Þjóðviljinn - 23.04.1963, Blaðsíða 10
10 SÍÐA
ÞJÖÐVILIINN
Þriðjudagur 23. spríl 1963
GWEN BRISTOW:
I
HAMINGJU
LEIT
aldrei komið fyrir, sagði Flor-
inda hneyksluð. — Ég hef auga
með honum, og þegar hann er
of drukkinn til að standa á löpp-
unum, þá læt ég einhvem af
piltunum hjálpa honum.
John sagði að vel væri hugs-
að um Texas. Senoxa Vargas
sem hann bjó venjulega hjá í
Los Angeles var mild og móð-
urleg. John hafði heimsótt hann
og Texas hafði beðið hann fyr-
ir skilaboð til Gametar. Hann
hafði spurt hvenær hún ætti
von á baminu og sagt að hann
skyldi annast hana þegar þar að
kæmi. Hann fór hátíðlega að
þá vikuna skyidi hann vera ó-
drukkinn. Henni væri óhætt að
treysta þvi.
John hafði iíka annars kon-
ar fréttir að færa. Það höfðu
verið óeirðir í norðurhluta
landsins og miklar flugufregnir
vom á kreiki. John sat á vegg-
bekknum í herbergi Garnetar
og sagði frá. Óeirðimar höfðu
byrjað vegna forstokkaðs banda.
risks liðsforingja sem hét John
Charles Frémont.
Jqhn útskýrði þetta nánar:
Fyrir þremur árum hafði
stjóm sambandsríkjanna sent út
Hárgreiðslan
P E R M A. Garðsenda 21, •
sími 33968. Hárgreiðslu- og
snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við
allra hæfl.
TJARN ARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Sími 14662.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEIND OG DÓDÓ.
Laugavegi 11, simi 24616.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E V
Sólvallagötu 72
Sími 14853.
Hárgreiðslustofa
ADSTURBÆJAR
(María Guðmundsc'óttlrj
Laugavegi 13 simi 14656.
Nuddstofa á sama stað
könnunarleiðangur undir stjórn
Frémonts til að finna leið til
Oregonsvæðisins fyrir norðan
Kalifomíu. Frémont hafði reynzt
ágætur stjómandi. Svo sendi
stjómin hann nýlega aftur til
Oregon til að afla frekari upp-
lýsinga handa fólki sem vildi
setjast þar að. En í stað þess
að fara beint til Oregon i þetta
sinn, fór Frémont til Norður-
Kalifomíu til að menn hans
gætu hvílt sig og keypt sér
vistir. Þetta var allt í*lagi enn
þá. En menn Frémonts lentu í
deilum. Þeir fóru að munn-
höggvast við gósseiganda um
hrossastuld og einn mannanna
var ásakaður um að hafa gerzt
sekur um óviðurkvæmilega til-
leitni við dóttur annars góss-
eiganda. Stúlkan var skyld Don
Josjé Castro, yfirhershöfðingja
í Kalifomíu. Castro skipaði Fré-
mont og mönnum hans að hypja
sig samstundis burt úr Kali-
fomíu. Frémont hlýddi ekki.
Þess i stað flutti hann búðir
sínar upp á fjall sem hét Gav-
ilan-tindur. Þar reisti hann fá-
ein timburhrúgöld og dró
bandaríska fánann að hún þar
uppi.
John yppti öxlum hæðnislega
þegar hann sagði þessa sögu.
— Það vjrðist helzt sem Fré-
mont se einn þeirra sem getur
unnið ágæt störf, meðan hann
getur sjálfur gefið fyrirskipan-
it; en 'vill aldrei taka tillit ’til
neins annars. Castro hafði
fyllsta rétt til að reka hann úr
landi, fyrst menn hans höguðu
sér ósæmilega. Auk þess er
þetta mexíkanskt yfirráðasvæði
og Frémont hefur engan rétt til
að draga hér fána að hún. Og
þá hótaðj Castro því að skjóta
hann niður á Gavilan-tindinum.
— Kom til bardaga? spurði
Florinda.
— Nei. en það er ekki Fré-
mont að þakka. Til allrar
hamingju fyrir okkur er Lark-
in, ræðismaður siambandsríkj-
anna, vissulega starfi sínu vax-
inn. Larkin fór á fund Castrós
og bar fram fo.rmlega afsökun-
arbeiðni. Siðan fór Larkin til
Frémonts og taldi hann á að
draga fánann niður og fara
norður á bóginn til Oregon.
— Þetta er þá um garð geng-
ið núna? spurði Gamet
—• Ekki alveg, sagði John.
