Þjóðviljinn - 07.03.1963, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 7. marz 1963
ÞJÓÐVILJINN
SÍÐA 3
Vöruverð sé híð sama
hvar sem er á landinu
Lúðvík Jósepsson
Á fundi sameinaðs Alþingis
í gær kom til umræðu m.a.
þingsályktunartiUaga Lúvíks
Jósepssonar um farmgjöld, en
hún er þannig:
„Alþingi ályktar að fela rík-
isstjórninnii að hlutast til um,
að reglur um farmgjöld, sem
settar eru af verðlagsyfirvöld-
um. verði þannig, að flutnings-
gjöld á vörum til landsins séu
ávallt jöfn til allra hafna á
landinu. Sé um að ræða fram-
haldsflutning frá upphaflegri
innflutningshöfn, verði kostn-
aður af slíkum flutniingi inni-
falinn í aðflutningsgjaldinu til
Iandsins, svo að tryggt sé, að
allar helztu nauðsynjavörur geti
jafnan verið á sama verðlagi
hvar sem er á landinu".
--------------------------------
ÞINCSIÁ Þ|ÓÐVIL|ANS
Hreppstióramálið
Framhald af 1. síðu.
þrátt fyrir annríki hversdags-
ins.
Þeir benda á lagabálk um
heimilisfestu og lögheimili og
það sitji sízt á æruverðum og
gömlum laganna þjóni að brjóta
lög landsins.
Telur löghcimiilið
í gömlu sveitinni
Hreppstjórinn flutti á sínum
tíma vegna erfiðra heimilisá-
stæðna að Hólmavaði í Aðaldal
en rekur raunar ekki bú á þess-
um stað og telur sig eiga lög-
heimili ennþá í sinni gömlu sveit.
Hann er formaður vörubílstjóra-
félagsins í sýslunni, oft á ferð
og flugi á sínum eigin bíl og
samastaður raunar óviss af þeim
sökum.
Málaranemi
Óska eftir nemanda í málara-
iðn. Töluvert um ferðir í
sambandi við vinnu við
kirkjumálningu á hverju
JÓN BJÖRNSSON, málara-
meistari. Laugatungu við
Engjaveg — Sími 32561.
SHOWt
-T^Pirn I—1\
OfmAf. 5 maiMio ER
KJORINN BÍLLFYRIR LSŒNZKA VEGi:
RYÐVARINN
RAMMBYGGÐUR,
AFLMIKIU
OG n D Ý R A R |
TÉHMNE5HA BIFREIÐAUMBOÐIÐ
V0NAR4TS*TI 12. SÍMI 37ÍÍI
Við áttum tal við Jóhann
Skaftason, sýslumann Þingey-
inga í gær og staðfesti hann ein-
mitt þennan punkt í rnálinu;
hefði hið gamla yfirvald sveitar
sinnar ekki séð ástæðu til þess
að tilkynna nein formleg lög-
heimilisskipti enda væri stutt á
milli Aðaldals og Reykjahverfis
og hreppstjóri sinn sómakær
dánumaður í hvívetna.
Einhver ókyrrð væri þó kom-
in upp í Reykjahverfi sagði sýslu-
maður og hefði Jón nokkur Buch
hreyft þessum málum.
„Ýmsir myndarmcnn
til staðar“
Við áttum líka tal við Jón
Buch. bónda á Einarsstöðum.
Hann vildi lítið um málið segja
og kvað þó ekki fyrir að synja,
að mönnum þar í sveitinni þætti
andkannalegt að hafa hreppstjóra
sinn búsettan í annarri sveit.
Spurðum við hann um væntan-
legt hreppstjóraefni og kumraði
þá í Jóni bónda og svaraði hann
síðan í grínandi tóni. Ýmsir
myndarmenn eru nú til staðar
í sveitinni. O. — það held ég
nú.
Einhver skrif munu hafa far-
ið fram um búsetu Jóns hrepp-
stjóra milli sveitarstjórnar og
Hagstofu Islands.
„Ekki mikil ókyrrð. . . “
Okkur þótt sæma að hafa tal
af Jóni hreppstjóra Árnasyni,
eins og hann á í vök að verj-
ast með embætti sitt á efri ár-
um, þegar Elli kerling sækir
hann heim og ýms spjót á lofti.
