Þjóðviljinn - 03.04.1963, Blaðsíða 6

W
r
SÍÐA
ÞJÚÐVILIINN
Miðvikudagur 3. aprfl 1953
!
\
!
*
\
n
Vegna þeirra mörgu, sem hafa í huga kaup á landbúnaðar-
bílum (fjórdrifsbílum) viljum við benda á nokkur atriði, er
hinir 800 eigendur Land Rover bíla álitu að skiptu mikiu
máli þegar þeir völdu sér landbúnaðarbifreið.
Stór liður í viðhaldskostnaði bifreiða eru ryðskemmdir á ^
yfirbyggingu og undirvagni. Yfirbygging og hjólhlífar á k
Land-Rover eru úr aluminium-.blöndu. Grind er öll ryð- "
varin að innan og utan.* k
2. Heppilegt er að bíflar sem mikið eru notaðir & vatni og
aurbleytu, og þurfa þar af leiðandi nokkra eftirtekt hvað
smurningu viðvíkur, hafi sem fæsta smurstaði. Land
Rover hefur aðeins 6 smurkoppa og auðvelt er fyrir
eigendur að smyrja í þá sjálfir með þrýsti-smurspraut-
unni, sem fylgir hverjum bíl.
3 Bændur, sem nota þurfa bíla sína við heyvinnu vita það
vel, hvað áríðandi það er, að sem fæstir óvarðir snún-
ingsöxlar séu í drifbúnaði bílsins, og að auðvelt sé að
verja þá fyrir heyi. Með Land Rover getið þið fengið
ódýrar hiífar fyrir hjöruliðina sem verja þá fyrir heyi,
háu grasi eða þarabunkum.
4. Allir, sem eitthvað hafa ekið í torfærum og brattlendi,
vita hvað áríðandi er að handhemill se traustur, ending-
argóður og vel varinn fyrir öllu hnjaski. Handhemils-
búnaður Land Rover er vel várinn uppi i grindinni og
virkar á hemlaskál á drifskafti. Stilling er gerð með
einni skrúfu og er það bæði fljótlegt og auðvelt.
5. Vönduð og nákvæm handbók á íslenzku fyflgir hvcrjum
bíl. — Ennfremur geta allir þeir, sem vilja kynnast
kostum Land Rovers fengið ókeypis eintak.
Það er margt fleira, sem benda mætti á, t,d. mætti nefna
að Land Rover hefur mjög rúmgóð framsæti og er skráður
sem 7 manna bifreið. Einnig ættu rpenn að athuga að auð-
velt er að koma fyrir keðjum á Land Rov(er, bæði á fram-
og afturhjól, og að sponvídd hjólanna er sú sama.
Skrifið, hringið eða hafið tal af 'okkur og við munum
leysa úr spurningum yðar og veita yðúr allar nánari upp-
lýsíngar,
l nldverztunin Hek/a hf. |
Laugavegi 170—172. — Reykjavík. — Sími 11275. I
Astin kostaii hann hálfrar
aldar stríi við réttvísina
Það var sumarið 1913 setn
japanski verksmiðjustarfsmað-
urinn Ishimatsu Yoshida varð
óstjórnlega ástfanginn af vef-
arastúlkunni Shlzu Hanamura.
Hún var þá sextán ára að aldri
og fræg um alla Chigusa-borg
fyrir fegurð sína og ástartöfra.
Ástartónar og morð
Yoshida var að vísu nítján ár-
um eldri en draumadísin hans.
En eitt kvöldið stóðst hann ekki
lengur mátið. Hann tók flautu
sína og hélt prúðbúinn heim til
stúlkunnar. Hann ætlaði að
staldra við í garðinum hennar
og tjá ást sína í tónum. En
þegar hann kom á staðinn voru
tveir aðrir biðlar þar fyrir Hel-
særður hrökk Yoshida aftur inn
í skuggann. Þar norpaði hann i
klukkustund en lötraði svo
skömmustulegur heim.
Tveim dögum síðar var Yos-
hida sakaður um að hafa drep-
ið aldraðan farandsala með
flautu sinni. Glæpurinn var
framinn þrem mílum frá heim-
ili stúlkunnar meðan Yoshida
var í felum í skugganum. En
hann var grunaður ásamt tveim
mönnum öðrum og saksóknar-
inn sakfelldi hann. Hann reyndi
að færa sönnur á fjarveru sina,
en það bar engan árangur.
