Þjóðviljinn - 02.04.1963, Blaðsíða 10
10 SlÐA
HÓÐVILJINN
Þriðjudagur 2. april 1963
GWEN BRISTOW:
I
HAMINGJU
LEiT
unum og skömmunum og báð-
ust afsökunar og fóru aftur, og
Donya Manuela sat hjá mér og
strauk mér um ennið, blíð og
góð eins og engill. Og svo gat
ég ekki stillt mig lengur, ég
sneri mér í rúmjnu og fór að
hlæja.
Og svo át Donya Manuela enn
fleiri kökur og drakk enn meira
vín og hún klappaði mér og
gældi við mig þar til ég sofn-
aði. Ég steinsvaf í marga
klukkutíma. Þegar ég vaknaði
leið mér miklu betur. Allt var
svo mjúkt og hlýtt og elskulegt
og ég vissi að hún myndi ann-
ast um mig og drottinn minn
hvað mér þótti vænt um hana.
Það var kominn morgunn, en
•hún hafði dregið fyrir birtuna.
Og á borði við rúmið stóð mat-
ur, kjötstykki. brauð og tvær
appelsínur og þrúguklasi og
skál af baunum, ef ske kynni, að
mig langaði í matarbita til að
toressa mig á fyrir morgunverð.
Já, Garnet, þetta var upphaf-
ið að undarlegasta tímabili ævi
minnar. Ég hef aldrei séð neitt
svipað þessari fjölskyldu. Ker-
ridge sjálfur er hávaxinn og
gráhærður og virðulegur. en það
er glettnisblik í augunum á
honum þegar hann horfir á mig.
Hór^reilSslGii
P E R M A. Garðsenda 21,
sími 33968 Hárgreiðslu- og
snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við
allra hæfi.
TJARN ARSTOFAN,
Tjamargötu 10, Vonarstræt-
ismegin Sími 14662.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEIND OG DÓDÓ,
Laugavegi 11, sími 24616
Hárgreiðslustofan
S Ó L E V
Sólvallagötu 72
Sími 14853.
Hárgreiðslustofa
ADSTDRBÆJAR
(Maria Guðmundsc'óttir)
Laugavegi 13 sími 14656
Nuddstofa á sama stað
Hann gekk að eiga Donyu Manu-
elu þegar bún var fimmtán ára,
og eftir það eignaðist hún böm
eins hratt og henni var unnt
og nú harmar hún það eitt að
geta ekki eignazt fleiri. Húsið
er ailtaf fullt af fólki. Allir
sem eiga leið um nágrennið,
gista hér eina nótt eða fleiri. Og
'hér er þv; uppfullt af gestum
og þjónum og sægur af krökk-
um sem eru á fleygiferð allan
daginn og Donya Manuela
stjórnar öllu gilljnu.
Kerridge sér um búreksturinn
meðan Donya Manuela vagar um
húsið eins og bolti, danglar í
krakkana og hrópar fyrirskip-
anir og hamingjan hjálpi þeim
sem ekki er nógu fljótur að
taka við sér. Og svo eru kró-
ar sem detta og meiða sig. og
þá er hún ekkert nema mildin
og gæðin og kyssir á meiddið
svo að það batni og svo kemur
annar krói í óhreinum fötum
og hún sprettur á fætur og
skammast og löðrungar hann
fyrir að hafa farið út þegar
hann átti að vera inni og hann
segir að stóribróðir hafi bara
ætlað að gýna honum folald og
hún löðrungar stóra bróður og
atlur gauragangurinn upphefst
að nýju.
Hún hefur sæg af kokkum og
maturinn hér er alveg dásam-
legur, ég hef aldrei séð eins
mikinn mat né $vo góðan. Donya
Manuela er að borða allan lið-
langan daginn og hún heldur
að hver sá sem ekki er hungr-
aður sí og æ, hljóti að vera
fárveikur.
En sjáðu til, hún vissi að ég
var mjög veik. Og hún mataði
mig og kyssti mig og söng fyr-
ir mig vögguljóð og mataði mig
síðan aftur. Það var í fyrsta
sinn sem ég hafði verið með-
höndluð sem ungbam og ég
vissi ekki hve dásamlegt það
var. En mér var þó lífsins ó-
mögulegt að borða al'lan þann
mat sem hún vildi troða í mig.
