Þjóðviljinn - 03.10.1962, Qupperneq 11

Skáldsaga eftir RICHARD CONDON:
inni og SKÍkkjan væri níðþung.
Hann setti sjálfur banderillurn-
ar og grannur líkaminn var
augnayndi þar sem hann hékk
næstum í loftinu með útrétta
handleggi, sem allt í einu
greiddu högg eins og slanga í
árásarhug. Áhorfendur voru í
hriíningarvímu.
Cayetano olli áhorfendum ekki
vonbrigðum við þetta síðasta
naut. Það var eins og þarna
væri sýnd , hæggeng kvikmynd
og hann og náutið runnu sam-
an í eitt. Þeir voru vinir sem
ákveðið höfðu stefnumót síðdeg-
is á sunnudegi og höfðu stanz-
að í miðju kafi, þannig að naut-
ið sem teygt hafði úr sér upp
í hæð við varir mannsins við
pase de la muerte, gat sperrt eyr-
að óg heyrt loforð dauðahs.' !
Þegar hann banaði nautinu,
kom hann svo n®rri Því að o’.n-
boginn fór framhjá þáðum horn-
um. Það var eins og hann teygði
Miðyi^udagþþ- október ;
8.00 Mói'gUnútviirþ (Bæn.
Tónleikar. — 8.30 fréttir.
8.35 Tónleikar. — 10.10
Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12.25 Fréttir og tilkýnning-
ar).
13.00 „Við vinnuna": Tónleikar.
15.00 Síðdegiyútvarp (Fréttir og
. tílk. — Tónleikar. —
16.30 Veðurfregnir. — Tónleikar.
17.00 Fréttir. — Tónleikar).
1830 Óperettulög. — 18.50 Til-
kynningar. — 19.20 Veður-
fregnir.
19.30 Fréttir.
20.00 Varnarorð: Friðþjófur
Hraundal eftirlitsmaður tal-
ar enn um hættur af raf-
magni utanhúss.
20.05 Harmonikulög: Gnesla-
Kalle og hljómsveit hans
leika sænsk danslög.
20.20 Erindi „Sjúkur var ég, og
þér vitjuðuð mín“ (Jónas
Þorbergsson fyrrum út-
varpsstjóri).
20.45 Tónleikar: Fiðlusónata í A-
dúr op’.'i) eftir Carl Niels-
sen (Emii Telmányi og
Victor Schiöler leika).
21.05 „1 útlegð", brot úr sjálfs-
ævisögu danska rithöfund-
arins Hans Kirk, í þýðingu
Málfríðar Eiparsd. (Mar
grét Jónsdóttir).
21.40 Islenzk tónlist; Lög eftir
Jón Leifs.
20.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „I sveita þíns
andlits" eftir Moniku Dick-
ens; VII. (Bríet Héðins-
dóttir).
22.30 Næturhljómleikar:
Píanókonsert nr. 2 í B-dúr
op. 83 eftir Brahms (Gina
Bachauer og Fílharmoníu-
sveitin í New York leika;
Sir John Barbirolli stjórn-
ar).
23-25 Dagskrárlok:
NITJANDI DAGUR
sig letilega aftureftir nauts-
hryggnum, meðan hægri höndin
var grafin í herðakambi þess og
hin vinstri hélt athygíi þess
fanginni með eldrauðri dulunni
niðurundir hægra hné.. Þannig
stóðu þeir saman eilífðartima
•— og síðan leystist myndin upp.
Nautið féll til jarðar fyrir fram-
an Cayetano, sem steig skref
afturábak og hei'.saði riddara-
lega.
Hann fékk tvö eyru og ha]a
fyrir þetta seinna naut. Það var
í 'þriðja skipti sem hah var veitt-
ur í sögu Madrid-leikvangsins.
„Olé! Oié!“ hafði drunið á himn-
inum eins og tröllaukin hönd
berði trumbu á stærð við ]eik-
vanginn. Tuttugu þúsund hvítir
vasakhitar yófu á loftí. Seinna
náutið hafðíí verið svo dæma-
laust hugrakkt, að það var dreg-
ið þrjá heiðurshringi umhverf-
is völlinn.
Eftir fyrsta nautið hafði Cay-
etano tekið tvær vueltur. En
eftir seinna náutið rieyddi fólk-
ið hann til að fara hvern heið-
urshringinn eftir annan. Cayet-
ano og menn hans h’.upu með
löngum, hægum skrefum sigur-
sælla; náutabana, en sá stíll er
aðeins notaðu'r við vueltur og
hann minnir á bar.éttmeistara
sem leika sirkushesta.
