Þjóðviljinn - 23.05.1963, Qupperneq 1
KJÓSUM G
GEGN EBE
OGABD
ALÞÝÐU
BANDALAGIÐ
Örlagaspurning okkar kynslóðar:
Geta fslendingar lifað
sem sjálfstœð pjóð?
Enginn hefur gerf skýrari grein 'fyrir hugmyndum stjórnarflokkanna um framtíð ís-
lenzku þjóðarinnar en Gylfi Þ. Gíslason í ræðu þeirri sem hann flutti á aldarafmæli
Þjóðminjasafnsins. Kjaminn í ummælum ráðherrans var þessi:
■ „Einn mestur stjórnmálaskörunugur á fyrri hluta þessarar aldar sagði ekki alls fyr-
ir löngu, að svo virðist nú komið, að helzta ráðið til að efla sjálfstæði þjóðar væri að fórna
sjálfstæði hennar.“
■ „Fær það dulizt mönnum að sérhver samningur milli þjóða, sérhver samtök ríkja,
sérhvert bandalag, bindur alla þá sem aðild eiga, takmarkar sjálfsforræði þeirra, skerðir
sjálfstæði þeirra?“
■ „Kemur ekki hlu'tdeild í auknu sjálfsforræði og vaxandi öryggi voldugs bandalags
i stað minnkandi sjálfsforræðis hvers einstaks?“
■ „Ef menn á annað borð óska bættra lífskjara, e'f menn keppa að auknu öryggi, þá
virðist þetfa leiðin í þá átt. Það, sem er að gerast í kringum okkur, er, að stórveldi efl-
ast, bandalög myndast, olnbogarúm hinna smáu minnkar, skilyrði þeirra til að tileinka
sér hlutdeild í framförum skerðasf, kæna smáríkis dregst aftur úr hafskipi stórveldis eða
bandalags.“
Þessi voru umrnæli
Gylfa Þ. Gíslasonar eftir
afS slitnaði upp úx samn-
ingum Breta og Efnahags-
bandaiags Evrópu. Hann
var ekki að ræða það fyr-
irbæri eitt hvernig fslend-
ingar skyldu tengjast
Efnahagsbandalaginu, hann
var að lýsa þeirri fram-
tíðarstefnu stjórnarvald-
anna að íslendingar gætu
ekki staðizt sem sjálfstæð
Þjóð, þeir yrðu að renna
inn í stærri heyd, fara
úr kænunni upp hafskip
stórveldis. Sú stefna helzt
óbreytt hvað sem gerast
kann í samningum Breta
og meginlandsveldanna.
Atlanzhafs-
bandalagið
Sú skoðun valdhafanna,
☆ ☆ ☆
ÚRKLIPPAN TIL VINSTRI:
Angistaróp Gylfa Þ. Gísia-
sonar í Alþýðublaðinu 30.
janúar s.l. þegar slitnað
hafði upp úr samningum
Breta og EBE
ÚRKLIPPAN TIL HÆGRI:
Heildsalablaðið Vísir lýsir
afstöðu hernámsflokkanna
til erlends fjármagns í for-
ustugrein 28. Júlí 1962.
að sjálfstæði fslands sé úr-
elt. er lykillinn að öllum
athöfnum þeirra. Þegar ís-
lendingar voru innlimaðir í
Atlanzhafsbandaóagið var
hafnað þeirri stefnu forfeðr-
anna að landsmenn gætu
lifað einir og frjálsir í
landi sínu sem hlutlaus
friðarþjóð. fslendingar voru
gerðir hluti af ,,stórri heild“
herveldanna umhverfis okk-
ur, örlög okkar gerð háð
örlögum nýlenduvelda og
auðhringa, Að þessari inn-
limunarstefnu stóðu her-
námsflokkamir þrir, Sjálf-
stæðisflokkurinn, Framsókn-
arfokkurinn og Alþýðu-
flokkorinn.
Hernámið
Næsta skref stigu her-
námsfjokkarnir þrír þegar
þeir kölluðu bandarískan
her inn í landið, þvert of-
an í hátíðlegustu svardaga
sína á Alþingi fslendinga.
Síðan hefur verið hér tví-
býli, erlent ríki hefur
hreiðrað um sig og seilzt
stöðugt lengra til áhrifa á
alla þætti íglenzkra þjóð-
mála. Sérstakt ofurkapp
leggur hernámsliðið á að
sýkja innanfrá hina fornu
menningu íslendýnga, eins
og greinilega kom í ljós
þegar hermannasjónvarps-
stöðin var stækkuð í því
skyni einu að hún gæti
dregið inn á sem flest ís-
lenzk heimili. Hið erlenda
lið stefnir markvisst að því
að innlima íslenzku þjóðina
á friðartímum — og undan-
fama daga hafa verið rakt-
ar hinar ógnarlegustu stað-
reyndir um aflejðingar her-
námsstefnunnar ef til styrj-
aldar kemur. Stjómarflokk-
arnir standa á varðbergi um
þessa stefnu, og Tíminn lýs-
ir nú yfir því dag eftir dag
að Framsóknarflokkurinn sé
„ckki síðri" hemámsflokkur
en hinir.
Landhelgin
Átökin um Jandhelgina
sanna bezt að innlimunar-
menn geta ekki haldið á
neinu hagsmunamáli ís-
lenzku þjóðarinnar. f>að
vár þrýstingur frá Atlanz-
hafábandalaginu sem gerði
það að verkum, að valdhaf-
amir gerðu nauðungarsamn-
inginn við Breta, hleyptu
togurum þeirra inn í land-
helgina og gerðu landgrunn-
ið utan 12 mílna að „al-
þjóðavettvangi". Það er at-
hyglisvert fyrir þá sem
treystu ráðamönnum Fram-
sóknar í þessu máli að sjá
Tímann nú lýsa yfir þvi'
dag eftir dag að Framsókn-
arflokkurjnn muni standa
við nauðungarsamninginn
við Breta í einu og öllu —
ekki siður en stjórnarflokk-
arnir.
Viðreisnin
Einnig efnahagsstefna
ríkisstjómarinnar — við-
reisnin — er liður í innlim-
unaráformum stjórnarvald-
anna. Ef takast á að inn-
lima íslendinga auðveldlega
í þá stóru heild sem Gylfi
Þ. Gíslason talaði um aí
hvað mestri hrifningu þarf
efnahagskerfið á íslamdi að
vera í sem beztu samræmi
við ríkin sem eiga að gleypa
okkur. Öl'i viðreisnaráætl-
unin var samin samkvæmt
þeim áformum, sniðin eftir
hagkerfinu í stórveldum
þeim sem áttu að hirða
ksenu okkar. Með endur-
skoðun tollskrárinnar var
verið að taka upp sama
kerfi hér og þar. Og Ólafur
Thors forsætisráðherra lýsti
tilganginum með fram-
kvæmdaáætluminni á þessa
leið í greinargerð sem birt
Framhald á 2. eíðu.
V^þýz'M fjármagh
t gssr slcýrðiVísir ítá frví, a‘5 þýzkur autímaðu,
hefði fest kaup á'jörö viðl’jórsa, þaí sem ha&iarsldl-
yrðiera taHii góð.
EKki er ástæða til |»ess að áinast við slSkum káup*
um útlenðíngaá íslenzku landi meðah bau. eru J hófi.
1
4