Þjóðviljinn - 25.05.1963, Blaðsíða 10

10 SlÐA-------------------------- -------------HÓBVILJŒN
GWEN BRISTOW:
HAMINGJU
LEIT
Tim axlir henni. Hún kom ekki
upp neinu orði. John hélt áfram:
— Ég er laglaus, Garnet.
Naestum því, að minnsta kosti.
Að vísu get ég þekkl aftur
lag sem ég hef heyrt tíu sinn-
um, en það er alit og sumt.
Þú getur þó ekki ásakað mig
fyrir það. Og ef ég er fæddur
án hæfileikans til ástar, þá get-
urðu ekki refsað mér fyrir það?
Garnet andaði þungt. Hún
titraði um allan líkamann.
— Láttu mig vera. John! hróp-
aði hún. — Hættu að gera Sys
að mér. Slepptu mér!
— Blessaður elsku kjáninn
minn, sagði John. — Veiztu
ekki, að ég myndi gefa þér það
áem þú biður um, ef ég ætti það
til?
Garnet heyrði naumast hvað
hann sagði. Það var erfitt að
hreyfa sig, en hún reyndi að
brölta á fætur. Hún var óstöð-
ug og John tók undir hand-
ieggi hennar og lyfti henni upp.
Áður en hún gat slitið sig af
honum, heyrði hún hann segja:
— Er það þetta sem þú ert að
fiýja, Gamet? og hann tók ut-
anum hana og kyssti hana eins
og hún hafði aldrei fyrr verið
kysst.
Fyrst endurgalt hún kossinn
í hrifningu. En svo áttaði hún
sig á því að hún var að láta
undan. Reiði og smán flæddi
um hana eins og eldrauð
bylgja. Með öllu afli ýtti hún
honum frá sér, og hún var svo
HcrfreiSslein
P E R M A, Garðsenda 21,
tdml 33968. Hárgreiðsln- ob
snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við
allra hæfl.
TJARNARSTOFAN,
Tjamargötu 10. Vonarstræt-
ismegin Sími 14662.
LOKAÐ vegna bruna um
óákveðinn tíma.
Hárgreiðsin- og snyrtistola
STEIND OG DÓDÓ.
Laugavegi 11. simi 24616.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72
Simi 14853.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(Maria Guðmundsc'óttir)
Laugavegi 13 simi 14656.
Nnddstofa á sama stað.
reið sjálfri sér að hún sló hann
í andlitið. Hún sló svo fast að
hana verkjaði í höndina. Hún
hljóp burtu frá honum eins
hratt og hún gat og hvort sem
það var heppni eða vitneskjan
um það að hann horfði á eftir
henni, þá hrasaði hún ekki í
þetta skipti. Eftir örfá andar-
tök var hún komin út úr lund-
inum og út á slétt túnið fyrir
framan húsið.
Hún sanzaði allt í einu,
sleppti pilsunum og svipaðist
um. Hann var farinn aftur inn
á millj trjánna og hún sá hann
ekki. Hún vonaði að hún sæi
hann aldrei framar.
Gamet var fegin því, að Flor-
inda var ekki í svefnherberginu.
Hún fleygði sér endilangri í
rúmið og hún var mátfllaus
eins og tuska. Skömmu seinna
heyrði hún bjölluna hringja til
morgunverðar, en hún sinnti
henni ekki. Hún var örmagna
eins Qg hún hefði riðið fjall-
vegi heilan dag.
Rétt 'fyrir klukkan tólf kom
Florinda inn. Hún hafði verið
í útreiðartúr. Hárið var úfið
eftir goluna og kinnamar rjóð-
ar og hún var svo hraustleg
að Garnetu langaði mest tii að
slá hana líka. Florinda tók of-
an leðurhanzkana og fleygði
þeim 4, veggbekkýin. Hún kom
að rúmmu og lagði höndina á
öxlina á Garnetu.
— Elsku vinan, sagði hún
blíðlega. — Mér þykir þetta
svo leitt!
Garnet leit undrandi upp.
— Hvemig veizt þú það?
— Ég veit það svo sem ekki
upp á hár. En hann særði þig
voðalega, var ekki svo? Kverk-
arnar lokuðust á Garnetu og
hún gat engu svarað. Florjnda
sagði: — Segðu ekkert nema hér
sjálfri sýnist. En þetta liggur
eiginlega í augum uppi. í>ú
varst svo hamingjusöm. Þú iást
svo vel við höggi.
Garnet brosti skældu brosi.
Hún kyngdi kekkinum sem var
í hálsi hennar og sagði: •— I>ú
reyndir að segja mér þetta. var
ekki svo?
— Jú.
— Hvemig gaztu vitað það?
— Þú varst ®vo glöð og ljóm-
andi, Garnet. Og John, hann er
eins og hús með iæstar dyr og
gluggatjöldin dregin fyrir. Hún
leit rannsakandi á Gametu.