Ég gerði mitt bezta, vegna þess
að hún var svo elskuleg og
vegna þess að ég vissi ekki
nema ég fengi löðrung ef ég
svikist um. En hún sló mig
ekki þegar ég gat ekki borðað
meira. hún varð bara áhyggju-
full á svipinn og skammaði
þjónustustúlkurnar fyrir að
maturinn væri ekki nógu góð-
ur og rak þær niður afbur til
að útbúa eitthvað sem gæti
freistað mín.
Og það leið ekki á löngu áð-
ur en ég fór að hressast. Einn
daginn þegar hún var ekki við-
stödd, fór ég fram úr rúminu
og klæddi mig úr náttserknum
og horfði á sjálfa mig í spegl-
En þegar ég kom hingað i haust
var ég skelfilega vonsvikin. Ég
hélt þú hefðir spunnið þetta
upp. Það var ekki lengur
hægt að sjá beinin og ég var
ávöl á réttum stöðum og hárið
var glansandi og húðin slétt.
Ég vildi vera á fótum, því að
ég var hrædd um að ég yrði
akfeit af öllum þessum mat. ef
ég hreyfði mig ekki. Og auk
þess langaði mig til að sjá fólk
og kynnast því. En Donya Manu-
ela vildi ekki hleypa mér nið-
ur fyrr en ég var búin að fá
svartan kjól. Hún var mjög
skilningsgóð og sagði að hún
skildi auðvitað að ég þyrfti að
kynnast fólki, svo að ég gæti
náð mér í nýjan eiginmann, en
um tíma yrði ég að ganga í
sorgarbúningi, vegna þess að ég
var ekkja.
Jæja, edskan, ég var búin að
steingleyma að ég var aftur orð-
in ekkja. En hún safnaði sam-
an nokkrum þjónustustúlkum og
þær fóru að sauma föt, svo að
ég gæti borið sorgina utan á
mér. Kerridge kom inn og sá
hvar ég stóð í miðju herberg-
inu og utanum mig var hrúgað
svörtu taui í metratali og hann
leit á mig og ég bældi niður
bros. ég gat ekki að mér gert,
og svo fór hann að hlæja líka.
Svei mér þá, Garnet, þessi mað-
ur er jafndásamlegur og konan
hans, bara á annan hátt.
Og nú er ég svartklædd, en
é.g verð að segja að fötin fara
mér alveg ljómandi vel. Donya
Manuela kynnir mig fyrir öll-
um gestum sem hingað koma og
hún segir þeim mína sorgarsögu
og lítur í kringum sig ef ske
kynni að þama fynndist verð-
ugur eftirmaður mins heittelsk-
aða.
Já, vina mín, ég hef verið
iengi að skrifa þetta bréf. Ker-
ridge sker fyrir mig pgnnana.
Ég hef ekki skrifað mikið á
ævinni og ég get ekki breitt
fjöður í penna. Hann gerir það
vegna þess að Donya Manuela
getur bókstaflega allt, en bó
hefur hún aldrei lært að lesa
né skrifa. Og öðru hverju kem-
ur einhver úr fjölskyldunni til
að horfa á mig við skriftimar,
með aðdáun í svipnum yfir öll-
, um þessum lærdómi.
Nú er liðipn einn dagur enn
og ég hef meira að segja þér.
Ég hef verið mjög heppin.
Ég hef verið að velta því
fyrir mér hvað ég ætti að taka
mér fyrir hendur. Donya Manu-
ela vildi endilega útvega mér
eiginmann, en okkar á milJi
sagt, Garnet, þá er ég engin
húsmóðir að eðlisfari. Og í
dag komu hingað ótal gestir,
þeirra á meðal nokkrir kanar.
