Þjóðviljinn - 20.01.1963, Blaðsíða 4

Hvar eru þeir nú?
Sigurður Sigurðsson
af iþróttavellinum....
Hvar eru gömlu kemp-
umar, sem sópuðu að sér
athyglinni á íþróttavellin-
um fyrir 20—30 árum?
Iþróttasíðan hefur njósnað
um marga þessa ágætu
íþróttamenn, og það er
fróðlegt að vita hvað af
þeim hefur orðið. Þeir
hafa haslað sér völl við
margvísleg störf í þjóð-
félaginu eftir að þeir
hættu æfingum og keppni,
en íþróttirnar hafa orðið
þeim gott vegarnesti í lífs-
baráttunni. Það er býsna
lærdómsríkt að heyra þá
segja frá íþróttaferli sín-
um og kynnast saman-
burði á íþróttaiðkun fyrr
og nú.
!>eir sem fylgdust með frjáls-
um íþróttum á árunum 1933 til
’41 munu minnast þess þegar
fram kom á mótum hér ungur
Vestmannaeyingur sem vann
hvern sigurinn af öðrum í há-
stökki, þrístökki og langstökki,
og fengu Reykvílkingar ekki að
gert. Vakti þetta á sínum tíma
mikla athygli. þar sem aðstaða
í Vestmannaeyjum var ekki
sérlega góð. Maður þessi var
Sigurður Sigurðsson, sem var
lærlingur í málaraiðn.
Sigurður hætti allri keppni
1941. og dró sig til baka frá
íþróttum. Þar sem hann átti
marga aðdáendur á þeim árum,
munu vafalaust þeir hinir
sömu hafa gaman af að vita
hvar hann heldur sig nú og
hvað hann hefur fyrir stafni.
Þeir sem ganga um Vestur-
götima neðanverða munu veita
athygli verzlun með nafninu
„Málarabúðin" og ef litið er
innfyrir dyrnar má oft sjá þar
við afgre'^51" grannvax-
inn mann ' ....;n">ðan í
hreyfingum, handleika máln-
það alvanalegt. að ég hlypi
3—4 sinnum í viku upp á
Heimaklett, og ég hljóp ekki
aðeins upp, ég hljóp einnig
niður, og ég er sannfærður um
að þessir sprettir upp og niður
Heimaklett hafa átt sinn þátt
í því að auka úthaldið og fjað-
urmagnið. Eg reynii enn þann
dag í dag að ganga á fjöll
hvern sunnudaig ef ég hef að-
stöðu til þess, og ég álít að
það ættu sem flestir að gera
bæði képpnismenn og eins þeir
sem miklar kyrrsetur hafa.
Þegar ég fluttist til Reykja-
víkur gekk ég ! ÍR, en því mið-
ur dofnaði mjög yfir æfingum
mínum er hingað kom. Mér
fannst áhugi líttill hér um þetta
leyti. Þekkti fáa, og mér finnst
allt annað að æfa hór og satt
að segja fannst mér ég aldrei
komast í það umhverfi sem ég
hafði hugsað mér.
Eg keppti fyrir ÍR þar til
1941, en oftast illa æfður og
árangurinn eftir því.
Satt að segja hef ég ekki
fylgzt mikið með ‘íþi'óttum síð-
an, nema þá eins og úr fjarska,
og dró mig í hlé, þótt ég hefði
satt að segja viljað vera lengur
þátttakandi. Eg fékk líka ný
viðfangsefni í starfi mínu, og
ef maður snýr sér að einhverju
verður maður að sinna því af
alúð og gefast ekki upp, frem-
ur en í íþróttum og keppni.
Viljastyrkur og reglusemi
er mín ráðlegging
Þó æfíngaskilyrði séu betri
nú en þegar ég æfði, finnst
mér að mikið vanti á að þau
séu nægilega góð, sérstaklega
að vetrinum til. En hvemig
sem allt er, verður að iieggja
í æfingamar mikinn viljastyrk.
Reglusemi er lífsnauðsyn, bæði
hvað snertir reykingar og notk-
un áfengis. í þessu sambandi
vil ég geta þess að Nilson sem
þjálfaði okkur fyrir OL-ferð-
ina 1936 lagði riika áherzlu á
að ég og við minnkuðum reyk-
ingar og heizt hættum. Eg hef
sannfærzt um það, að þessi
kenning Nilsons var rétt, enda
Framhald á 3. síðu.
Það hefur verið um 12
gráða frost í hjarta Evr-
ópu undanfarið og margur
maðurinn er sagður hafa
skolfið eins og strá í
vindi. En meðan á öllum
þessum ósköpum gengur
eru tvær ungar systur að
leita sér að vök á Vltava-
ánni í Prag til þess að
geta baðað sig á hressileg-
an hátt. Prusek-systurnar
eru félagar í vetrar-bað-
klúbb, og meðlimir hans
mega aldrei láta daginn
líða án þess að hafa
skvampað í köldu vatni.
