Þjóðviljinn - 18.08.1962, Blaðsíða 11

E R ! C H KÁSTNER:
HTHJffl
SEM HVARF
N
eða
ÆVINTÝRI SLÁTRARANS
hefur al einskærri gleymshu far-
ið inn í búrið til þeirra byssu-
laus og svipúlaus.
Lögreglufulltrúinn greip fram
í. „Þessa stundina .eru tuttugu
lögreglumenn á bifhjólum að
leita um al!a Berlín að leigubíl
sem míníatóruþjófurinn situr
' sennilega í og hefur í hyggju að
komast undan með ósvikna Hol-
beininn“.
, „En þetta er hreinastg fá-
sinna". hrópaði aðalforstjórinn.
„Ég fullvissa yður —“ Þetta
orðalaíg hans stafaði frá þeim
tíma, þegar hann var ennþá
agent — „ég fullvissa yður um,
að míníatúrunni hefur ekki ver-
ið stolið, heldur liggur hún í
bezta yfirlæti í boxinu hjá okk-
ur 0g verður eftir fáein andar-
tök afhent herra •Steinhövel!"
„Og mistök koma ekki til
mála?“ spurði herra Kúlz.
„Alls ekki til mála“. En allt
í einu varð aðalforstjórinn hik-
andi. „Únga konan var að
minnast á eftirlíkingu. Er hugs-
anlegt að það sé eftirlíkingin
sem er hjá okkur?“
„Nei“, sagði Steinhövel og tók
lítinn pakka uppúr vasa sínum.
-„Eftirlíkinguna -- höfum við nú
þegar“.
Þá birtist Klapproth prókúr-
isti að pýju, v afhenti húsbónda
sínum lýkifinn ,að boxinu og
litla pakkahri;, sem hann átti
fc, fi# '
að sækja.
Gestirnir sátu eins og í
leiðslu og horfðu bergnumdir á
litla, leyndardómsfulla pakk-
ann.
„Gerið svo vel.“ Herra Kúhle-
wein rétti, gamla manninum
I'Jtvarpið á laugardag:
Fastir liðir eins og venjulega.
1?í55 Óskalög sjúklinga.
14.30 1 úmferðinni (Gestur
Þorgrímsson).
14.40 Laugardagslögin.
16.30 Vfr. — Fjör í kringum fón-
inn: Úlfar Sveinbjörnsson
kynnir nýjustu dans- og
dægurlögin.
17.00 Fréttir. — Þetta vil ég
heyra: Frú Ólöf Húnfjörð
velur sér hlj^qmplötur.
. 18.00 liog fyrir íerðafóik.
20.00 Smásaga: Systrabrúðkaúp
eftir Guðmund Frímann. —
Höfundur les.
20.20 Tónleikar: a) Forleikur að
Kátu konurnar frá Windsor
eftir Otto Nicolai. —
Óperuhljómsveitin í París
leikur. Stjórnandi: Pierre
Dervaux. b) Sögur úr Vín-
arskógi eftir Johann
Strauss. —: Konunglega fíl-
harmoníuhljómsveitin í
Lundúnum leikur. Sir Mal-
colm Sargent stjórnar.
20.40 Leikrit: Morðinginn og
verjandi hans eftir John
Mortimer. Þýðandi: Bjarni
Benediktsson írá Hofteigi.
Leikstjóri: Lárus Pálsson.
22.10 Danslög.
24.00 Dagskrárlpk.
">fe 'úrK-f .fjvivU:
hann með þreytulegri handa-
ihreyfingu.
iHerra Steinhövel flýtti sér að
taka utanaf pakkanum, náði upp
litlu tréöskjunum og opnaði I
þær.
„Míníatúran,“ hvíslaði ungfrú
Trúbner. „Er það mögulegt?“
Safnarinn tók stækkunarglef:
sitt upp úr vasanum, athugaði1
míníatúruna gaumgæfilega, hall-
aði sér afturábak í stólnum og
tautaði: „Ótrúlegt. Það er sjálf
frummyndin.“
„Þetta sagði ég ailtaf,“ sagði
aðalforstjórinn. Hann sneri sér
að prókúristanum og sagði bros-
andi: „Gestir minir vpru van-
trúaðir á það og héldu því fram
að pakkanum hefði verið stoiið
fyrir hálftíma og þjófurinn væri
að reyna að komast. undan :í
leigubí! með míníatúruna.“ Hann
lyfti brúnum ánægður á svip.
