Þjóðviljinn - 06.06.1963, Blaðsíða 8

3 SfÐA
ÞIÓÐVILTINN
Nú er í hárasðum haft að
þjóðarauður hafi aukizt um
óskir fram á undanförnum
aflaárum og segir i banka-
skýrslum að sá mikli auður sé
tilkominn vegna vaxtar í sjáv-
arafla og þá aðallega síldar-
innar, sem nú hefur vaðið í
fang manna.
Vitað er að slíkur afli hefur
kallað ó mikla vinnu og það
hefur ekki staðið á mönnum
að vinna. Verkamenn hafa
lagt dag með nóttu ef þvi var
að skipta, þraelað og þreytzt,
með óskiptri atorku og elju
og aldrei sleppt hendi af afla
og þessvegna hefur þjóðarauð-
urinn hlaupið fram.
Og nú þegar Dagsbrún og
fleiri verkalýðsfélög hafa sett
fram kröfur sínar og standa
í samningaviðræðum við at-
vinnurekendur. þá rétta marg-
ir úr bakinu og spyrja: En
hvar er þjóðarauðurinn? Hvað
verður af auðnum?
Ekki er hann í höndum
fólksins sem skapar auðinn,
ekki sést hann í bættum kjör-
um, ekki í hækkuðu kaupi og
hvergi bólar á því að sú mann-
réttindaskrá sé í bígjörð sem
boðar mönnum að nú séu
möguleikar fyrir því að stytta
vinnudaginn eða létta þræl-
dómi af erfiðismönnum, þannig
að lifað verði mannsæmandi
lífi af því kaupi sem fæst fyr-
ir 44 stunda vinnuviku. Ekk-
ert af þessu hefur runnið í
kjölfar vaxandi þjóðarauðs.
Og enn mætti spyrja: Hvað
hefur verið gjört til þess á
góðu árunum, að tryggja áfram-
haldandi góðæri ef síldin skyldi
aftur leita i hvarf við íslenzk
veiðarfæri, ef hið góða árferði
tæki sér hvíld eins og oft hef-
ur verið?
Bankaskýrslumar sýna að
auðsvöxturinn er eingöngu í
auknum sjávarafla og þó sést
hvergi með berum augum að
efldir hafi verið þeir atvinnu-
vegir, eða nýjir settir á stofn
að frumkvæði ríkisstjórnarinn-
ar sem tryggi áframhaldandi
vöxt í framleiðslu- eða afla-
nýtingu til eflingar útflutn-
ingsverðmætum. þjóðarauður-
inn hefur ekki verið
notaður til eflingar nýjum
atvinnuleiðum og ekki til þess
að bæta raunverulega kjör
þeirra sem drógu aflann á
Tryggvl Emllsson
land. Ekki hefur þó á skort að
ríkisherramir hafi horft vök-
ulum augum til aflafanganna,
en voru ránfuglaaugu og á
meðan erfiðismenn beygja sig
yfir sívaxandi störf á sílengd-
um vinnudegi, er séð um að
kaupgetan fari hraðminnkandi.
Yfirvinnan var jafnóðum látin
hverfa í verðhækkanir á nauð-
synjavöm. og peningamir lentu
samt sem áður í réttum hönd-
um.
Og þegar verkamenn í kráfti
samtaka sinna knúðu fram
kjarabætur, var beitt gengis-
fellingum, var löggjafarvaldinu
beitt. Með krepptri hendi lag-
anna er hver eyrir þreyttra
erfiðismanna hrifsaður til baka
-------------------------------<$>
GENERAL IVIOTORS HHHH
DIÉSELVÉLIN
er "úéíí&yggk.
gangviss og
sparneyi/rt.
l/arah&faljirgciir
jafnan
fyri/Öggjandi.
Höfum til afgreiðslu í næsta mánuði vélar
í eftirtöldum stærðum:
og fenginn í hendur auðmanna-
klíkum til óhófseyðslu, innan
lands og utan.
Höggvið var á gerða samn-
inga verkamanna og atvinnu-
rekenda, sem ríkisstjómin taidi
sig ekki þurfa að virða.
