Þjóðviljinn - 16.01.1963, Blaðsíða 9
StÐA 9
kudagur 1«. jaaúar 1©63
ÞÉiMi
Hnaíppar í jólágjöf
nriapþar voru aðaltízlrufyrir-
brigðið í 'jólágjöfum í Banda-
ríkjunum núná. Það ér allt í
eiml komið í tízku að kaupa
fína 'þnappa sem gjöf handa
sjálfum sér eða öðrum. í Texas
ei.ga þeir að vera úr skíru
gulli, en í New York eru lát-
úns-. og tinhnappar með fanga-
marki - vinsselastir. Það allra
fínasta er ef hægt er með ein-
hverju móti að komast yfir
hnapp af þjóni ensks aðals-
manns • með ágröfnu skjaldar-
merki.' Helzt með kórónu efst,
Bæði karlar og konur eru jafn
fíkin í hnappana.
Kíkið á bakið
Kjóll sem er djúpt fíeginn í
bakið' kréfsf þess að bakið sé
óaðfinnanlegt. Fáið ykkur
því ekki kjól sem er mjög
fleginn í bakið nema þáð sé
lýtalaust. Á fallegu baki eru
herðablöðin ekki of langt hvort
frá öðru. Bakið má hvorki vera
of magurt né of feitt og húð-
in verður að vera hrein og slétt.
Það er því bezt að líta sérstak-
lega gagnrýnandi augum í
spegilinn áður en hlaupið er
eftir nýjustu tízkunni.
— ★ —
Veskin verða gjaman útund-
an hvað hirðingu sneitir. Skóna
bufstum við nokkurnveginn
reglulega (eða er það ekki?), en
véskjúnum gleymum við. Og þo
veíða þau alveg jafn hart úti
i righingu, snjó og roki. Bezt
er að bera fljótandi litlaúsan
skóáburð á veskin með mjúkri
tusku. Fast krem er of feitt og
getúr nuddazt í fötin.
Góð þjónusta:
Móðir óg oarn — í tveimur útgáfum.
Frá rúmenska bænum Mamaia.
SnyrtivÖrur éru dýrar og því mikilvægt að
rétt sé valið þegar þær eru keyptar. Og fæstir
vita í upphafi hvað þeim hæfir, en kaupá kánnski
eitthvað sem afgreiðslusúlkan ségir þeim að
flestir kaupi eða þá sem henni hafi reynzt ágæt-
lega. En það sama hæfir ekki öllum og því tek-
ur það marga mörg ár — ög mikla peninga —
að þreifa sig áfram þangað til þeir finna það rétta.
Erlendis þykir það (víðast hvar
sjálfsögð þjónusta í snyrtivöru-
verzlunum að afgreiðslufólk sé
sérstaidega til þess þjálfað að
geta leiðbeint viðskiptavinunum
og fundið það fyrir þá sem
hæfir hverjum og einum. Hér
hefur hins vegar mikið á það
skort að slík þjónusta fengist
i verzlunum með snyrtivarnirg
Og munu því margir taka því
vegins hendi að nú hefur verið
omið á fót verzlun sem hefur
þessa þjónustu, en það er
Fegrunarsalurinn Valhöll »ð
Laugavegi 25.
Það er raunar vægilega til
orða tekið að kalla Valhöil
verzlun, því auk snyrtivöcu-
verzlunar er þarna fulikomin
snyrtistofa og hárgréiðslustofa.
Eigendur eru Eiriar Elíasson og
Ágúst Kristmanns. í Valhöil
starfa 7—8 stúlkur, þar af þrjár
hárgreiðslustúlkur og tvær
Húsnæði
-fjón með tvö böri. óska eftir 1 — 3 herbergja íbúð Strax.
■jpp ýsingar í si.na 1 93 61 til kl. 16.30 og síma 15145
eftir kl 17.30.
UðSASTOfÁ HVITÁBÁNDSINS
LlðSÁSTOFÁN AÐ FORNHAGA 8
verður opnuð miðvikudagmn 16. janúar n.k.
(Jpplýsingar gefur forstöðokanan. ■— Sfmi 16699.
Veljum við fötin eftir per-
— eða öfugt
Oft öfugt, segir bandaríska leikkonan Jean
Seberg, sem margir muna eftir í kvikmynd-
inni „Bonjour Tristesse“ eftir sögu Francoise
Sagan, þar sem hún var með drengjakoll.
Um þessar mundir leikur Jean einmitt í
franskri mynd um þetta efni: föt og per-
sónuleika.
Þegar við veljum okkur föt
kaupuin við náttúrlega það sem
okkur fer bezt — og það sem
hæfir okkar persónuleika —
sumar veljá frjálslegan og
..sporty” fatnað, aðrar dömu-
legan o. s. frv.
En Jean Seberg heldur þvi
hiris vegar fram, af eigiji
reynslu segir hún, að fötin sjálí
eigi líka mikinn þátt í að ge~a
okkur að því sem við höldnrn
að við séum. Kvikmyndin sem
hún leikur í fjállar um uuga,
bandaríska stúlku sem kemúr
til Párísar — í frjálslegam,
bar^darískum fötum, lághæluð-
um skóm óg með skýluklút
bundinn yfir taglið. En smátt
og smátt kynnist hún Fraek-
'andi og því hvemig Frakkar
hfa — og klæðast — og verður
þá brátt „frönsk” og dömuleg
— eftir að hún fer að klæðast
frönskum fatnaði!