Já, vina mín, þar voru þejr
John og Risinn og líka Silky
Van Dom. Mikið þótti mér
gaman að sjá þá. John er að
kaupa nautgripi fyrir ranchó-
ið sitt. Hann keypti nokkra af
Kerridge og sagðist ætla að fara
til Halebræðra eftir nofckra
daga að kaupa meira og hann
ætlj að taka þetta bréf fyrir
mig til þín. John sgðist hafa
skírt ranchóið sitt Gulu valmúu.
Ég kann ekki að skrifa spænska
nafnið. en það lætur mjög fal-
lega í eyrum. Risinn er fal'legri
en nokkru sinni fyrr og hann er
í ffnum fötum, honum þykir
gaman að búa sig upp og hánn
er svo indæll og saklaus, viha
mín, og mér fellur svo vel við
hann. En hér kemur aðalfréttin.
Silky var svo undrandi yfir að
sjá mig svona spræka, hann var
orðin vanur mér þreyttri og
grindhoraðri eins og ég var í
ferðalaginu. Hann horfði á mig
með miklum áhuga og sneri upp
á yfirskeggið og hneigði sig með
kurt og pí og svo fór hann burt
til að hugsa og svo kom hann
aftur og sagði mér hvað hann
hefði verið að hugsa.
Silky er hættur við ferðalögin.
Þau eru svo erfið og hann er
búinn að öngla saman töluverðri
upphæð. Hann er búinn að opna
spilavíti og veitingastofu í Los
Angielies og hann vill að ég
komi með honum og vinni hjá j
honum. Hann segir að ég geti í
skenkt í glös og sungið fyrir j
gestina. Og ég sagði við hann |
að mér þætti þetta ágæt hug-1
mynd og ég væri tilbúin að
vinna hjá honum undir eins.
Og allt er þetta á viðskiptaleg-
um grundvelli. Og þegar þú
kemur til Los Angielies, þá
spurðu eftir Spilastofu Silkys og ’
þar finnurðu mig.
Nú verð ég að hætta að skrifa,
því að John fer í fyrramálið og
ég verð að láta hann fá bréfið
í kvöld. Ég vona þú sért ham-
ingjusöm, vina mín, og þú getur j
aldrei gert þér í hugarlund
hversu þakklát ég er fyrir allt
sem þú hefur gert fyrir mig og
mér þykir svo dæmalaust vsent
um þig, nú og ævinlega.
Þín einlæg vinkona
Florinda Grove.
^róttir
Framhald af 5. síðu.
og mæltist það vel fyrir, auk
þess var íslenzka liðið vinsæl-
asta liðið í keppninni.
Þess má einnig geta að aldr-
ei var íslenzkum leikmanni vis-
að af leikvelli fyrir hrottalegan
leik en það kom fyrir öll hin
liðin og oft fyrir sum þenra.
Magnús bezti dómarinn
Hér heima er það sjálfsagt
eins og allsstaðar annarsstaðar
að dómari er alltaf talinn léleg-
ur, og sjaldan sem hann fær
viðurkenningu fyrir störf sín.
Það var því dálítið forvitni-
legt að fylgjast með og bera
saman dómara sem komu fram
á móti þessu og voru hver frá
sínu Norðurlandanna.
Magnús Pétursson dæmdi
sem fulltrúi dómara á Islandi,
og þeir geta verið mjög ánægð-
ir með frammistöðu hans. Hann
varð ekki aðeins vinsælasti
dómarinn, hann komst langnæst
því að túlka anda reglna og
leiks. Magnúsi tókst svipað
upp og þegar honurn tekst vel
upp heima.
Hinir dómaramir leyfðu mik-
ið meira af stjaki með höndum,
hindrunum, höggum á hendur.
Þeir leyfðu yfirleitt miklu ljót-
ari leik, og auk þess vantaði
mikið á að samræmi væri í
dómum þeirra.
Það er því greinlegt að túlk-
un og skilningur á anda lag-
anna og leiksins er mikið full-
komnari hér en eins og þeir
túlkuðu það hinir dómaramir.
