Þjóðviljinn - 04.05.1963, Blaðsíða 8

SlÐA
MÖÐVIUINN
Laugardagur 4, maj 1963

Frá kssndum
Surtur
Ritstjóri: UNNUR EIRÍKSDÓTTIR
Sögur afséra Eiríki
/ Vogsósum
Þegar séra Eiríkur var
prestur í VQgsósum, var
bóndi cinn í sókn hans, er
aldrci kom til kirkju, og
gjörði hann presti það til
stríðs að róa á helgum dög-
um um messu, hvenær sem
g'af. Einu sinní ‘fór prestur til
kirkju að messa. Stillti þá
bóndi svo til, að hann var að
fara í skinnföt sín, þar sem
prestur fór. Hann spurði þá
hvort bóndi vildi ekki gera
það fyrjr sin orð að vera við
kirkju í dag. Bóndi kvað nej
við og fór að fara í skinn-
brók sína. Prestur gekk þá
Rauða
biaðran
— Pascal slepptj blöðr-
• unni oa bjóst við að hún
mundi forða sér með þvj að
fara nógu hátf upp í loftið
En aldrej þessu vant vildj
hún ekki yfirgefa Pascal, og
svéif svo lágt, að strákarnir
náðu henni. Og þá fór nú
illa. Þeir köstuðu grjóti. og
fallega, rauða biaðran sprakk
Aumingja Pascal settist hjá
Wöðrunnj og grét svo tárin
runnu niður kinnarnar á
honum
— En þá gerðist dálitið
- skrítið. Margar litlar
olöðrur í ölium regnbogans
litum komu svífandi í loft-
inu til Pascals. þar sem hann
sat og grét yfir sprungnu
blöðrunnj sinni. Þær komu
úr öllum áttum, úr hinum
vm'u borgarhlutum. Allar
blöðrurnar í Parisarborg
höfðu gert uppreisn.
— Fólkið i borginni
- horfði undrandi á þessa
óvenjulegu sjón. Pasca]
burrkaði af sér tárin og sat
grafkyrr meðan Möðrurnar
komu svífandi til hans, allt-
af fleiri og fleiri.
frá honum og flutti messu.
fór síðan sama veg heim.
Hitti hann þá bónda á
sama stað. var hann í ann-
arri brókarskálminni, en
ekki hinni Prestur kvað
hann víst hafa aflað vel. fyrst
hann væri kominn aftur
Sneyptist þá bóndi mjög, þeg-
ar hann varð að segja hið
sanna að hann hefði setið
svona síðan þeir skildu.
Beiddj hann prest að losa
sig. Prestur mælti: — Ef þér
bykir kölski of haldsamur
á. þér nú. hvað mun þá síðar
verða?
Siðan skipaði prestur
kölska að sleppa bónda. Varð
hann þá laus og rækti vei
hirkju sína upp frá þvi
Eiríkur og strák-
arnir
Séra Eiríkur 1 Vogsósum
varaði stráka við þvi að
stela reiðhestum sínum, kvað
þeim rnundj gefast það jlla
Forðuðust líka alljr smalar
að snerta réiðhesta hans
Tveir drengir brugðu þó út
af þessu. En undir eins og
þejr voru komnir á Viak. tóku
hestarnir sprett Qg stefndu
beint heim að Vogsósum
Réðu drcngir engu við þá,
en þegar þeir ætluðu að
flhygja scr ofan. voru bræk-
ur þeirra fastar við hestbök-
in. Annar drengurinn tók þá
upp hníf hjá ;ér, og skar
stykki úr brókum sínum.
Komst hann við það af baki.
Báðir hestarnir hlupu hcim.
Var bótjn á baki annars. en
gólandj strákur á baki hins.
Prestur var úti og sagði við
drenginn:
— Það er ekki gott að
stela hestunum hans Eiriks i
Vogsósum. Lag'maður þinn
var samt úrræðabetri en þú.
og ættj hann skilið að hon-
um værj sýndur stafur.
SKRlTLUR
Hún: — Mér líkar ekki vjð
allar þessar flugur.
Hann: — Allt í lagi. taktu frá
jiær flugur scm jiú ert ánægð
með, svo skai ég drepa hin-
ar.
Verkstjórinn: (við nýjan
starfsmann) — Ég býst við
að Jón sé búinn að segja þér
hvað þú átt að gera.
Nýi starfsm.: — Já, hann
sagði Tnér að vekja sig ef ég
sæi jiig koma
Skátaforinginn: — Ef , þú
gengur í norðurátt. og hefur
vestur á vinstri hönd. hvað
er þá á bak við þiS?
Skátinn. — Auðvitað bákpok-
inn minn.
Þakka þér fyrir barnasíðuna. Ég sendi þér myndir eftir
mig. Önnur lieitjr Strákur á sjó og hin Krakkar að koma
úr skólanum.
Jóhann Hjörleifsson, 8 ára,
Lynghól, Glerárhverfi, Akuréyri.
.aC><p
GO
(Niðurlag).
steinsofið allan seinnj hluta
ferðalagsins opnað; augun
Þetta var skrýtið, hann lá
fyrir framan arinelö j stórri
oa hlýrri stofu Þetta var
auðvitað draumur. Einhvér
bej'gði sjg niður að honurr
klappaðj honum og sagðj
— Þetta er nýja hejmi’.ið
þitt. Surtur litli þú átt allt
af að eiga hér heima.
— Surtur teit upp og bjóst
við að allt værj eins oa
vant var. draumurjnn endaði
alltaf þama. sjálfsagt lá hann
útj í ku'da og rjgningu Hann
fór að líta betur j kringum
sig Nei. þetta var bá ekk:
draumur. Hann var k.yrr ’
þessari hlýju. björtu stofu
og tveir litljr drengir sátu á
gólfinu hjá honum Mik:,‘
varð Surtur litlj , alaður
draumurinn hafði loks rætzt.
og hann var búinn t eign
ast tvo góða vini. sem gættu
bess að hann týndist áldréi
framar.
S V O R
við spurningUTti • síðastá
blaði:
1. Aðeins eínu sinni.
2. Inn í fniðján skóginn.
3 Þögn.
4. Sextíu.
LÓAN
Lóan er komin að kveða burt snjóinn,
og kveða burt leiðindin, það getur hún.
Hún heí'ur sagt mér að senn komi spóinn,
sólskin í dali og þröstur í tún.
Hún hefur sagt mér til syndanna minna,
ég sofi of mikið og vinni ekki hót.
Iiún hefur sagt mér að vaka og vinna
og vonglaður taka nú sumrinu mót.
Handavinna
Flestum telpum og sumum
drengjum Uka. þykir gaman
að sauma út púða og vegg-
teppi i herbergið sjtt. Það er
hægt að búa til skemmtjlega
hJuti mcð því að klippa Ú1
myndir úr allskonar aígöng-
im og sauma þær með kapp
mellusaumi á einlitt efni, og
búa þannig til púða og teppi.
Hér birtum við nokkrar
myndir, sem til þess eru ætl-
iðar. Það er bezt að byrja
á að draga þær upp á gegn
sæan pappír og stækka þær
síðan eftir því sem ykkur
þykir hæfílegt. Litjna yeljið
þið eftir eigjn geðþótta —
og éftir þvi hvaða lití þið
Cinnið í tuskupokanum. Ef
efnið er úr filti eða ein-
hverju, sem ekki raknar, má
líma myndirnar á, og er Það
mðvitað ennþá fljótlegra.

t