Þjóðviljinn - 20.10.1962, Blaðsíða 6

ÞJOÐVILJINN
t,augardagur 20. október 1962
Konan fékk
mann sinn „léð-
an“ úr fang-
elsinu
— Ég er ekki nema 30 ára J
gömul. Ég cr algjörlega eðli- (
' leg ung kona og því finnst (
mér ég hafa hinar eðlilegu (
þarfir. Þannig komst sænsk í*
kona að orði í bréfi tii yfir- (
valdanna í fangelsi einu. Eig-
inmaður hennar hefur verið
dæmdur í ianga fangelsisvist.
Þau eiga sex biirn.
— Undanfarið hef ég átt
við mikla erfiðleika að etja,
segir í b'réfinu. Það er ekki
eðlilegt að hjón séu aðskilin
í svo iangan tíma. En ég hef
verið manni mínum trú og
haldið hjónabandinu saman.
En nú vcrð ég að lýsa því
yfir að þetta gengur ekki leng-
ur. Ef maður minn fær ekki
tækifæri til að heimsækja
mig öðru hvoru get ég ekki
annað en gefizt upp.
Þar sem ég hef alltaf reynt
að vera hreinskilin verða af-
leiðingarnar þær að hjóna-
bandið fer í kaidakol. Ég hef
það nógu erfitt sem stendur
og ég verð að fá hann heim
til þess að gcta haldið á-
fram. Ég bið því um að slíkt
leyfi verði veitt innan hálfs
mánaðar. Eftir það ætti ég
að komast af þar til hann
fær sitt venjulega leyfi í
janúar. . . .
Yfirvöldin urðu við bón
konunnar og veittu mannin-
um heimfararleyfi.
Alræmdur bófi
var í fyigd með
ráðherranum
Þegar Franz-Josef Strauss, landvarnaráðherra
Vestur-Þýzkalands, fór í opinbera heimsókn til
Tyrklands valdi hann alþjóðlegan fjárglæfra-
mann til fylgdar sér. Frá þessu segir Hamborgar-
blaðið Die Zeit. Segir blaðið að glæframaðurinn
hafi aflað sér frægðar með því að rita frásagnir
af glæpum sínum í fangelsi og birta þær í viku-
blaði einu.
Þorparinn var ráðinn til þess
að gera kvikmynd fyrir land-
varnaráðuneytið vesturþýzka
Ekki er enn vitað hvemig þessi
ráðstöfun féll Tyrkjum í geð,
segir Die Zeit. Þeir létu ekki
álit sitt I Ijós og því er ekki
vakið máls á þessum atburði
fyrr en í dag.
Soilfir fyrir Strauss
Upplýsingar um þennan ein-
Sex milljénum
LONDON 18/10 — Fjórir ræn-
ingjar stöðvuðu í dag á götu í
Chelsea í London póstbíl og
komust undan með 50.000 sterl-
ingspund (6 millj. kr.) sem í
honum voru. Bíll beið eftir þeim
á næsta leiti og komust þeir und-
an í hcmum.
er að deyja í
í Bandaríkjunum
Eins dauði er annars brauð.
Þetta máltæki er heldur betur
orð að sönnu í Bandaríkjunum.
Þar er svo komið að fólk hef-
ur tæpast efni á bví að deyja.
Á síðastliðnum áratug hefur
kostnaður við meðaljarðarför
aukizt um 40 prósent en fram-
færslukostnaðurinn aðeins um
15.
Fyrir það fé sem varið er til
einnar meðaljarðarfarar í
Bandaríkjunum væri unnt ..ð
kaupa sjónvarpstæki. þvottavél,
strokvél. uppþvottavél og kæli-
skáp Fjöldi útfararstofnana
hefur aukizt í réttu hlutfalli
við verðið og „samband útfar-
arstjóra" fullyrðir að útgjöldin
aukizt stöðugt án bess að sam-
keppni um verð verði við kom-
ið innan starfsgreinarinnar.
Hinar fáránlega dýru jarðar-
farir hafa orðið til þess að fólk
hefur leitast við að taka hönd-
um saman til að tryggja sér út-
fari.r við hóflegu verði. En það
er ekki „fínt“ að hverfa aftur
til moldarinnar á ódýran hátt
og veitist því fólki erfitt að
beygja stóru fyrirtækin með
háa verðlagið. Ein af orsökum
hinna feykilegu verðhækkanna
er sú ,að algengt er orðið að
smyrja hina dauðu.