Áhorfendur hétu honum ó-
dauðleika, hrópuðu að hann væri
mestur allra heimsins nautabana
um allar aldir. Þeir hrópuðu
„Olé tu rnardc"! og fleygðu úr-
um, blómum, vindlup), skóm,
brjóstahöldurum, höttum og vin-
flöskum inn á leikvanginn.
Nautabanarnir fleygðu þessu til
baka, þegar þeir voru búnir að
hressa sig á víninu, þar sem þeir
stóðp í miðdepli heimsins.
Hertogafrúin hafði risið á fæt-
ur þegar hann fór framhjá
Tendido 10 eftir fimmtu og síð-
ustu vueltu. Augu hennar Ijóm-
uðu, vegna. þeSs að hún var
spænsk kona sem hafði ho.rft á
hið spænskasta allrar fegurðar
og við tilhugsunina um að bráð-
um yrði hún hluti af þessum
líkamlega dýrðarsöng. Hann sá
hana eina á leikvanginum, þétt-
setnum af tuttugu og tvö þúsund
mannverum. Það var eins og
hann hægði aðeins ferðina þeg-
ar hann fór framhjá, en hann
stanzaði ekki. Hann sá hana
brosa þegar hún minntist atrið-
isins í „Blóð og saniUu"-,. síðan
iók hún giftingarhringinn af
fingrinum. þræddi knipp’.inga-
vasaklút i gégnufn harin og
fleygði honum fyrir f?etur hans.
Hann tók hann upp um leið og
hann hljóp framhjá. Gegn allri
siðvenju lét hann hjá líða að
fleygja honum til baka.
Hann var ti’.búinn og istáð.í
patio de caballos fyrir utan kaþ-
elluna á undan henni, vegna þess
að hún tafðist í þrengslunum, af
því að mannfjöldinn neitaði að
yfirgefa leikvang sigursins svona
fljótt. Enginn angraði hann leng-
ur með afskiptasemi. Mannþyrp.
ingin skipti sér og hleypti hon-
um í gegn. Ef til vill var fólk
dálitið skyggnt eftir atburði
dagsins og fann að þarna voru
á ferðinni guð og gvðja.
E1 Meson var nokkrum kíló-
metrum fyrir utan Madrid á leið-
inni til Burgos. Þar eru borð
undir beru lofti. vin í krúsum
og dásamleg útsýn yfir Guad-
arrama.
Hertogafrúin drakk hvitt
romm frá Portorico. með ís og
vatni, regíulega saklausan drykk
fyrir þann sem lætur sér nægja
fjögur glös.
Þau töluðu og höfuð þeirra
voru mjög náin. Hann starði
á hana — augun æt’uðu útúr
höfðinp við tilhugsun.ina ^ríi hið
semiaú var "í vændurn.
Hun brosti Iþegar hún það.
Svo H h*ni |ýrsta
sinn. fcáu “stóou ems og sarngró-
in. hreyfingarlaus og tárin glitr-
uðu í sólskininu.
En fyrir þennan minnisverða
sunnudag, .sat Bourne ásarnt Evu
og Jean Marie í íbúðinni í Rue
du Boccador. Hún.var á fyrstu
hæð. bak við hana var litill
garður og henni f.vlgdi gamall
vínkjallari. Fjölskylda sem far-
in var til Indó-kína hafði leigt
hana með húsgögnum.
Bourne sagði frá áliti sínu á
þessum óvenjulegu kringumstæð-
um og þeim ályktunum sem
hann hefði dregið.
..Heyrið mig nú. Ég segi ekki
að Chern hafj vitað að vinnu-
veitandi hans hafi ætlað að snúa
á okkur. Á hinn bóginn getur
verið að Chern sé sjálfur vinnu-
veitandinn. Við þurfum að kom-
ast að því í kvöld, eða reyna að
minnsta kosti að byrja að kom-
ast að því“.
„Hvað áttu við með því?“
spurði Jean Marie allt í einu,
en hann hafði verið í vondu
skapi allan daginn.
„Það tekur kannski sinn tíma“,
svaraði Bourne létum rómi.
..Sjá’.fsagt verður að sannfæra
hann fyrst“.
„En ef hann vi.lj nú a!ls ekki
segja neítt?“
„Hamingjan góða“, hrópaði
Eva. „Geturðu ekki hætt að
gretta þig eins og þú værir Jean
Gabip'í sakamálamynd. Þú veizt
vel að þú myndir lognast útaf
ef Chern svo mikið sem gelti
að þér“.
Spilið í dag er £fá hýafstað-
inni heimsméis:tarakeppni
Bridgefélags kvenna, sem spil-
uð var með barometerformi.
Það er sérstaklega lærdóms-
í'íkt, bæði í sókrt og vöfn. en-LÍ.i.
þótt árangur yrði æði mis-
jafn.
Staðan var a-v á hættu og
suður gaf.