— Það virðist helzt sem Larkin
treysti því ekki fyllilega að Fré-
mcrnt haldi sig á mottunni. Lark-
in sendi boð til Kyrrahafs-
flota Bandaríkjanna, sem ligg-
ur í höfn í Mazatlán, um aö
vernda bandarísku kaupmenn-
ina ef til þess kæmi að bardag-
ar blossuðu upp milli Castrós
og manna Frémonts. Þess vegna
kom skipið Portsmouth hingað
og liggur nú í höfn í San
Francisco. John brosti. — Þar
er það, og sagan segir að þar
verði það kyrrt.
Dokaðu nú ögn við. sagði
Flonnda. — Áttu við að það
geti orðið stríð?
— Það eru talsverðar líkur
tfl þess, svaraði John. — Hvað
sem Frémont líður, þá getur
orðið stríð hvenær sem er.
Þær hrukku við. — John,
hvað er það sem þú átt við?
hrópaði Gamet.
— Lýðveldið Texas, sagði
John, — er sennilega nú orðið
fylkið Texas. Allir kanar gera
ráð fyrir að Texas verði tekið
inn i ríkjasambandið Oig Mexikó
fari í stríð af þeim orsökum.
— Drottinn minn góður,
sagði Gamet. — John. ef það
verður stríð, hvað eigum við þá
að gera?
— Ég býst ekki við að við
gerum nokkum skapaðan hlut.
Kanarnir í Kalifomíu hafa allt-
af átt friðsamleg skipti við
landsmenn. Ef nokkrir dólgar á
borð við Frémont verða ekki tfl
að eyðileggja hið góða samband
þá munu Kalifomíubúar með
gleði kveðja Mexíkó.
— Við verðum þá ekki skot-
in? spurði Florinda.
— Tæplega.
— Þú léttir af mér þungu
fargi. Jæja, við látum víst hetj-
umar um að slást, ef Það verð-
ur strið. Ég verð að koma mér
aftur í barinn minn. Hvenær
getum við lagt af stað, Johnny?
Garnet er alveg orðin frísk.
John reis á fætur. •— Við
Nikolai fylgjum ykkur tfl Los
Angeles strax og þú vflt. Hann
hló við. — Ég lofaði Silky að
taka Þig með eins fljótt og
mögulegt væri. Hann saknar
þín.
FlQrinda brosti. — Ekki min,
Johnny, heldur auranna sem ég
afla handa honum. Jæja, Garn-
et, nú skaltu hvíla þig ögn og
síðan látum við niður dótið. Og
ég vona að þú þurfir aldrei að
sjá Charles framar á ævinni.
— Það vona ég líka, sagði
Gamet. Hún andvarpaði fegin-
samlega yfir því að losna nú við
Charles fyrir fullt og allt.
M/fr Mtt <cKN « ■- -
31
Charles vissi ekkert um að
Garnet hefði í hyggju að fara
til Los Angeles. Þegar hún kom
inn á skrifstofu hans og sagði
honum það, var hann agndofa
og reiður. Hann sagðist ekki
taka í mál að ekkja bróður hans
seflist að í' spilavíti. Garnet
svaraði afdráttarlaust, að hún
hefði ekki beðið hann um leyfi
til þess og hún ætlaði sér það
ekki heldur.
Sem snöggvast gat Garnet
ekki leynt undmn sinni. Það
var auðséð að hann var ekki
vanur þvj að neinn í húsinu
setti sig upp á móti vilja hans.
En hann jafnaði sig fljótt og
sagði með sinni venjulegu. ró-
legu fyrirlflningu: — Gott og
vel, farðu með þessari kven-
snift til Los Angeles, ef þig
lystir. Mér stendur öldungis á
sama hvað um þig verður.
— Þvi er ég fegin, svaraði
hún.
Charles heyrði bersýnilega
ekki hvað hún sagði. 1— Mér
stendur öldungis á sama hvað
um þig verður. endurtók hann.
— En ég hef mikinn áhuga á
framtíð barns bróður míns.
— Æ, látfcu mig í friði, Chart-
es! sagði Garnet örvilnuð <W
reis á fætur. Hún var ekk4
lengur veik en hún var þung
á sér og illa fyrir kölluð og
innilega leið á honum.
— Þú getur komið hingað
aftur hvenær sem þú vilt. sagði
Charles og hló ónotalega. — Það
mætti segja mér, bætti hann
við. — að þú kæmir hingað
skríðandi.
— Það geri ég ekki, sagði
Gamet. Hún fór inn í herbergi
sitt og skellti hurðinni á eft-
ir sér.
Næsta morgun bundu pflt-
amir klyfjamar upp á hross-
in og klukkan átta var Garnet
á lejð til Los Angeles.
Þegar þau voru komin gegn-
um skarðið og fjöllin huldu
húsaþyrpinguna fyrir aftan þau.
gaf Gamet frá sér sæluand-
varp. Hún leit á John sem reið
við hliðina á henni.
—I Hamingjan góða hvað mér
líður miklu betur! sagði hún.
— Það undrar mig ekki, sagði
John og hló þurrlega. Hann
bætti við: — Veitingastofa Sflk-
ys er ekkert óðalssetur. En þar
geturðu að mjnnsta kosti verið
sjálfri þér ráðandi.