Móðir Shizu vildi ekki að hún
bæri vitni.
Yoshida var dæmdur til
Árið 1935 — eftir 22 ára
fangavist — var hann látinn
laus gegn drengskaparheiti. Þá
tryggði hann sér hjálp sex jap-
anskra blaðamanna og lögfræð-
ingsins Haruo Abe sem numið
hafði í Harvard. Þeir höfðu
upp á glötuðum réttarskjölum
og fengu vitnisburð hjá mönn-
unum tveim sem grunaðir höfðu
verið ásamt Yoshida. Þessi
gögn sýndu raunar fram á að
Yoshida gat ekki verið viðrið-
inn glæpinn. En samt varð
hann að leggja fram óvéfengj-
anlegar sannanir fyrir fjarveru
sinni áður en réttvísin viður-
kenndi sakleysi hans.
f vikunni sem leið bar Yos-
hida sigur úr býtum. Hæsti-
réttur hafði fyrirskipað að mál
hans yrði tekið fyrir að nýju —
og hver birtist þá fyrir réttin-
um nema vefarastúlkan yndis-
fríða, Shizu. Að vísu var hún
nú hálfsjötug frú og nokkuð
holdug í þokkabót. Undirleit
skýrði hún frá ástandinu sem
var í kringum hana á morð-
nóttina og minntist þess að hafa
séð mann, sem var á stærð við
Yoshida og líktiSt honum að
öðru leyti ganga á brott.
Þetta var nóg til þess að To-
icki Kobayashi yfirdómari (sem
var níu ára þegar glæpurinn var
framinn) lýsti því yfir að Yos-
hida væri saklaus og bar fram
afsakanir „af innstu hjartans
rótum vegna rangsleitni fyrir-
rennara okkar".
Eftir hálfrar aldar baráttu tóksi
Yoshida að sanna sakleysi sitt.
Og enda þótt hann sc 85 ára
að aldri cr hann ekki of gamali
til að gleðjast mcð vinum síu-
um af slíku tilefni.
dauða. Hann neitaði að klæðast
fangabúningni og vinna þau
störf sem föngunum var skipað. ;
Fyrir þær sakir var hann barinn
og pyndaður. Iðulega var hon-
um varpað í einangrunarklefa >
Ævinlega hélt hann fram sak-
leysi sínu. Hann kynnti sér lög-
fræði, fór fram á, að mál hans
yrði tekið fyrir að nýju og
heppnaðist loks að fá dómnum
breytt í ævilangt fangelsi.
Sumir deyja úr of-
- aðrir svelta
ati
Clæpamenn notfæra
sér kjarnavísindin
Þcir Bandaríkjamenn sem
Icggja stund á glæpamennsku
fylgjast vel með tæknilegum
nýjungum og reyna að notfæra
scr þær við starf slítt. Nýlega
handtók lögreglan í New York
flokk innbrotsþjófa sem voru
í þann veginn að taka kjarn-
orkuvísindin í þjónustu sína.
Innbrotsþjófamir sjö haía að
undanförnu stolið hátt á 13.
milljón króna úr rúmlega 200
peningaskápum og beitt háþró-
aðri tækni við þessa iðju sína.
Allir meðlimir flokksins höfðr
gengið á námskeiö þar sem þeir
lærðu að opna fjárhilrzur, áður
en þeir hófust handa. Varð-
gæzlu önnuðust konur búnar
meðfærilegum sendistöðy.um.
En flokknum gafst ekki tóm
til að framkvæma sitt snjallasta
bragð. 1 yfirheyrslunum skýrði
forsprakkinn frá því, að þeir
heíðu lagt á ráðin um að taka
kjamorkuvisindin í þjónustu
sína. Ætlunin var að smyrja
geislavirkum efnum á noklcra
peningaseöla og koma þeim síð-
an í heridur tímarits eins. Síðan
átti að brjótast inn hjá útgáfu-
fyrirtækinu að næturþeli og
með geigerteljara átti að reyn-
ast auðvelt að finna peninga-
skápinn. Geislavirknin hefði
komið fram á teljaranum, sagði
glæpamannaforinginn — ekki
án stolts.