Breyttist úr stelpu i dömu
Þetta er ekki ólíkt því sem
var um sjálfa mig, segir Jean,
sem nú er gift frönskum manni.
Þegar ég klæddist alltaf ung-
lingafatnaði og íþróttafötum,
fannst mér ég líka vera mjög
létt á mér og íþróttamannsieg.
Ég átti það til að taka á rás
og hlaupa, bara að gamni mínu,
og fann oft til löngunar til að
stökkva yfir girðingar og fleira
i þeim stíl.
— * —
Nú er ég hins vegar farin að
klæðast eins og franskar konur
— í dömulegum fötum og ein-
hvernveginn hefur það þau á-
hrif að maður lætur stjórnast
Jean Seberg —
„frönsk” og dömuleg með hatt.
af fötunum og kemur fram í
samræmi við þau. Enda væri
nú kannski ekki svo þægilegt að
hoppa yfir girðingu í níðþröngu
pilsi!
Að lokum spyr fréttamaðúr
New York Hcrald Tribune sem
birtir viðtalið, hvemig breyt-
ingin frá amerísku áhyggju-
leysi í franska siðfágun sé. Er
Jean ánægð með hana? „Ég or
nú ekki alveg viss,” svarar
Jean.
snyrtidömur sem hafa stundað
riám érléridis.
Fegrunarsalurinn Valhöll hef-
ur einkarétt á snyrtivörum frá
hinu þekkta franska fyrirtæki
Coryse Salomé og voru tvær
stúlkur sendar út á vegum
Valhallar til að nema hjá fyrir-
tækinu. Það framleiðir þúsund
tegundir snyrtivamings og het-
ur fitjað uppá ýmsum nýjung-
um sem ekki eru til annars
staðar. Til dæmis má nefna
sérstaklega áhrifaríkan áburð
gegn fílapenslum, hárlakksbrúsa
með meðfylgjandi glösum til
að hafa með sér í veskinu, sér-
stök krem á háls o. fl. og hefur
Valhöll þetta allt til söia.
Skemmtileg nýjung er það einn-
ig að hver viðski'Mavinur getur
fengið púður vegið og blandað
fyrir sinn hömndslit. Þá má
einnig geta þeirrar þjónustu að
þeir sem snyrtistofuna sækja
iá ókeypis prufur af ýmsum
kremum ef þá langar til f.ð
reyna hinar ólíku tegundir.
Fegrunarsalprinn Valhöll tr
einstaklega smekklega innrátt-
aður og hefur Hörður Ágústs-
son listmálari teiknað innrétt-
ingu en Gunnar Gunnarsson
var yfirsmiður. Litir eru fínleg-
ir og ljósir og hárgreiðslu- og
snyrtistofa hólfuð niður í átta
klefa þar sem hver viðskipta-
vinur verður útaf fyrir sig.
Fréttamenn áttu þess kost sð
ræða lítillega við aðra snyrti-
dömuna, Gerði Gunnarsdóttur
sem hefur lært í Hamborg og
unnið þar og í Stokkhólml á
snyrtistofum auk þess sem hún
var nm tíma hjá Coryse Sal-
omé í 'París. Sagði hún að sér
hefði þótt langskemmtilegast tð
vinna í Paris. Hún hefur ekki
starfað á Islandi áður, en ságð-
ir’f — t ’ - 1,1 *»*■■..
Púðrið blandað á voginni.
Saltfískréttir
Saltfiskur er ódýr og góð-
ur matur og þægilegt að
grípa til hans hversdags.
En það má líka gera marga
góða rétti úr saltfiski með
dálítilli fyrirhöfn — og svo-
lítið auknum kostnaði. Hér
fara á eftir tveir góðir salt-
fiskréttir.
Portúgalskt
bakkaió
l/9 saltf'.c'Vui -*-*•
olía, pipar, 2 lárberjalaui, 3 -1
soðnar kartöflur, 2 egg, (ólífur).
Sjóðið saltfiskinn í um 3 0
mínútur. Laukurinn er skormn
< sneiðar og brúnaður í olíú,
kartöflumar eru einnig sneidd-
ar niður og settar úti ásamt
pipar og lárberjalaufi. Saltfisk-
urinn skorinn í smástykki og
setlur útí og allt hrært sairun
og brúnáð um stund. Þá er allt
þetta sett í eldfast fat eða form
og skreytt með harðsoðnum
eggjasneiðum og ólífum ef þær
eru tiL Haft I miðlungsheituin
ofni 10 mín. og borið fram með
smjöri.
Saltfiskbuff
með remoulaði
400 g saltfiskur, 250 g kart-
öflur, 1 egg, salt, pipar og
smjörlíki. Sósa úr 21/, dl rjóma,
2 matsk. maizena, 100 g remou-
Iaði, salt, pipar sykri og ediki.
Saltfiskurinn settur í sjóðandi
vatn í 10 mínútur við Iágan
hita. Síðan tekinn uppúr og
kældur. Kaldur fiskurinn og
soðnar kaldar kartöflur eru
hakkaðar einu sinni í hakka-
vél, sett í skál og hrært með
egginu og salt og pipar sert í
eftir smekk. lír farsinu era
búnar til kökur á stærð við
buff og stéiktar i smjörlíki.
Skreytt með tómatsnéiðum ef
til eru, annars með tómatsósu.
Remoulaðisósan borin frammeð
buffinu.
—u.
i I I
3Goa
*