Félag í of
stórum fötum
Hið fræga brezka knatt-
spyrnufélag „Charlton“ hefur
nú ákveðið að hætta að reyna
að lifa á fornri frægð. Forráða-
menn félagsins hafa nú viður-
kennt að það hafi undanfarin
ár verið eins og smástrákur
í alltof stórum fötum
Áhorfendur að leikjum fé-
lagsins hafa verið að jafnaði
15000 síðustu árin, ert leikvang-
ur félagsins rúmar 85000 manns
í áhoirfendasæti. Leikvangurinn
er einn sá stærsti á Englandi,
en nú hafa ráðamennirnir á-
kveðið að láta rífa hann til
grunna.
Hluti svæðisins verður seldur
íbúða-byggingafélögum. Fyrir
andvirðið verður byggður minni
leikvangur sem á að rúma um
40000 áhorfendur.
Sunnudagur 20. janúar 1963
Svalar stúlkur
Æfði í lýsisbræðslusal
Byrjunin á mínum íþrótta-
ferli var það að Þorsteinn E’ih-
arsson, nú íþróttafulltrúi, kom
til Eyja og vakti áhuga minn,
og raunar margra annara
drengja í Eyjum, fyrir íþrótt-
um. Hann leiðbeindi okkur og
hvatti og það örfaði ekki lítið
að hann var með okkur í
sjálfri keppninni, og ég held
að fyrsta keppni mín hafi ein-
mitt verið í hástökki, þar sem
hann var meðal keppenda, og
ég held að ég hafi unnið á
1.60!
ingardósir og annað er máln-
ingar-„bransann“ varðar, og
selja viðskiptamönnum. Þetta
er Sigurður.
Hann nam máiaraiðn af Eng-
ilbert málara í Vestmann- -
um, sem kunnur er fyrir r: '!-
verk siin. og gerðist það a a.-
unum 1934—’38.
Árið 1954 setti hann á stofn
Málarabúðina, og hann hefur
einnig haft með höndum fram-
leiðslu á málningarrúllum, sem
gefa ekki eftir erlendum, og
eru ódýrari.
Eg leit inn til Sigurðar um
daginn og bað hann að rifja
svolítið upp gamla daga varð-
andi íþróttir, og varð hann vel
við því og fer það hér á eftir.
Eg minriist sérstaklega einnar,
en það var þegar Nilson lét
okkur ganga suður í Hafnar-
fjörð og til baka aftur á full-
um hraða. Við vorum óvanir
göngu, og þótti okkur þetta
fullmikið af því góða. Nilson
gekk með okkur báðar leiðir!
Breytti um stíl í keppninnl!
Mesta æfintýrið á keppnis-
þátttöku mína var það að ég
breytti um stökklag á sjálfum
Ieikunum. Eg hafði aílltaf not-
að svokallaðan „sax-stíl“, en
þegar ég kom til leikanna sá
ég Bandaríkjamennina og
fleiri sem notuðu hinn svo-
nefnda veltustíl. Datt mér þá
í hug að reyna þetta stökklag
og 3—4 dögum fyrir aðal-
keppnina í hástökki reyndi óg
á æfingu hvað ég kæmist með
Þetta mun hafa verið 1932,
en árið eftir fór ég ásamt
tveim öðrum á meistaramót í
Reykjavíik og þar varð ég mjög
aftarlega í þeim greinum sem
ég tók þátt í. Stökk þá t. d.
í þrístökki 11,84!
Hét ég þá að reyna að gera
betur, en aðstæður til æfinga
voru ekki góðar. Þó tókst mér
að fá leyfi til að nota lýsis-
geymslur, sem ekki voru not-
aðar um veturinn til æfinga,
og var þessi „æfingasalur" vel
notaður allan veturinn.
Sumarið eftir fór ég suður
til þáttöku í meistaramótinu,
og þá tókst mér að sigra í:
langstökki, þristökki og há-
stökki.
Næsta sumar æfði ég vel og
um veturinn var ég sendur til
æfinga í Reykjavík og á
Laugavatn, en þjálfari var Nil-
son sem æfði þá sem fara áttu
ti! Ob'mpíuleikanna í Berlín
1936. Voru þebta góðar æfingar.
.... i Málarabúðina við Vesturgötu
ferli mínum var förin til Ber-
lín og þátttakan í OL þar. Mér
var þó ljóst að þjálfunin var
ekki í fullkomnu lagi, en betra
þekktist ekki í þá daga.
Eg komst í úrslitin í þrí-
stökkinu. og stökk nokkuð yfir
14 metra, en það var lágmarks-
árangurinn, en það var ekki
mælt, en gizkað á að það hafi
verið um 14.50 sem hefði verið
gott ísl. met, en það var þá
13.98 og átti ég það.
