Þjóðviljinn - 04.05.1963, Blaðsíða 10

10 SlÐA
ÞJÓÐVILJINN
Laugardagur 4. mai 1963
’fram úr spilasalnum til að
hjálpa henn; að koma þeim út.
Silky vissi hvað hún var að gera
og var þvi samþykkur. Florinda
þurrkaði jvitann framanúr sér
og fór upp að skoða barnið.
Texas kom til móts við hana
á loítinu. — Það er drengur!
sagði hann. — Og hann er með
rétta tölu af útlimum og á
réttum stöðum.
.— Hvemig líður Garnetu?
— Ágætlega. Texas brosti.
— Heyrðu annars, mér þykir
þú aldeilis kunna nóg af ósið-
legum vísum!
— Hamirigjan góða, sagði
Florinda. *— Hefurðu svona fín-
ar tilfinningar? Ef þú ert
hneykslaður, þá hefðirðu ekki
átt að hlusta.
— En þetta var fín hugmynd
með sönginn, flýtti hann sér að
segja. — Ég ætlaði alis ekki að
sproksetja þig.
Florinda brosti til haris.
Henni geðjaðist vel að TexaS
með úfna, jarpa hárið og skegg-
ið og fíngerða æðanetið sem
margra ára drykkja hafði riðið
yfir nefið á honum og milda
svipinn í brúnum augunum.
— Auðvitað skil ég hvað þú átt
við, Texas. Farðu bara niður
og fáðu þér ögn af baunum, 'ég
skal vera hjá henni.
Texas haltraði niður stigann
og Florinda gekk hljóðlega inn
í svefnherbergið, Garnet var
sofnuð.
Garnet hafði aidrei á ævinni
verið eins fegin návist nokkurr-
HárgreiSsIciii
P E R M A. Garðsenda 21,
sími 33968. Hárgrciðslu- og
snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við
allra hæfl.
TJARNARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Sími 14662.
Hárgreiðsíu- og snyrtistofa
STEINU OG DÓDÓ.
Laugavegi 11. sími 24616.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagöíu 72.
Sími 14853.
Hárgreiðslustofa
austurbæjar
(María Guðmundsc'óttir)
Laugavegi 13 sími 14656.
Nuddstofa á sama stað
ar mannveru eins og Texasar
þessa nótt. Hann annaðist hana
með svo þægilegu samblandi af
alúð og myndugleika að hún
var ekki minnstu vitund kvíðin
eftir að hann kom. Hún skildi
ekki hvernig honum tókst að
gera henni svo rótt í huga.
Hann hafði ekki verið nema tíu
mínútur hjá henni, þegar hún
treysti honum fullkomlega. Tex-
as gat reyndar ekki gert fæð-
inguna sársaukalausa, en hann
fékk hana til að treysta því að
allt færi vel, enda fór allt vel:
Þegar það var um garð gengið
og hann kom til hennar með
bamið, sneri hún til höfðinu og
kyssti harða, hrjúfa höndina,
sem hvíldi á koddanum. — Ég
þakka þér fyrir, Texas, hvíslaði
hún. — Ég get ekki komið orð-
um að því. en þakka þér fyrir.
Texas sagði: — Svona, svona,
þér vitið að mér er það mikil
ánægja að mega hjálpa yður.
Þetta tókst Ijómandi vel og
strákurinn er fínn. Hann strauk
henní blíðlega um ennið og
sagðist ætla að fá ;ér ferskt loft,
Garnet andvarpaði af sælu þeg-
ar hún fann loðinn kollinn á
baminu við vanga sinn. Þegar
Texas drð hlerana frá, sá hún
votta fyrir himninum bakvið
fjöllin. Umhverfis fjallatindana
var fjólulitur b'jarmi og stjöm-
urnar voru- eins og silfurdílar í
loftinu fyrir ofan þá. Einhvem
veginn fannst henni sem heim-
urinn vær; dásamlegur.
Hún féll aftur í mók, þegar
hún opnaði augun næst, var bú-
ið að taka til í herberginu og
Texas var farinn. Á gólfinu lá
dýnan sem Florinda var vön
að sofa á. Florinda sat á vegg-
bekiknum við gluggann. Litli
kúturinn lá ennþá við hliðina á
Gametu, en það leit út fyrir að
Florinda hefði ætlað að færa
hann, því að hún var að búa
um körfuna sem hann átti að
iiggja í. Glugginn við hliðina á
Florindu var opinn og gegnum
hann sá Gamet glampandi
morgunroða.
f körfunni var dýna. Florinda
breiddi lítið lak yfir hana, slétt-
aði það og braut það undir dýn-
una. Hún gerði þetta mjög fim-
lega eins og hún hefði oft gert
það áður. En allt í einu var sem
hún gætj ekki afborið það leng-
ur, hún ýtti körfunni frá sér.
lagði olnbogana í gluggakist-
una og huldi höfuðið í höndum
sér. Garnet sá fallegan vanga-
svip hennar bera við rauðan
himininn.