— Þú hefur fengið grasgrænu í
kjólinn þinn.
— Ég hrasaði og datt.
— Það var gott ég kom. Mér
datt í hug að hú vjldir vera
ein, svo að ég var úti eins lengi
og ég gat. En þú verður að
koma niður að borða. Viltu að
ég náj í hreinan k}6l handa
'þér?
Gamet hafði enga matarlyst,
en Florinda lét sig ekki.
—• Ef þú kemur ekki að borða,
þá verður Dona Manuela sann-
færð um að þú sért veik, sagði
hún aðvarandi. — Og ef Dona
Manuela heldur að þú gért veik,
þá máttu biðja fyrir þér Og
þú átt ekkj á hættu að rekast
á John í dag. Ég sá hann rétt í
þessu ríða til fjaRa ejns og
hundrað djöflar væru á hælun-
um á honum.
Garnet fór inn í borðsajinn
og henni til undrunar kom hún
niður matnum. Fyrir bragðið
leið henni betur. þvi að hún
hafði ekki nærzt á öðru en
bolla af súkkulaði snemma um
morguninn. Eftir matinn var
hún sannfærð um að hún gæti
ekki notið miðdegishvíldarinnar,
en til þess að vekja ekki á sér
athygli, lagði hún sig og af
gömlum vana sofnaði hún. Þeg-
ar hún vaknaði var hún miklu
rólegri í skapi. Hún var enn
særð og njðurdregin, en henni
fannst þó ekki sem hver taug
væri þanin til hins ýtrasta.
Meðan á siestunni stóð hafði
rignt ofsalega og það var svo
kalt í herherginu, að í stað
þess að fara á fætur, hnipr-
uðu þær sig saman í rúmunum
með ullarteppi yfir fótunum.
Það var ekkj gler í gluggun-
um og því urðu þær að loka
hleranum, en þær höfðu nóg
af tólgarkertum. Florinda saum-
aði pífu í hálsmál á kjól Hún
hugsaði afar vel um lötin sín,
en hún vildi hvergi sauma nema
í svefnherberginu. Hún gat
nefnilega ekki saumað með
hanzka á höndunum og þegar
hún hreyfði hendumar við
saumana, dró hún athyglina að
þeim.
Hún hafði ekki farið fram á
neinn trúnað. En nú hafði Gam-
et þörf fyrir að tala. Meðan
regnjð fossaði niður fyrir utan,
rakti hún samtal þeirra Johns
fyrir Fiorindu. Florinda hlustaði
með samúð, en hún var mjög
undrandi.
—• En, Gamet, hann sagðist
vilja giftast þér! Ég var svo
hrædd um að hann vildj aðejns
fá þig fyrir ástmey og ég vissi
að það yrðj þér hræðilegt á-
lall. Ertu viss um að hann hafi
talað um að giftast þér?
— Hann er fús tjl að gangast
undir athöfn sem hann virðist
ekki bera nokkra virðingu fyrir.
Florinda andvarpaði. — Það
gerir enginn þeirra, vina min.
Munurinn er aðeins sá að John
hefur sagt þér það fyrirfram.
Hún sat þögul nokkra stund og
íhugaði viðbrögð Garrietar, síð-
an sagði hún; — Gamet, ég er
sjálfsagt skilningssljó, en hvers
vegna viltu ekki taka honum?
Garnet reyndi að útskýra
þetta. — Tilfinningar hans gagn.
vart mér eru ekki nógu djúpar.
Hann yrði leiður á mér.
— Ojæja, vina mín, þú yrðir
'sjálfsagt leið á honum líka. Ég
get að minnsta kosti ekki gert
mér í hugarlund að hægt sé að
vera með karlmanni nótt og dag
án þess að verða ieiður á hon-
um.
*— Ég gel það, sagði G^met
þrjózk.
— Þú hefur sjálfsagt njejra
ímy»dunanafl en |ég. Heyrðu
mig nú, Gamet, við skúlum
hugsa okkur hið allra versta.
Setjum svo að þú giftist John.
Og segjum svo að hann yrði
leiður á þér. Þú gætir fengið
Skilnað. Ef ég hefði verið í New
York, hefði ég ekki tailað svona.
Það er auðveldara að bita í
olribogann á sjálfum sér en fá
skilnað í New York. En hér í
Kalifom.u er það mjög auð-
velt síðan bandarikjamennimir
komu hingað. Kerridge var að
tala um það um daginn. Banda-
ríski alcaldinn getur fallizt á
skilnað og það gengur eins og
í sögu.
Garnet strauk fingrunum
gegnum hárið. Stundarkom sat
hún þögul, hlustaði bara á regn-
ið sem helltist niður. Umhugs-
unin um skilnað hneykslaði
hana ekki í sama hátt og hún
hefði gert áður. En hún hafði
rejst sér draumaborg kringum
hjónabandið og klætt hana ást
sem var sterk og stolt og um-
fram allt eilíf. Sú tilhugsun að
gifta sig með þeim fyrirvara að
verða leiður á öllu saman var
álíka ófullnægjandi og hin svo-
kölluðu ástarævintýri Florindu.
