungu og dug-
andi fóliki. En ég verð að játa,
að þessi ungi maður er fulldug-
andi fyrir minn smekk“.
Fulltrúinn leit .upp. ..Eítir árás.'
ina í Warnemúnde hlýtur hann
að hafa uppgötvað að hann hafi
stolið eftirliíkingiunni af misgán-
ingi. Þess vegna gkildi hann eft-
irldkinguna etftir, þegar hann
bridgeþáttu
J
í spilinu á undan hafði Lár-
us lengrakomni gleymt sér
augnablik og strögglað á held-
ur lítil spi.l. Hann borgaði
líka fyrir það með 500 púnkt-
um, en óheppni sérfræðing-
urinn og Benni byrjandi áttu
aðeins bút í spilinu. Gulli
gullfiskur háfði líka látið hanrr.
hafa það óþvegið. Nokkrurrt
mínútum seinna kcm eftim
farandi spil. Xyriv:
Gulli
S: T-5-4-2
H: ekkert
T: 10-5-4-3
L: 9-8-5-4-2
Benni
S: 9-6
H:A-D-7-G
T: A-9-8-2
L: D-7-6
Sérfræðingurinn
S: K-G-10-8-3
H: 4-3
T: 7-6
L: A-K-G-10
Lárus
S: A-D
H: K-G-10-9-8-5-2
T: K-D-G
L: 3
Tími hefndarinnar var runn-
inn upp. Eftir að sérfræðing-
urinn hafði opnað á einum
spaða, þá átti Lárus spil til
þess að segja þrjú hjörtu eða
forhandardobla. En hann gerði
hvorugt. Það var bezt að at-
huga hvort Benni væri ennþá
með sleggjuna á eftir honum.
„Tvö hjörtu“. sagði hann lágt
og aummgíjalega. f Eins og
laungrað tígrfsdýj-: ^ökk Benni
í -þau...- Það var
morðglampi í augum Gulla.
Og eiginlega var ekki hægt að
lá honum 'það. iHann var með
alveg dauða hönd,. -og þetta
leit út fyrir að verða millj-
ón niður.
Otspil Benna var spaðanía
— ekki ónýtt fyrir Lárus.
Ásinn drap kóng austurs og
Lárus spilaði hjartakóng.
Benni drap, spilaði laufi, sér-
fræðingurinn drap á kónginn
og spilaði ásnum. Lárus tromp
aði, spilaði hjartagosa og
Benni var inni á drottninguna.
Hann spilaði ennþá lauft,
Lárus tók trompin, gaf eints
slag á tígulásinn og átti rest-
ina. Tvö hjörtu dobluð og
unnin — með yíirslag.
Gulli var bæði hissa og
reiður. „Hvernig á að vera
hægt að græða á móti svona
mönnum, sem vita ekki hve-
nær þeir eru með kröfuspil?“
„Það lukkaðist í þettar. @kiptis
af því að það var ítreinn
kálfur á eftir þér, en venju-
lega......“
Lárusi var þetta allt ljóst
Auðvitað gat hann hæilega
misst game á þessu.'1 Hanni
bað Gulla auðmjúklega afsök-
unar, en það var slungið á-
nægjubros á honum þegar
hann bókaði spilið. „Þegar bú-
ið er að æsa matarlyst,, tígrjs-
dýrsins dálítið — þá er oft
gott að veiða það“, sagði hann
spekingslega. Benna setti
dreyrrauðan og hann lagði áð
þessu sinni ekkert til málanna.
DRUKKNAHDI
SEYÐISFIRÐI 14;'8'— Urn sjö leyt-
ið í gæiícvöld; er Steinunn gamla
var að tfhra Útr fann hún mann á
Trésmiðafélag Reykjavíkur
heldur félagsfund í Breiðfirðingabúð í kvöld kl. 20.30.
Fundarefmi:
Kjatamál.
STJÓRNIN
Iðnskólinn í Reykjavík
Innritun fyrir skólaárið 1962—1963 og námskeið í sept-
ember fer fram í skrifstofu skólans dagana 21. til 27.
ágúst kl. 10—12 og 14—19, nema laugardaginn 25. ágúst
ikl. 10—12.
Námskeið til undirbúnings inntökuprófum og öðrum
haustprófum hefjast 3. september næstkomandi.
Við innritun skal greiða skólagjald kr. 400,00 og nám-
skeiðsgjöld kr. 100,00 fyrir hverja námsgrein milli bekkja.
En námskeiðsgjöld í inntökuprófsgreinum er kr. 150,00
fyrir 'hvora grein.
Nýir umsækjendur um skólavist skulu einnig leggja
fram prófvottorð frá fyrri skóla.
SKÖLASTJÓRI.
floti og stakk einn skipverja sér
út og náöi honum. Var maðurinn
þá í dái. Lífgunartilraunir voru
hafnar strax um borð og er skip-
ið kom að bryggju kl. 9.30 var
héraðslæknirinn, Valur Jú.h'us-
son, þar fyrir og fór með rnann-
inn strax á sjúkjahúsið og hélt
áf-ram lífgunartilraunum. Rakn-
aði maðurinn við eftir rúmlega
tvo klukkutíma.
í ljós kom, að þetta var finnsk-
ur maður, 25 ára að aldri, skip-
verji á finnska síldveiðiskipinu
Eila. Fór skipið út frá Seyðis-
firði um kl. 19 og var nokkurt
fyllirí um borð. Mun þessi mað-
ur hafa stungið sér frá borði og
ætlað að synda í land. Skips-
menn urðu ekki varir við hvarf
hans fyrr en kl. 21.30. Hófu þeir
þá leit en höfðu ekkert samband
við önnur skip eða land. Kom
skipið svo inn á fjörð aftur um
kl. 4 í nótt og lagðist við festar.
Þegar maðurinn vaknaði til
meðvitundar var hann ilíur vlð-
skiptis og þegar loksins náðist
samband við finnska skipið var
þess óskað, að hann yrði sóttur
sem fyrst. Skip þetta hefur verið
hér undanfarin su.mur, er það
eign niðursuðuverksmiðju og er
síldin söltuð um borð.
H Ú S G Ö G N
FjSlbreytt úrval.
Póstsendam.
Axel Eyjólísson,
Bkipholtl 1. Bíml 11111.
Miðvikudagur 15. ágúst 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (JjJj