Florinda grét ekki, en hún
sat grafkyrr eins og óbærileg
þjáning nísti taugar hennar.
Garnet fann til innilegrar sam-
úðar. Hún hafði ekki þrek til
að segja neitt og hefði ekki gert
það, þótt hún hefði getað. Flor-
inda hafði gert henni skiljanlegt
að hún vildi ekki tala um barn-
ið sem hún hafði misst. En
Garnet sneri sér að litla, heita
baminu sínu og það voru tár
á vöngum hennar þegar hún
sofnaði aftur.
33
Það var líf og fjör á bamum.
Hópur af könum stóð við bar-
inn, þeir skáluðu hver við ann-
an og slóu á axlirnar hver á
öðrum. Hinir fáu heimamenn
sem viðstaddir voru skemmtu
sér yfir þeim og voru samtímis
dálítið ringlaðir. Þeir voru van-
ir könum, en þeir gátu aldrei
skilið hvers vegna halda þurfti
merkisatburði hátíðlega með
svona miklum gauragangi.
Florinda var dauðuppgefin.
Henni fannst hún vera búin að
afgreiða tíu þúsund drykki og
í hvert skipti sem hún fékk
krús, smellti hann á hana kossi.
Hún var búin að fá þrjú hjú-
skapartilboð. Hún hafði reynd-
ar fengið fleiri tilboð en ekki
um hjónaband. Þá svaraði hún
að venju:
— Sjötta hús í vesturátt.
Spyrðu um Estellu.
Hún velti fyrir sér hvernig
Garnet þyldi allan þennan há-
vaða. Barnið var ekki nema
fjörutíu stunda gamalt, og enda-
þótt fæðingin hefði gengið til-
tölulega vel, hefði hún þurft
að fá dálitla ró. Florinda leit
í kringum sig. José aðstoðarmað-
ur hennar var jafnlafmóður og
hún sjálf, en Mikki gæti leyst
hana af í fáeinar mínútur.
Mikki kom inn úr eldhúsinu.
fléttan hans dinglaði og flóka-
Skómir hans drógust með góif-
inu. Hann setti frá sér bakka
með hreinum krúsum á borðið.
Hann var ííka þreyttur, en hann
brosti glaðlega til hennar. Flor-
inda hvíslaði:
— Mikki, ég skrepp frá and-
artak. Ég verð að líta upp
til Gametar.
Mikki kinkaði kolli. — Já,
urigfrú Flinda.
Florinda sagði gestunum að
hún þyrfti að skreppa frá og
fá sér ögn af baunum, en hún
kæmi fljótt aftur. Hún gekk
gegnum eldhúsið og hljóp síð-
an upp stigann.
Að neðan heyrðust háværar
samræður. Hún barði að dyrum
á svefnherberginu en Texas
heyrði það ekki, og hún opnaði
dymar ögn og kallaði til hans.
Hann kom út með kerti í
hendinni. Texas notaði ekki
lengur staf, en hann var halt-
ur. Hægri fóturinn var næstum
staurfótur.
— Hvemig líður henni? spurði
Florinda.
—■ Ágætlega, en hún getur
ekki sofið í öllum þessum há-
vaða. Hvað gengur eiginlega á?
— Stórtíðindi. sagði Florinda.
Þau gengu innfyrir og Texas
setti kertið á servantinn. svo
að kannan var á milli þess
og Gametar.
— Er það Florinda? spurði
Gamet úr rúminu.
— Já, það er ég. Ég þarf að
segja þér dálítið merkilegt.
Florinda kraup við rúmstokk-
inn. Hún tók um höndina á
Gametu og talaði með ákafa.
— Garnet. manstu að Þú sagð-
ist óska þess að barnið þitt
yrði ekki útlendingur?
Gamet kinkaði kolli. 'v’
— Hann er ekki útlendingur,
sagði Florinda.
Gamet leit á Texas, sem stóð
við servantinn, en hann brosti
Og hristi höfuðið eins og til að
sýna að hann vissi ekki meira
en hún.
Florinda talaði hægt til að
gefa orðum sínum áherzlu.
— Garnet, litli drengurinn þinn
er fæddur í Bandaríkjunum.
— Bandaríkjunum? Hvað áttu
við? Þetta er Mexikó.
1— Ekki lengur. Bandaríkin
eru búin að innlima Kalifomíu.
Það er mánuður síðan það gerð-
ist, en fréttin barst ekki hing-
að fyrr en í kvöld. Bandarískt
skip sigldi norður til Monter-
ey í júlí og dró fánann að hún.
Garnet dró djúpt andann.
— Áttu við að þetta sé stríðið
sem John var að tala um?