Hún hristj hárið frá enninu.
— Það gagnar ekki, sagði
hún. — Sumum konum finnst
þess konar hjónaband betra en
ekki, en ég er ekki í þeirra
hópi. Ef ég vissi að hann elsk-
aði mig minna en skyldi, væri
ég alltaf hrædd og kvíðandi. Ég
myndi híða þess á hverjum
degi að hann segði: „Jæja, vertu
þá bless, þetta er allt búið.“ Og
svo kæmi að því að hann segði
það og hvað yrði þá um mig?
Florinda yppti öxlum. — Þú
værir varla verr sett en þú ert
nú.
— Ojú, sagði Gamet hvössum
rómi. — Éa er svo skelfilega
hraust og spræk að ég ætti
sjálfsagt heila kippu af smá-
bömum.
— Ég gæti nú kannski lið-
sinnt þér eitthvað í því efni,
sagði Florinda. — En sú hætta
er alltaf fyrir hendi, og maður
verður ag taka hana til greina.
Hún lagði frá sér saumana og
spennti greipar utanum hnén.
— Mér dettur nokkuð í hug. Af
hverju segirðu ekki við John,
að þú vi'ljir fá helminginn af
Torosa?
Gamet stundi, Hugmyridin
var svo fjarstæðukennd ,að hún
gat engu svarað. Florinda hélt
áfram:
— Ég hef ekki hugmynd um
hve stór Torosa er, en hún hlýt-
ur þó að vera einar iuttugu
þúsund ekrur. Helmingur af því
er t'íu þúsund. Tíu þúsund er
ekki stór jarðeign í Kalifomíu,
en þó nógu stór íil þess að þú
getur lifað sjálfstæðu lífj og
ef þú færjr frá Kalifqrníu, gæt-
irðu haft með þér sæmilega
fúlgu heim.
Gamet lá eins og stirðnuð í
rúminu og hugsaði um hvað
John hefði haft um þetta að
segja, ef hann hefði hlustað á
hana. Hún velti fyrir sér hvort
honum hefði þótt þetta jafn-
skynsamlegt og Florindu.
Florinda tók upp saumana og
hélt áfram að sauma pífuna í
hálsmálið á kjólnum. Hún and-
varpaði dreymandi á svip. — Ó,
Garnet, hugsaðu þér hvað þú
gætir gert með tíu þúsund ekr-
ur! Þú veizt, að Kalifomiubúar
eru dæmalaust indælir og geð-
þekkir, en þeir eru óttalega lat-
ir. Drottinn minn dýri, tíu þús-
und ekrur og dálítið af banda-
rísku framtaki —
Gamet fór að hlæja. Hlátur-
inn kom úr hálsi hennar í ó-
jöfnum rykkjum. Florinda hætti
og sneri til höfðinu kvíðin.
— Garnet, elskan, hvað geng-
ur að þér?
Gametu tókst með herkjum
að svara hennþ — Ég var ein-
Laugardagurinn 25. mai 1963
SKOTTA **
Ég veit þó nokkuð um hið foma Rómaríki . . .
. . . hef séð sex kvikmyndir og allar í panórama.
Aðalfundur
Sölusambands ísl. fiskframleiðenda verður hald-
inn í Sjálfstæðishúsinu miðvikudaginn 12. júní,
1963 kl. 10 f.h.
DAGSKRÁ:
1. Formaður stjórnar setur fundinn.
2. Kosning ftmdarsltjóra, ritara og kjör-
2. Kosning fundarstjóra, ritara og kjör-
bréfanefndar.
3. Skýrsla stjómarinnar fyrir árið 1962.
4. Reikningar Sölusambandsins fyrir ár-
ið 1962.
5. Lagabreytingar.
6. Önnur mál.
7. Kosning stjómar og endurskoðenda.
TILBOÐ
óskast í Dodge Weapon 14 manna, smíðaár 1953
og Ohevrolet vömbifreið smíðaár 1947. Bílarnir
verða tál sýnis að Hlégarði í dag milli kl. 2 og 4
e.h. og þriðjudag, fimmtudag og föstudag kl. 10
— 12 f.h. Tilboðum sé skilað fyrir 1. júní n.k. til
sveitarstjórans Hlégarði, sem gefur nánari upplýs-
ingar, sími um Brúarland. — Réttur áskilinn til
að taka hvaða tilboði sem er eða hafna öllum.
SVEITARSTJÓRI MOSFELLSHREPPS.
0 Sími 242Q4
•SW^BJÖRNSSON A CO. p.O. BOX 1M6 • UYIOAViK

RÚMAR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
KYNNIÐ YÐUR
MODEL 1963
i
i