Þjóðviljinn - 07.06.1963, Side 4
4 SfÐA
KHstjórar: ívar H. Jónsson. Magnús Kjartansson. Sigurð
ur Guðmundsson (áb)
Fréttarltstjórar: Jón Bjamason. Sigurður V Friðbjófsson.
’itst.ió"1 '—auglýsingar. prentsmiðja: Skólavörðust. 19
Sími 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kr. 65 á mánuðL
Þjófalykill dýrtíðarinnar
jglekkingar stjórnarflokkanna um heillavænleg
áhrif viðreisnarinnar á kaupmátt launa hafa sí-
fellt orðið ákafari og fjarstæðukenndari eftir því
sem nær líður kosningunum- Á þessi mál hefur
margoft verið minnt hér í blaðinu og staðreyndir
lagðar fram í málinu. í útvarpsræðu sinni í fyrra-
kvöld sýndi Einar Olgeirsson í skýru dæmi hvern-
ig farið hefur með dagvinnutekjur verkamanna
á viðreisnartímunum, og skal það rifjað upp:
, desember 1958 var kaupmáttur hins almenna
,fvinnukaups Dagsbrúnarmanna 104, miðað
við 1945 = 100. Við þetta tímakaup eða samsvarandi
taxta býr þorri ófaglærðs verkalýðs á öllu ís-
landi. í apríl 1963 var kaupmáttur þessa tíma-
kaups kominn niður í 84 eða 20% lægra en í des-
ember 1958. Þetta voru áhrif ríkisstjórnardýrtíð-
arinnar. Við skulum reikna þetta í krónum. í
desember 1958 var þetta Dagsbrúnarkaup 23,86
kr., eða fyrir dagvinnu 300 daga ársins rúm 57
þúsund krónur. í apríl 1963 var sama tímakaup
26,05 kr. eða rúm 62 þúsund yfir árið. Kaupið
hafði hækkað um rúm 9%.
j mars 1959 þurfti samkvæmt hagtíðindum rúm-
ar 48 þúsund krónur á ári til að kaupa vörur
og þjónustu vísitölufjölskyldu, sem sé allar þarf-
ir hennar fyrir utan húsnæði- 1 apríl 1963 þarf
rúmlega 71 þúsund krónur til að kaupa hið sama.
Dýrtíðin hefur vaxið um 49%, meðan tímakaup
hækkaði um rúm 9%. Það eru þá upp undir 20
þúsund krónur sem stolið er af dagvinnukaupi
hvers verkamanns á ári með þjófalykli dýrtíðar-
innar, sem ríkisstjórnin heldur á og beitir. Með
öðrum orðum: Ef við tökum árskaup 30 þúsund
verkamanna og annarra launþega með svipaða
dagvinnu, þá er rænt af dagvinnutekjum þeirra
sam'fals 600 milljónum króna á ári með þessari
skipulögðu dýrtíð“.
jjessar eru staðreyndir kaupránsins sem Sjálf-
stæðisflokkurinn og Alþýðuflokkurinn hafa
skipulagt. Það eru þessar staðreyndir sem eru að
,.hneppa s’tóran hluta verkalýðs og annarra laun-
þega í vinnuþrælkun og svipta þá raunverulega
frelsi til fjölskyldulífs, félagsstarfsemi og menn-
ingarstarfs,“ svo vitnað sé áfram í ræðu Einars.
„Það verður að svipta dýrtíðar- og kaupránsflokk-
ana ríkisvaldinu í þessum kosningum. Kosninga-
baráttan er þess vegna ein þýðingarmesta kaup-
gjaldsbaráttan sem launþegar geta háð. Hún
kostar ekki fórnir eins og verkföllin. En hún út-
heimtir hugsun. . . Og það er jafnnauðsynlegt að
alþýðan sameinisf í kosningum um Alþýðubanda-
lagið eins og það er óhjákvæmilegt að standa sam-
an um verkalýðsféliigin og Alþýðusambandið í
kaupgjaldsbaráttunni milli kosninga".
J^jargt bendir 'til að þessi mál liggi nú ljósar fyr-
ir alþýðufólki en oft áður og má mikið vera
ef staðreyndir kaupránsins og vinnuþrælkunar-
innar hafa ekki veruleg áhrif á afstöðu alþýðu-
manna í kosningunum á sunnudaginn-
------- HÚÐVIUINN---------------
Jóhann Már Guðmundsson:
Kjaramál póstmanna
Undanfarin ár hefur það
tíðkazt nokkuð, þegar kosn-
ingar hafa farið í hönd, að
erindrekar hinna pólitisku
flokka hafa gengið fyrir ýmsa
borgara landsins til að fá þá
til að gefa flokki sínum eins-
konar siðferðisvottorð, lýsa
yfir fylgi sími við hann og
trú sinni á sigur hans í vænt-
anlegum kosningum. Gera má
ráð fyrir að reynt hafi verið
að velja þá menn eina til
þeirra hluta sem notið hafa
trausts samborgara sinna og
snúið að þeim heiðarlegum
andlitum.