— Já, einmitt. Það lítur út
fyrir að stríðið hafi staðið í
þrjá eða fjóra mánuði en við
höfum ekkert frétt um það fyrr.
Það hefur staðið um lýðveldið
Texas.
— Já, en hvað um Kalifomíu?
spurði Garnet.
— Tja, ég geri ráð fyrir að
forsetinn hafi hugsað sem svo
að tæki hann Texas gæti hann
eins tekið Kaliforníu um ieið
og svo kom skip og tók landið.
Og ekki meira með það. Það
voru engin slagsmál í Monterey.
Dátarnir gengu á land og drógu
upp fánann og hljómsveitin lék
Yankee Do.odle og heimamönn-
um virtist iíka það ágæriega.
Svo drógu dátamir upp annan
fána í Yerba Buena, það er
þorpið við San Francjsco-vík-
ina. Svo héldu þeir suður á bóg-
inn og nú er búið að setja dáta-
hóp á land [ San Pedro og þeir
eru á leiðinni hingað.
— Til Los Angeles?
— Já. Og strákamir halda
að það sé líka herlið á leiðinni
landveginn.
—■ Ungfrú Florinda, sagði Tex-
as allt í eiriu.
Hann hafði ekki hreyft sig
frá servantinum. Flöktandi íjós-
bjarminn lék um andlit hans,
hann einblíndi á Florindu og
það var djúp hrukka milli augn-
anna.
— Hvað varstu að segja um
herlið? spurði hann lágri röddu.
— Strákarnir segja að það sé
sennilega á leiðinni landveginn
frá Leavenworth-virkinu. Manstu
ekki eftir Leavenworth-virkinu.
Gamet? Það er á Santa Fe-leið-
inni, héma megin við Missouri-
fljótið. Veizt þú ekki hvar Leav-
enworth-virkið er, Texas?
— Hvað þá? Jú, jú, ég veit
hvar það er. Texas talaði hratt
og snöggt og horfði niður fyrir
sig.
— Og það eru engar óeirðir?
spurði Garnet aftur. Hún vissi
ekki mikið um stríð, en hún
hafði lesið nóg í sögu í skólan-
um til þess að vita að fána-
skipti höfðu yfirleitt meiri vand-
ræði en þetta í för með sér.
— Hreint engar, sagði Flor-
inda. — Það lítur helzt út fyr-
ir að Kalifomíubúum þyki ágætt
að tilheyra nú Sambandsríkjun-
um og kanamir eru alveg að
rifna af ánægju.
Garnet dró andann djúpt.
— Bandarískur her kemur til
að taka Kalifomíu ■— en Flor-
inda, það er eiginlega dásam-
legt.
— Já. finnst þér ekki? Ég
Skauzt upp til að segja þér
þetta strax og ég gat losnað.
Florinda reis upp aftur. — Ég
verð að fara niður aftur. Ef
Lcita að afmælisgjöf fyrir
Andrés? Já. en það er bara
svo erfitt.
Ilann á allt mögulegt cða
hvað? Já. kannski ekki allt.
Á allt sem hann þarfnast
eða hvað? Jú, nei — það «r
meira en hann cági allt möge-
legt.
Mann á gjöfina skilið.
SKOTTA
Ekki veit ég hversvcgna fólk cyðir svona miklum peningum
I svefnpillur af því að mannkynssögur eru svo ódýrar
MyndlistaskóHnn í Reykjavík Freyjugötu 41,
inngangur frá Mímisvegi.
SK6LASÝNING
Sýnd verSa verkefni nemenda úr málaradeild,
höggmyndadeil d, teiknideildum og barnadeild-
um. — Opiö á laugardag og sunnudag frá kl.
14—22 báöa dagana, Aðgangur ókeypis.
HVAÐ ER AÐ VINNA
OG HVERJU AÐ
TAPA?
neínist erindi sem
Júlíus Guðmundsson
flytur í Aðven.tkirkjunni sunnudaginn 5.
maí kl. 5 s.d.
Karlakór syngur.
ALLIR VELKOMNIR
Eigiumaður minn
GUÐMUNDUR GUÐMUNDSSON,
skipstjóri, Seljavegi 17
sem lézt á Laudakotsspítala 26. apríl sl., hefur verið
jarðsunginn i kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum auðsýnda samúð.
Guðlaug Grímsdóttir og synir.
Kærar þakkir fyrir samúð og vináttu okkur sýnda
við andlát og jarðarför föður okkar, tengdaföður og afa
PÉTURS PÉTURSSONAR
Stórholti 32
Sigrún Pétursdóttir
Anna Pétursdóttir
Guðrún Pétursdóttir
Ingibjörg Pétursdóttir
Elsa Pétursdóttir
Sigurður Arnason
Ragnar Pétursson
Gunnar Eysteinsson
Jón Þorsteinsson
Einar Bcnediktsson
og barnabörn.
1