Þjóðviljinn - 21.03.1963, Side 10

JO SlÐA
GWEN BRISTOW:
r
I
HAMINGJU
LEIT
Florinda hló ögn við, þegar
hann fór. — Haní; hefur farið
til að sækja sér nýja flösku.
Veslings Texas.
— Veslings Texas, sagði Gar-
net með fyrirlitningu. — Getur
hann ekki verið allsgáður þegar
einhver þarf á hjálp hans að
halda?
— Nei, vina mín, það getur
hann ekki. Það var samúð í
þreytulegri rödd Florindu. — Það
eru margir eins og hann. Þegar
þeir byrja, þá geta þeir ekki
hætt. Hún þagnaði. Gamet
þagði til að leyfa henni að hvíla
sig. Eftir nokkra stund tók Flor-
inda aftur til máls. — Mér finnst
ég vera óttalegur aumingi, Gar-
net. Ég reyndi að þrauka. Svei
mér þá.
— Ég veit þú gerðir það. Þú
þarft ekki að vera að afsaka þig.
— Ég býst við það hafi verið
heimskulegt af mér að leggja út
í auðnina, hvíslaði Florinda.
— John sagði að ég myndi ekki
þola það. Þegar við vorum kom-
in hálfa leið, þá vissi ég að ég
hefði aldrei átt að leggja af
stað. En þá var of seint að snúa
við.
Það varð dálítil þögn. Gamet
spurði: — Hvað ætlarðu nú að
gera?
— Ég veit það ekki, sagði Flor-
inda.
Hárgreiðslan
P E R M A, Garðsenda 21,
sími 33968. Hárgreiðslu- og
snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við
allra hæfi.
TJARN ARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Sími 14662.
Hárgreiðsiu- og snyrjistofa
STEIND OG DÓDÓ,
Laugavegi 11. sími 24616.
Hárgreiðslustofan
S ÓLE Y
Sólvallagötu 72.
Sími 14853.
Hárgreiðslustofa
ADSTDRBÆJAR
(Maria Guðmundsclóttir)
Laugavegi 13. sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
Hún sagði þetta rólega. Garn-
et hugsaði um Penrose sem sat
úti og drakk sig fullan með fé-
lögum sínum. Penrose hafði
heillazt af hrífandi fegurðardís.
Hann hafði engan áhuga á ör-
þreyttum kvenmanni sem að-
eins gat hvíslað. Hann hefði fús.
lega látið Texas Florindu eftir.
Og þótt Texas væri ljúfur og
góður, þá var hann drukkinn og
hann átti eftir að verða enn
dmkknari. Florinda sýndi þess
engin merki að hún væri reið.
Garnet fannst undarlegt að hún
skyldi ekki vera Það.
En ég er það, hugsaði Gamet
sárgröm. Ég er ekki veik og ég
hef ekki lundarfar englanna.
Hún sagði upphátt: — Ætlar
þessi ótætis Penrose að skilja
þig eftir hérna?
Florinda hló dálítið þeisklega.
— Auðvitað, vina mín. hann
heldur áfram til Los Angeles.
Hann segist mega til, hann vissi
að ég myndi skilja það. Auðvit-
að geri ég það. Ég skil það
svo mætavel.
— En hvað ætlast hann til,
að þú gerir?
— Don Antonio hefur nóg
húsrými, ég býst við að hann
geti leyft mér að vera þangað
til mér batnár.
— Og Penrose ætlar að skilja
þig aleina eftir í framandi landi
innanum ókunnúgt fólk sem tal-
ar framandi tungumál! Ojæja.
en ég ætla að minnsta kosti að
gera eitthvað.
— Þú ert indæl, vina mín, en
ég skil ekki hvað þú getur gert.
— Það geri ég ekki heldur,
en eitthvað skal ég gera. Vertu
óhrædd. Bíddu héma.
— Ég er tilneydd að bíða hér.
Ijúfan. Ég get ekki einu sinni
gengið út að veggnum þama.
Augu hennar lokuðust aftur,
henni var um megn að halda
beim opnum. Garnet reis á fæt-
ur. — Ég skal útvega þér ein-
hverja hjáip. sagði hún ein-
beitt.