Fegrunarlyfjaiðnaðurinn hef-
ur komizt langt á þessu sviði
og komið til leiðar að nú er það
„góður siður" að láta hina
dauðu líta út sem iifandi væru.
„Fallegt lík“ er vígorðið.
Sem betur fer erum við langt
á eftir Bandaríkjamönnum á
þessu sviði. Margir Bandaríkja-
menn munu telja greftrunarsiði
okkar hina villimannlegustu.
kénnilega kunningsskap striðs-
ráðherrans eru í greinaflokki
sem Otto von Loewenstem skrif-
ar um þessar mundir fyrir Die
Zeit. Útgefandi blaðsins er dr.
Gerd Bucerius. en hann var
til skamnts tíma þingmaður
fyrir Kristilega demókrataflokk-
inn.
Tilgangurinn með greinaflokkn-
um f Die Zeit getur varla ver-
ið annar en sá að spilla mögu-
leikum Strauss til að verða arf-
taki Adenauers sem kanzlari.
! sömu greininni og fjallað er
um Tyrklandsför striðsmálaráð-
herrans er getið um annan at-
býglisverðan atburð og er það
heimsókn Adenauers til Johann-
es Evangelist Kapfinger blaða-
útgefanda í Passau. Kapfinger
þessi er einn af mörgum og
misjöfnum kunningjum Strauss.
Adenauer gisti
melludólg
Kapfinger er alræmdur vegna
fjTri afskipta af stjómmálum,
rcgsherferð sína á hendur Willy
Brandt, borgarstjóra i Vestur-
Berlín, hlutdeild sína í FIBAG-
hneykslinu fræga og kynlíf sitt,
en hann hef-ur verið ákæröur um
vændismiðlun.
Die Zeit skýrir frá þvi að
Strauss hafi komið Kapfinger
á framfæri í Bonn og hafi
Adenauer veitt honum áheym.
Skömmu síðar fór kanzlarinn
ti! Passau í boði Kapfingers.
Greinaflokknum í Die Zeit
er enn ekkj lokið og í Bonn
bíða menn í ofvæni eftir nýjum
aíhjúpunum.
0e Saulle enn
í sjóuvarpinu
PARÍS 18/10 — De Gaulle beitti
enn i dag skæðasta vopni sínu
í kosningabaráttunnj fyrir þjóð-
aratkvæðagreiðsluna sem verður
arjran sunnudag, sjónvarpinu. I
sjónvarps- og útvarpsræðu end-
urtók hann þá hótun sína að
segja af sér þegar í stað, ef til-
laga hans um breytingu á ákvæð-
um stjómarskrárinnar um for-
setakjör fengi ekki meirihluta at-
kvæða.
Myndatcxtarnir í Jcunc Afrique cru ekki samdir á neina tæpitungu. Einn þeirra hljóðar svo: „Óþol-
andi fýla er í þann veginn að kæfa gestinn um leið og hann kcmur inn í „sjúkrastofuna". Dr.
Schweitzer . hefur gengið hér um daglega og vani zt þefnum. Hvorki skíturinn né saurlífið sem sjúkl-
amir lifa í snertir hann'*
Sjúkrahús Sch weitzer
hið lakasta /
Þar rak að því. Loks hafa Afríkubúar hafið
upp raust sína og sagt meiningu sína um Albert
Schweitzer. Við sem búum á öðru heimshorni
höfum hingað til litið á Schweitzer sem heilag-
an mann sem fórnar líf sínu fyrir fá'tæka svert-
ingja. En í Túnisblaðinu Jeune Afrique kveður við
annan tón. Segir það að sjúkrahúsið í Lámbar-
éne sé hin argasta svínastía. Myndir frá sjúkra-
húsinu sem blaðið birtir styrkja vægast sagt
þessa fullyrðingu.
Ritstjóramir við Jeune Afri-
que vita hve torvelt er að ganga
milli bols og höfuðs á goðsögn.