S: 8-7-5-3-2
H: D-5-3
T: A-6
L: D-7-5
S: D-10-6
H: G-8-7-6
T: D-9-4-3
L: 10-9
N
V A S
S: K-9
H: 10-4-2
T: K-G-10-8-7-5
L: 6-2
S: A-G-4
H: A-K-9
T: 2
L: A-K-G-8-4-3
Spil Sem þetta hverfur í
fjöldann, sé það eingöngu at-
hugað frá úttektarsjónarmiði,
þar eð úttekt er upplögð í
spaða, laufi og gröndum.
Suður
1 lauf
3 lauf
6 lauf
Eftir að norður fer upp úr
þremur gröndum, er ekkert
fyrir suður að gera nema segja
slemmuna, því að fimm í lág-
lit er sjaldan góð Skor í ein-
menningskeppni.'
Vesfur á að'Spilá út og virð-
ist ekki ósanngjarnt að hugsa
sér að hann spili trómpi. önn-
ur útsþil virðást ekki sérlega
girnilég. Sagnhafi drepur heima
og sp.'lar trompi yfir á drottn-
inguna. Séú trompin tvö og tvö
er állt tílbúið, fyrir endaspil-
ið. Nú er lágspaða spilað úr
borði, austur lætur níuna, suð-
ur ásinri og vestur sexið. Nú
er spilað tígli, dreþíð' á ás',
Sú sögn, sem er þess virði,
að hún sé athuguð, er sex-lauf,
spiluð af suðri. Við gætum
hugsað að sagnir gengju eitt-
hvað á þessá leið:
Vestur Norður Austur
pass 1 spaði pass
pass 4 lauf pass
pass pass pass
tígli til baka og trompað. Síð-
an eru 3 hæstu í hjarta tekn-
ir og spaða spilað. Austur lend-
ir inn á k,ónginn og verður að
spila í tvöfalda eyðu. Einfalt,
er það ekki? En af hverju þarf
austpr endilega að lenda inni
á spaðakónginn? Auðvitað á
hann að láta hann í
fyrsta spaðaslag, til þess
að lenda ekki i þessari
klemmu. Sagnhafi getur þá
aldrei unriið spilið, en hins
vegar er þetta sjálfsögð spila-
men^nska, því spilið stendur
eigi vestur K-9, eða D-x í
spaða.
10.01)9 manna her til ðxford
Framhald af 1. síðu.
Hafa þá 215 manns verið hand-
teknir samtals.' Edwin Walker,
fyrrveraridi hershöfðingi sem var
aðalforingi þeirra sem hófu skot-
árásina á sunnudagskvöld, situr
í fangelsi, en verður látinn laus
gegn 100.000 dollara tryggingu.
Ross Barnett, ríkisstjóri í Miss-
issippi, hefur haldið ræðu og
skellt allri skuldinni á ríkislög-
regluna, sem hann segir að hafi
byrjað hinar blóðugu óeirðir, sem
kostuðu þrjú mannslíf.
Hvítir í námsverkfalli
Blökkustúdentinn James Mere-
dith sótti fyrirlestra í háskólan-
um í dag, og fylgdi lögreglu-
vörður honum hvert fótmál. Yms-
ir aðilar í Oxford fullyrða, að
75 prósent stúlkna og úm helm-
ingur pilta við háskólann hafi
hætt að sækja fyrirlestra í mót-
mælaskyni við skólagöngu Mere-
diths.
Áliti USA hrakar
Flest stórblöð í USA styðja'
aðgerðir stjórnarinnar, og felja
að það hafi verið rétt ~oft Árfá*
kvæmilegt áð beita herliði til að
tryggja blökkufólki aðgang að
háskólanum. Blöðin telja að
Bandaríkin hafi beðið rnikinn á-
litshrtekki í augum annarra þjóða,
einkúm í Afríku og Asíu. Brezka
blaðið „Guardian” segir, að
Bandaríkjastjórn verði að gera
sér það ljóst, að Bandaríkin hafi
lækkað í áliti í augum heims-
búa vegna atburðanna í Mississ-
ippi. Stjórnin hafi hinsvegar gert
það eina rétta til að vinna bug
á kynþáttakúguninni.
Fidel Castro, forsætisráðherra
Kúbu, hrósar Bandaríkjastjórn.
Þetta er eitt af þeim fáu tilfell-
um, sem bandarískur her er not-
aður í þágu réttlætisins.
m tiafnar iil-
Eögy Kristjðffs
GENF 2 10 — Bandaríkja-
stjórn hafnaði í dag tillögu
Krústjoffs um að. kjarnorkuveld-
in undirrituðu samning um bann
við kiarporkuvieþnatilraunum i
‘'foítif'4 og nfeðansjávar.
Miðvikudagur 3. • október 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (J Jj j