Ríkisstjóm auðmanna hefur
verið trú húsbændum sínum
íslenzkum auðmönnum. auk
þess sem þeir hafa hjúfrað sig
undir sauðargæru erlendra
landkaupenda og horft þaðan
flóttalegum augum til lands-
ins og landsfólksins.
Og svo koma þessir sömu
auðvaldsherrar og knýja á
dyr verkamanna og annars
launafólks og biðja fólkið sem
þeir sitja á svikráðum við að
kjósa sig enn á ný.
Þeir vilja enn geta beitt sín-
um viðreisnarverðþenslubrögð-
um, þeir vilja enn hafa völd-
in, til þess að eiga auðvelt
með að sækja auð í hendur
erfiðismanna, svo þeir ríku
verði ríkari.
íhaldsblöðin beita nú gull-
pennunum með falsi og fláræði
og málaliðamir fá sína silf-
urpeninga.
Viðreisnin sem sogið hefur
kraft sinn úr svitastorfcnum
höndum vinnandi fólks, er í
rauninni grár og skininn til-
beri ríkisstjórnarinnar. sem
nú hyggst í krafti illa feng-
ins auðs kúga fókið til að
elska ekkert annað en sig.
Kúga fram meiri fórnir, á
kostnað heilsu manna og lífs-
hamingju. Þó hver einasta
vökustund fari til þess að afla
kröppustu lífsnauðsynja þá
verða menn að færa þær fóm-
ir. svo viðreisnin haldi áfram
að bera auðmönnunum gullna
ávexti.
En hver sem áróður íhalds-
ins er og þó þeir hamist nú
í krafti þess auðs, sem þjóðin
á, þó þeir hengi gullnar bjöllur
um háls stjómarliða. þá standa
þeir herrar nú yfir hengi-
flugi staðreyndanna um villta
verðbólgu, um gengisfellingar
og stéttadóma og það er myrkt
í kringum þá af gran þjóðar-
innar um svik á örlagastund-
um, um svik við málstað Is-
lands.
Rí'kisstjóm sem telur að
að verkamaðurinn sé ekki
verður launanna, á dóm fólks-
*ls yfir höfði sér. Og nú skal
ún falla.
Fulltrúar alþýðunnar í land-
1 u, vinnustéttanna og mennta-
mnnanna eiga nú að taka
öldin og nota þjóðarauðinn til
->ess að tryggja áframhaldandi
góðæri með því að nýta afl-
ann í landinu og margfalda
itflutningsverðmætin, með
ikipulögðum þjóðarbúskap.
Fulltrúar alþýðunnar eiga nú
að taka völdin og tryggja
verkafólki, öllu starfandi fólki
þau lífskjör sem mannsæmandi
eru. Það verður að afnema of-
þjökun við vinnu, stytta vinnu-
vikuna og opna allar dyr til
vaxandi þjóðmenningar til al-
mennrar velmegunar og örygg-
is.
Fimmtudagur 6. 'júní 1953
Tryggvi Emilsson ritari Verkamannafélagsins Dagsbrúnar
Sænsk blöð hrósa
„79 af stöðinni"
AÐALHÖFUNDARNIR: Guðlaugur Rósinkranz Þj óðleikhússtjóri, höfundur tökurits, og Erik Bal!-
ing, iei kstjóri.
AÐALLEIKENDURNIR: Róbert Arnfinnsson, Kristbjörg Kjeld og Gunnar Eyjólfsson. Myndin var
tekin er leikendurnir komu fram á svið Háskólabíós að lokinni frumsýningunni.
Kvikmyndin „79 af sfcöð-
inni“ var frumsýnd í einu
af stærstu kvikmyndahús-
um Sfcokkhólms í lok maí-
mánaðar, vakti allmikla
athygli og var sýnd við
ágæta aðsókn Stokk-
hólmsblöðin hafa flest
skrifað mjög vel um kvik-
myndina og ítarlega. Yfir-
leitt er gagnrýnin góð uin
myndina og er hún full-
komlega talin standa jafn-
fætis Norðurlandakvik
myndum hvað listrænt
gildi snertir; talin merki-
legt upphaf að íslenzkri
kvikmyndagerð.