Þeir ganga því hreint til verks
og reiða hátt til höggs.
— Þetta er alþjóðlegt feimn-
ismál, sagði blaðið. — Allur
heimurinn veit það. en enginn
þorir að tala um það. Dr. Albert
Schweitzer hefur verið i Gabon
i 49 ár. Frægð hans hófst fyrir
20 árum. Þúsundir gesta hafa
komið til Lambaréne. Allir hafa
getað séð það sem við nú sýn-
um með myndum. Enginn hefur
skýrt frá bví.
Lokaðir gjafabögglar
Að vísu hafa allmörg blöð og
tímarit gagnrýnt Schweitzer og
starf hans á undanfömum ánim.
En þó eru milljónir manna hvar-
vetna í heiminum sem trúa því
að hann sé dýrlingur nútímans.
Ekkert blað hefur ráðizt iafn-
harkalega gegn honum og
sjúkrahúsi hans sem Jeune Afri-
que.
Blaðið heldur áfram. — Til-
finningasemi á lágu stigi er stöð-
Jesús er læknir okkar
■blóðgjöf ónauðsynleg
endur trúflokksins
allri læknishjálp.
afneita
„Jesús er læknir okkar, aðra
læknishjálp þurfum við ekki,”
segir Walter Fetzer, 33 ára
gamall járnbrautastarfsmað-
ur frá Siissen í Wurtcpberg í
V estur-Þýzkalandi.
Af þeim sökum fengu lækn-
ar staöarins ekki leyfi tii að
gefa dauðsjúkri konu hans
blóð, enda þótt þeir væru
sannfærðir um að geta bjarg-
að Iífi hennar mcð því móti.
Konan dó fjórum kiukkn-
stundum eftir að hún hafði
aiið fjórða barn sitt. Hún
vildi sjálf heldur ekki þiggja
nokkra læknishjálp.
Klukkustundum saman
reyndu læknarnir að fá Fetz-
er til að láta undan, en nann
kvaðst leggja allt í hendur
guðs. Hann hefur nú verið
dæmdur í átta mánaða fang-
elsi. Lögfræðingur hans áfrýj-
aði dómnum.
Náðargjöfin
Trúin er náðargjöf. segir
Ruccius lögfræðingur. Frú
Fetzer dó í trúnni og nú lif-
ir hún í alsælu á himnum.
Fetzer og lögfræðingur
hans eru báðir meðlimir i
trúflokki er nefnist „Evan-
gelíska bræðralagið“. Áhang-
Örannsakanlegir
vegir
— Ég trúði á mátt bænar-
innar og treysti á guð. Ég
mun gera slíkt hið sama aft-
ur, sagði Fetzer fyrir réttin-
um. Hann er sannfærður um
að það var bezt að svo fór
sem fór. Vegir guðs eru ó-
rannsakanlegir.
Ríkissaksóknarinn hefur
einnig áfrýjað dómnum:
— Ég vil ekki vera samsek-
ur í því að örlög móðurinnar
bíði einhvers hinna fjögurra
barna Fetzers, segir hann.
Málstað sínum til framdráttar
benda Fetzer. og lögfræðing-
urinn á það að í v.-þýzku
stjórnarskránni er kveðið á
um trúarbragðafrelsi.
ugt viðhaldið með feykilegri
auglýsingastarfsemi. Góðar sálir
eru hrærðar vegna „hinnar
þrotlausu baráttu gamla og fá-
tæka læknisins sem fórnar lífi
sinu til að hjúkra svertingjun-
um“ Gamlar konur senda póst-
ávísanir til að írelsa sálu sína.
| Við vitum um eina í Bandaríkj-
unum sem sendir Schweitzer 200
doliara mánaðarlega. Þar að
auki eru honum gefin lyf. upp-
skurðartæki og margt fleira í
stórum stfl.
— Hvað gerið þér við þetta
alltshman? spurði einn frétta-
ritara okkpr hann.
— Ég nota það. sagði Schweit-
zer.
1 raun og veru liggja kassarn-
ir í skítnum og eru aldrei opn-
aðir.
