Þjóðviljinn - 22.05.1963, Blaðsíða 8

3 SÍÐA
ÞJðÐVILIINN
Miðvikudagurinn 22. mai 1963
GWEN BRISTOW:
r
I
HAMINGJU
LEIT
bann sér við og hraðaði sér til
móts við hana. Hann tók um
hendur hennar og kyssti lófana,
og hann brostj tii hennar eins
og hann og hún aettu saman
yndislegt leyndarmál sem eng-
inn annar vissi um.
— Þú ert svei mér eftir mínu
höfði, Garnet. — Af hverju
léztu mig ekki bíða til hádeg-
is?
— Til hádegi's? endurtók hún
og hló. — Af Jm að ég hefði
ekki getað beðið svo lengi eftir
að sjá þig.
— Það er einmitt þetta, sem
mér geðjast að, sagði John.
— Ekkert daður og engin upp-
gerð. Komdu hingað. Hann
leiddi hana að bekknum. Hún
settist og John snerj andlitinu
að henni. krosslagði fætuma og
spennti greipar ulanum hnéð.
Hann spurði glaðlega: — A ég
að biðjast afsökunar á því hvað
ég var djarfur i gærkvöld? Ég
sé ekki vitund eftir því, gkaltu
vita.
— Ég sé ekki vitund eftir því
heldur, sagði Gamet og hló enn
við tiihugsunina um „ekkert
daður og engin uppgerð,“ —
ágætt, hamingjunni sé lof, að
honum geðjast að mér eins og
ég er. Upphátt sagði húnr
— Jæja. loksins get ég spurt
þig um dálítið, John. Hvers
végna leið svona langúr tfmi
áður en þú komst til þaka? Af
hverju sendir þú mér þetta
Hárgreiðslan
P E R M A. Garðsenda 21,
sími 33968. Hárgreiðslu. os
snyrtisrtofa
Dömnr, hárgreiðsla við
allra hæfl
TJARN ARSTOF AN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegjn Simi 14662.
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
STEINU OG DÓDÓ.
Laugavegi 11 simi 24616.
Hárgreiðslustofan
SÓLEY
Sólvallagötu 72
Siml 14853.
lárgreiðslustofa
1USTURBÆJAR
María Guðmundsctóttir)
-augavegi 13 simi 14656.
Juddstofa á sama stað.
skelfilega ópersónulega bréf, í
stað þess að koma með með
Risanum frá Monterey?
— Veiztu það ekki enniþá?
spurði hann undrandi.
Hún hristj höfuðið.
— Ég var hræddur, svaraði
John blátt áfram.
— Hræddur? endurtók Gam-
et. — Þú ert ekki hræddur við
neitt. Einhvers staðar í huga
hennar kvað við: „ekkj hrædd-
ur við neitt sem hann getur
skotið.‘‘ f svipinn mundi hún
ekki hver hafði sagt þetta og
hún óskaði að henni hefði ekki
dottið það í hug. Hún ýtti þessu
frá sér og sagði: — Við hvað
varstu hræddur?
•— Við þig, sagði John.
— Ó, John, elsku vinur, and-
mælti hún og lagði hendur sin-
ar yfir hendumar á honum.
— Áttu við — að Þú hafir ver-
ið hræddur «m að ég vildi þig
ékki?
- Nei, ég var hræddur um
að þú vildir mig. Á röngum
forsendum. Hann brosti við.
— Er þetta heimskulegt?
— Ég veit það ekki. sagði
Gamet. — Ég skil ekki hvað
þú átt við.
— Þá skal ég útskýra það
fyrir .þér^. sagðL..John-. Grænu
augun hans horfðu beint í augu
hennar og hann talaði opin-
sJsátt„,og brosar^i...,— Ég þráði
þig meira en ég hef nokkru
sinni þráð aðra konu. Ég vissi
ékki hvort bú vildir mig eða
ekki. Ég hélt þú myndir segja
að þú vildir það.
Hann rejs á fætur, gekk
nokkur skref frá henni og sneri
sér við aftur. — Jæja, þá er
ég búinn að segja þér það.
Segðu mér nú að ég sé auli,
og því hærra sem þú segir það,
því sælli verð ég. Skilurðu það?
— Nei, það geri ég ekki,
sagði Garnet. — Þú ert ekki
svo voðalega ríkur, er það? Ef
ég elskaði þig ekki. hvers vegna
skyldi ég þá játast þér?
John svaraði hvössum rómi,
næstum reiðilega. — Af þakk-
látssemi, fari það kolað.
Andartak starði hún á hann
galopnum augum og munni, svo
fór hún að hlæja að honum.
— Aulabárður. Blessað, elsku
kjánaprikið mitt. John Ives,
heldurðu að ég myndi taka þig
eða nokkum annan karlmann,
vegna þess að mér fynndist ég
standa í þakkarskuld við hann?
— Af hverju varstu þá alltaf
að blaðra um þakklætið spurði
hann. — Hvem skollann varstu
alltaf að tala og tala ein,s og
þú værir mér skuldbundin. Rétt
eins og þú væntir þess að ég
fseri fram á endurgreiðslu einn
góðan veðurdag.
