Þjóðviljinn - 11.01.1963, Side 9

Föstudagur 11. janúar 1963
ÞJÓÐVILJINN
SÍÐA 9
Sparnaður að
þvo hárið úr
þvoftalegi?
1 London var nýlcga haldin sýning á barnatízkunni — fýrir börn! Sumir áhorfenda vlrðast hafa
birgt sig vel upp af ís fyrir sýninguna, en fimm ára sýningardaman á þó óskipta athygli alira
meðan hún sýnir terylene sparikjól af kunnáttu og öryggi.
Nælonhárkollur nýjasta
dellan hjá kvenfólkinu
Nýjasta dellan í Danmörku og Svíþjóð er svo-
kölluð hárkolluhúfa úr nælon. Dellan kemur frá
Ameríku og líklega líður ekki á löngu áður en
við megum eiga von á þessu. Hárkolluhúfuna má
nota bæði sem húfu og eins má greiða hana og
leggja á ýmsa vegu og nota sem hárkollu.
Það var frú Kennedy sem
fyrst kom skriðunni verulega
af stað með að segja frá því í
viðtali að hún œtti að minnsta
kosti 20 hárkollur, sem hún
notaði við ýmis tækifæri þegar
hún mætti ekki vera að því að
fara í lagningu. Aðrar fínar
frúr í USA vildu þá ekki vera
síðri og á örskömmum tíma
seldist upp allt hár á markað-
inum svo að flytja varð það
inn frá Evrópu.
En þetta var of dýrt fyrir al-
menning og því var það að
framleiðanda nokkrum datt í
hug að reyna að framleiða hár-
kollur úr ódýrum gerviefnum
svo sem nælon og þ.h. Aðrir
framleiðendur voru fljótir að
apa þetta eftir og brátt var allt
orðið fullt af hárkollum úr næl-
oni, og þær hafa náð feykilegum
vinsældum. Þær eru í ýmsum
litum — platínuljósar, kast-
aníubrúnar, rauðar, svartar og
grænar!
Og nú er dellan sem sagt
komin til Evrópu. Þar eru það
ungu stúlkumar, sem bera
kollurnar — en margar eldri
konur nota þær lika
Salan er gífurleg og inn-
flytjendur og framleiðendur
græða á tá og fingri. Svo mikið
lá á að koma þessari vöru á
markaðinn í Danmörku að inn-
flytjandinn mátti ekki einu
6inni vera að því að senda pen-
ingana fyrir vörunni eftir
venjulegum leiðum — gegnum
bankana, heldur sendi tékk
flugleiðis til fyrirtækisins i
Bandaríkjunum og fékk send-
iriguna um hæl flugíeiðis til
baka.
Það sem á mikinn þátt í að
útbreiða kollumar ■ sVO"“ttijög'
sem raun er á er að þær er
hægt að nota bæði sem hárkoll-
ur og húfur og svo hitt ekki
síður hve víða þær eru seldar:
í fatabúðum, hattabúðum,
snyrtivörubúðum og í hár-
greiðslustofum, þar sem hægt
er að fá þær lagðar um leið og
maður fer í lagningu með sitt
eiglð hár. Þegar lagningin er
farin úr hárinu er svo hárkoll-
an sett úpp.
Og karlmennimir? Jú þeir
stynja og vona að þeir muni aft-
ur fá að sjá eðlilegt hár stúlkn-
anna þegar sumrar og hlýnar
í veðri, svo of heitt verður að
ganga með hárkollur.
Hárkollumeistarar eru samt
ekki hræddir við samkéþþnina.
Þeir segja að leikhúsin geti
ekki ekki notað nælónhárkoll-
■ umar.' til þess séu þær alltof
fyrirferðarmiklar og óeðlilegar
og að fólk sem í raun og veru
neyðist til að ganga með hár-
kollur vilji þær ekki úr öðru
en ekta hári.
Margir taka til þess ráðs
þegar þeim finnst sjampóið of
dýrt að nota bara þvottaefni
í staðinn. Eins eru það margir
sem nota þvottalög í baðvatnið.
Ödýrt er þetta kannskl, en ætli
það sé sérlega holt fyrir húð-
ina og hársvörðinn?
Að vísu er undirstöðuefnið
í sjampó og þvottalegi það
sama, en það er samt mikill
munur á þessu tvennu. Þegar
sjampó er framleitt er fyrst at-
hugað hvaða áhrif það hefur
á húðina og hársvörðinn, hvort
það þurrkar eða myndar flösu
o.s.frv. Þegar þvottaefni eða
þvottalögur er framleiddur er
hins vegar ekki tekið tillit til
annars en þess hvernig áhrif
hann hefur á það sem honum
er ætlað að þvo, þ.e. á föt,
diska, potta o.s.frv. Auðvitað
er honum ekki ætlað að fara
mjög illa með hendumar, en
það er samt engan veginn ráð-
legt að nota hann í baðvatn!