Það sögulegasta við þessa
þessum veltustíl. Eg byrjaði á
1.60 og þetta smáhækkaði þar
til ég var korrinn upp í 1.80,
en þá var hætt, og ákveðið að
nota þennan nýja stíl!
Þegar til keppninnar kom
náði ég aðeins sama árangri en
lágmarkið var 1.85 m.
Hijóp uppá Heimaklett
3—4 sinnum í viku!
í Vestmannaeyjum æfðum
við mikið og oft í viku, sér-
staklega yfir sumartilmann. Var
4 SfÐA
ÞJÓÐVILJINN
SPAÐ OC
SPIALLAÐ
UM HANDKNATTLEIK
Um þessa helgi fara fram
margir leikir í handknatt-
lelksmótinu, og eru margir
leikir í yngri flokkunum, sxm
geta orðið skemmtilegir og
tvísýnir.
Leikirnir sem mesta athygli
vekja eru að jafnaði leikir
fyrstu deildar, en í kvöld fara
fram tveir leikir, sem geta
orðið nokkuð skemmtilegir.
„Hefnir” FH sín á KR?
FH er í eldinum í kvöld,
L og að þessu sinni er það hinn
^ gamli harði keppinautur, KR,
k sem er mótherjinn. FH mnn
^ sennilega hugsa sér að geia
h| ekki eítir í þessum leik og
^ ná til sín báðum stigunum.
K Er ekki ólíklegt að þeir séu
J minnugir síðustu helgar og
■ tapsins fyrir Fram, og muni
™ hugsa sér að „hefna” sín á
KR eins og Fram gerði á FH
eftir tapið fyrir Víkingi, og
munu flestir þeirrar skoðunar
að Fram geti fyrst og fremst
þakkað Víkingi fyrir sigur-
inn yfir FH um fyrri helgi.
Fljótt á litið virðist FH hafa
meiri sigurmöguleika í þess-
um leik. Lið KR er ef til vill
enn ekki orðið nógu samleik-
ið, og hinir ungu menn ekki
orðnir nógu leikvanir til þess
að ógna Hafnfirðingum.
Á sunnudaginn var virtist
sem Hafnfirðingar væru ekki
í þjálfun, en vera má að þetr
hafi ekki búizt við þessari
mótstöðu af hálfu Fram, eða
að þeir hafi átt „slæmari’
dag. Ur þessu ætti að fást
skorið i kvöld, því það er
ugglaust, að KR-ingar gera
sem þeir geta til þess að
hindra sigur FH, sem þrátt
fýrir hinn margrómaða KR-
vilja verður erfitt. En auðvit-
að getur allt skeð, og í heiid
ætti leikur þessi að verða
skemmtilegur fyrir áhorfend-
Fram hefur meiri mögu-
leika en ÍR
Flestir munu sammála um
það að Fram ætti að vinna
nokkuð öruggan sigur yfir ÍR,
en milli þeirra er annar leikj-
anna í kvöld. Ekki er að eía
að Fram hefur ekki gleyrat
leik sínum við Víking, og
leggur sig fram um að ná í
bæði stigin, þeir munu engu
hætta, ef þeir fá við það ráð-
ið.
Hitt er líka jafnvíst að
Gunnlaugur mun reyna að
sameina svo menn sína í leik
þessum sem mögulegt er, cg
takist þeim verulega upp og
verði heppnir, er ekkert að
vita hvað langt þeim tekst
að komast með Fram.
Þessi leikur hefur því mögu-
leika til að verða skemmtileg-
ur, og víst er að barizt verð-
ur af beggja hálfu.
Dómarar dæma ekki
í sínum flokki
Handknattleiksdómarafélag
Reykjavíkur hefur tekið upp
þá nýbreytni að handknatt-
leiksdómarar munu ekki dæma
leiki í þeim flokki sem beir
eru keppendur í. Á undan-
förnum árum hefur það oft
skeð að dómarar hafa dæmt
í sama flokki og þeir hafa
keppt, og hafa þeir fengið
vanþakklæti fyrir. Þetta var
mjög óheppilegt, og vissulega ^
bauð þetta upp á getsakir, R
sem ekki þurftu að hafa við
neitt að styðjast, nema hugar- 1
fóstur þess sem sakaði. Þessu "
ber að fagna, og það ætti
raunar að vera komið svo að
í dómarastörfin væru til það
rosknir menn að ekki þyrfri
að grípa til leikmanna sjálfra.
Handknattleikurinn ætti að
hafa slitið barnsskónum, óg
við hann ætti að loða góður
hópur roskinna herramanna á ■
góðum aldri, sem kynnu vel ■
að fara með blístru.
Frímann.
1