•— John, sagði hún. — Ég
sver að mér hefur aldrei flogið
slíkt og þvílíkt í hug.
— Jæja, en ég hugsaði um
það, svaraði hann, — og ég
vil ekkj þiggja neitf af skyldu-
rækni frá nokkurri manneskju,
allra sízt frá þér. Hann sleit
fáein blöð af trénu. — Og svo
fór ég burt og var lengi í
burtu. svo að þú fengir tíma
til að átta þig á að ég ætlaði
mér ekki að fara fram á eitt
né neitt. En þegar ég kom hing-
að 1 gær — Hann brosti inni-
lega til hennar: — Þú varst
glöð yfir að sjá mig, var ekki
svo? —
— Ég hef aldrei á ævi minni
orðið eins glöð yfir að sjá nokkra
manneskju, — sagði Gamet. —
Ég hef þráð þig hvert einasta
andartak síðan þú kvaddir.
Gaztu ekki séð það á mér? —
— Jú, — sagði John. — Ég
sá það á þér. Þú ljómaðir þeg-
ar þú komst auga á mig. Og
þú hefðir ekki gert það nema
af því að þér var alvara. —
Hann varð glettnislegur á svip
og bætti við: — Florinda hefði
ef til vffl getað það, hún er
svo lagin við slíkt. En ekki þú.
Og þegar ég sá þig í gser, þá
vissi ég að þú gladdist yfir að
sjá mig. —
Gamet hallaði sér upp að
trjábolnum. Hún horfði á hann
og brosti fagnandi.
John studdi annarri hendinni
á trjástofnirm og hélt hinni í
beltið. Það var fallegt leðurbelti
með silfurspennu. Hann sagði:
— Ég kann ekki að halda fal-
legar ræður, Gamet. En eins og
ég sagði þér í gær, þá ert þú
eina konan sem ég hef nokkum
tíma kært mig um. Mig langar
til að giftast þér. Geðjast þér
nógu vel að mér til þess? —
Sólargeisli féll á beltisspenn-
una. Þokan greiddist sundur. Sól-
in teygði langa geisla inn á
milli fjallanna og döggin glitraði
á laufinu. Gamet gekk til hans
og horfði upp í toginleitt, dökkt
andlit hans og björt augun með
dökkurrt brám. Og þótt hann
brosti þegar augu þeirra mætt-
ust, þá sá hún beiskjudrættina
umhverfis augu og munn, sömu
drættina og hún hafði tekið eft-
ir í fyrsta sinn sem hún hitti
hann. Hún hugsaði með sér að
nú myndi hún loks fá að vita
af hverju þeir stöfuðu og hún
myndi verja ævi sinni eftirleið-
is á að elska hann og fá hann til
að skilja að heimurinn þurfti
ekki að vera svona miskunnar-
laus og hann hafði verið við
hann. Hún sagði: — John, ég
elska þig. Þú ert eini maðurinn
sem ég hef nokkum tíma elsk-
að og ég mun elska þig meðan
ég lifi. —
John svaraði ekki strax. Hún
hafði vænzt þess að nú myndi
hann taka hana í fang sér og
kyssa hana og nú væri Dona
Manuels hvergi nærri. En hann
gerði það ekki. Hann leit niður
til hennar með brosi, sem var
blandið undrun og umburðar-
lyndi. Eftir andartak sagði hann:
— Ég fer ekki fram á betta,
Gamet. Við erum bæði fullorð-
in. Við skulum vera heiðarleg.
Þú veizt jafnvel og ég, að —
ást — er ekki annað en róman-
tískt tunglskinskjaftæði. —
38.
Þessa morguns í olíulundinum
átti Gamet eftir að minnast alla
sína ævi. Mörgum árum síðar
gerðist ef til vill eitthvað sem
minnti á hann og alls komar smá-
atriði stigu fram í hugann: glitr-
andi döggin, bjarminn yfirfjalla-
tindunum, ferskur ilmur úr grasi
sem hún hafði troðið niður. Hún
sá aftur fyrir sér sólbitið andlit
Johns. hárið sem óx í odd fram
á ennið, grænleit augun undir
svörtum brám, brosið og beisk-
lega drættina kringum munninn.
1 hvert sinn sem hún minntist
þessa morguns, hrökk hún við
og fann enn á ný hvílíkt áfall
það hafði verið að komast að
raun um að John hélt að ást
væri ekki annað en rómantískt
tunglskinskjaftæði.
Fyrst hafði hún ekki trúað
honum. Hún var sannfærð um
að hann hefði ekki skilið það
sem hún sagði .En með undr-
un sem nísti huga hennar á sama
hátt og glóandi járnið hafði
níst kropp hennar, kctmst hún
að því að John hafði skjlið
hana mætavel. En hann hélt
hún hefði sagt þetta vegna þess
að hún teldi að hann ætlaðist
til slíks og hann sagði við
hana að hann hefði ekki farið
fram á neina tilfinningasemi.