1 kvöldblaðinu Vísi 29. maí
s.l. er að finna viðtöl við fimm
borgara bæjarins og er einn
þeirra vinur minn og starfs-
bróðir Pétur Eggertsson póst-
fulltrúi. Pétri er nokkuð bjart
fyrir augum þegar hann litast
um á sviði þjóðmálanna. Fyrst
lýsir hann fyrir hönd allra
stéttarbræðra sinna stuðningi
við stefnu núverandi ríkis-
stjómar, lætur síðan í ljósi
ánægju með væntanlega
kjarasamninga opinberra
starfsmanna og að lokum
þakkar hann stöðugar umbæt-
ur á starfsskilyrðum sínum s.
1. átján ár. Svo sem að líkum
lætur vakti viðtal þetta mikla
kátínu á póststofunni. Pétur
Eggertsson getur haft þá
skoðun að stefna núverandi
ríkisstjómar sé hagstæð
launastéttunum, en hann ætti
frekar að reyna að skjóta
undir það einhverjum rökum
en að slá um sig með stað-
lausum fullyrðingum um skoð-
anir annaira.
Siðán ræðir Pétur kjaramál
póstmanna og verður ekki
hjá því komizt að gera at-
hugasemd við það, sem hanni
segir í því sambandi. Hann
segir að póstmenn geri ráð
fyrir verulegum úrbótum í
kjaramálum sínum, þegar
kjaradómur hefur ákveðið
launahækkanir opinberra
starfsmanna. Það er að vísu
rétt að „stærsti hópurinn",
póstafgreiðslumenn, sem eru í
10. launaflokki eiga að vera í
12. launaflokki samkvæmt
hinum nýju samniingum. 1
augum þeirra sem lítið þekkja
til getur þetta litið þannig út
að umræddir starfsmenn fær-
ist upp um tvo launaflokka.
En vegna breytinga á launa-
kerfinu og fjölgunar á launa-
flokkum er þessi samanburð-
ur algjörlega út í hött. Hins-
vegar hefur rikt mjög mikil
óánægja innan póstmanna-
stéttarinnar yfir því að með
hinum nýju kjarasamningum
verða póstmenn lægri í laun-
um en ýmsar stéttir sem nú
eiga við svipuð kjör að búa.
Póstmannafélag Islands hefur
ekki farið dult með þessa óá-
nægju. Má í því sambandi
benda á síðasta hefti Póst-
manmablaðsins þar sem kjara-
mál stéttarinnar eru rædd og
m.a. birt lokasvar P.F.l. til
Kjararáðs dagsett 19. nóvem-
ber 1962. Þar segir svo m.a.:
„1 síðustu uppröðun Kjara-
ráðs eru allir félagsmenn P.F.
1. staðsettir í launastigann
hlutfallslega lægra en gert var
í gamla launastiganum, en
margir aðrir staiíshópar og
einstaklingar mun hærra'.
Þetta tekur af öll tvímæli um
það hver var afstaða launa-
nefndar P.F.l. Einmig má
benda á greinina ,,Ný við-
horf“ í sama blaði. Þar koma
fram önnur sjónarmið en þau
sem Pétur Eggertsson setur
fram og vil ég benda honum
á að kynna sér efni þeirrar
greinar. Af skiljanlegum á-
stæðum minnist Pétur Egg-
ertsson/ hinsvegar ekki á það
Föstudagur 7. júní
að þeir starfsmenn Póststof-
unnar sem eru í lægstu launa-
flokkunum eiga að fá minni
hækkanir en hinir. B.S.R.B.
hefur með samþykkt hins nýja
launastigi unnið að þvi að
skapa mjög aukið bil milli
lægstu og hæstu launa. Það er
rétt sem kemur fram í greira-
inni „Ný viðhorf' í síðasta
hefti Póstmannablaðsins að
Kjararáð hefur með tillögum
sínum lagt grunninn að nokk-
urskonar yfirstétt innan emb-
ættismannakerfis ríkisins. Því
verður ekki neitað að samtök-
in hafa látið sér annara um
hagsmuni þessarar „nýju sétt-
ar“ en hagsmuni þeirra sem
eru neðar í launastiganum.
Það er í anda þessarar stefnu
að það stéttarfélag sem ég er
í, Póstmannafélag Islands hef-
ur ekki viljað gera sambæri-
legar kröfur fyrir alla með-
limi sína. Svo notuð séu orð
forystumannanna sjálfra hef-
ur félagið lagt þeim starfs-
mönnum, sem eru í lægri
launaflokkunum, þær skyldur
á herðar að sætta sig við það.
Það var ekki af áhuga á kjör-
um þeirra lægst launuðu að
þær raddir komu fram þegar
launastigi Kjararáðs var birt-
ur, að P.F.l segði sig úr B.S.
R.B. í mótmælaskyni. Þó ótrú-
legt sé var helzti talsmaður
þess Pétur Eggertsson, ftlll-
trúi. Skoðanir hans á kjara-
málum stéttar sinnar, sem og
stjómmálum, virðast því vera
nokkuð á reiki.
Reykjavík, 3. júní 1963.
Jóhann Már Guðmundsson.
Þér eigib vaiiö
ESTRELLA
STANDARD
DE L UXE
WASH'N WEAR