Hún fór út og lokaði á eftir
sér Hún stóð stundarkom og
svipaðist um. Stúlkurnar voru
að leggja á borð. Karlmenn-
irnir lágu í leti, drukku eða
sögðu sögur. Var þarna enginn
sem gæti eða vildi hjáípa Flor-
irjdu núna?
Þeir voru afþreyttir og hugs-
uðu nú um það eitt að fara að
selja varning sinn. Allmargir
voru þegar lagðir af stað til
Los Angeles. í því heyrði hún
hringt til kvöldverðar. Allir
f’ýttu sér að borðunum.
Gamet gekk hægt að sínum
úað. Oliver var kominn þang-
að og Charles sat við hlið hon-
um. Charles hneigði sig stirð-
lega fyrir henni þegar hún sett-
ist. Hann sat hinum megin við
ÞIÓÐVILIINN
Fimmtudagur 21. marz 1963
Oliver og Risinn settist beint á
móti þeim við borðið.
Hann sagði: — Þú varst hjá
ungfrú Flojindu?
— Já, sagði Garnet. — Ég
held hún sé alvariega veik.
Nokkrir kaupmannanna tóku
undir það, að það væri sorglegt
að Florinda skyldi vera veik, en
þó var augljóst að þessa stund-
ina höfðu þeir meiri áhuga á
nautasteikinni en vandamálum
annarra. Charles spurði: — Hver
er Florinda? og Skrattakollur
svaraði: — Leikkona frá New
York. Penro.se tók hana með
sér. Charles yppti öxlum áhuga-
laus og leit háðslegu augnaráði
yfir borðið á Risann sem át
nautakjöt með fingrunum. Oli-
ver var mjög stimamjúkur við
Gamet. en hún hafði ekki mikla
matarlyst. Hinir karimennirn-
ir töluðu um viðskipti. Þeir
spurðu Charies um verðlagið á
markaðnum í Los Angeles þetta
ár. Charles svaraði og notaði
orðið húðir eins og húðir væru
peningar. Garnet fylgdist ekki
með, hún hafði um annað að
spyrja Oliver hvers vegna
Charles væri svona ótuktarlegur
við hana og hann langaði líka
til að tala við hann um Flor-
indu. Oliver vissi áreiðanlega
hvernig hægt væri að hjálpa
henni.
Þegar þau komu til herberg-
isins, fór hún fyrst að tala um
Florindu, því að þau áttu að
leggja af stað næsta morgun
og því ekki seinna vænna að
gera áættanir. En henni til mik-
illar hryggðar. neitaði Oliver að
gera neitt fyrir Florindu. Garn-
et reyndi að útsþýra fyrir hon-
um hversu veik hún væri og
hve bjargarlaus í þessu fram-
andi landi, en Oliver svaraði:
— Elsku Gamet, ég get ekki
gert nok-kum skapaðan hlut.
Mér þykir leitt að hún skuli
vera veik, en það var ekki ég
sem tók hana með mér hing-
að.
—■ Ó, Oliver, vertu ekki gvona
harðbrjósta — er enginn stað-
ur sem hún getur farið á?
— Enginn staður sem ég veit
um. Það eru engin heilsuhæli til
í Californíu. Oliver lá á hnján-
um og brant saman föt. — Þú
verður að gleyma Florindu. skil-
urðu það. sagði hann óþolinmóð-
ur.
Gamet sat á rúmstokknum.
Þegar hún sá Oliver vera að
pak-ka, rifjaðist það upp fyrir
henni, að það var ekki Oliver
heldur Charles sem hafði ákveð-
ið brottför þeirra. Hún reis á
fætur.
— Svo að þú vilt ekki einu
sinni reyna -að hjálpa henni. Er
það vegna þess að þú heldur
að Charies vilji ekki eiga neinn
þátt í því?
Oliver sneri sér við. — Garn-
et, sagði hann. — Geturðu ekki
skilið að ég á sjálfur í megn-
ustu erfiðleikum? Ég get ekki
bætt á mig áhyggjum annarra.
Þegiðu nú og láttu mi-g í friði.
Hann hafði aldrei fyrr talað
þannig til hennar. — Ég vjl
ekki þegja. sagði Garnet. — Og
ég kæri mig ekki um að þessi
andstyggilegi harðstjóri stjómi
lífi mínu. Ég veit, að hann hat-
ar mig, en ég er ekki hrædd
við hann Þú ert það.