Glóandi ástarorð myndu —
hversu funheit og falleg sem
þau væru — kólna í hressandi
andbjæ veruleikans, og var þá
ekki tilgangslaust að hafa þau
um hönd? Fullorðið fólk talaði
af skynsemi í staðinn.
John varð undrandi yfir því
að svo skýr manneskja sem hún
skyldi halda, iað hann vildi
heyra svo rómantískt þvaður
eins og „ég mun el'ska þig með-
an ég lifi“ Þegar hún sagði
að sér værj alvara, varð hann
enn meira forviða, því að hon-
um kom ekki til hugar að segja
hið sama við hana. John geðj-
aðjst óneitanlega vel að heeni,
honum fannst hún eigulegasta
kona sem hann hafði fyrirhitt,
en hann hafði ekki í hyggju
að lofa eilífum ástarbríma. Hann
þóttist ekki maður til að standa
við það og bjóst ekki við, að
aðrjr menn væru það heldur.
— í hamíngju bænum, Garnet,
sagði hann ákafur. — Það getur
enginn gefig slíkt loforð! Það
er svo miklu einfaldara fyrir
okkur bæði að sleppa þvi.
Hann hlaut að hafa séð
sársaukablandna undrunina í
augnaráði hennar, þvi að hann
lejddi hana aftur að þekknum
og tók um hendur hennar. — Ég
ætlaði ekki að særa þig, Gam-
et, sagði hann.
Hann talaði alvarlega og með
blíðu sem kom henni á óvart.
En það var ekki blíða manns
gagnvart konu sem hann elsk-
ar, það var miklu fremur bliða
sem maður sýnir þegar hann
hefur fengið það erfiða hlut-
verk að útskýra fyrir bami að
heimurinn sé ekki alltaf bjartur
og skemmtilegur. Hann hélt á-
fram:
— Gamet, mér þykir ákaflega
vænt um þig. En allt þetta
blaður um ejlífa tiJbeiðslu — þú
vejzt að það er fásinna.
— Það veit ég alls ekki, svar-
aði hún — Þegar ég sagðist
elska þig. þá veit ég að ég fór
ekki með neitt blaður. Hún
hafði reynt að tala reiðilega,
en hún gat það ekki til lengd-
ar. Hún elskaðj hann og þurfti
á honum að halda. — John,
sagði hún í bænarrómi. — Elsk-
arðu mig ekki?
John reis á fætur: — Gamet
Pip sefnr og síminn hring- . . . og enn setfor Pip. Ó, — ég er svo latnr og Hversvegna kemurðu ekk!
|r> syfjaður. strax í símann?
Andrés frændi . . . aaa ...
. . . kannski lætur svona
hátt í garðsláttuvélinni.
SKOTTA
);• :;,v- ■!, v i-w.-. ít.
/£>-3o
Jói minn. Karlmcnn nota aldrei rakspíra nema cftir rakstur.
!© Klng FtatureB Svndicate, Inc., 1962. \Vor!d risMsrMenreá.
KOSNINGASKRIFSTOFUR
ALÞÝÐUBANDALAGSINS
V esturlandsk jör-
dæmi
Kosningaskrifstofan er að
félagsheimilinu REIN Á
AKRANESI, opið frá kl 2
til 11. — SÍMI 630.
Reykjaneskjördæmi
Kosningaskrifstofan er í
ÞINGHÓL. KÓPAVOGI. opið
frá 4—10. SÍMI 36746.
Kosningaskrifstofan f HAFN-
ARFIRÐI er f GÓÐTEMPL-
ARAHtíSINU uppi, sími 50273
Norðurlandskjör-
dæmi vestra
Kósningaskrifstofa að SUÐ-
URGÖTU 10. SIGLUFIRÐI,
opið frá kl. 10 til 7. — SlMI
194.
Norðurlandskjör-
dæmi eystra
Kosningaskrifstofan á AK-
UREYRI ER AÐ STRAND-
GÖTU 7, opifl allan daginn.
— SÍMI 2965.
Austurlandskjör
dæmi
Kosningaskrifstofan i NES-
KAUPSTAÐ ER AÐ MBD-
STRÆTI 22. opið alian dag-
inn.
Suðurlandskjör-
dæmi
Á SELFOSSI er kosninga-
skrifstofan að AUSTURVEGI
10. — SÍMI 253.
Kosningaskrifst. i VEST-
MANNAEYJUM ER A»
BÁRUGÖTU 9 (Hólshúsi),
opið frá kl. 5 til 7 og 8 til
10 _ SÍMI 570.
«Sa*iHa»B3ÖRNSSON * co. p>
O. BOX 1384
Simi 24204
■ REYKMVlK

RÚMAR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
KYNNIÐ YÐUR
MODEL 1963
Framkvmmdastjóri
Starf framkvæmdastjóra við Hraðfrystihús Grundar-
fjarðar, H.F. Grafarnesi, er laust til umsóknar. Um-
sóknir ásamt meðmælum og upplýsingum um fyrri
störf sendist fomxanni félagsstjómar, Húnboga Þor-
steinssyni, Grafamesi, fyrir 1. ágúst n.k.
Stjóm Hraðfrystihúss Grundarfjarðar h.f.