DAGENS NYHETER, stærsta
blað Svíþjóðar, segir: „Fyrsta
kvikmyndin. sem ísland gerir.
hefur einstaklega hressilegan
blæ yfir sér og „charma". Hún
segir ósköp venjulega sögu,
blátt áfram, stuttort og gagn-
ort, eins og íslenzk fomsaga.
Lokaatriði myndarinnar er
laust við alla óþarfa tilfinn-
ingasemi. maður sér lausn
harmleiksins í fjarlægð og
persónur leiksins era ekki of
nærri manni í sorginni. Frá
Danmörku hefur kvikmynda-
félagið fengið leikstjórann. Erik
Balling, að láni, svo og mynda-
tökumanninn, Jörgen Skov. Það
var skynsamlegt. „Gógó“ (en
svo kallast kvikmyndin „79 af
stöðinni“ í Svíþjóð) er gerð af
ást og umhyggju og er vel
mynduð. íslenzkt landslag e?
hinn æpandi bakgrunnur bak-
við atburðarásina. Reykjavík
nútíðarinnar með kaffihús, jass,
háhús og óhrjáleg leiguher-
bergi. fáum vér að kynnast.
Hið fagra landslag íslands
bregður fyrir þegar ekið er i
bíl um landið og það er mik-
ið ekið, því myndin fjallar um
bílstjóra. Vér höfðum áður
heyrt af því látið, hve góðum
leikurum íslenzka Þjóðleikhús-
ið hefði á að skipa og þessi
kvikmynd staðfestir það. Mað-
ur sér ekki. hvorki á beim
sem leika aðalhlutverkin eða
smáhlutverkin annað en að hið
hversdagslega starf þeirra sé
að leika fyrir framan kvik-
myndavélina, og ef til vill verð-
ur það svo.
STOCKHOLMS-TIDNINGEN
28. maí segir meðal annars:
„Gógó“ er engin æsandi kvik-
mynd. Þetta er rólegt drama-
tiskt verk um góða og geðuga
bílstjóra. Mjög blátt áfram,
eins og maður gat ímyndað sér,
að fyrsta íslenzka kvikmyndin
yrði. Einfaldleikinn er eðli-
legur, ekkert tilgerðarlegt eða
langsótt og þessvegna er mynd-
in viðkunnanleg. Maður hef-
ur á tilfinningunni að leikstjór-
inn vinni myndina svona blátt
áfram og eðlilega vegna þess
að íslendingarnir vilja hafa
það svo. Það eru engin við-
kvæmnibrögð, aldrei ýktur leik-
ur. Gunnar Eyjólfsson lýsir
sínum bílstjóra vel og örugg-
lega og með hlýju brosi —
góður kvikmyndaleikari.
RÚMAR ALLA
FJÖLSKYLDUNA
KYNNIÐ YÐUR
MODEL 1963
*Sp«iM*^g^öRNSSON & co. p
Simi 24204
O. BOX 1MB - REYKlAVlK
KOMIN HEIM
HENNY OTTÓSON, k.iólameistari.
Langholtsvegi I39. — Sími 34230.
62 hestöfl
85 —
107 —
335 —
VÉLAR H.F
Garðastræti 6 — Sími 1-63-41.
brfreiðaleKjan HJÓL
Hverfisgötu 82
Simi 16-370
En því aðeins er það hægt
að völdin séu tekin úr hönd-
um þeirra sem nota þjóðar-
auðinn til auðvaldsviðreisnar
einnar.
Verkafólk verður nú í kosn-
ingunum til Alþingis að tryggja
sér þau tök á stýrissveif þjóð-
málanna að engri ríkisstjóm
leyfist framar að beita gengis-
fellingum og dómsvaldi til að
þrykkja starfandi fólki niður :
ómenningu vinnuþrælkunar.
Með samtökum stnum og
9. júní með atkvæðaseölinum
hefur alþýðufólk fulla mögu-
leika á að hnekkja valdi auð-
valdsviðreisnarmanna. Þjöppum
okkur saman til varnar öryggi
og lífshamingju, til vamar
sjálfstæði og frelsi þjóðarinnar.
Kjósum bandalag alþýðunnar,
— Kjósum G-listann.
Alþýðan verður að ná tökum
á stýrissveif þjóðmálanna