Oliver reis á fætur og kom
til hennar. — Fyrirgefðu mér,
Gamet, sagði hann auðmjúkur.
— Ég hef aldrei talað þannig
við þig fyrr og ég skal aldrei
gera það framar.
Hún hörfaði eitt skref til baka
— Og ég hef aldrei talað þann-
ig við þig fyrr, Oliver, en ég
geri það núna. Ég hef áhyggjur
af Florindu. en það er «kki það
versta. Ég hef meiri áhyggjur
af þér. Af hverju sagðirðu að
þú ættir sjálfur í megnustu erf-
iðleikum?
Oliver reyndi að tala róandi.
— Garnet, ég var búinn að segja
þér, að Charles yrði ekki hrif-
inn af þvi að ég skyldi hafa
gifzt þér, manstu það ekki?
— Auðvitað man ég það. Mér
þykir það leitt, að honum skuli
ekki geðjast að mér, en ég fæ
ekki hjartaslag þess vegna. Af
hverju sagðirðu ekki eitt ein-
asta orð í dag þegar hann sýndi
mér þennan viðbjóðslega kulda?
Af hverju ertu hræddur við
hann?
Oliver svaraði alvarlegur í
bragði: — Garnet, trúðu mér. Ég
elska þig. Charles fær ekki að
komast á milli okkar.
— Ég veit þú elskar mig,
sagði hún. — Ég hef aldrei ef-
azt um það eitt einasta and-
artak. En hvað er þetta með
Oharles?
— Heyrðu mig nú, Garnet.
Oliver lagði hendurnar á axlir
henni. — Charies er reiður, og
ég var búinn að segj-a þér áð
hann yrði það. Honum er illa
við þessa hugmynd mina að
fara til Bandaríkjanna aftur. En
ég geri það hvað svo sem hann
segir. Ég var búinn að lofa þér
því og ég stend við loforð mitt.
Viltu nú gera Það fyrir mig að
spyria einskis frekar.
— Er þetta allt og sumt sem
þú hefur að segja mér?
Oliver tók um mittj hennar
og þrýsti henni þétt að sér.
— Já. elsku vina min, það er
það. Ég elska þig, og það er
það stórkostlegasta sem nokk-
urn tíma hefur komið fyrir mig.
Þú ert fyrsta konan sem ég
hef elskað og hin síðasta. Mér
er alvara.
Hann kyssti hana innilega.
SKOTTA

Nú hef ég tækiifæri til þess að ganga í klúbb fyrir ungar stúlkur.
Aðeins þær sem hafa eigin síma fá inngöngu.
Aðalfundur
Neytcndasamtakanna verður haldinn fimmtudaginn 21.
marz 1963 í Þjóðleikhúskjailaranum og hefst
kl. 20.30.
Venjuleg aðalfundarstörf. — Lagabreytingar.
STJÖRNIN.
apelco bátaratsjár
Einkaumboð á íslandi; SÍg’UrÖSSOn h.f.
Lækjargötu 6 B — Sími 24945.
apelco eru stærstu
framleiðendur
í Bandaríkju-num
á sviði radíótækni.
apelco sjálfleitandi
miðunarstöðvar
apelco dýptarmælar
sjálíritandi fyrir
minni fiskibáta.
apelco sjálfstýring
apelco talstöðvar.
Góðar Heimskringla Snorra Sturlusonar. Sturlunga.
bækur tfí Passíusálmar Hallgríms Péturssonar með formála Sigurbjörns Einarsson- ar biskups og myndum Barböru M. Árnason.
fermmgar- gjafa Bókaútgá Hundrað ár í Þjóðminjasafni. Texti: Kristján Eldjárn. Myndir: Gísli Gestsson. fa Menningarsjóðs
2 mynd: Hann elti mig heim, hann? — Vissulega, R’P minn.
Ándrés frændi. Má ég hafa 3. mynd: — Hver þeirra?
Húseign á Hefíissandi
i til sölu nú þegar, einbýlishúsið Berg-
óll með lóð, vel byggt, 4 herbergi og eld-
tús.
Semja ber við Hjört Jónsson hreppstjóra
Hellissandi og Inga R. Helgason lögfræð-
ing, Reykjavík.