„Kæri Klapproth, hversu lengi
hefur þessi litli pakki legið í
þjófhelda boxinu okkar og beð-
ið eiganda síns í bezta yfirlæti?“
Prókúristinn laut fram ög
svaraði lágri röddu: „Svo sem
hálfa klukkustund."
Aðalforstjóri ..„Berolina- -spratt
á- fætur með skelfingu í svipn-
um. „Hvað eruð þér að segja
maður? Hálfa, klukkustund að-
eins? Sendið sírax eftir fulltrú-
anum, sem hefur haft umsjón
með þessu máli.“
Klapproth prókúristi stikaði
útúr herberginu.
Herra Kúhiewein æddi ringl-
aður fram og aftur á stóra.
mjúka teppinu sem huldi 'gólf-
ið, og horfði ógnandi i átt fil
dyra. „Þið verðið að afsaka,“
byrjaði hann, ,,að ég skuli hafa
verið svo ...“
„Ókunnugur málavöxtum“,
kom slátrarameistarinn honum
til hjálpar.
Aðalforstjórinn brosti súrsætu
brosi. „Alveg rétt. Ég fékk að
vita það fyrir tuttugu mínútum
að herra Steinhövel væri á leið-
inni hinsað að sækia míníatúr-
una. Þegar þér komuð í fylgd
með lögregiufulltrúa. varð ég dá-
Htí.ð hissa. En bað lítur út fvrir
að ég eigi oftar eftir að verða
hissa í dag.“
,.Gu.ð gefi að svo verði,“ sagði
Kúl7. ,.Og að við megum fá
tækifærí til hins sama með vð-
u.r. Fáið yður sæt.i. herra yfir-
fdrstjóri! Það sakar aidrei“.
S.vo sneri, hann sér að ungfrú
Trúhnpr. ,.Það er rétt eins og
ég hafi fengið höfuðhögg. En er
betta nú alveg áreiðanlega ó-
svikna mfn.í'átúran? Eða er það
kannski rétt ein kenningin?"
„Það er frummyndin.“ sagði
herra Steinhövel. „Það er hið
eina sem er öldungis víst fram
til þessa.“
Dyrnar opnuðust. Ungur mað-
ur kom inn í herbergið.
„Einn af undirforstiórunum
okkar,“ sagði heiTa Kúhlewein.
„Hann er kunnugur málavöxt-
ugur málavöxtum, hneigði sig og
kom nær.
Það var herra Jóakim Seiler!
AÐ ÍRENU Trúbner undan-
skilinni var enginn sem skildi
í fyrstu, hversvegna Kúlz gamli
stökk í loft upp og dansaði eins
og indíáni til unga mannsins.
Stóllinn valt um koll. Kúlz
hrópaði „Húrra!“ og umfaðm-
aði undirforstjórann hjá „Berol-
ina.“ „Bravó, drengur minn!“
hrópaði hann. „Við erum aldeilis
búin að vaða reyk! Þér eruð
svei mér karl í krapinu!“ Hann
skellihló í gleði sinni. „Ég sagði
alltaf að þér væruð enginn
venjulegur þjófur!“ Svo sneri
hann sér við, hreykinn á svip
og benti á Seiler með hátignar-
látbragði. „Þetta er hann, herr-
ar mínir! Þetta er hann!“
„Hvað á hann við?“ spurði
Kúhlewein aðalforstjóri.
Lögreglufulitrúinn útskýrði
málið: „Það er senniiega um að
ræða manninn, sem fyrir tæp-
um klukkutíma stal míníatúr-
unni úr íbúðinni hjá herra
Kúlz.“
„Drottinn minn sæll og góð-
úr1“ tautaði aðalforstjórinn. Það
heyrðist næstum hvemig gæsa-
húðin breiddist um kroppinn á
honum. „Seiler, þér eruð þjóf-
ur?“
Ungi maðurinn yppti öxlum
vándræðalega. „Það var ekki
um annað að gera! Kæri herra
Kúlz, ég bið yður hér með um
leyfi til að stela frá yður!“
„Eins oft og þér viljið, dreng-
ur minn!“ hrópaði Kúlz. „Ég er
svo sárfeginn því, að þér eruð
enginn -innbrotshiófur. heldur
látlð yður ægja að ryðjast inn!“
Jónkim Seiler hóf skýringar
sínar: „Þetta var' dálítið flókið.
'Ég vár hræddur um að lögregl-
an hefði ekki náð nema hluta
af þjófaflokknum í íbúð minni.