Kynþáttamisrétti
mitt í umbótunum
— Sannleikurinn er sá, segir
Jeune Afrique, að Gabon er
einna bezt sett allra Afríku-
ríkja hvað snertir aöstöðu til
lækninga. Hinir 445.000 íbúar
hafa fjögur stór sjúkrahús. .0
lækningastöðvar, 22 geislalækn-
ingastöðvar, níu flokka sem
ferðast um til að annast heil-
brigðisuppfræðslu og sjúkdóma-
vamir, tvær fæðingardeildir og
bamasjúkrahús. Skipulagðar
bólusetningar hafa svo til út-
rýmt hitabeltisgulu og bólusótt.
Holdsveiki. hin hræðilega svefn-
sýki og mýrarkalda eru á stöð-
ugu undanhaldi.
Mitt í þessari umbótaviðleitni
er gapandi sár, sorpræsi, bað sem
kallaö er „sjúkrahúsið í Lambar-
éne“ sem rekið er samkv. lög-
máli kynþátlamisréttisins. Sjúk-
lingar bera merkisspjöld: „Inn-
fæddur" fyrir Afrikumenn og
„Evrópumaður“ fyrir þá kyn-
blöndun.
Jafnvel þeir vinsamlegustu
meðal gesta Schweitzera hafa
viðurkennt að sjúkrahús hans er
eitthvað það frumstæðasta í
heimi. Salerni hefur enn ekki
verið komið upp (eftir 49 ár og
þrátt fyrir allar gjafirnar). I stað
skolpræsa eru rennur undir
beru lofti. Blóðistorknar sára-
umbúðir fljóta hægt niður eftir
þeim.
Lélegasta hjúkrun
í allri Afríku
Dr. Schweitzer hefur eina
meginreglu: „Rétt er að hinir
innfæddu þjáist, læknist eða
deyi í sínu eðlilega umhverfi".
Þar af leiðandi koma sjúklingam-
ir með fjölskyldur sínar og dýr
til sjúkrahússins — þrátt fyrir
saurlifnaðinn og þrátt fyrir smit-
unarhættuna — og þar af leið-
andi búa þeir sjálfir til mat
sinn. — „Ég gef þeim matinn'S
segir hinn mikli hvíti læknir,
„þeir matreiða hann sjálf og þá
ei ekki annað unnt að segja en
að allt sé í bezta lagi“.
Greininni lýkur 'með þessu:
Þrjú eru þau atriði varðandi
Schweitzer-málið sem vekja sér-
staka athygli:
1. Allur heimurinn heldur að
hvergi í Afríku sé unnt að fá
læknishjálp nema í Lambaréne,
en sannleikurinn er Sá að hjúkr-
unin f sjúkrahúsi dr. Schweitz-
ers er sú lakasta sem um getur
í allri Afríkú.
2. Meðan Gabon reynir að
endurbæta heilsugæzlu sína með
gcðum árangri eru læknisað-
ferðir Schweitzers hreinasta
hneyksli.
3. Til hvers eru allar gjafimar
sem sendar eru til Lambaréne
notaðar?
Voru tíu vifcur
á n'óMu skeri
Fyrir tveim og hálfum mán-
uði fórst lystibátur á Kyrrahafi.
Skipbrotsmenn björguðu sér á
Iand á nöktu kóralrifi. Þar drógu
þeir fram lífið á regnvatni og
kræklingi þar til þcir voru flutt-
ir til Nýja-Sjálands fyrir fácin-
um dögum.
17 menn voru um borð í lysti-
bátnum sem var á siglingu frá
Tonga-eyju til Ata-eyjarinnar.
Aðeins 14 þeirra björguðu sér
upp á rifið, 620 km fyrir sunn-
an Fiji-eyjamar.
Þeir smíðuðu timburfleka og
þrír þeirra héldu út á hafið f
leit að hjálp. Einn drukknaði
á leiðinni en eftir 520 km sigl-
ingu náðu hinir landi á Kadavu-
eyju.
Flugvél úr flugher Nýja-Sjá-
lands flaug til rifsips og varp-
aðí matvælum niður til skip-
brotsmanna. Þeir bjuggu í jap-
önskum fiskibát sem áður hafði
strandað á skerinu.
Síðan sótti flugbátur þá. Einn
þeirra var þá látinn en annar
aðframkominn vegna hinnar
löngu dvalar á rifinu.
á