Raust hreppstjórans var hljóm-
sterk og óttalaus í símanum og
bar vott um trygga erfðafestu
sýslunnar og var hann hvergi
smeykur.
Ég tók við embætti af föður
mínum Áma hreppstjóra Jóns-
syni sagði hann, og varð hann
hreppstjóri við hreppaskiptin
1933 og reyndar aðeins árspart.
Síðan hef ég verið hreppstjóri
í þessari sveit. Ekki myndi ég
nú telja mikla ókyrrð í sveit-
ungum mínum út af þessu máli.
Þannig fórust aðalpersónu okk-
ar orð af munni.
1 stuttri framsöguræðu gerði
Lúðvík grein fyrir málinu.
Tildrögin að flutningi tillögunn-
ar væru þau að nokkru fyrir
áramót hefði Eimskipafélag ts-
lands tekið einhliða ákvörðun
um breytingu á farmgjöldum,
að því leyti að félagið hefði
neitað að kosta framhaldsflutn-
ingsgjöld frá fyrstu innflutn-
ingshöfn vara til annarra hafna.
eins og gert hefði verið fram
að þeim tíma, þannig að farm-
gjöld voru jafnhá ákveða há-
marksfarmgjöld á vörum til
landsins. I framkvæmd hefur
svo sá aðili sem flytur vöruna
inn kostað framhaldsfarmgjöld-
in. Ýmsir stórir vöruflokkar,
svo sem komvörur, fóðurvörur,
sykur o.fl. hafa að jafnaði ver-
ið flutt inn til Reykjavikur
og þaðan til hafna úti á landi,
oft í öðrum skipum. Nú hefur
Eimskipafélagið ákveðið aðtaka
farmgjöldin til landsins en
neita að borga framhaldsfarm-
gjöldin fyrir þann hluta vör-
unnar sem fluttur er út á land.
Afleiðing af þessu er að vör-
umar sem um ræðir verða mun
dýrari úti á landi en í Reykja-
vík. Verðlagsstjóri mun fyrir
löngu hafa snúið sér til ráð-
herra vegna þessa vandmáls, en
enn mun enginn úrskurður í
því hafa fengizt ,En verðhækk-
animar láta ekki á sér standa.
Þannig mun til dæmis brauð-
gerðarhús úti á landi hafa kraf-
izt þess að mega hækka allt
brauðverð af þessum sökum.
Eigi þetta að viðgangast, er
með því stofnað til misréttis
manna eftir því hvar þeir eiga
heima á landinu. Tillagan er
flutt til þess að Alþingi segi
sitt álit og láti málið til sín
taka. og ætti það ekki að geta
verið nema á þann eina veg,
að tryggt yrði að vöruverð verði
hið sama hvar á landinu sem
væri.
Umræðunni var frestað.
iðir óskast
ákvæðisvinna.
$RN H.F. Síðumúla 15.
Heildarathugun á
strandferðamálum
I umræðum á Alþingi í gær
um tillögu varðandi áætlun
um 700—800 rúmlesta strand-
ferðaskip fyrir Austfirði lét
Lúðvík Jósepsson það' álit i
ljós að með skipi af þeirri
stærð væri stigið skref aftur á
bak. Til fólksflutninga milli
Reykjavíkur og Austfjarða
veitti ekki af skipum á stærð
við Heklu og Esju. Sá skipa-
kostur væri til, en á hitt skorti
að hann væri nýttur sem skyldi.
Taldi Lúðvík vænlegra að
Alþingi kysi milliþinganefnd til
að athuga strandferðamálin í
heild og kæmu þá vandamál
Austfjarðasamgagnanna þar að
sjálfsögðu til meðferðar .
Þingsályktunartillagan sem
um var rætt var flutt af Ein-
ari Sigurðssyni, og var áskorun
til ríkisstjómarinnar að láta
gera áætlun um kostnað við
smíði og rekstur farþega- og
vöruflutningaskips fyrir Aust-
firðinga. •
n
Utsölunni
lýkur á laugardag.
ttltíma 1
| Kjörgarði.
Járnsmiður, vélvirki
og rennismiður
ÓSKAST STRAX.
JARN H.F. Síðumúla 15.