Sumir þeirra hafa þó að baki
marga landsleiki, hundruð fé-
lagsleikja og mikla reynslu sem
kallað er. Dæmið um aðgerðina
gegn Sigurði Dagssyni með sín
hoppskot sýnir dálítið þann
skilning sem dómaramir höfðu
á þessum „lúalegu" brotum.
sem voru svo tíð hjá hinum
liðunum, og svolítið hafa tekið
heima í íslenzkum liðum en ís-
lenzkir dómarar eru meira á
verði gegn þessum brotum, og
þessvegna verða þau ekki eins
að list og vana hér.
Sem sagt Magnús bar af hin-
um dómurunum, og var það
skemmtilegt fyrir íslenzka dóm-
ara að verða þess áskynja.
Frímann.
Þetta lítur hættulega út. En sérðu bara. Fræið er merkileg blanda . .
Ja, — ekki vildi ég setjast Jú, broddurinn bognar í
á ’ana, sveigjunni.
SKOTTA
Faðir minn lítur ekki út fyrir að vera valdsmannslegur í hveirs-
dagsiegu starfi, en þú hefðir átt að sjá, hvað hann kastaði langt
bongó trumbunum hans Jóa langa.
Einvígi Botvinniks og Petrosjans
Þriðja skákin
í fyrstu skák einvígisins
sannfærðist Petrosjan um að
Botvinnik býr yfir traustum
vamarvopnum í Nimzo-ind-
verskri vöm og ákvað að
sneiða hjá þeirri byrjun. Og
kom fram hin velþekkta ný-
indverska vöm.
Margir áhugamenn um skák
álíta að stórmeistarar þekki
utanbókar öll tilbrigði við
byrjanir og tefli „eftir bók-
inni“ allt til lokatafls. Þetta er
vissulega mikill misskiilningur.
Að læra utan að allar byrjanir
er ekki auðveldara en að
leggja á minnið símanúmer og
símnotendur Moskvuborgar.
Góður skákmaður reynir aúð-
vitað ekki að læra heil bindi
af tilbrigðum, heldur nær
hann tökum á heilum stekk
af strategískum hugmyndum
og tæknilegum aðferðum. Það
var ein sMk aðferð sem Petr-
osjan notaði í þessari skák er
hún var að komast á millistig-
ið. Fyrst myndaði hann í her-
búðum óvinarins par af „hang-
andi peðum“ og gerði síðan
árás á hin veiku miðpeð
svarts. Eftir að drottningar-
peðum hafði verið skipt upp
stóðu allir menn hvíts beint
eða óbeint á því peði sem eft-
ir var. búin til áhlaups.
Petrosjan er þekktur fyrir
að kunna viel að notfæra sér
stöðumun og þvi mátti á-
horfendum vera ljóst að Bot-
vinnik átti í erfiðleikum. En
samt voru möguleikar stöðu
heimsmeistarans alls ekki hag-
nýttir til fúfUs enn. Hann
varði hið veika peð sitt með
ýmsu smáskotaliði og hóf
jafnframt aðgerðir á drottning-
ararmi. Samt sem áður tókst
Petrosjan að halda frumkvæð-
inu. Þá greip Botvinnik til að-
gerða, sem kröfðust peðsfórn-
ar, og hélt jafnteflismöguleik-
um sínum.
Nýindversk vöm
Petrosjan — Botvinnik
1. d4 Rf6; 2. Rf3 e6; 3. g3
b6; 4. Bg2 Bb7; 5. c4 Be7; 6.
0—0 0—0; 7. Rc3 Re4. (Aðal-
hugmynd þessarar varnar er í
því fólgin að svartur reynir
með öllu móti að koma í veg
fyrir hreyfinguna e2—e4, en í
gamalindverskri vöm reynir
hartn jafnvel að fá slíka leiki
fram. Nú ógnaði hvítur því að
loka línu hvíta biskupsins með
d4—d'5 og því flýtir svartur
sér að stofna til átaka um reit-
inn e4).
8. Rxe4 (Venjuiega er hér
haldið áfram með 8. Dc2 Rxc3
9. Dxc3. Einmitt þannig lék
Aljekhín gegn Botvinnik árið
1938 en svartur hratt árásinni
með nákvæmri vöm. Petrosj-
an gerir tilraun til að styrkja
þetta afbrigði).