Eiginlega var það aðeins til ör-
yggis sem ég fór í kjötbúðina
yðar, kæri Kúlz. Auðvitað gat
verið að míníatúran væri þeg-
ar komin í hendur herra Stein-
hövelg, En svo var ekki. Hún
hékk yfir sófanum yðar.“
Gamli safnarinn var orðinn
hugsi og spurði: „Vissuð þér þá
að þér höfðuð ekki stolið frum-
mvndinni í Warnemúnde, heldur
eftirlíkingunni? Eða var það
aðeins misgáningur?"
Kiihlewein aðalforstjóri saup
hveljur. „Hvað heyri ég? Var
herra Seiler farinn að stela strax
v Warnemúnde?“
„Já. já,“ svaraði ungi maður-
ínn með hógværð. „Það var ekki
annarra kosta völ. Maður verð-
ur stundum að gera fleira en
manni gott þykir. Þegar Ijósin
slokknuðu f danssalnum, þá
dugðu ekki lengur nein vett-
lineatök. Ég breif töskuna af
ungifrú' Trúbner, brei.faði niður í
hana pg' tók míníatúruna.“
Fulltrúinn horfði tortryggnis-
aueu.m á misindismanninn.
„Hvernig sténdur á bví að bér
stálu.ð frummyndi.nni í Warne-
mfinde, en aðeins eft’rlíkingin
fannqt í íbúðinni hiá yður? Já.
moðal annarra orða. ée þakka
vður fvrir að hafa vísað okkur
á bnrnarana."
„Mín var ánægían,“ sagði.
unei. maðurinn. „H\’að snertir
Tnnn.íatúrurnar tvær. bá var betta
ofurei.nfalt. Þegar l.iósin slokkn-
u.ðu. lá eftirh'kingin ennbá á
borði.nu. Það var nýbúið að skiia
herra Kúlz henni aftur með mik-
illi leynd. 1 myrkrinu stal ég
frummyndinni úr tösku ungfrú
Trúbner. Síðan lagði ég hana á
borðið. rétt eins og hún væri
eftirlíkingin, og svo stal ég eftir-
líkingunni. Og svo hafði ég mig
broti með eftirlíkinguna.“
Ungi maðurinn sem var kunn-i Ilann hugsaði sig úm og bfosti
Ummœli Emils um EBE
I.-...Framhald af- 1. síðu. I
Norska .blaðið „Fiskaren"
skýrði frá þv( fyrir r.okkru, að
,dr, S:- l'. MánsÚoif. se'm'ér 'foíT
'slti 'þéifrar ' deildar Efnahags-
ibandalagsins er fer með land-
búnaðar- og sjávarútvegsmiál
(ihann. er ennfremur einn. af
varaforsetum' EBE). hefði látið
þau orð falla varðandi aðild
Noregs að EBE. að ekki kæmi
til greina að Noregur fengi meira
en svo gem átta ára „aðlögunar-
támatoil“. Eftir þann tíma gæti
ekki komið til mála að neitt yrði
gert upp á milli þjóða. hvort
sem um væri að ræða rétt ann-
arra þjóða til fiskveiða í land-
helgi Noregs. eða að öðru leyti.
Það er því fyllsta ástæða til
að spyrja, hvort „könnunarvið-
ræður íslenzkra ráðamanna hafi
snúizt um það, hve langt ,,að-
lögunartiimabil‘‘ íslendingum
væri ætlað, áður en þeir h’.eypi
flotum annárra þjóða inn í land-
helgi sína?
Landið topnað fyrir út-
iendan atvinnurekstur
X lo.k i Alþýðublaðsviðtalsins
itrekar Emii Jónsson, enn einu
Twö umferðarslys
Um kl. 12.30 í gær varð harður
árekstur á gatnamótum Álfhóls-
vegar og Bröttubrekku í Kópa-
vogi á milli bifreiðar og Vespu-
hjóls. Kastaðist ökumaður Vesp-
unnar um 5 metra og skall í göt-
una. Var hann fluttur á slysa-
varðstofuna og kom í ljós að
hann haíði viðbéinsbrotnað og
meiðzt á höfði en ekki var búið
að ganga úr skugga um það, er
blaðið átti tal við lögregluna í
Kópavogi síðdegis í gær, hvort
um höfuðkúpubrot væri að ræða.
Maðurinn sem slasaðist heitir
Bent Bjarnason til heimilis að
Digranesvegi 44.