Verkamenn óskast strax
Byggingafélagið Brú h.f.
Borgartúni 25. — Símar 16298 og 16784.
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokk-
urinn. —
Ritstjórar: ívar H. Jónsson. Magnús Kjartansson, SigurS-
ur Guðmundsson (áb)
Fréttaritstjórar: Jón Bjaxnason. Sigurður V. FriSþjófsson.
Ritstjórn auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19.
Sími 17-500 (5 línur). Á.skriftarverS kr. 65 á mánuði.^^
tmm
Tilraunareitur
Iriróðlegt er að fylgjast með skrifum blaðanna
um stjórnarkosningarnar í Iðju, félagi verk-
smiðjufólks í Reykjavík. Tíminn talar opinskátt
um „fylgi Framsóknarflokksins" í Iðju. Vísir
sagði í fyrradag í forustugrein: „Sjálfstæðis-
menn fengu 851 atkvæði“, en Alþýðublaðinu
þykir að vonum leitt að fá ekki að vera með og
falar í staðinn um „fylgi stjórnarflokkanna".
En á málgögnum þessara þriggja flokka er sem-
sé talað um stjórnarkosningarnar í þessu verk-
lýðsfélagi sem venjulega stjórnmálakönnun,
einskonar undirbúning undir næstu Alþirigis-
kosningar. Hvergi er á það minnzt í þessum
blöðum að Iðja hafi einhverjum sérstökum verk-
efnum að gegna sem félagsmenn geti metið á
sjálfsíæðan hátt, þau líta aðeins á félagið sem
einskonar tilraunareit fyrir flokksvélar sínar og
smalalið og eru nú að meta söfn þau sem dreg-
in hafa verið í dilka.
¥/■ osningar af slíku tagi eru að sjálfsögðu alger-
lega ósæmandi verklýðshreyfingunni. Verði
stjórnarflokkunum látið haldast uppi að vaða
þannig inn í verklýðsfélögin er augljós hætía
á því að þau verði tætt sundur og gerð þess ó-
megnug að rækja verkefni sín, og er Iðja raun-
ar ljóst dæmi um niðurlægingu félags sem gert
hefur verið að undirdeild í stjórnmála’flokki. í
sumum löndum í Vesturevrópu hefur uppi-
vaðsla stjórnmálaflokkanna orðið svo alger, að
í hverri grein eru mörg verklýðsfélög og í lönd-
unum mörg verklýðssambönd eftir stjórnmála:-
skoðunum meðlimanna — og sumstaðar fer
skiptingin meira að segja eftir trú þeirra. Ef-
laust myndu atvinnurekenda’flokkar eins og
stjórnarflokkarnir og Framsóknarflokkurinn
fagna því ef þeim tækist að mylja alþýðusam-
tökin hér sundur á þennan hátt, og verklýðs-
sinnar þurfa að gera sér ljóst að á því er nú
veruleg hætta.
F»að he’fur verið mesti styrkur íslenzkra yerk-
lýðssamtaka að félagsmenn ha’fa löngum
kunnað að standa saman um hagsmuni sína,
þegar til átaka hefur komið; í verkföllum hafa
allra flokka menn staðið hlið við hlið og ekki
spurt hver annan um stjórnmálaágreining með-
an verið var að vinna að réttarbót eða bættum
lífskjörum. Þannig hefur sjálfur tilgangur al-
þýðusamtakanna verið leiðarljós félagsmanna
þegar pólitískir áttavitar vísuðu í ýmsar á’tíir. í
fjölmörgum verklýðsfélögum á íslandi er þet’fa
viðhorf enn ríkjandi, málefni félaganna sjál’fra:
skera úr við val forustumanna og aðrar ákvarð-
anir, og þessi félög eru öflugust og bera alþýðu-
samtökin uppi. Meðlimir þessara félaga eru
sannarlega ekki ópólifískari en aðrir, en þeir
eiga til að bera metnað fyrir hönd samtaká
sinna og líta rétfilega á stjórnmálaflokkana sem
barátíutæki sín, en ekki öfugt. Þvílíka sjálfs-
virðingu þarf iðnverkafólk í Reykjavík að til-
einka sér ef það vill tryggja samtökum sínum
þá forustu sem þau verðskulda. — m.
(
4