8.------Bxe4; 9. Rel Bxg2;
10. Rxg2 d5; 11. Da4! (Þetta
sýnir hárfínan skilning á átök-
unum sem skapazt hafa — og
reynir hvlítur að hindra
að svarti riddarixm koxnist á
c6).
11.------c5; 12. Be3 Dd7
(Svartur viil jafna skákma
með of einföldum aðgerðuan,
hann gerir drottningarkaup
en „hangandi peð“ hans í
miðju geta orðið mjög veik).
13. Dxd7 Rxd7; 14. cxd exd;
15. Rf4 Rf6; 16. dxc bxc; 17.
Hacl d4 (Þessi athafnasemi er
ekki til langframa, en veik-
lei'ki miðjunnar mun enn segja
til slSn lengi).
18. Bd2 a5; 19. Rd3 Rd7; 20.
e3 dxe; 21. Bxe3 Hfb8; 22.
Hfdl a4; 23. Kg2 h6; 24. Hd2
Hb5; 25. Rf4 Rf6; 26. Kf3
Hab8; 27. Rd3 Rd7; 28. Bf4
H8b7; 29. Be3 f6; 30. h4 h5;
31. Hc4 Rb6; 32. Hcc2 c4; 33.
Bxb6 cxd; 34. Hc8f Kf7; 35.
Bd4 g5; 36. Hc4 Hb4; 37. Hxh4
Hxb4; 38. Bc3 Hc4; 39. hxg
fxg; 40. Hxd3 Bf6; 41. a3 —
og hér fór sbákin í bið.
Petrosjan hafði peð yfir, en
það þýðir oft meðal sterkra
skákmanna allt að því sigur.
En í þessu tilviki dró það
mjög úr gildi peðsins að svart-
ur hafði allgóða stöðu: eitt
yzta peð svarts blokkeraði tvö
hvít, og þar að auki hafði
svartur athafnafrelsi á kóngs-
arrni.
Botvinnik gat komið sér upp
frípeði, en kaus hieldur að
vemda möguleika hróksins til
að verja peðið a4. Þetta var
nokkuð óvænt hugmynd fyrir
Petrosjan sem hefur auðsjáan-
lega aðallega hugleitt mögu-
leika þá sem tengdir voru frí-
peðinu. Hann réðist á peðið
„a“ með hróknum, en gat ekki
tekið það, þar eð svarti hrók-
urinn hélt sig af mestu
þrjózku á fjórðu línu. Ef gerð
hefðu , verið hrókakaup gat
hvítur heldur ekki náð yfir-
burðum. Varð nú úr þessu mik-
ið þóf sem lauk með jafntefli
í 87. leik.
41.------h4 (skráður ieikur)
42. gxh Bxc3; 43. Hxc3 Hxh4;
44. Hc5 Kf6; 45. Hb5 Hf4f; 46.
Ke3 Hh4; 47. Hb4 Ke5; 48.
Kd3 Ke6; 49. Hb5 Kf6; 50. Ke2
He4f; 51. Kfl Hh4; 52. Kgl
Hg4f; 53. Hh2 Hh4+ 54. Kg2
Hg4f; 55. Kf3 Hh4t; 56 Kg3
Hd4; 57. Kf3 Hf4t; 58. Ke3
Hh4; 59. Hb8 Ke6; 60. He8t
Kf6; 61. Kd2 Kf7; 62. He3 Hf4;
63. f3 Hh4; 64. Kc3 Hh3; 65.
Kd4 Hh2; 66. b4 axb; 67. Hxb3
Ke6; 68. Kc5 Kd7; 69. Kd5
He2; 70. a4 Kc7; 71. a5 Ha2;
72. Hb5 Ha4; 73. Ke5 g4; 74.
f4 g3; 75. Hb3 Hxa5t; 76 Ke6
Ha6t; 77. Ke7 Hg6; 78. Hc3f
Kb6; 79. Hcl g2; 80. Hgl Kc7;
81. f5 Hg3; 82. f6 He3t; 83.
Kf7 Hg3; 84. Ke6 He3t; 85.
Kf5 Hg3; 86. f7 Hf3t.
Jafntefli.
(Athugasémdir
Davíðs Bronsteins).
\
*