— Ég verð ánægð með það
hvernjg sem það er, sagði hún.
— Og John, sagði hún alvarleg.
— Þakka þér fyrir allt sem þú
þú hefur gert fyrir mig. Ég á
ekki nógu sterk orð til að láta
þakklæti mitt í ljós.
John dustaði kusk úr faxinu
á hestj sínum. — í sannleika
sagt, Gamet, þá vildi ég síð-
ur að þú reyndir það.
Hann sagði þetta með sömu
alvörunni og hafði gert henni
ónotalegt innanbrjósts í fyrsta
sinn sem hún hitti hann. Hann
var aftur eins og ókunnugur
maður. Hún sagði undrandi:
—■ En John. mig langar ; svo
til að sýna þér þakklæti! Þið
Florinda hafið bjargað lífi
mínu, það er alveg áreiðan-
legt. Hví í ósköpunum skyldi
ég ekki reyna að láta í ljós
þakklæti mitt?
— Mér er bara ekki um
þetta orð, sagði John stuttur
í spuna og um leið strauk
hann um makka hestsins. En
svo leit hann á hana og brosti
afsakandi: — Fyrirgefðu, en ég
ætlaði ekkj að vera eins 1 ó-
kurteis og ætla mætti eftir
orðum minum. Hafi ég hjálpað
þér að verða hejlbrigð, þá var
það alveg eins sjálfs míns
Þjorsárós
Framhald af 7. síðu.
Hvar höfninni ýrði valinn
staður fer eftir þvi hvar auð-
veldast er að byggja skipa-
kvíamar. Stjómendur þjóðar-
skútunnar ættu að fara að líta
eftir löndum þama austurfrá,
til þess að lenda ekki f lóða-
hraki, þegar framkvæmdir hefj-
ast. Ennfremur ber þeim skylda
til, með lagasetningu ef með
þarf, að verjast ágengni út-
lendinga með kjafti og klóm,
þegar þeir ásælast hér jarðir
og landsvæði. Það gæti orðið
kostnaðarsamt að þurfa að
sækja undir útlenda menn at-
hafnasvæði til stórframkvæmda.
Mér fyndist tilvalið að þeir
sem búa beggja vegna fljóts-
ins mesta á Fróni stofnuðu með
sér félag til þess að hrinda
í framkvæmd miklu hagsmuna-
máli Suðurlandsundirlendisins
og þjóðarinnar í heild.
Steindór Árnason.
Nú fer ég og bý til matinn. Komdu fljótt aftur Eitt . . . fimm .. fimm .. sex .. Hér er maturinn ..
Við tökum eitt spil í viðbót. eitt .. tvö .. tvö .. se ..
Ég gef meðan þú undirbýrð
þif . . .
SKOTTA
© Ens Featnre. Syndicate, Ine. 1962. World righta reserved. J _____
Þetta er kærastinn minn frú Sigriður. Hann ætlar að sátja
yfir mér, á meðan ég sit yfir barninu þínu.
Gips þilplötur
Stærð 120x260 cm. — Verð 129.00 platan.
Mars Trading Company h.f.
Klapparstíg 20. — Sími 17373.
Aðalfundur
Pöntunarfélags Náttúrulækningafélags Reykjavíkur verð-
ur haldinn miðvikudaginn 1. maí 1963 í húsi Guðspeki-
félagsins Ingólfsstræti 22 kl. 8.30.
D a g s k r á :
1. Skýrsla stjómar félagsins.
2. Lagðir fram reikningar félagsins til samþykktar.
3. Stjónarkosning
4. Lagabreytingar.
5. önnur máL
STJÖRNIN.
Matsveina og
veítingaþjónaskólinn
Sýning á prófverkafnum, borðskreytingum og köldum
réttum verður i húsakynnum skólans i Sjómannaskóla-
húsinu kl. 15—16.30 í dag.
ALLIR VELKOMNIR.
PRÖFNEFNDIRNAR.
Byggingafélag alþýðu -
Reykjavík
Ibúð til sölu: Tveggja herbergja íbúð, i þriðja bygginga-
flokki, til sölu. Umsóknum sé skilað í skrifstofu félags-
ins, Bræðraborgarstíg 47, fyrir klukkan 12 á hádegi
fimmtudaginn 2. maí
STJÓRNIN.
Innilegustu þakkir öllum þeim vinum mín-
um, sem sýndu mér hlýjan hug sinn og rausn
á nírœðisafmœli mínu, 17. apríl s.l. — Sér-
staklega þakka ég eigendum og starfsfólki Vél-
smiðjunnar Héðins h/f og Stálsmiðjunnar h/f
fyrir ágætt samstarf og vináttu síðustu ára-
tugi.
Gleðilegt sumar.
JÓHANNES BJARNASON.