— í auðugu löndunum cta
menn sig bókstaflega í hel mcð-
an helmingur mannkynsins
sveltur, segir í skýrslu frá heil-
brigðismálastofnun Samcinuðu
þjóðanna (WHO).
í skýrslunni scgir að „hin
þróuðu lönd hafi nú yfir ríku-
Iegri fæðu að búa en nokkru
sinni fyrr enda þótt íbúum
jarðar fjölgi ört.“
Æ flciri mcnn í Evrópu og
Norður-Afríku þjást af maga-
sjúkdómum vegna mataræðisins
og hið sama cr að scgja um
hina fámcnnu yfirstétir í van-
þróuðu löndunum.
f skýrslunni er varað við
sykursýki, lifrarveiki og æða-
sjúkdómum sem mjög er farið
að bera á í auðugum löndum
sem hafa við ríkulegt matar-
æði að búa og þar sem líkam-
legt erfiði verður fágætara.
Hjarta- og blóðsjúkdómar
hafa mun oftar dauða í för
með sér í auðugu löndunum.
„Það lítur þannig út fyrir að
hluti mannkynsins þjáist af
hungri og vannæringu meðan
aðrir éta sig bókstaflega í hel.
1 skýrslunni segir að það sé
„ein mikilvægasta staðreynd
heimsins í dag að milljónir
karla, kevnna og bama fá ekkd
nægilegt lífsviðurværi".
Á móts við hvert eitt bam
sem deyr úr vannæringu i
Bandaríkjunum deyja 300 f
Rómönsku Ameríku. „Á stór-
um svæðum í Asíu og Afriku
er ástandið enn verra“.
„Sums staðar er óhugsandi að
böm milli eins og fimm ára
aldurs komist hjá sulti vegna
þess hve gjörsamlega skortir
fæðutegundir sem innihalda
eggjahvituefni, en slíkt er
versta tegund hungurs".
Ovissa um fransk-
þýzka sáttmálann
Ekkí er cnn útscð um það að
samvinnusáttmáli þcirra Adcn-
auers ríkiskanslara og de
GauIIe forscta gangi í gildi
Stjórnmálamcnn í öllum flokk-
um í Vcstur-Þýzkalandi cru

iausn á atvinnuleysi
Fyrir skömmu söfnuðust 7000 atvinnuleysingjar saman
frammi fyrir þinghúsinu í London og var lögreglu att gcgn
þeim. Macmillan: Atvinnuleysingjarnir geta þó verið ánægNr yfir að 1500 lögrcgluþjónar hafa
fengið eitthvað að starfft*
teknir að óttast um að fransk-
þýzki samningurinn ógni sam-
vinnunni innan NATÖs og
Efnahagsbandalagsins.
Sósíaldemókratar hafa lengi
verið þeirrar skoðunar og
frjálsir demókratar hafa sömu-
leiðis ymprað á slíku. Nú eru
margir kristilegir demókratar
teknir að ókyrrast, einkum eft-
ir að hinn trausti flokksfélagi
og Efnahagsbandalagsfrömuður
Walter Hallstein gagnrýndi
sáttmálann harðlega.
Adenauer hefur vonazt til
að hann fengi þingið til að
staðfesta samninginn án nokk-
urra breytinga eða viðbóta. Nú
lítur helzt út fyrir að mönnum
verði ekki að ósk sinni.
Adenauer er nú bitur í garð
Hallsteins. Honum finnst ,að
EBE-forsetinn hafi blandað sér
í mál, sem hann varði ekki
um. Meirihluti ríkisstjómarinn-
ar mun sömuleiðis vera óá-
nægður með Hallstein. Ráð-
herrarnir halda því fram að
Hallstein hafi rangtúlkað samn-
inginn í mörgum atriðum og
og misskilið hann.
En gagnrýnin hefur haft áhrif
á marga þingmenn kristilegra
demókrata. Þeir segja að ekki
sé við hæfi að virða að vett-
ugi sjónarmið slíks manns.
Ef til vill mun, de Gaulle
bregða við og hjálpa Adenauer
út úr klípunni. Sagt gr að gaull-
istar í franska þinginu hafi t
hvgg.iu að bera fram frumvarp
til ályktunar þar sem tekið er
fram að satnningnum sé ekki
stefnt gegn NATÓ eða EBE. Ef
beir gera það vaxa jíkurnar til
þess að staðfestingin ganfl
greitt f Bonn.
i
í
i