Klukkan 16.11 varð annað um-
ferðarslys á Kársnesbraut. Varð
8 ára,idrengm', -Karl Magnússon
Skólaíérði 30,* þaú fýrir: bifreið.
Var hann fluttur á slysavarðstof-
una til rannsóknar en meiðsli
hans voru ekki talin alvarleg:
v^ íIafþóq. óuvMumm
Tjesiunyctúi /7^'Ík'j óúni 23970
& INNHBIMTA — r ,
LÖOF8ÆQISTÖ12F
sinni stefnu íslenzku rikisstjóm-
arinnar varðandi Efnahags-
bandalagið. Segir hann þannig
frá viðta’.i gínu við norska blaðið
,,Aftenposten“: „Hefði harm
iS’kýrt því blaði frá því, að senni-
legast yrði um einhvers konar
aukaaðild íslendinga að ræðfa
•að EBE“.
Síendurtekin ummæli ráð--
herrans varðandi Efnahags-
bandalagið eru því órækur
vitnisburður um það, hvað ís-
lenzka ríkisstjórnin hefur
verið að makka um uriidanfar-
ið við forráðamenn Efnahags-
bandalagsins. íslenzka þjóðin
þarf að gera sér vel ljósa þá
geigvænlegu hættu, sem henni
stafar af þessari stefnu. Efl
hún nær fram að ganga, er
öll barátta þjóðarinnar fyrir
endurheimt sjálfstæðis unn'us
fyrir gýg. Og til einskis hefði
þá verið liáð barátta okkar
fyrir 12 mílna landhelgi, ef
hún verður að nokkrum ár-
um liðnum opnuð fyrir fiski-
skipaflota annarra þjóða.
■ • . • " !;• -; i.
[SKIPAUTGCRB RIKISINSj
m.s. Skjaldbreið
vestur um land til Isafjarðar
þ.m. Vörumóttaka á mánudag til
Ólafsvíkur, Grundarfjarðar*
Stykkishólms, Flateyrar, PatrekS-
f jarðar, Sveinseyrar, BíldudalSj
Þingeyrar, Flateyrar, Suðureyrarj
og Isafjarðar.
Farseðlar seldir á þriðjudag,. ■
m.s. Herðubreið
i
vestur um land í hringferð 23.
þ.m. Vörumóttaka á mánudag til
Kópaskers, Þórshafnar, Bakka-
fjarðar, Vopnafjarðar, Borgar-
fjarðar, Mjóafjarðar, Stöðvar-
fjarðar, Breiðdalsvíkur og Djúpá,-
VOgS. Jf :J'
Farseðlar seldir á þriðudag. •■
mts* Esia
austur um land í hringferð 24'.
þ.m. Vörumóttaka á þriðjudag til
Fáskrúðsfjarðar, Reyðarfjarðar,
Eskifjarðar, Norðfjarðar, Seyðis-
fjarðar, Raufarhafnar, Húsavíkur
og Akureyrar.
Farseðlar seldir á þriðjudag.
i
Iðnskólinn í Reykjavík
Innritun fyrir skólaárið 1962—1963 og námskeið í sept-
ember fer fram í skrifstofu skólans dagana 21. til 27.
ágúst kl. 10—12 og 14—19, nema laugardaginn 25. ágúst
kl. 10—12.
Námskeið til undirbúnings inntökuprófum og öðrum
haustprófum hefjast 3. september næstkomandi.
Við innritun skal greiða skólagjald kr. 400,00 og nám-
skeiðsgjöld kr. 100,00 fýrir hverja námsgrein milli bekkja.
En námskeiðsgjöld í inntökuprófsgreinum er kr. 150,00
fyrir hvora grein.
Nýir umsækjendur um skólavist skulu einnig- leggja
frani prófvottorð frá fyrri skóla.
SKÖLASTJÓRI.
Eginkona mín
Þorbjörg Einarsdóttir Garðastræti 45 lézt í Landakots-
spítala 17. ágúst.
Asgeir Torfason.
nmiílíl niihiii' j I i I . ||||! tlj.i. J1}.1 j.UE1.1
m,s<^ t-anrt ;íjíjj rc6». asrznan&bi a*is3 !I 'ir.xávU r.ny.sk
Laugardagur Í7. ‘águsf S1962 — ÞJÓÐVILJINN (J Jj
.Tt
íigtairisi;, uej.
■r/íi';
\ ííuu;
- (ö C