Það er hægt að fá önnur föt
í stað þeirra sem eyðileggjast
af of miklu eða sterku þvotta-
efni. En það er engin trygging
fyrir að hárið vaxi aftur ef það
dettur af. Það er sem sagt ekki
víst að það borgi sig að spara
of mikið á þessu sviði.
★ Þegar gamla ullarábreiðan
er orðin hnökrótt er hægt að
gera hana slétta og fína — og
nærri því eins og nýja, með þvi
að kemba hana með stálbursta.
Nokkuð af ullinni slitnar auð-
vitað af, en ábreiðan sýnist
ekkr- þymtrieftirý htldéir
þvert á móti. Það er jafnvel
hægt að nota þessa aðferð —
auðvitað með mikilli varkámi
— við peysur og annað sem
farið er að hnökra.
★ Á árabilinu 1920—1955 hafa
norsk börn á tíunda árinu orð-
ið að meðaltali 8 cm hærri,
sagði norski prófessorinn Eeg-
Larsen á þingi næringarefna-
fræðinga í Zurich nýlega. Álitið
er að þessi breyting stafi fyrst
og fremst af því að börn fá
betri og fjölbreyttari mat nú á
tímum.
GOÐA NOTX. Við hér á Isiandi könnumst llest Við Ola lokbrá af afspurn þótt ekki sé hægt
að segja að hann sé íslenzkt fyrirbæri. I Þýzkalandi þckkja börnin ekki Ola lokbrá, en þar er
hins vegar karl sem kallaður er Sandmaðurinr. og kemur á hverju kvöldi og stráir sandi í aug-
un á börnunum svo þau sofni fljótt og dreymi vel. f Austur-Þýzkalandi kemur Sandmaðurlnn
fram í útvarpinu og sjónvarpinu um háttatímann og talar við börnin eða scgír þeim sögu áðar
en þau fara að sofa. A myndinni tii vinstr* sést Sandmaðurinn í sjónvarpiinu, nýkominn frá Mars
og til hægri einn af starfsmönnum þáttarins með hina vinsælu brúðu.
NÝJASTA TfZKA. Venjulega eru vinnupallar mannaðir karl-
mönnum í vinnufötum, svo það er ekkert einkennilegt, að margir
Kaupmannahafnarbúar stönzuðu steinhissa á Höjbro Plads ný-
Iega þar sem tízkuhús nokkurt hafði valið vinnupalla til utan-
hússsýningar á framleiðslunni. Hér er mynd frá tízkusýningunni,
— skemmtileg hugmynd — líklega þó skcmmtilegri fyrir áhorf-
endur en aumingja sýningardömurnar sem norpa þarna í næð-
ingnum.
Bamaskór verða
að vera sterkir
Það er einkennilegt hve mik-
ið er framleitt af hversdags-
skóm handa bömum með
þunnum leðursólum sem duga
aðeins nokkrar vikur. Fram-
leiðendur viðurkenna þetta, en
halda þvi fram að neytendum-
ir vilji hafa skóna æ þynnri og
liprari og þá finnst framleið-
endunum auðvitað ágætt að
spara það sem kostar að setja
góða sóla á skóna. Afleiðingin
er, að börnin hafa eiginl. ekki
eignazt sterka góða hversdags-
skó fyrr en búið er að sóla þá
hjá skósmiði og em það auð-
vitað aukaútgjöid.
Eftirfarandi em nokkur ráð
sem gott er að hafa í huga við
kaup á bamaskóm:
★ Sólamir á hversdagsskóm
bamanna þurfa að vera úr
þykku, sútuðu leðri eða hörðu
gúmmíi. Mjúku gúmmísólarnir
em góður hitacinangrari. það
er enginn hávaði af þeim. og
þeir em alveg prýðilegir fyrir
fullorðna sem þurfa að standa
mikið, en böm, a. m. k. strák-
ar þurfa miklu sterkari sóla.
+ Athugið vel, hvort límið
scm gúmmísólinn er festur með
er nógu sterkt til að halda
honum.
ic Spyrjið, hvort skóyfirleðrið
sé anilínlitað — sé svo, ermjög
mikilvægt að bera á skóna og
bursta þá áður en þeir eru
notaðir, þar sem skinnið þolir
alls ekki vætu.
if Spyrjiö einnig í verz-lun-
inni, hvers konar áburð eigi að
nota á skóna. Góðar verzlanir
hafa til sölu áburð á hverja
skó.
if Veikur punktur á mörgum
barnaskóm er hælsaumurinn,
sem þarf að þola sitt af hverju
og má ekki særa fótinn. Það
þarf að gæta þess að hælaSaum-
urinn sé vel fóðraður og til eru
skór þar sem samskeytin em
út í annarri hliðinni, þannig,
að saumurinn kemur ekki beint
að aftan, þar sem mest reynir
á hann.
★ Stingið hcndinni inn i báða
skóna og athugið hvort fóðrið
er slétt og hvort nokkrir harðir
saumar eða brúnir séu f skón-
um að innan.